Πρωτοχρονιά. Home. Alone.

Από τότε που βλέπαμε αυτό το ξανθό παιδάκι να κάνει γιορτές μόνο του και παρακαλάγαμε να μας ξεχάσουν οι δικοί μας σπίτι για να πάμε παντελώς αδιάβαστοι σχολείο την Ιανουάριο έχει περάσει πολύς καιρός. Άσε που κι αυτό το παιδάκι πρόκοψε, περισσότερα λεφτά έχω αυτή τη στιγμή στην τσέπη μου παρά αυτός στον τραπεζικό του λογαριασμό. Φέτος λοιπόν, για πολλούς και διάφορους λόγους οι περισσότεροι άνθρωποι που ξέρω θα περάσουν την Πρωτοχρονιά μόνοι τους. Είτε γτ δεν έχουν λεφτά να βγούν, είτε γτ δεν έχουν όρεξη να μπλέξουν στην κίνηση και να βρίζουν ψάχνοντας να παρκάρουν στο κέντρο πρωτοχρονιάτικα, είτε γιατί κατασκοτώθηκαν με φίλους, γνωστούς, το έτερον ήμισυ (αυτές οι γιορτές είναι πολύ ύπουλες, όλοι θέλουν να περάσουν καλά και όλοι καταλήγουν μαλλιά κουβάρια, μα κάθε χρόνο). Άλλοι θα προτιμήσουν να την βγάλουν σε κάποιο σπίτι παίζοντας χαρτιά με φασόλια (γτ δεν υπάρχουν ούτε 5 ευρώ) και λίγοι ήρωες θα τα αψηφίσουν όλα και θα βγουν έξω. Για τους πολλούς που θα μουντρουχιάσουν μέσα λοιπόν, ιδού τα do's and don'ts για να μην σας πάει γρουσουζιά το νέο έτος.

Do: Καθαρίστε και τακτοποιήστε το σπίτι σας. Το να σας βρει ο καινουργιος χρόνος μόνους πάει κι έρχεται. Το να μοιράζεστε την βασιλόπιτα με έντομα και τρωκτικά όμως δεν είναι ο καλύτερος οιωνός για την χρονιά που έρχεται.

Don't: Για κανέναν λόγο μην ανοίξετε τηλεόραση. Πιθανότατα να έχει κάποιο εορταστικό πρόγραμμα από τότε που τα μπουζούκια ήταν στισ δόξες τους. Ναι, τότε που πηγαίνατε κι εσείς με παρέα και περναγατε καλά. Καταλαβαίνετε που πάει ο συλλογισμος μου ε??

Do: Δείτε dvd με χαζοχαρούμενες χριστουγεννιάτικες ταινίες. Αυτες που βλέπατε μικροί πολύ αργα στην tv και χαιρόσασταν γτ την επόμενη δεν είχε σχολείο. Ώρα να δείτε και πως τελειώνουν γτ πάω στοίχημα ότι σας έπαιρνε ο ύπνος στα μισά.

Don't: Μην μείνετε με τις πυζάμες έστω και αν δεν σας δει κανείς. Το ξέρω ότι είναι καταθλιπτικό να ντύνεσαι καλά για να ξεντυθείς 2 ώρες αργότερα. 'Αλλα επιβάλεται να υποδεχτείτε τον καινούργιο χρόνο όπως πρέπει. Πλυθείτε, ντυθείτε, στολιστείτε, φάτε ένα μεγάλο κομμάτι βασιλόπιτα και κάντε τις ευχές σας για το νέο έτος.

Do: Φτάξτε ένα ωραίο ποτό, πάρτε ένα καλό βiβλίο και αράξτε στο μέρος του σπιτιού που βλέπει τα βεγγαλικά. Πόσο retro???

Don't: Μην πάτε για κανένα λόγο σε όλα αυτά τα events για τους μοναχούληδες την Πρωτοχρονιάς. Yes, misery loves company αλλά μάλλον θα συγχυστείτε περισσότερο βλέποντας ανθρώπους πραγματικά μόνους να προσπαθούν απελπισμένα να ανοίξουν οποιαδήποτε κουβέντα απλά για να μην περάσουν μόνοι το βράδυ.

Do: Επισκεφτείτε κάποιον που ξέρετε ότι θα περάσει μόνος την Πρωτοχρονιά επίσης. Ένα φίλο που είναι άρρωστος, την γιαγιά σας που την παρκάρατε στο γηροκομείο κλπ κλπ. Carma is a bitch, αλλά πάντα αποδίδει τα δίκαια σε όσους προσπαθήσουν αν κάνουν τον κόσμο γύρω τους λίγο πιο χαρούμενο.

Don't: Μην κλάψετε παρά μόνο από χαρά. Για κανένα λόγο εκτός από θάνατο. Από 2 Ιανουαρίου knock yourselves out, αλλά μέχρι τότε κάντε μόνο χαρούμενες σκέψεις, η ζωή είναι μικρή και ο καινούργιος χρόνος μπροστά σας.

Do: Κάντε την λίστα με ότι θέλετε αν σας φέρει η καινούργια χρονιά. Και έυχομαι ολόψυχα να το αποκτήσετε. Καλή χρονιά να έχουμε!!!!!

Τα 5+1 πράγματα που κρύβουν μέσα τους Χριστούγεννα

Φέτος τα Χριστούγεννα αργούν. Δεν σκάει κάθε τόσο το μπαλόνι των Jumbo για να μας θυμίζει πόσες μέρες μένουν μέχρι την άφιξη τους, δεν είναι τα πάντα στολισμένα από τον Νοέμβριο και η φιγούρα με την οποία ταυτίζονται οι περισσότεροι Έλληνες είναι αυτή του Σκρούτζ (όχι του ΜακΝτακ που είναι συμπαθητικός). Σε πολύ μεγάλο πείσμα του καιρού εγώ θέλω να ζήσω Χριστούγεννα όπως αυτά που ήμουν μικρή (καλά φταίει και λίγο το ότι αποφάσισα να συγυρίσς και έπεσα πάνω στα παιδικά μου βιβλία και τα ξαναδιάβασα όλα-το σπασικλάκι-και κατέληξα να μην συγυρίσω ποτέ). Ιδού μερικά πράγματα που ούτε καν η κρίση δεν μπορεί να τους αφαιρέσει την μαγεία των Χριστουγέννων.

1) Το δέντρο. Μπελάς, το ξέρω αλλά ακόμα και αν είναι το ίδιο με το περσινό πάντα μπορείς να ξαπλώσεις κάτω από τα φύλλα του (μην βάλετε φάτνη) και να χαζεύεις τα φωτάκια in a blue day.Κράτα τα φωτάκια ακίνητα και διάβασε το περιοδικό σου με την ησυχία του. Μεγαλύτερο πορτατίφ δεν θα βρεις.

2) Μελομακάρονα μπουκίτσες. Χωρίς καρύδια γτ δεν τα πολυσυμπαθώ και πολύ καλα μελωμένα (τρώω και σκέτη ζάχαρη FYI). Τα βάζεις σε ένα όμορφο σακουλάκι και τα κάνεις δώρο, τα βάζεις σε ένα άσχημο σακουλάκι και τσιμπάς 2-3 όταν συγχύζεσαι, τα βάζεις σε 1 πιατέλα πάνω στο τραπέζι σου και έχεις Χριστούγεννα.

3) Η μυρωδιά από τους κουραμπιέδες που ψήνονται. Και που δεν τους τρώει ποτε κανείς. Μήπως να έβγαινε σε fragrance χώρου???Θα ήταν πολύ χρήσιμο.

4) Το Gluewein: Το πόσο χαίρομαι που έχω την συνταγή και δεν χρειάζεται να βολευτώ με αυτά τα mix του εμπορίου δεν λέγεται. Πρόκειται για ζεστό κρασί με μπαχαρικά που το είχα ξεσκίσει σε κάτι υπάιθριες αγορές στην Γερμανία. Ήρθε και στην Ελλάδα, ζω για την στιγμή που θα έρθει και το gingerbread.

5) Οι χριστουγεννιάτικες ταινίες: Χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, η 1 είναι τα παιδικά (τα οποία χαίρονται περισσότερο οι μεγάλοι) όπως το Polar Express, φέτος το Arthur Christmass και η άλλη -ρομαντικές συνήθως- κομεντί που ερωτεύονται διάφοροι με ωραία σπίτια, ωραία ρούχα σε ωραίες πόλεις με φόντο τα Χριστουγεννα, τύπου Ηoliday, φέτος το New Year's Eve.

+1) τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα σπιτίσια πάρτυ. Παρόλη την κρίση, όλοι έχουμε φίλους που γιορτάζουν χριστούγεννα ή πρωτοχρονιά και κάνουν πάρτυ με φόντο το christmass decorated σαλόνι τους. Guys 1 κουβερτούλα μόνο θέλω να κουρνιάσω δίπλα από το δέντρο. Και 1 amaretto στυμμένο λεμόνι γτ σιχαίνομαι το eggnog ε?ε?ε?

10 value for money μαγαζιά στην Αθήνα

Το value for money είναι η πιο πολυφορεμένη έκφραση της εποχής. Αφου πια λοιπόν δεν έχουμε άλλα λεφτά για πέταμα, τα διαχειριζόμαστε πολύ πιο προσεκτικά. Τα 10 μαγαζιά που ακολουθούν καλύπτουν όλο το φάσμα των αναγκών και δεν μας ξεπαραδιάζουν χωρίς να το αξίζουν.

1)Ο καφές του ανέργου. Το 42. Το αγάπησα βράδυ, το λάτρεψα το πρωί. Καφές (που πίνεται) με 2,5 ευρω, τσάι με 3 και φρέσκια, χορταστική homemade αλμυρή τάρτα με 4. Στον γνωστό πεντακάθαρο και ατμοσφαιρικό χώρο του 42. Extra plus: ο λατρεμένος κανελί σκυλάκος του ιδιοκτήτη (?) ο οποίος έιναι πάντα πρόθυμος να σας συντροφεύσει, ειδικά αν μυριστεί ότι είστε σε blue mood.

2)Το φαγητό του ανέργου. Το φασόλι. Λατρεμένο. Καθαρό, ήσυχο με πολύ καλό φαγητό. Κατά μέσο όρο τρως με 6,5 ευρώ, αν βάλεις και 1,5 το κουβερ, 8. Not bad at all αν σκεφτεί κανείς ότι οι μερίδες είναι μεγάλες, η ποιότητα των υλικών αρκετά καλή και η ποικιλία ικανή να καλύψει κάθε γούστο.

3)Το γλυκό του ανέργου. Ναι, έχω εμμονές. Στα σερμπέτια τρως ότι γλυκό θες με 5 ευρώ. Κάθεσαι και σε έναν χώρο που θυμίζει παραδοσιακό καφενείο και χαζευεις και λιώνεις χωρίς να σκέφτεσαι ότι πάλι κώτσο σε πιάσανε και καλύτερα να καθόσουν σπίτι σου όταν σου έρχεται ο λογαριασμός.

4)Η μπύρα του ανέργου. Το κλασσικό αγαπημένο Τηνιακό. Στην Αλεξάνδρας, έχει κρατήσει τις τιμές μπύρας πρό ευρώ, δλδ κάτι τύπου 1,5 ευρώ. Μην περιμένετε πολυτέλειες όμως. Ο χώρος είναι καλτ, ίδιος και απαράλλαχτος 40 χρόνια τουλάχιστον, η καρέκλα άβολη αλλά τα φυτά ποτισμένα, το νεράκι κρύο και το μαγαζί τίμιο.

5) Το playhouse του ανέργου. Η παλιά Αρχιτεκτονική στου Ζωγράφου. Έχει τα κλασσικά επιτραπέζια, πάνω όροφο για να μην ενοχλείσαι και να μην ενοχλεις όταν έχεις όρεξη να παίξεις, αλλά καμια 100στή άλλοι να δουν αγώνα, το παιχνίδι δεν χρεώνεται και τα ροφήματα αξιοπρεπή. Δλδ τι άλλο θες???

6) Η καρνταρόμπα του ανέργου. Bazaars. Ενημερωθείτε για το πότε έχουν bazaar η Ιωάννα Κουρμπελά, το halellujah, το idiotropo, μαζέψτε λεφτά και ψωνίστε από εκεί. Αν είστε αγοράκι, απλά περιμενετε τις εκπτώσεις γιατί και πολλά σχέδια θα βρείτε και πολλά νούμερα.

7) Οι μπαλαρίνες την άνεργης. Georgina skallidi. Ναι, οι τσάντες της είναι υπέροχες, αλλά οι μπαλαρίνες της λατρεμένες. Κοστίζουν το πολύ 90 ευρώ αλλά είναι δερμάτινες, άνετες, πολύ ανθεκτικές και πολύ ιδιαίτερες. Είναι ο 2ος χρόνος που τις φοράω και είναι σχεδόν άθικτες.

8) Η οικοσκευή του ανέργου. Έκτος από τις κλασσικές λύσεις (τύπου ΙΚΕΑ) και την αγαπημένη οδό Αθηνάς, οπλιστείτε με υπομονή και πηγαίντε στο Μοναστηράκι στα παλιατζίδικα. Μπορεί οι editors των glam περιοδικών να τα λένε flea markets για να σου χρυσώσουν το χάπι ότι μπορεί να είσαι στο αντίστοιχο Πορτομπέλο, αλλά η αλήθεια είναι ότι βρίσκεσαι στο γιουσουρουμ. Βρες, παζάρεψε, αγόρασε και γύρνα σπίτι σου με μοναδικά κομμάτια τα οποία είναι σε καλές τμές και καλή κατάσταση για να κάνουν την διαφορά από τα ποτηράκια του συρμού των μεγάλων καταστημάτων.

9) Τα παιχνίδια/δώρα του ανέργου. Paradise waterfalls. Στην Ιπποκράτους. Την βγάζετε καθαρή με 10-15 ευρώ, αγοράζετε κάτι πολύ πρωτότυπο, ο αποδέκτης αφού ακονίσει το μυαλό του έχει ένα πολύ ωραίο ξύλινο διακοσμητικό και εσείς έχετε τα αρωματικά στικς που σας κάνουν πάντα δωράκι οι ιδιοκτήτες.

10)Τα βιβλία του ανέργου. Το μικρό Μοναστηράκι. Είναι δίπλα από την Πρωτοπορία μην σας μπερδεύει ο τίτλος. Βρίσκετε ότι βιβλιο θέλετε με 30% έκπτωση τουλάχιστον. Στο υπόγειο προσφορές. Κατά μέσο όρο για 3-4 βιβλία ξοδεύετε 10-15 ευρώ. Οπότε, θα κοιμηθείτε σοφότεροι χωρίς ιδιαίτερο οικονομικό τίμημα (μόνο πνευματικό).

Τα 10 καλύτερα παντοπωλεία

Το έχω ξαναπεί και δεν με ακούτε, εγώ ΔΕΝ πρέπει να ενημερώνομαι, πρέπει να ζω στην κοσμάρα μου και να πηγαίνω για φαγητό, ποτό ή ψώνια. Γιατί όταν ενημερώνομαι εκνευρίζομαι. Διάβασα λοιπόν ένα ωραιότατο άρθρο σύμφωνα με το οποίο οι ιδιοκτήτες supermarket θεωρούν υποχώρηση απο μέρους τους το γεγονός ότι δεν έχουν αυξήσει τις τιμές όπως παραδοσιακά (!) κάνουν κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και ότι σκέφτονται (προσέξτε σκέφτονται, μπορεί ναι να αλλάξουν γνωμη) να μειώσουν τις τιμές τους μετά τις γιορτές, φυσικά, κατα -κρατηθείτε- 5%!!!Αν λάβουμε υπόψιν ότι το 1/3 των κατοίκων αυτής της δύσμοιρης χώρας φλερτάρει με το όριο της φτώχειας ενώ αυτοί όχι μόνο κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ αλλά επεκτείνονται και σε άλλες χώρες συμπεραίνουμε εύκολα ότι απλά μας κοροιδεύουν μέσα στα μούτρα μας. Γι αυτό κι εγώ πήρα μια πάρα πολύ αντιδραστική απόφαση. Μέχρι να κατεβάσουν τις τιμές απλά δεν ξαναπατάω σε supermarket. Κρέας από τον χασάπη, φρούτα από την λαική και για όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν τα deicatessen. Γι αυτό και σας παραθέτω τα καλύτερα.

Βανίλια Κανέλα: Αγαπημένο. Και λόγω απόστασης (είναι το πιο κοντινό από το σπίτι μου) και λόγω ποικιλίας. Από εκεί αγοράζω τα περισσότερα μπαχαρικά μου, έχει τεράστια ποικιλία σε τσάγια, πολλά ζυμαρικά και μαι γωνία με βιολογικά προίοντα. Παίρνω cranberries, αλεύρι ολικής και ντίνκελ καθώς και σίκαλη (η καλύτερη πηγή ασβεστιόυ μετά το γάλα-και σιχαίνομαι το γάλα). Μεγάλη ποικιλία και σε ποτά καθώς και ήδη δώρων. Το άλλο μισό του μαγαζιού είναι deli cafe. Δοκιμάστε τα γλυκά του.

Salamat: Επίσης κοντά στο σπίτι μου. Εκεί βρίσκει κανείς φρέσκα εξώτικα φρούτα (όπως παπάγια) και γενικά ότι μπορεί να κυκλοφορεί στην ταιλανδέζικη-ασιατική αγορά. Είναι λίγο χωμένο (στην οδό Κορινθίας στους Αμπελόκηπους) αλλά αξίζει τον κόπο, ειδικά αν σας αρέσει η ασιατική κουζίνα.

Wars I sawa: 'Η κάτι παρόμοιο τελοσπάντων. Αρμοδίου 14 στην Αθήνα. Μπορείτε να βρείτε εκεί φραγκοστάφυλλα, κατεψυγμένα κόκκινα φρούτα (τα λατρεύω), σμετάνα (ρώσικη sour cream, θα αλλάξει την γνώμη σας για το cheesecake) καθώς και ζυμαρικά.

Comtesse du Barry: Στην Σπύρου Μερκούρη στο Παγκράτι. Πολύ μίνιμαλ μαγαζί με αποκλειστικά γαλλικά προίοντα. Θα βρείτε πατέ, σουφλέ σοκολάτας σε γυάλινο βαζάκι, φρούτα διατηρημένα σε αρμανιάκ, σοκολάτες και σοκολατάκια, μωβ μουστάρδα (ναι, την αγόρασα και τα σπάει) και πολλά γαλλικά κρασιά.

Το Παντοπωλείο της Μεσογιακής Διατροφής. Με 3 μαγαζιά παρακαλώ. Το ένα είναι Αριστείδου και Σοφοκλέους, ο 2ο στην Γλυφάδα (στο εμπορικό κέντο colosseum)και το 3ο στο Παγκράτι (αρχή της Χρεμωνίδου). Θα βρείτε ότι παραδοσιακό προιόν μπορείτε να σκεφτείτε. Αλλαντικά, τυρά, ζυμαρικά, λικέρ, μαρμελάδες, τουρσιά, όλα από μικρές οικογενειακές βιοτεχνίες, γυναιείους συνεταιρισμους, συλλόγους κλπ κλπ. και όλα ελληνικά.

Το delicatessen του Βασιλόπουλου στην Σταδίου. Είναι μια ιδέα πανάκριβο, αλλά είναι είναι προσβάσιμο και έχει μεγάλη ποικιλία από τα πάντα. Έχει την λογική supermarket και γι αυτό μου δίνει και στα νεύρα αλλά είναι μια καλή λύση αν έχετε να πάτε κάπου και ο Ιανός απέναντι δεν έχει ιδανικό βιβλίο για τον οικοδεσπότη σας.

Το γιαπωνέζικο παντοπωλείο στην Απόλλωνος. Το αγαπώ. Έχει κατεψυγμένα yoza τα οποία λατρεύω και γαρίδες tempura οι οποίες επίσης κάνουν την καρδιά μου (ψέμματα, το στομάχι μου) να πεταρίζει. Επίσης έχει υπέροχα και πάμφθηνα chopsticks, σετ τσαγιού και σούσι (όχι και τόσο φθηνά) και πολύ καλό σάκε. Η ιδιοκτήτρια ξέρει άπταιστα ελληνικά αν και γιαπωνέζα, μην πειτε καμια χοντράδα!!!

Petit Gourmand: Αναγνωστοπούλου 8 Κολωνάκι. Επίσης γαλλικό μπακάλικο, όπου μπορείτε να βρείτε τυριά, χαβιάρι μαρμελάδες και κατα παραγγελία μαντλέν. Τις οποίες τσακίζω από την στιγμή που διάβασα το Κουκλόσπιτο...Κάτι ήξερε η Νόρα...

Degustation: Σε Κολωνάκι και Κηφισιά. Διάσημο πλέον για τις φοκάτσιες του καθώς και για τα ζυμαρικά του. Στην Κηφισιά δεν ξέρω που βρίσκεται, αλλά το κατάστημα της Πλατείας Κολωνακίου είναι hard to miss!!!

Bavaria: Γερμανικό παντοπωλείο ειδικεύεται στα αλλαντικά και τις μπύρες ενώ λειτουργεί και σαν μπυραρία. Έχπουν ανοίξει και γερμανικό αλλαντοποιείο στισ Σέρρες. Τατοίου 113 στην Κηφισιά. Enjoy!!!

Μαγειρική για άσχετους

Το ξέρω, την μισείς, την μισείς, την μισείς. Πιστευεις ότι σου τρώει τετραγωνικά από το διαμέρισμα, στην θέση της φαντασιώνεσαι ότι υπάρχει γραφείο/γκαρνταρόμπα/τραμπάλα γιατί σου φαίνονται πιο χρήσιμα και η εικόνα σου με ποδιά πάνω από τις κατσαρόλες μέχρι χθες ήταν εφιαλτικό όνειρο και σκηνή επιστημονικής φαντασίας. Αλλά, το delivery ακρίβυνε και το φαγητό του σχεδόν δεν τρώγεται, μετά την 6η μείωση μισθού αναγκάστηκες να απολύσεις την μαγείρισσα, έφυγες από το πατρικό σου ή απλά Kυριακή και Δευτέρα δεν βρίσκεις decent εστιατόριο να φας γιατί τα μισά έχουν κλείσει μόνιμα και τα υπόλοιπα έχουν ρεπό. Εδώ είμαι εγώ για να σε σώσω.

1) Πας supermarket. Ρωτάς 1 υπάλληλο σε ποιο ψυγείο είναι τα φρέσκα ζυμαρικά. Αγοράζεις 1 πακέτο για κάθε άτομο. Γεμίζεις μια κατσαρόλα με νερό και ρίχνεις μέσα λίγο αλάτι. Κλείνεις με το καπάκι και βάζεις πάνω στο μάτι. Ανάβεις το μάτι στην υψηλότερη θερμοκρασία. Όταν βγάζει μπουρμπουλήθρες ρίχνεις τα ζυμαρικά. ΔΕΝ ξανακλείνεις με το καπάκι, 3 λεπτά μετα τα σουρώνεις τα βάζεις σε πιάτο, ρίχνεις από πάνω μικρά κομματάκια βούτυρο και πιπέρι και ανακατεύεις. ΤΡΩΣ.

2) Αγοράζεις πατάτες. Τις πλένεις πολύ καλά να φύγουν τα χώματα. Τις αλείφεις με λάδι και τις τυλίγεις σε αλουμινόχαρτο. Τις βάζεις σε ταψί (χωρίς να βάλεις τίποτα άλλο) και τις ψήνεις στους 250 για 1 ώρα. Όταν τις βγάλεις ή τις χαράζεις σε σταυρό και ρίχνεις βούτυρο αλάτι και πιπέρι ή τις γεμίζεις με τυρί κρέμα και ζαμπόν ή τις κόβεις και τις κάνεις σαλάτα με ότι ζαρζαβατικό σου καπνίσει.

3) Πας πάλι supermarket. Αγοράζεις το ρύζι που είναι σε φακελάκια. Βράζεις αλατισμένο νερό και το ρίχνεις μέσα. Κλείνεις το καπάκι και περιμένεις γύρω στα 15 λεπτά. Το τραβάς από την μια άκρη και σουρώνει. Το βάζεις σε μπωλ και του προσθέτεις ότι σου κατέβει. Ενδεικτικά bbq sauce και καλαμπόκι ή γιαούρτι, λιαστες ντομάτες και πιπέρι ή σταφίδες και κουκουνάρι.

4) Αγοράζεις τοστιέρα. Μετά αγοράζεις και ψωμί του τοστ. Γεμίζεις ανα 2 φέτες με ότι σου κατεβαίνει, ψήνεις και τρως. Λατρεμένο πρωινό: τοστ με σοκολάτα γάλακτος και φράουλες ή μπανάνα.

5) Αυγά. Είτε τα βράζεις για 5 λεπτά, είτε λιώνεις λίγο βούτυρο, τα σπας μεσα στο τηγάνι και όταν ασπρίσει το ασπράδι τους πετάς με ένα κουτάλι το καυτό βούτυρο στον κρόκο για να ψηθεί και αυτός ή τα σπας σε μπόλ, προσθέτεις αλάτι, πιπέρι, λίγο γάλα και λίγο τυρί, τα χτυπάς καλά με ένα πηρούνι και τα ρίχνεις σε τηγάνι με καυτό βούτυρο. Όταν αρχίσει και σχηματίζεται κρούστα από κάτω, καπακώνεις με ένα καπάκι που εφαρμόζει στο τηγάνι και αφήνεις 3 λεπτά. Συγχαρητήρια, μόλις γλίτωσες το γύρισμα.

6) Το πιο εύκολο κρεας είναι το κοτόπουλο. Παίρνεις ένα στήθος, το χτυπάς με το σφυράκι να γίνει πλατύ και κάνεις ένα φακελάκι από αλουμινόχαρτο. το βάζεις μέσα με αλάτι, πιπέρι και λεμόνι, κλείνεις καλά το φακελάκι, το βάζεις σε ταψί και ψήνεις 20 λεπτά στους 200.

7) Το πιο εύκολο θαλασσινό είναι οι γαρίδες. Πάτρες κατεψυγμένες και καθαρισμένες. Ακολούθα τις οδηγίες στο σακουλάκι για να τις αποψυξεις. Μετά τηγανισε τες για 5 λεπτά σε καυτό λάδι. Σβήσε με κρασί ή με ούζο και ρίξε σάλτσα ντομάτας. Μόλις βράσει έιναι έτοιμο.

Κι επειδή είμαι καλός άνθρωπος σου έχω και γλυκάκι για να κερνάς τους φίλους σου και να το παίζεις master chef.
8) Αγοράζεις ένα πακέτο σφολιάτα. Ανοίγεις το κουτί, βγάζεις το ενα φύλλο και το αφήνεις να ξεπαγώσει. Το άλλο το βάζεις αμέσως στην κατάψυξη. Όταν ξεπαγώσει το φύλλο το ξεδιπλώνεις και πασπαλίζεις με 2/3 κούπας μαύρη ζάχαρη (να πάει παντού), κανέλα και ξύσμα πορτοκαλιού. Τυλίγεις σε ρολό. Το ρολό το τυλίγεις σε μεμβράνη και το βάζεις μισή ώρα στην καταψυξη. Το βγάζεις, το κόβεις σε φέτες. Σε έτα ταψί στρώνεις μια λαδόκολλα, βάζεις απάνω τις φέτες (αρκετα μακριά μεταξύ τους γιατί η σφολιάτα φουσκώνει) και ψήνεις 20 λεπτά στους 200.

Καλή όρεξη!!!

The dark side of chocolate: My humble opinion

Είναι κατακαίνουργιο, με κοκκινη πινακιδα με μαύρα γράμματα και σε προ(σ)καλεί να μπεις μέσα. Είναι πάρα πολύ μικρό, χωράει 4 τραπεζάκια-μετρημένα και ο χωρος θυμίζει το σπίτι που μπήκαν ο Χάνσεν και η Γκρέτελ, αν το είχε σκηνοθετήσει ο Tim Burton. Το πάτωμα είναι η κλασσική αγαπημένη σκακιέρα με κόκκινα και μπεζ πλακάκια, όχι ασπρόμαυρα, στα δεξιά είναι το μπαρ, το οπίο έχει μια βιτρίνα με όλα τα σοκολατάκια που φτιάχνει το μαγαζι. Μικρά, παράξενα σε ύφος και σε γεύση που (αν βρεις να κάτσεις) θα σου έρθουν σε πιατάκι για να τα δοκιμάσεις. Έχει πολύ καλό τσαι και καφέ, αλλά φυσικά θα παραγγείλετε ρόφημα σοκολάτας. Γιατί και το ρόφημα και όλα τα σοκολατάκια φτιάχνονται απο Valhrona, την οποία την λες και καλύτερη σοκολάτα στον κόσμο. Το ρόφημα δε, φτιάχνεται απο 2 διαφορετικές περιεκτικότητες, οπότε η γευση του είναι διαφορετική ακόμα και απο τα άλλα μαγαζιά που σερβίρουν ρόφημα σοκολάτας από το συγκεκριμένο brand. Επίσης σερβίρουν και ένα από τα ελάχιστα κρασιά που ταιριάζουν με την σοκολάτα, οπότε ένα early drink με σοκολατάκια για τσιμπολόγημα μπορεί εύκολα να μπει στο πρόγραμμα για να τελειώσει μια κουραστικη μέρα. Ο λόγος που τονίζω το early drink είναι γιατί το μαγαζί είναι μεν ανοιχτό από τις 7 το πρωί αλλά 10 μ.μ. το αργότερο κλείνει. Πριν φύγετε αγοράστε ένα κουτί με σοκολατάκια, δύσκολα θα βρείτε αλλού τόσο περίεργους συνδυασμούς, όπως σοκολάτα με βασιλικό, κέδρο ή παρουνόσπορο (κι αυτά ήταν μόνο όσα δοκίμασα εγώ). Ο ιδιοκτήτης είναι ευγενέστατος και πρόθυμος να εξηγήσει τα πάντα και να βοηθήσει να επιλέξετε. Επίσης είναι πιστός στις άριστες πρώτες ύλες. Α και τιμές λογικοτατες!!!

Η πραγματικη βανίλια είναι μαύρη...και άλλες 10 διατροφικές αλήθειες!!!

Ok, δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να έχει σπουδάσει μαγειρική και ζαχαροπλαστική, ούτε να ξοδεύει τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του ανάμεσα σε βιβλία μαγειρικής, κατσαρόλες και σουρωτήρια, αλλά θεωρώ απαράδεκτο για να μην πω ηλίθιο το να μην ξέρεις να ξεχωρίζεις αν αυτό που τρως είναι το αυθεντικό ή το υποκατάστατο...Για να σας βοηθήσω λοιπόν, εγώ που αν κάτι δεν είναι αληθινό δεν μου αρέσει θα σας αποκαλύψω τις 10+1 συνηθέστερες παρανοήσεις σχετικά με την διατροφή σας

1) Η πραγματική βανίλια είναι μαύρη. Κατράμι όμως. Η βανίλια είναι φυτό περίπου σαν κρίνος με έναν μαύρο μίσχο, αυτός ο μίσχος μπαίνει σε γυάλινα (καλύτερα) φιαλίδια και για να χρησιμοποιηθεί σχίζεται, αφαιρούνται και χρησιμοποιούνται τα επίσης κατάμαυρα σποράκια του. Αυτή η άσπρη βλακεία είναι βανιλίνη, δηλαδή χημική εσάνς, η οποία θα μου πείτε είναι χρήσιμη (γιατί δεν μπορείς να κάνεις κορμό σοκολάτας ούτε κεικ με τα σποράκια) και φτηνή. Λύση: Ζάχαρη βανίλιας. Γεμίζετε ένα γυάλινο δοχείο με λεπτή ζάχαρη και βάζετε 3-45 μίσχους από βανιλια (αφού έχετε χρησιμοποιήσει) τα σποράκια τους. Σε 5-7 μέρες η ζάχαρη θα έχει αρωματιστεί.

2)Η πραγματική καρμπονάρα δεν έχει κρέμα γάλακτος, έχει αυγά. Μην πάτε περιχαρείς σε κανένα αυθεντικό ιταλικό εστιατόριο, ζητήσετε καρμπονάρα και μετα την γυρίσετε πίσω γιατί είναι αηδία και δεν τρώγεται. Αυτή η αηδία είναι η original συνταγή, το άλλο είναι ζυμαρικά αλα κρεμ με bacon. Ναι είναι πολύ νοστιμότερο αλλα όχι δεν είναι καρμπονάρα.

3) Το βιταμ δεν είναι βούτυρο. Μπορεί να το αντικαταστήσει, έχει γεύση που συνδυάζεται πολύ ευκολότερα με τα γλυκά, αλλά είναι υδρογωνομένα φυτικά έλαια τα οποία δεν είναι και ότι καλύτερο για την υγεία. Προσέχετε λοιπόν, και αντικαταστήστε το όπου το ανέχεται η γεύση σας με ένα βούτυρο που δεν μυρίζει πολύ έντονα (αγελαδινό).

4) Η πραλίνα φουντουκιού δεν είναι η μερέντα. Η πραλίνα είναι ένα σκευασμα το οποίο γίνεται από νερό, ζάχαρη και κάποιο ξηρό καρπό. Αυτό τρίβεται, όμογενοποιείται και γίνεται μια πάστα η οποία είναι σφιχτή και δεν έχει ίχνος σοκολάτας. Αυτό υποτίθεται ότι ανακατεύεται με γάλα και κακάο και γίνεται μερέντα. Αν πάτε να το κάνετε, θα έχετε ένα πάρα πολύ υγειινό και νόστιμο αποτέλεσμα, αλλά δεν θα έχει καμία σχεση με του εμπορίου.

5) Το σιρόπι καραμέλας είναι απλά νερό και ζάχαρη. Δεν έχει αρώματα, δεν έχει χρωστικές. Κάντε το σπίτι σας!!!!

6) Το πραγματικό ρόφημα σοκολάτας γίνεται από πλάκα σοκολάτας και γάλα και είναι πηχτό. Αυτές οι σκόνες που κάνουν αυτό το νερομπλουμ, στο οποίο αν βάλετε και φτηνό γάλα μεταμορφώνεται σε καθαρτικό δεν είναι ούτε νόστιμες, ούτε και πολύ ευχρηστες τελικά. Αντικαταστήστε τες με κουβερτούρα και ανακατέψτε 5 λεπτά περισσότερο, δεν χάθηκε ο κόσμος.

7) Το πραγματικό γιαούρτι δεν είναι ξινό. Το απέφευγα χρόνια γιατ'ι εμένα τα ξινά φαγητά δεν μου αρέσουν, μέχρι που έπρεπε να πάρω αντιβίωση και ο συνταξιούχος απέναντι μου είπε να πάρω Όλυμπος, φαντάζομαι ότι αν το ψάξετε θα βρείτε και άλλα από μικρές φάρμες που κάνουν εξίσου καλό γιαούρτι. Το γιατί οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες κάνουν γιαούρτι που δεν τρώγεται δεν χρειάζεται να σας το πω καν νομίζω...Πάρτε κάνα στραγγιστό να κάνετε αλμυρα ντιπ στην χάση και στην φέξη και thats it!!!

8) Το αυθεντικό σνίτσελ γίνεται από μοσχάρι και δεν βάζουμε τριμμένη φρυγανιά αλλά τριμμένο μπαγιάτικο ψωμί. Είναι πάρα πολύ λεπτό και τηγανίζεται ελάχιστα. Τα χοιρινά και τα κοτόπουλα που τα παραγγέλνουμε ως σνίτσελ είναι απλά πανέ.

9) Η αυθεντική σαλάτα του Καίσαρα έχει αντζούγιες στην σως. Επίσης μην την πάρετε σε αυθεντικό ιταλικό άμα δεν το ξέρετε γιατί μια ψαρίλα θα σας έρθει και είναι κρίμα.

10) Το χύμα φυσικά αρωματισμένο τσάι δεν έχει καμία σχέση με το τσαι σκόνη στα φακελάκια. Δοκιμάστε το και προτιμήστε το.

+1) Τα αυθεντικά λουκάνικα ούτε μπαίνουν στο ψυγείο ούτε σε πλαστικό. Ωριμάζουν στον αέρα ή αποθηκεύονται μέσα σε ζωικό λίπος. Αυτά που είναι σε πλαστικό αν δεν καταναλωθούν αμέσως μετά το άνοιγμα πρέπει να πετιούνται γιατί είναι πολύ εύκολο να χαλάσουν.

Hip cafe: Pancakes και ζεστος καφές

Οk, το ομολογώ, παρόλο που λατρευω τα pancakes βαριέμαι -θανάσιμα όμως- να τα φτιάξω. Έψαχνα αρκετά χρόνια ένα μαγαζί που να φτιάχνει pancakes και όχι κακομούτσουνες τηγανίτες της γιαγιάς (τις οποίες πληρώνεις και το βάρος σου σε χρυσό) και μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βρήκα κάτι να αξίζει τον κόπο και με χαρά σας μεταλαμπαδεύω την προσφάτως αποκτειθείσα γνώση μου. Το Hip Cafe λοιπόν βρίσκεται στην Μητροπόλεως στον αριθμό 26, όπου μέχρι προσφάτως αν δεν με απατά η μνήμη μου υπήρχε ενα υφασματάδικο. Η προηγούμενη χρήση του δεν του φαίνεται πάντως. Κατάλευκο, φωτεινό, καθαρό με πινελιές από λαχανί και θαλασσί και έναν ΤΕΛΕΙΟ πίνακα πάνω από τα τραπεζάκια στην "αίθουσα" που κοιτάει προς Ερμού. Το σέρβις είναι το ταχύτερο που έχω δει, μας ακολούθαγε σχεδόν με τα ποτήρια του νερού για να έχουμε να δροσιστούμε με το που θα καθήσουμε, πρόσεχε όλη την ώρα το πόστο του και ήταν χαμογελαστός και ευγενέστατος. Ο κατάλογος ήταν από τους πληρέστερους που έχω δει. Είχε εκτός από pancakes, καφέδες, χυμούς, σοκολάτες, τσάγια και λοιπά προφήματα, snacks, σαλάτες, γλυκά, cocktails και κυρίως πιάτα (μου χτύπησε στο μάτι ένα ριζοτο η αλήθεια είναι αλλά ήταν πολύ νωρις για μεσημεριανό). Η κουζίνα είναι ανοιχτή και βλέπετε όλη την διαδικασία παρασκευής του φαγητού σας άμα θέλετε, είναι ανοιχτό από τις 7:30 το πρωί και δίνει και πακέτο...έτσι για να φτιάξετε μια περίεργη μέρα στην δουλειά, για να κάνετε χαρούμενο το άρρωστο βλαστάρι σας ή απλά για να γουρουνιάσετε άλλη μια φορά με το που θα γυρίσετε σπίτι σας!!!

The kapsoura issue

Όλοι το έχουμε πάθει ή τουλάχιστον το έχει πάθει κάποιος πολύ καλός μας φίλος. Αυτό που τον παράτησε η γκόμενα για έναν μπούλη με μεγαλύτερο αμάξι/που ο γκόμενος της πήγε φαντάρος και αυτή θέλει να πιαστεί κάτω από το ΡΕΟ να πάει μαζί του στο στράτευμα/ που λιώνει πάνω από το κινητό που δεν χτυπάει/ που χτυπιέται, κλαίει, φωνάζει κι αναρωτιέται γιατί...Rings any bells???Επειδή το έχω ζήσει από όλες του τις εκφάνσεις, η λύση είναι μία:ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ!!!άσχετα με τα μουσικά σας ακούσματα και το πόσο ευαίσθητα είναι τα αυτιά σας (τα δικά μου καθόλου) ο μόνος τρόπος να εκτονωθεί αυτός που κλαιέι και οδύρεται όλη μέρα χωρίς να σας κάνει τον ώμο μούσκεμα από το κλάμμα είναι να τον ντύσετε, να τον στολίσετε (υπερβολικά) και να τον πάτε στους ειδικούς. Στους σκυλάδες. Αυτοί το έχουν αναγάγει σε επιστήμη, κάθε μέρος του προγράμματος απευθυνεται σε διαφορετικού είδους καψούρα.

Έχει special αφιέρωμα
στους φαντάρους (π.χ. κι απόψε στην σκοπιά)
σε όσους τους χωρίζει κυριολεκτικά μόνο η απόσταση αλλά είναι τίγκα ερωτευμένοι(π.χ. θα θελα να σουν εδω)
σε όσους τους παρατήσανε (π.χ. ένα γράμμα, μάτια που κλαίνε)
σε όσους έφυγαν αυτοί και το μετάνιωσαν (π.χ θέλω να σε ξαναδώ)
σε όσους τους κεράτωσαν(π.χ. στην υγειά της αχάριστης)
σε όσους κερατώσανε(π.χ δικαιωμά μου να γυρνώ στο σπίτι τα χαράματα)
σε όσους αναρωτιούνται αν θα βρουν το άλλο τους μισό ποτε (βρείτε μου κάποια που νάχει αισθήματα)
σε όσους δεν ενδίδει η γκόμενα (π.χ. θα παρακαλάς)

Όλα αυτά με πολύ νταπα ντούπα (οπότε ο φίλος σας δεν μπορεί να κλαφτεί και να θέλει από την φασαρία), χορό (όποτε και δεν μιλάει και κουνιέται που καθότανε 2 βδομάδες στον καναπέ σαν ιγκουάννα) και κυρίως ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΑΞΙΟΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΣΤΑ ΔΙΠΛΑΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ. Με το που θα πέσει η γνωστη σφαλιαρόμουντζα στο Α μέρος του προγράμματος του μέγα καλλιτέχνη (εκεί δεν χορέυουμε, μόνο χειρονομούμε) όλο και κάποιοσ διπλανός αντίθετου φύλου θα εντοπίσει τον χαροκαμμένο της παρέας. αν αυτό που δει του/της κάνει θα αρχίσει ο λουλουδοπόλεμος. Και τίποτα να μην παιχτεί μετέπειτα ο φίλος έχει πάρει την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν χωρίς πολλά λόγια. Μετά αρχίζουν οι χοροί. και με σπασμένο πόδι να πας, άμα είσαι αγοράκι η θέα ειναι απερίσπαστη, ειδικά στα τσιφτετέλια πάνω στο τραπέζι η καλύτερη θέση καψούρη είναι καθήμενος. Τα ζεμπέκικα είναι αφ ενός μεγάλη εκτόνωση για τα αγοράκια, αφ ετέρου πηγή γέλιου για τα κοριτσάκια. Sorry guys, αλλά έχω δει υπερβολικά πολλούς τύπους με μαυρο πουκάμισο και στενο παντελόνι να μισοκολυμπάνε αντίνα χορεύουν, κατα τύχην σφαλιάρες να πάνε και να έρχονται λόγω έλλειψης χώρου για την στροφή και κυρίως θεικές τούμπες. Για το ύφος "που είσαι μωρή ηλίθια να με δεις να χορεύω και να καταλάβεις τι έχασες" δεν μιλάω γιατί σέβομαι τον πόνο της καψούρας του άλλου.

Τώρα αν εσείς είστε πλήρως ευτυχισμένοι και τα μπουζούκια απέχουν παρασάγκας από τα ακούσματα σας, κάντε την καρδιά σας πέτρα, βάλτε ωτοασπίδες, πιείτε πολύ (άρκει να μην οδηγείτε), παίξτε με τα λουλουδάκια ακόμα περισσότερο και κυριως γελάστε. Όλο αυτό είναι μια κατάσταση περισσότερο για τον χαβαλέ. Δεν παέι κανείς να ακούσει τον εμπνευσμένο στίχο και την φανταστική μουσική, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΕΡΑ!!!ο κόσμος πάει για να περάσει καλά, να εκτονώσει την καψούρα του, να ξεπεράσει την πίκρα του και να κοιμηθεί πιο χαρούμενος από ότι ξύπνησε!!!Όταν καψουρευτείτε εσείς και κοπανιέστε για έναν έρωτα που όλοι ξέρουν -ακόμα κι εσείς- ότι σε ένα μήνα δεν θα τον θυμάστε καν, μην πάτε στα μπουζούκια, πηγαίνετε για τρέξιμο, τι να πω???

Κάνατε λοιπόν την καρδιά σας πέτρα, πηγατε στο σκυλάδικο, ευχάριστα ή δυσάρεστα πέρασε η βραδιά αλλά ο φίλος σας δεν ανέκαμψε. 2 τινά μπορεί να συμβαίνουν 1)είναι βαρια μορφη καψούρας. Σε αυτήν την περίπτωση ανατρέχετε πάλι στον λαικό βάρδο που βροντοφωνάζει "ο έρωτας με έρωτα περνάει" και τον στρέφεται προς την Μαιρούλα που και τον γουστάρει και καλό κορίτσι είναι και δνε θα οτν παρατήσει για τον καθε χλιδάφραγκο με το αμάξι των 100 χιλίαδων ευρώ και των 800 χιλιάδων δόσεων. 2) Γουστάρει που είναι στο επίκεντρο και τον προσέχουν και τον φροντίζουν όλοι. Μην σοκάρεστε, απολύτως ανθρώπινο και φυσιολογικό είναι. Σε αυτην την περίπτωση (yeyyyyy) συμβουλεύω απλά να μην ξαναπάτε στα μπουζούκια, πηγαίνετε τον σινεμά για να (ξε)σκάει και μόνο και κάποια στιγμή θα το παρατήσει το τροπάριο, δεν μπορεί.

Σε κάθε περίπτωση, καλά κουράγια!!!!

Tailor made: Early drinks+late night walks

Υπάρχουν κάποια μαγαζιά με μια μεταφυσική δύναμη, ανοίγουν σε μια περιοχή υποβαθμισμένη ή άγνωστη και ξαγνικά η περιοχή μεταμορφώνεται. Μόνο το δύσμοιρο το Guru δεν κατάφερε να μεταμορφώσει την Ομονοια, αλλά από τότε που έκλεισε η περιοχή μόλις πέσει το βράδυ είναι 10 φορές πιο επικίνδυνη. Anyways, την σχετικά ανεκμετάλλευτη πλατεία Αγ. Ειρήνης (στην οποία ετελέσθη το κοσμοιστορικό γεγονός της βαπτίσεως μου ΧΩΡΙΣ να γκρεμιστεί η εκκλησία) ήρθε να αναβαθμίσει το Tailor made. Σε συνδυασμό με το ήδη υπάρχον rooster, σε απόσταση αναπνοής από το Baba Au Rum και το Booze/Booze market ήρθε να μας κατεβάσει ακόμα πιο κάτω από την Πλατεία Καρύτση και να ενώσει το πολύγωνο πια, Αθηνάς-Κολοκοτρώνη, Καρύτση-Ρόμβης. Ναι, θα καταστρέφετε τα τακούνια σας στους σπαστικούς πεζόδρομους, ναι, θα ψάχνετε ΠΟΛΥ ώρα να παρκάρετε και ναι, για ακόμα μια φορά θα αλλάξει η οπτική με την οποία βλέπετε το κέντρο.

Στο προκείμενο λοιπόν, το Tailor made είναι ένας πολύ ωραίος χώρος, cozy και λιτός, όπως προστάζει-ευτυχώς-το τελευταίο trend διακόσμησης στην νυχτερινή μας ζωή. έχει ωραία μουσική, ψαγμένα φωτιστικά και ένα μάυρο μεγάλο γυάλινο τραπέζι στην μέση για να φέρνει τισ παρέες πιο κοντά. Παρόλο που πήγα Σάββατο βράδυ και γινόταν της κολάσεως, η σερβιτόρα ήταν άμεση και αποτελεσματική. Μασ έφερε νεράκι (σε δικό τους μπουκάλι και free of charge) κατάλογο. Ο οποίο κατάλογος ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ δεν βασίζεται στην λογική ότι πάρεις 10 ευρώ, λογική που μόνο σε ξεπούλημα λαικής αρμόζει, αλλά η κοστολόγηση γίνεται με βάση το πλήθος και το είδος των υλικών που περιέχει το cocktail σας. Εγώ πήρα το Below Eden, με το άρωμα τριαντάφυλλο (τι έκπληξη, κανείς δεν το περίμενε) και ήταν τέλειο. Αυτό με το τεράστιο καλαμάκι λέγεται Zombie αν θέλετε να ξέρετε και είναι εξίσου καλό και ότι πήραν οι υπόλοιπι το δοκίμασα, ωραίο ήταν αλλά δεν θυμάμαι τα ονόματα να σας το προτείνω. Η μουσική ήταν σε ανεκτά επίπεδα για τα αυτιά μου (δλδ δε γκάριζα για να με ακούσει ο διπλανός μου, πολύ σημαντικό για την ηλικία μου, πια), ήταν ευχάριστη και γενικά συνέβαλε στην easy διάυεση του μαγαζιού.

Και μετά την εμπειρία η φαντασίωση. Το μαγαζί λοιπόν, ενδύκνειται για early drinks ή ακόμα και καφέ (στον οποίο δεν βάζουν γευσεις γιατί αρνούνται να τον ψεκάσουν και να χαλάσουν το φυσικό και ακριβοπληρωμένο άρωμα του) μετά τα ψώνια ή το μάθημα ή το οτιδήποτε είχατε να κάνετε στο κέντρο. Όταν ο κόσμος αρχίσει και γίνεται υπερβολικά πολύς πάρτε τα ποδαράκια σας και χαζέψτε διαδοχικά τα second hand ρούχα στο Booze Market (φάτε και κάνα muffin από την κυριούλα, τα σπάνε), τον κόσμο που στριμώχνεται μέσα και έξω από το Baba (εσείς καθόσασταν, χαρείτε), την Κολοκοτρώνη ή την ανερχόμενη Περικλέους και τον κόσμο που πηγαινοέρχεται εκεί (θα πετύχετε κάνα γνωστό σας, θα τον χαιρετήσετε, θα κουτσομπολέψετε, θα περάσει η ώρα), θα φτάσετε στην Καρύτση (αν η πιπερίτσα είναι ανοιχτή φάτε και πείτε μου μια γνώμη, τι κακό κι αυτό, η μοναδική σουβλακερί της Καρύτση να κλείνει το βράδυ) και μετά αφού σας ξανάρθει η όρεξη για ποτό (γιατί θα σας ξανάρθει) απαρνηθείτε την Καρύτση για το ατμοσφαιρικό 42 ή το key και το apokey (πλατεία αγ. Θεοδώρων, η επόμενη μεγάλη αναβίωση του κέντρου, θυμηθείτε το) και κλείστε την μέρα σας ακριβώς όπως ξεκίνησε, χαλαρά.

New York sandwiches: My humble opinion

Τι έχει ανοίξει στην γειτονιά μου το τελευταίο 6μηνο (τουλάχιστον) και δεν το είχα πάρει καν χαμπάρι??Το New York Sandwiches. Είναι στην Σινώπης, απέναντι από τον Πύργο των Αθηνών, είναι μικρό, με ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι στην μέση και ανοιχτή "κουζίνα". Το παράδοξο είναι ότι ενώ παραγγέλνεις στο ταμείο, τα sandwiches στα φέρνει το παιδί αφού κάτσεις, το οποίο δεν είναι και το πιο time efficient πράγμα στον κόσμο, αλλά κάποιο λόγο θα έχουν για να εφαρμόζουν αυτήν την πολιτική. Anyways, σερβίρει κλασικά αμερικάνικα sandwiches όπως το φιλέτο-καραμελωμένα κρεμμύδια και το κοτόπουλο παρμεζάνα. Οι τιμές του είναι λογικές για σατουιτσάδικο που δεν σερβίρει μεταλλαγμένα (γυρω στα 7 ευρώ και κάτι), έχει και σούπα ημέρας και cheesecake (το οποίο δεν δοκίμασα γτ δεν θα πήγαινα σινεμά ΠΟΤΕ) και κάνει και delivery σε Αμπελόκηπους και Κολωνάκι. Γενικά είναι μια καλή επιλογή για να μην τρώτε τις συνήθεις αηδίες, είναι casual αλλά λόγω του ενός και μοναδικού παγκου του δεν είναι και για να πάτε 15 ατομα και να μπαστακωθείτε κάνα 3ωρο, πάμε, πραγγέλνουμε, τρώμε, φεύγουμε!!!Extra plus: όσο περιμένετε τα sandwiches μπορείτε να χαζεύετε τα λευκώματα για την Νέα Υόρκη, τα οποία υπάρχουν στο χαρακτηριστικό μεγάλο ξύλινο τραπέζι.

Καφε Αβυσσηνία: My humble opinion

Παρόλο που είναι κλασσικό και παλιό μαγαζί δεν είχα πάει ποτέ. Ντροπή μου. Επαθα πλάκα με την θέα από την ταράτσα. Φαίνεται και η Ακρόπολη και ο Ναός του Ηφαίστου, πήγα βράδυ οπότε ήταν πολύ ήσυχα και off season οπότε δεν είχε πολλούς τουρίστες. Δεν έφαγα, αλλά τσέκαρα τιμές και κατάλογο για next time, κουζίνα με φανερά πολίτικες επιρροές προσφέρει ένα ιδιότυπο comfort food, τιμές ελαφρά τσιμπημένες, αλλά δεν είδα το μέγεθος της μερίδας για να κρίνω. Το service ήταν άψογο και τα γλυκά που φάγαμε τα έσπαγαν. Εγώ πήρα μουχαλεμπί στο οποίο μου την χάλασαν λίγο οι φλούσες πορτοκαλιού και τα φιστίκια Αιγίνης, όχι γιατί δεν του ταίριαζαν (το αντίθετο) αλλά γιατί έχω πολύ μεγάλο θέμα με το άρωμα του τριαντάφυλλου και εκνευρίζομαι όταν το μπερδέυουν με άλλες γεύσεις. Τα γεμιστά δαμάσκηνα πάντως είναι ΟΛΑ τα λεφτά. Οι δύο πολυθρόνες που έχει δίπλα από τις τουαλέτες ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν δικές μου, τις λάτρεψα. Το μαγαζί μέσα θυμίζει ακριβό εστιατόριο δεκαετίας του 20 με πολλούς πίνακες+ταπετσαρία+βαριές ξύλινες καρέκλες. Έχει και ζωντανή μουσική κάποιες μέρες αλλά δεν έχω πάει και δεν ξερω και αν πηγαίνει και στο ύφος του μαγαζιού, αλλά οι τουρίστες αυτά θέλουν αν δουν και είναι τουριστική περιοχη...Επειδή πολλοί νομίζουν ότι είναι μεζεδωπολείο, ΔΕΝ είναι!!!Είναι εστιατόριο και οι τιμές του δικαιολογούνται γτ και στην Suzanna (μόνο με αυτό μπορώ να το συγκρίνω) τις ίδιες τιμές έχει πάνω κάτω ΧΩΡΙΣ την θέα. Μην παραγγείλετε τον μισό κατάλογο. γιατί θα το πληρώσετε χρυσάφι και δεν θα τα φάτε και όλα. Για όσους δυσκολέυονται να το βρούν είναι στην πλατεία με τα παλιατζίδικα, ένα στενό μετά το taf όπως κατεβάινεις πρός Θησείο. Φαντασιώνομαι άσχημα όμως να τρώω κοτόπουλο με κύμινο χειμωνιάτικο μεσημέρι, αφού έχω ανακαλύψει παζαρέψει και εν τέλει χρυσοπληρώσει πολυθρόνες παρόμοιες με αυτές που έχουν βάλει μπροστά από το wc...

Τα 10 καλύτερα μεζεδοπωλεία

Πρίν μπερδευτείτε, δεν έχουν καμία σχέση με τα 10 καλύτερα ρακομελάδικα. Στα μεζεδοπωλεία αυτά πιθανότατα να βρείτε κάτι καλό σε αλκοόλ να συνοδέψετε τα μεζεδάκια σας, αλλά εκεί που σας προτείνω πάτε κυρίως για το ΦΑΙ!!!!
1) Εξωστρεφής: Αυτό το μαγαζί μπήκε στην καρδιά μου φέτος. Όλο τον κατάλογο παραγγέλνουμε (και καταβροχθίζουμε). Η στριφτή τυρόπιτα και τα τυροπιτάκια του είναι πρώτα στην λίστα παραγγελίας μας, ακολουθεί η μελιτζάνα στο πήλινο, ο ντάκος και η πατάτα γκαστρωμένη. Από κρέατα, δεν έχω απόψη, ένα κοτόπουλο έχει, με αυτό βολεύομαι!!!
2) Ρακοκάζανο: Στο Χαλάνδρι, στο πεζόδρομο. Έμεινα άναυδη με το φαγητό τους. Επίσης πολύ ωραίος ντάκος "πειραγμένος" με πικάντικη κεφαλοννίτικη φέτα, κοτόπια/wrap, σουβλάκι κοτόπουλο με χαλούμι και κλπ κλπ. Μεγάλες μερίδες, προσεγμένες χωρίς περιττά λάδια.
3)Αρμόλια: Στο Χαλάνδρι επίσης. Λάτρεψα τις τυροκροκέτες τους, τα υπόλοιπα δεν τα θυμάμαι γτ αυτό το μαγαζί έχει δυνατό ρακόμελο, αλλά δεν άφησα και κανέναν άλλο να φάει οπότε ωραία ήτανε.
4)Τζίτζικας και Μερμηγκας: Λατρεύω τις σαλάτες του. Και τα υπόλοιπα νόστιμα είναι, αλλά οι σαλάτες τα σπάνε!!!Σε πολλά σημεία της Αθήνας, εγγυημένα καλό φαγητό, ευχάριστο περιβάλλον και για να μην ξεχνιόμαστε ΦΟΒΕΡΕΣ σαλάτες.
5)Το κουτούκι του 54, στην Πανόρμου. Οπως+δήποτε πάρτε το κοτόπουλο μελιτζάνα γιαουρτλου, τις τυροκροκέτες, τους ντοματοκεφτέδες, την ποικιλία με τα πιττάκια και την σαλάτα του 54. Επίσης έχουν το ωραιότερο ροζέ χύμα κρασί που έχω πιει.
6) Συνοικία το όνειρο: Στα Πετράλωνα. Μου άρεσε η αυλή του με τα σπασμένα παλιά πλακάκια κάτω, και τα καλαμάκια κοτόπουλο...ε καλά, και όλα τα υπόλοιπα.
7) Το καπάκι: Άλλο ένα μαγαζί στο οποίο παραγγέλνουμε ΟΛΟ τον κατάλογο. Hit το κοτόπουλο με ουίσκυ και οι πιο σπιτικές τηγανητές πατάτες που έχω φάει έξω.
8) Σουρωδείον: Φαντασική σαλάτα με λιαστές ντομάτες και μανιτάρια, ωραίοι κρεμμυδοντολμάδες και πολύ καλό κοτόπουλο με μουστάρδα και λεμόνι.
9) Επι τω λαικοτερον: κλασσική αξία. Ένα από τα καλύτερα χουνκιάρ της Αθήνας, φανταστική σαλάτα και απίστευτο σουβλάκι κοτόπουλο με ροζ σάλτσα. Για το τέλος έχει κρέπες!!!!!
10) Ούζου μέλαθρον: Αρκετά ενδιαφέρον φοντύ τυριού, όλοι εκθειάζουν τα αρνίσια παιδάκια με την σάλτσα κρασιού αλλά δεν τρώω αρνί οπότε τους πιστεύω, γενικά ότι έχω φάει έλεγε, το μόνο drawback είναι ότι παίζει να μην βρείτε τραπέζι αν δεν πάτε νωρίς ή καθημερινή.

ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ: My humble opinion

Για το ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ έχω ακούσει και διαβάσει πάρα πολλά από την ώρα που άνοιξε. Για την καινούργια ματιά στην γαστρονομική μας παράδοση, για τις εξαιρετικές του πρώτες ύλες και για την "καινοτομία" (για τα ελληνικά δεδομένα πάντα, γτ στο εξωτερικό συνηθίζεται), να σερβίρει το μεσημέρι μισές μερίδες στην μισή τιμή. Την περασμένη Τρίτη το βράδυ πήρα την ομπρέλα μου και την παρέα μου και πήγα. Όπως σε κάθε πολυδιαφημισμένο μαγαζί πήγα προετοιμασμένη για να δω κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που τελικά είδα. Σε απόσταση αναπνοής από το μετρό, σε ένα παλιό νεοκλασικό με πολλές σκάλες και μια απλή υφασμάτινη ταμπέλα απ έξω. Δεν φωνάζει "τουρίστες, ελάτε" με την χαρά του γερολαδά που θα σε γδύσει για μισό κιλό φέτα, αλλά ούτε και posh μαγαζί όπου οι σερβιτόροι έχουν το ύφος 1000 καρδιναλίων. Με λίγα λόγα, μην φορέσετε την Άρτα και τα Γιάννενα πάνω σας όταν αποφασίσετε να πάτε, το μαγαζί δεν είναι δήθεν. Ο χώρος είναι απλός και ήσυχος, στο κλασσικό πια για εστιατόρια πράσινο της ελιάς, τα παιδιά που σερβίρουν είναι νέα, ευγενέστατα, φιλικά και με ειλικρινές χαμόγελο. Λόγω βροχής δεν είχε πάρα πολύ κόσμο, παρόλα αυτά υπήρχαν 2 τραπέζια με κοσμοπολίτες τουρίστες, οι τιμές του ήταν προσιτότατες και το μενού αν και περιλάμβανε σχετικά λίγα πιάτα ήταν ικανό να καλύψει κάθε γούστο. Εγώ προτίμησα τα μπιφτεκάκια με την καπνστή μελιτζάνα και την σως γιαουρτιού και οι υπόλοιποι φαγητά που δεν τρώω οπότε δεν έχω άποψη. Τα μπιφτεκάκια μου ήταν εξαιρετικά, αλλά θα ήθελα λίγη περισσότερη μελιτζάνα, οι υπόλοιποι κατασπάραξαν τα δικά τους πιάτα, οπότε υποθέτω ότι ήταν νόστιμα και στο τέλος πήραμε την μους σοκολάτας η οποία εξαφανίστηκε εν ριπεί οφθαλμού. Με πολύ μεγάλη χαρά διαπίστωσα ότι τηρούν κατά γράμμα τον αντικαπνιστικό νόμο ενώ προσφέρουν στον καπνιστή μια καλή ευκαιρία για σωματική άσκηση (οι πολλές σκάλες που λέγαμε). Θα ξαναπάω σίγουρα μεσημέρι γτ υποψιάζομαι ότι η άλλη αίθουσα έχει ωραία θέα και θα δοκιμάσω κι άλλα πιάτα για να έχω πληρέστερη εικόνα, αλλά τα πρώτα δείγματα ήταν θετικότατα, οπότε σας το συστήνω.

The Cocooning Winter

Ειδικά μετά την ΔΕΘ (και τον φόρο ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, κακό χρόνο να χουν χρυσό το έχουμε πληρώσει το σπίτι, στα διάλα) η γκρίνια για την οικονομική μας κατάσταση έχει γίνει εντονότερη και έχει επηρρεάσει ακόμα και όσους συνέχιζαν απτόητοι να αγνοούν το καράβι που βυθίζεται. Από την προηγούμενη Τρίτη λοιπόν τα σχέδια όλων των φίλων μου για τον χειμώνα περιλαμβάνουν:
1) Επιδρομές σε second hand bookstores
2) Καφέδες στα "καφέ του ανέργου" δλδ σε decent μαγαζιά με τιμές value for money (θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο αναλυτικά)
3) Κρασοκατανύξεις σε σπίτια
4) Αγορές παζλ, επιτραπέζιων και παιχνιδομηχανών για χαλαρό λιώσιμο στο σπίτι με φίλους
5) Εκδρομές σε χειμερινούς προορισμούς όπου έχουν σπίτια φίλοι
6) Επιδρομές σε meet Market και bazaars
7) Barter system payments. Αφου έτσι κι αλλιώς όλα τα λεφτά θα στα τρώει το κράτος με το που θα στα δίνει, κοστολογείς τις υπηρεσίες σου, ο άλλος τις δικές του και πληρώνεις π.χ. ένα φόρεμα με 3 μεγάλα βάζα μαρμελάδα
8) Αναταλλαγές βιβλίων, ρούχων, απόψεων
9) Σχέδια για άμεση μετανάστευση.
Παρόλο που μου το πλασάρουν καλά για να μην με στεναχωρήσουν και παρόλο που μου φαίνεται ενδιαφέρουσα προοπτική (σίγουρα προτιμότερη από το να τραβιέσαι για ποτό σαββατιάτικα μέσα σε όλα τα καγκούρια που έχουν κατακλύσει εσχάτως το Γκάζι) η εσωστρέφεια δεν μου πάει και πάρα πολύ. Θέλω να βλέπω καινούργιο κόσμο. Θέλω να πηγαίνω κάπου που θα μου φτιάξει άλλος το ποτό μου, άλλος το φαγητό μου και άλλος θα πλύνει πιάτα και θα σφουγγαρίσει μετά. Επίσης αν κλειστούμε όλοι στα σπίτια μας, δεν αγοράζουμε τίποτα και περνάμε τον χρόνο μας μπροστά σε ένα pc, ένα παράθυρο με την ίδια θέα και με τους ίδιους ανθρώπους ξανά και ξάνα απλά θα λαλήσουμε. Η γοητεία του καινούργιου δεν θα φύγει ποτέ και η retro αίσθηση του vintage δεν θα την αντικαταστήσει, όση εφευρετικότητα κι αν επιδείξουμε. Ασε που το χρήμα πρέπει να κινείται, αλλιώς πάμε χαμμένοι. Έχω να προτείνω λοιπόν κάτι που ο Έλληνας είχε ξεχάσει τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια. ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ. Βγαίνεις, αλλά προσέχεις που πας (ναι, το άρθρο value for money θα περιλαμβάνει τα πάντα από εξόδους), αγοράζεις καινούργια ρούχα, αλλά επενδύεις σε πολυμορφικά κομμάτια ή σε τελείως classic outfits, βγαίνεις για περπάτημα/ποδηλατάδα/πικ νικ (αυτό θα γίνει μεγάλο trend από την άνοιξη, το νιώθω) και κυρίως ΨΑΧΝΕΙΣ. Με την ίδια τιμή που έχει ένα φόρεμα στο ZARA υπάρχουν φορέματα καινούργιων σχεδιαστών τα οποία είναι προτότυπα, χειροποίητα και μοναδικά. Απλά πρέπει να τα ανακαλύψετε. Με λιγότερο από 100 ευρώ υπάρχουν υπέροχες δερμάτινες μπαλαρίνες που είναι άνετες, κλασσικές και θα κρατήσουν τουλάχιστον 3 χρόνια. Όλοι οι φούρνοι πουλάνε το ψωμί στην ίδια τιμή αλλά κάποιοι το κάνουν καλύτερα. Προτίμησε να ενισχύσεις αυτούς. Αγόρασε προιόντα μικρών παραγωγών από delicatessen και όχι από το supermarket, έστω κι αν είναι ακριβότερα (που δεν είναι) η γεύση είναι πραγματική και σε αποζημιώνει. Η κρίση δεν πρέπει να είναι εδωστρέφεια, αλλά στροφή στην αλήθεια γιατί πολύ απλά τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε μπουχτίσει από φούμαρα, πανάκριβες τσάντες και ρολόγια αγορασμένα με υπερχρεωμένες πιστωτικές, πλαστικές γκόμενες και porshe, μουράτα club και μπουζούκια στα οποία δεν διασκεδάζεις ποτέ (btw, όταν χρεωκοπήσουν αυτά τα μεγάλα θορυβώδη club, καβατζώστε μου έναν πολυέλαιο με swarovski). Καλού κακού αγοράστε και μια άνετη κουβερτούλα, ένα καλό χύμα τσάι και ένα καλό βιβλίο, θα σας χρειαστούν στις δύσκολες οικονομικά μέρες του χειμώνα.

Οι 10 καλυτερες καβάντζες της Αθήνας

Αυτή την στιγμή η φίλη Ελένη παθαίνει εγκεφαλικο. Do not worry, αυτό το σημείο δεν θα το αποκαλύψω ΠΟΤΕ. Για τις άλλες καβάτζες θα μιλήσω και μόνο. Αφού λοιπόν σώσαμε την μικρή ελένη από βέβαιη εγκεφαλική παράλυση σας παραδίδω τα καλύτερα not to be seen μέρη και εσείς χρησιμοποιείστε τα όπως θέλετε.

Ανδριανού 51: Σε απόσταση αναπνοής από το μετρό Μοναστηράκι, ένα υπέροχο αίθριο κρυμμένο πίσω από ένα μαγαζί με ρούχα. Οι σερβιτόροι ευγενέστατοι, φέρνουν συνέχεια νεράκι, τα σνακς καλά και οι τιμές συμπαθητικές.

Βρυσάκι: Στην οδό Βρυσακίου, πάλι στο Μοναστηράκι. Πολυχώρος που ασχολείτε με εικαστικά (δλδ μηδαμινές πιθανότητες να πετύχετε γνωστό σας) με ταράτσα η οποία λειτουργεί ως καφέ, το οποίο έχει φανταστική θέα, δροσιά και καλές τιμές στον καφέ. Όχι σνακς όμως.

Aliarman το πρωί: Παρόλο που από το απόγευμα και μετά γίνεται ο κακός χαμός, το πρωί είναι ήσυχο και κυρίως απομονωμένο. Το πολύ πού να σας ενοχλήσει το πανέμορφο σκυλί του ιδιοκτήτη γι αυτό φροντίστε να σας πάρει από καλό μάτι.

Beduin μέχρι το απόγευμα: Όσο το ήξερα εγώ δεν πάταγε άνθρωπος όλες τις ώρες, τώρα, ένεκα η κρίσις μαζεύει αρκετό κόσμο, οπότε κάντε πρώτα μια αναγνωριστική βόλτα πρίν μπείτε μέσα.

Εξωστρεφής: Εδώ παίζει τρελή ανάβαση, αλλά έχει πολύ καλό φαγητό για τις τιμές του, δεντράκια γυρω γυρω και εκτός αν έχετε πολλούς indie και άφραγκους φίλους δεν θα συναντήσετε ΠΟΤΕ γνωστό σας. Βρίσκεται στον λόφο του Στρέφη (εξού και εξω-στρεφής) και είναι ανοιχτό και από το μεσημέρι-αν και το μεσημεριανό δεν το προτείνω με τέτοιες ζέστες.

Απολλώνια λύρα: Καινούργιο μαγαζί στην Πλάκα, κάτω από το Γιασεμί. Ενώ η Μνησικλέους έχει πολύ κόσμο, το μαγαζί διαθέτει και πίσω αυλή με τραπεζάκια, τα οποία ο κόσμος δεν πολυπροσέχει.

Καφέ Νομισματοκοπείου το πρωί: Εκτός από το ότι είναι υπέροχο και έχει έναν τεράστιο για τα δεδμένα του κατάλογο, είναι και λίγο κέντρο απόκεντρο. Ποιος βαρεμένος γνωστός σας θα πάει στο Νομισματοκοπέιο πρωινιάτικα??Άντε να φτάσει μέχρι το Paul's. Βράδυ όμως μαζεύει αρκετό κόσμο, οπότε Be ware!!!

Ζάχαρη κι αλάτι: New entry στην Βαλτετσίου, με εσωτερική αυλή ή οποία δεν φαίνεται από πουθενά και κάτι τραπεζάκια στο εσωτερικό μπαλκόνι που δεν τα πολυβλέπουν ούτε οι θαμώνες τις εσωτερικής αυλής. Αν είχε και άλλη 1 είσοδο εκτός από την πολυσύχναστη Βαλτετσίου...

Apokey: Πίσω από την πλατεία Αγ. Θεοδώρων, αλλά όλοι πάνε στην Καρύτση, οπότε you are quite safe. Καινούργιο μαγαζί, καθαρο, όμορφο και με άνετους καναπέδες.

Blues: Χαμηλά στην Πανόρμου, κόντα στον Αγ.Δημήτριο. Αυλή με ψηλούς τοίχους, σκοτάδια αλλά χαμηλή μουσική οπότε μην κουτσομπολεύεται γκαρίζοντας κανέναν γνωστό σας. Θα περάσει απέξω standard!!!Λειτουργεί μόνο βράδυ.

That's all folks!!!!Και αν πετύχετε σε αυτά τα μαγαζιά κανέναν γνωστό σας μην ανυσυχείτε, αν κάνετε ότι δεν τον ξέρετε μάλλον θα κάνει κι αυτός το ίδιο!!!

Γαμοι, βαφτίσεις και λοιπές κοινωνικές εκδηλωσεις!!!

Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση, το γεγονός ότι μεγαλώνουμε ή είναι απλά μια επιδημία και θα περάσει, όπως το κρύωμα,αλλά σε τόσους γάμους και τόσες βαφτίσεις back to back δεν είχα να πάω ποτέ. Αν κρίνω από το γεγονός ότι χθες η Αυτού Μεγαλειότης μου μπήκε στο μετρό και άκουσε τρεις διαφορετικές παρέες να μιλάνε για τρεις διαφορετικούς γάμους,σε ένα μόνο βαγόνι, αυτήν την κατάσταση αντιμετωπίζει η πλειοψηφία και όχι μόνο εγώ. Μετά από πολύ τρέξιμο, ταλαιπωρία και αμέτρητες ώρες υποφέρωντας υπό τους ήχους νησιώτικων λαούτων σας παραδίδω μια λίστα που θα σας ξελασπώσει για να μην σας φύγει μια περιουσία στα ρούχα που θα βάλετε, τα δώρα που θα κάνετε και θα μετριάσει το βασανηστήριο του ντρίγκι ντρίγκι το οποίο μπορεί να κρατήσει μέχρι το πρωί.

Δώρα:
Από την στιγμή που θα λάβετε το προσκλητήριο είστε υποχρεωμένοι να κάνετε δώρο, είτε παραστείτε στο κοινωνικό γεγονός, είτε όχι. Άσχετα με την οικονομική σας κατάσταση, αλλά με άλλες 5 βαφτίσεις να έπονται δεν μπορείτε να κάνετε δώρο αξίας 250 ευρώ στον νεοφώτιστο, όση καλή διάθεση και να έχετε. Μερικές καλές ιδέες για δώρα είναι:

Βάφτιση: Αν αποφασίσετε να πάρετε ρουχαλάκια (που σας αποτρέπω εντόνως) φροντίστε τουλάχιστον να είναι κάτι πολύ όμορφο, σχετικά casual γιατί το παιδάκι δεν έχει πολλές δεξιώσεις να πάει, πολύ ιδιαίτερο και ει δυνατόν πολυμορφικό. Για παράδειγμα, αν είναι κορίτσάκι μπορείτε να πάτε στα heel και να αγοράσετε αγοράστε ένα μικροσκοπικό χαριτωμένο φορεματάκι. Αν έχετε όρεξη για πλάκες αγοράστε το ίδιο φορεματάκι για την μαμά, γράψτε μια αστεία κάρτα και ξεπρερδέψατε. Επειδή όμως ρούχα παίρνουν οι περισσότεροι, μπορείτε να προσανατολστείτε σε κάτι χρήσιμο και φορέσιμο, αλλά όχι ρούχο. Αγόρασα γα τον ανηψιό μου ένα υπέροχο μπουρνούζι παπάκι από το i-gift, με ασορτί παντοφλίτσες και σφουγγαράκι, το οποίο επειδή ήταν πόντσο θα του χωράει για τα απόμενα 3-4 χρόνια. Για όσους αποφασίσουν να καταφύγουν στην λύση άλμπουμ σας παρακαλώ πάρα πάρα πολύ αγοράστε κάτι καλόγουστο. Υπέροχα αλλά λίγο ακριβά έχω βρει στην Ρόμβης ενώ για πιο προσωποποιημένο αποτέλεσμα πηγαίντε σε ένα από τα άπειρα βιβλιοδετεία στα Εξάρχεια και φτιαξτε κάτι customized. Καλές λύσεις επίσης είναι και τα πρωτότυπα παιχνίδια από το Αναστασία Φαλταιτς με τα οποία το παιδάκι θα παίζει για χρόνια ενώ μπορείτε να βρείτε και κάτι χαριτωμένο στον κύριο Τζιγκοτζίδη στην στοά δεξιά της Κλαυθμώνος. Για εμένα το καλύτερο βέβαια είναι να πάρετε κάτι για το παιδικό δωμάτιο, ειδικά αν έχετε στενές σχέσεις με τους γονείς του παιδιού. Ένα φωτιστικό, έναν πίνακα, ένα καρουσέλ, ένα φωτάκι νυκτός στην χειρότερη των (οικονομικών) περιπτώσεων είναι χρήσιμα και όχι και τόσο συνηθισμένα δώρα. Η Ανέμη, είναι το αγαπημένο μου μαγαζί για τέτοιες περιπτώσεις. Κομψό, καλόγουστο, με πράγματα πο θα μείνουν στο παιδικό δωμάτιο ακόμα και μέχρι την εφηβεία.

Γάμος: Η υπόθεση "δώρο" εδώ γίνεται πιο σύνθετη. Αν υπάρχει λίστα γάμου πηγαίνετε, αν αντέχει η τσεπη σας πάρτε δώρο αυτούσιο ή βάλτε όσα λεφτά θέλετε στην λίστα και ησυχάστε. Αν δεν υπάρχει λίστα και αν το ζευγάρι είναι παραδοσιακής "σχολής" η πιο σωτήρια λύση (και η πιο οικονομική) είναι αυτή της στεφανοθήκης. Αν θέλετε να κάνετε ένα λίγο καλύτερο δώρο πηγαίνετε στα Costa Bonda και αγοράστε αυτά τα υπέροχα minimal κηροπήγια από διάφανο κρύσταλλο. Κοστίζουν γύρω στα 52 ευρώ το ένα και είναι τόσο minimal και ουδέτερα (αλλά και κομψά και ιδιαίτερα) που απλά πάνε σε κάθε σπίτι. Τρίτη εναλλακτική είναι το δώρο για το σπίτι που δεν θα σκεφτέι κανείς άλλος να αγοράσει. Έχω βρει στα it&for στο notos home της Κοτζιά ένα απίστευτο σετ σερβιρίσματος μεζεδακίων με πολύ ωραία πιατέλα, σφηνοπότηρα, κάθε λογής πιατάκια κλπ κλπ το οποίο αν δεν το δεις δεν σκέφτεσαι να το αγοράσεις αλλά είναι ΤΟΣΟ χρήσιμο. Για τα άλμπουμ ισχύει ότι και για τα άλμπουμ των βαφτίσεων. Τα πιο προσωπικά δώρα σπιτιού προυποθέτουν ότι έχετε στενή σχέση με τον οικοδεσπότη. Παρακαλείστε να μην αγοράζετε σίδερα, κατσαρολικά, βάζα και μαχαιροπήρουνα, εκτός αν σας το ζητήσει το ζευγάρι, δεν ελιναι και τα πιο πρωτότυπα δώρα, αφήστε τα για καμιά θεία.

Ρουχισμός:
Εδώ ο σεξισμός θα πάρει την θέση που του αναλογεί. Την περίοπτη. Γιατί ένας άντρας με ένα σκούρο κουστούμι για τον χειμώνα και ένα ανοιχτόχρωμο για το καλοκαίρι απλά καθάρισε για τη επόμενη 20ετία. Αλλάζει πουκάμισο και γραβάτα (που ας είμαστε ρεαλιστές, πόσο θα κοστίσουν?) αποκτά καινούργια αμφίεση και είναι έτοιμος για τον επόμενο γάμο, ακόμα κι αν γίνει 1 μέρα μετά. Εσείς πάλι μικρές άτυχες αράξτε και απολάυστε την κατήχηση.

Οι πρωινές εκδηλώσεις απαγορεύουν δια ροπάλου γυαλιστερά υλικά, βαρύ make up και πολλά κοσμήματα. Ειδικά αν είναι βάφτιση και κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να γίνει σε κάποιον προφήτη Ηλία σε κάποιο κατσάβραχο. Στο κομμωτήριο μην το παρακάνετε με την μπούκλα και την λάκ γιατί θα μοιάζετε με πρώορα γερασμένο παρανυφάκι. Αποφύγετε περίπλοκα χτενίσματα πρωινιάτικα, αρκεστείτε σε μια φροντισμένη αλογοουρά ή κοτσίδα και αν βάλετε μάξι φόρεμα συνδυάστε το με ίσιο παπούτσι απαρεγκλίτως. Στις βραδυνές εκδηλώσεις τα γυαλιστερά υλικά επιτρέπονται, το πιο βαρύ make up επίσης (αν και για καλοκαίρι δεν το συστηνω, θα ιδρώσετε, θα τρέξει το make up και θα αποκτήσετε αποκριάτικη μάσκα χωρίς να είναι Απόκριες) καθώς και τα κοσμήματα. Μην φοράτε ΟΛΟ το σετ κοσμημάτων, κι ας το έχετε. Είναι υπερβολικό και θυμίζει θεία την δεκαετία του 80 με μαλλί μες, περμανάντ και βάτες. Μην φοράτε ποτέ λευκά σε γάμο αν δεν είστε η νύφη ή το παρανυφάκι, τολμήστε να βάλετε παντελόνι, ενώ τα κρουαζέ μίντι φορέματα από καλό υλικό (μετάξι) για μλένα είναι η πιο καλόγουστη επιλογή. Γενικά έχετε στην γκαρνταρόμπα σας 2-3 κομμάτια τα οποία φοριούννται άνετα ακόμα και σε επίσημους γάμους, όχι πολύ φορτωμένα ή ιδιαίτερα για να τα φοράτε πολλά χρόνια και να μπορείτε να τα βάλετε και σε άλλες περιστάσεις, 2-3 καλά ζευγάρια ψηλοτάκουνα, ένα καλό παντελόνι και μια μεταζωτή μπλούζα. Αν δεν είστε κουμπάρα ή νύφη μην αγοράζετε ρούχα ειδικά και μόνο για την μεμονωμένη περίσταση γιατί ειναι απλά πεταμένα λεφτα.

Γλέλντι:
Ανεξάρτητα από τις μουσικές μας επιρροές, το γλέντι είναι συνήθως παραδοσιακό. Είτε με έχει ζωντανή όρχήστρα είτε DJ το μουσικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Επειδή όμως δεν πάμε σε συναυλία για να εγκρίνουμε την μουσική που θα παίζει, αλλά για να τιμήσουμε το ζευγάρι, επιβάλλεται και να μην δείξουμε δυσαρέσκεια και να κάνουμε έστω και μια βόλτα στην πίστα. Μετά μπορούμε να χαθούμε στα μετόπισθεν. Ενδεδειγμένη ώρα για να φύγετε αν δεν αντέχετε την μουσική, 45 λεπτά μετά την πρώτη αποχώρηση. Αν πάλι είστε από αυτόυς που το πατροπαράδοτο γλέντι το χαίρονται, συγχαρητήρια που μπορείτε να εκφράσετε το γεγονός ότι μοιράζεστε την χαρά του ζευγαριού με τον τρόπο που περιμένει!!!Και στα δικά σας!!!

Θέα, στριφτά τσιγάρα και μπύρα περιπτέρου

Θυμάμαι όταν ήμουν πολύ πιτσιρίκι που οι έφηβοι μετά το φροντηστήριο δεν πήγαιναν για καφέ, άραζαν σε παγκάκια, εξώπορτες με πολλά σκαλιά και παρκάκια. Με την λαίλαπα ανεργίας/αφραγκίας/μιζέριας που μας καταδιώκει εχω την αμυδρη εντύπωση (βεβαιότητα) ότι θα το ζω πολύ συχνά, όχι ως έφηβη πια, αλλά ως λιιιιιιγο μεγαλύτερη. Επειδή το ξέρω, κι εσείς την ίδια βεβαιότητα έχετε σας δίνω μερικά ωραία σημεία για άραγμα, tips και την ευχή μου για μια πανέμορφη, ανέξοδη έξοδο.

Tips:
Πάρτε τις μπύρες από το πλησιέστερο περίπτερο στον προορισμό σας ΜΟΝΟ όταν έχετε αριβάρει όλοι στο meeting point.
Το meeting point πρέπει να είναι κάπου κεντρικά, με πολυ κόσμο και πολύ φως. Πηγαίντε στα απόμερα και κάντε χαλάστρα στα ζευγαράκια και στους ανώμαλους που προσελκύουν όταν είστε μπούγιο και όχι μόνοι σας.
Μην γκαρίζετε σε κατοικημένες περιοχές. Όπως αναβιώνετε το έθιμο των εφηβικών σας χρόνων, έτσι θα αναβιώσει και το έθιμο του μπουγαδόνερου στα μούτρα σας η 90αρα δεσποινίς που καταφέρατε να ξυπνήσετε. Και χωρίς καν να τησ κάνετε καντάδα.
Όταν φευγετε παίρνετε μαζί σας και τα σκουπιδάκια σας. ΟΛΑ!!!
Μην σκαρφαλώνετε όπου δεν μπορείτε και κυρίως χωρίς τα κατάλληλα παπουτσια. Μην γίνετε οι πρώτοι που αυτοκτόνησαν κατα λάθος από τηνΑκρόπολη. Διεθνώς ρεζίλι θα γίνετε.

Μέρη:
Θα μπορούσα να πρςτοτυπήσω αλλά δεν θέλω. Κυρίως γιατί πολλά μέρη εκτός των κλασσικών είναι κι επικίνδυνα, οπότε αν πάθετε κάτι δεν θέλω να έχω τύψεις.

Λόφος Στρέφη. Κλασσικό εικονογραφημένο. Αράζετε κάτω από τα γηπεδάκια, βλέπετε 1 από τις ομορφότερες θέες στην Αθήνα, δεν ενοχλείτε κανέναν και είστε κι ένα τσουκ από τον πολιτισμό. Strike!!

Λόφος Λκαβηττού: Όχι εκεί που πάνε τα ζευγαράκια, αυτοί που θέλουν να παρακολουθήσουν τα ζευγαράκια, κι αυτοι που θέλουν να την σπάσουν στα ζευγαράκια. προτιμήστε τον Αη Γιώργη λίγο πιο πάνω. Πολύ πιο ήσυχα και μπορείτε να βρείτε και το σπίτι σας είτε δια γυμνού οφθαλμού αν είναι κοντά είτε από τα κυάλια που έχει εκει.

Άρειος Πάγος: Γλιστράει του κερατά γι αυτό προσέξτε πολύ. Έχει σκαλάκια για πιο εύκολη πρόσβαση, επίσης μακριά από όποιον θα μπορούσατε να ενοχλήσετε αλλά ειναι πολύ δημοφιλέσ σποτ. Με λίγα λόγια προσέξτε τι λέτε και για ποιον. Μπορεί να αράζει πίσω σας.

Παγκάκια οδού Θεσσαλονίκης: Παρατεταγμένα με κάτι φοίνικες που πάνε με σειρά ύψους σαν τους Daltons, ιδανικά για πολύωρο χάζεμα. Κατοικημένο οπότε κρατείστε χαμηλά τα ντεσιμπέλ και χθες πετύχαμε κι έναν τσαντάκια (δυστυχώς όχι στα μούτρα). προσοχή λοιπόν, αλλά την μη ελευθερία κινήσεων την αναπληρώνει η αίσθηση μιας παλιάς Αθήνας που είναι διάχυτη.

Αμφιθεατράκι στο πάρκο Κεραμεικου: Ζευγαροσποτ με πυκνη βλάστηση πίσω του. προσέξτε οι ανώμαλοι φυτρώνουν εκεί σαν μανιτάρια. Ενδιαφέρουσα αχιτεκτονική και άνετα καθίσματα. Enjoy.

museum shopping

Μετά από τόσα που έχω γράψει δεν θα προσπαθήσω καν να σας το παίξω κουλτούρα και διανοήση (ειδικά όταν μου τριβελίζει στο μυαλό η ιδέα να σας γράψω για τις καλύτερες μπουζουκλερί της Αθήνας). Άσχετα με την άποψη μου για την τέχνη και τους λόγους που περιφέρω το σαρκίο μου σε μουσεία και χώρους τέχνης, αυτό που πραγματικά μου τραβάει το μάτι είναι πάντα το Artshop και η καφετέρεια (αν αξίζει). Για τα καφέ των μουσείων θα μιλήσω αργότερα γιατί δεν εχω ολοκληρώσει την έρευνα ακόμα, για τα μαγαζάκια πάντως έχω ολοκληρωμένη άποψη και σας την παραδίδω.

Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς: Κορυφαίο και αγαπημένο. Εκτός από τα coffee table books και της αφίσες των εκθέσεων που έχουν κατά καιρούς περάσει από εκεί είναι το καταλληλότερο μέρος για να βρείτε: ψαγμένα κοσμήματα και διακοσμητικά από καινούργιους δημιουργούς για όλα τα βαλάντια (έχω κάνει πολύ decent δώρα σε φανταστικές τιμές από εκεί-κυρίως στον εαυτό μου), το λατρεμένο stabilo μαργαρίτα, υπέροχους μαγνητικούς και κανονικούς σελιδοδείκτες, πάνινες τσάντες που δεν θυμίζουν βιολογική λαική και τα πιο όμορφα αυτοκόλλητα τοίχου που έχω δει (και τα πιο ακριβά επίσης). Must buy τα ευκαμπτα μολύβια σε πολλά πολλά χρώματα. Θα κάνουν το γραφείο σας χαρούμενο χωρίς λουλουδάκια, αρκουδάκια, ζουζουνάκια τα οποία μπορεί να σας στερήσουν ακόμα και την προαγωγή.

Μουσείο Ηρακλειδών: Δεν ξέρω αν φταίει η λατρεία που έχω για τον Escher ή η ιδιαιτερότητα των αντικειμένων που πουλάει το συγκεκριμένο artshop αλλά κάθε φορά που πάω εκεί φροντίζω να μην έχω πολλά λεφτά μαζί μου γιατί όλο τον υπόλοιπο μήνα θα τρώω πασατέμπο. Ερωτεύτηκα και αγόρασα το metamorphosis (και τώρα κάθομαι και το κοιτάω στο κουτί γιατί είναι 3 μέτρα και κάτι), έχω αγοράσει έργα από την περιοδική και μόνιμη συλλογή σε καρτ ποστάλ στην εξευτελιστική τιμή του 1 ευρώ, με τα χίλια ζόρια συγκρατούμαι να μην αγοράσω το ασημένιο δαχτυλίδι κορσέ, ενώ οι 3D ανεμοδείκτες δίνουν άλλη διασταση στο "χαζεμα-μπαλκόνι-καρπούζι" του καλοκαιρίου της κρίσης. Λατρεμένο δώρο είναι και οι γραβάτες με έργα του Escher και οι φανταστικές ατζέντες που είχα πετύχει 1-2 χρόνια πριν. Φροντίστε να πάτε πρωί καθημερινής γιατί απογεύματα και σαββατοκύριακα γίνεται ο κακός χαμός. Α και οι πωλήτριες είναι οι πιο ευγενικές και γλυκές που έχω πετύχει σε κουλτουροσποτ.

Έθνική Πινακοθήκη: Το μαγαζάκι είναι μικρό, λιτό κι απέριττο. Θα βρείτε αφίσσες σπάνιες σε υπερβολικά καλές τιμές (τελευταία χτύπησε στο μάτι μου το έργο του Μόραλλη με τον άγγελο το οποίο είχε μια τιμή μικρότερη απο το ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ εισητήριο εισόδου), βιβλία τέχνης, λίγα αλλά καλά και κλασικά κοσμήματα και πάνινες τσάντες. Τα βιβλία τέχνης του τα θεωρώ αξεπέραστα και απόσο θυμάμαι είναι και σε ξεχωριστό section στον διάδρομο προς την μόνιμη συλλογή.

Ίδρυμα Θεοχαράκη: Στις προθήκες του υπάρχει το ομορφότερο ασημένιο βραχιόλι που έχω δεί. Επίσης μικρό, λιτό κι απέριττο, έχει κοσμήματα και διακοσμητικά για όλα τα βαλάντια και τα βιβλία με τις κατά καιρούς εκθέσεις του. Απλά οι εκθέσεις που κάνει είναι πολύ πολύ ιδιαίτερες, όποτε τα βιβλία του είναι out of the ordinary και καλό δώρο για απαιτιτικούς φιλότεχνους γνωστούς σας. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην προκαλείτε συνωστισμός αφού χωρίζετε από τον διάδρομο της εισόδου και έχει λίγα και καλά πράγματα.

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης: Έχει υπέροχα κομμάτια επίσης, απλά δύσκολα ξεκολλάει το μάτι και το μυαλό από το υπέροχο αίθριο του. Το καλό είναι ότι αν πας συγκεντρωμένος θα βρεις κάτι καλό με την ησυχία σου γιατί ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ είναι στο αίθριο κι εσύ μόνος με την πωλήτρια. Μεγάλο, ευρύχωρο με υπέροχα κυκλαδίτικα ειδώλια τα οποία ενδεικνύνται για δώρα, διακοσμητικά από μάρμαρο και πρες παπιε to die for.

Μουσείο Μπενάκη στην Βασιλίσσης Σοφίας: Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διφορά με το άλλο μουσείο Μπενάκη είναι τα χρυσα σκουλαρίκια μυρμηγκάκια του Φανουράκη,τα μαντίλια με τα σχέδια που είναι σχεδόν όσο κλασσικά όσο του Hermes (το ξεφτίλισα, το ξέρω, αλλά είναι το ίδιο classy και διαχρονικά) και οι ευχητήριες κάρτες με λεπτομέρειες από κοσμήματα και τοιχογραφίες. Το πωλητήριο έχει 2 αίθουσες, οπότε σιγουρευτείτε ότι το γυρίσατε όλο πρίν φύγετε.

Μουσείο Ακρόπολης: New entry, επίσης με 2 πωλητήρια σε διαφορετικούς ορόφους. Υπέροχες ατζέντες, τεράστια μαντίλια, η πιο όμορφη κούπα που έχω δεί και φανταστικά κοσμήματα εμπνευσμένα όλα από την Ακρόπολη συγκαταλέγονται στην to buy μακροσκελέσταση λίστα μου. Πολύ μεγάλη ποικιλία και στα χαρτικά, σχετικά τσιμπημένες τιμές αλλά είναι και το μουσείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, τι να κάνουμε???

Ιανος Artshop: Δεν είναι μουσείο, το ξέρω αλλά είναι ΤΟΣΟ υπέροχο που θα μπορούσε να είναι. Μεταλλικές κασετίνες, κουτάκια με ευχητήριες κάρτες που άμα τις φυτέψεις βγαίνουν λουλουδάκια, κοσμήματα, καθρεφτάκια, κονκάρδες και gadgetακια απλά σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε. Επισης νομίζω ότι με έχουν βάλει στην λίστα των not wanted γατί τους έχω σπάσει τα νεύρα, έχω ξεψαχνίσει όλο το μαγαζί. Και την επόμενη μέρα έφερα και τις φίλες μου να κάνουν το ίδιο.

Αυτά είχα να παραθέσω και μαις και τα θυμήθηκα συγκεντρωμένα πάω να σπάσω τον κουμπαρά μου για να θυσιάσω τις οικονομίες μουσ το όνομα της τέχνης. To my friends: πείτε την αλήθεια, επίτηδες με κρατάτε μακριά από το Μουσείο κοσμήματος του Ηλία Λαλαούνη ε???

Οι συμβουλές του γκαντέμη

Εκτός από την απεριόριστη όρεξη μου για φαγητό και για οποιουδήποτε είδους αγορές, το τρίτο χαρακτηριστικό μου που κάνει τους φίλους μου να γελάνε (και να ανησυχούν ενίοτε) είναι η γκαντεμιά μου. Πάντα εμένα χέζουν τα περιστέρια, μου έχουν ανοίξει 3 φορές το αμάξι, με πετυχαίνει στο διάβα του τουλάχιστον ένας ανώμαλος τον μήνα, με έχουν βουτήξει από το λαιμό, ΠΟΤΕ δεν γυρίζει να με κοιτάξει το μοναδικό ενδιαφέρον γκομενάκι στην γωνία του μπαρ αλλά μου την πέφτουν ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι. Πήρα λοιπόν απόφαση ότι ο μοναδικός νόμος που δεν έχει καμια εξαίρεση ειναι ο Νόμος του Μέρφι (κι αυτός, μια μαλακία είπε και ήταν ολόσωστη). Για να μην τρελαθώ λοιπόν ακολούθησα το βαθυστόχαστο αμερικάνικο ρητό "When life gives you lemons make lemonade", κότσαρα και μια πέτρα της τύχης επάνω μου και έχω και πορεύομαι. Ιδού μερικές χρήσιμες συμβουλές για να μην παίζεται με την τύχη σας (που έτσι κι αλλιώς δεν σας πολυσυμπαθεί).

1) Ξεκινήστε 15 λεπτά νωρίτερα για να πάτε σε οποιοδήποτε ραντεβού. Εννοείται ότι θα φτάσετε νωρίτερα από όλους γι αυτό πάρτε μαζί σας κι ένα περιοδικό/βιβλίο και αράξτε σε μια γωνίτσα να τους περιμένετε.

2) Βάλτε συναγερμούς παντου. Σπίτι, δουλειά, γραφείο, ακόμα και συρτάρι που βάζετε την τυρόπιτα πρέπει να βγάζουν εκκωφαντικούς ήχους όταν κάποιος πάει να τα παραβιάσει. Γιατί θα πάει. Μη ρωτάτε γιατί, γιατί είστε γκαντέμης.

3) Μην κουβαλάτε τα χαρτιά σας μαζι αλλά επικυρωμένα αντιγραφά τους. Τα πρωτότυπα πρέπει να είναι κλειδωμένα σε ένα συρτάρι και να θυμάστε που έχετε βάλει το κλειδί. Η απώλεια εγγράφων επιφέρει ωραιότατη ταλαιπωρία και ωραιότατη πληρωμή παραβόλων. Δεν θέλετε.

4) Μην φοβάστε τα πάντα. Παράδοξο, αλλά αν το σκεφτείτε καλά παθαίνετε μόνο αυτά που φοβάστε. Η λύση είναι τόσο απλή όσο και σύνθετη. Μην φοβάστε. Δεν θα κοπείτε στο μάθημα παρόλο που διαβάσατε, αλλά κι αυτό να συμβει τι εγίνε???Δεν θα σας κερατώσει η γκόμενα αν δεν την πρήξετε με την αφόρητη ζήλεια σας, δεν θα χάσετε την δουλειά σας αν την κάνετε καλά και δεν θα αρρωστήσετε αν είστε ήρεμοι και δεν έχετε αγχος. Εν ολίγοις, τα μισά από όσα παθαίνουμε ασυνείδητα τα προκαλούμε κιόλας. Σταματήστε το. ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ!!!

5) Έχετε τα απαραίτητα εφόδια μαζί σας για να αντιμετωπίσετε την όποια αναποδιά. Πάντα να κουβαλάτε έξτρα λεφτά (όχι πολλά). αμμωνία αν σας τσιμπάνε τα κουνούπια, maalox αν βαρυστομαχιάζετε κ.ο.κ. Θα έχετε το κεφάλι σας ήσυχο και η γκαντεμιά που μισεί τους προετοιμασμένους δεν θα χτυπήσει εύκολα.

6) Αναπτύξτε την ψυχραιμία σας. Κάντε από πρίν ένα σχέδιο δράσης για το τι θα κάνετε αν σας συμβεί κάτι σοβαρό π.χ. αν είστε υποτασικός και μπείτε με πολύ ζέστη στο μετρο, ενημερώστε τον διπλανό σας για το τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση που του πείτε ότι ζαλίζεστε. Κι αν γίνει τελικά ό,τι φοβάστε, αντιδράστε ψύχραιμα και λογικά ώστε να το "μαζέψετε". Οι απώλειες θα είναι λιγότερες και τα νευρα σας πιο ήρεμα.

7) Γελάστε με οτιδήποτε κι αν σας συμβεί. Ότι και να είναι, όσο πίσω και να σας πάει, πάει, έγινε. Αν αρχίσετε και βρίζετε την τύχη σας το μόνο που θα καταφέρετε είναι να χαλάσετε και άλλο την διάθεση σας, την διάθεση των γύρω σας και να επιφέρετε μεγαλύτερη γκαντεμιά πάνω σας. Βρείτε λύση άμεσα και μετά ξεφτιλίστε το γεγονός μέχρι εκεί που δεν πάει. Έγινε που έγινε, γιατί να μην είναι μια αφορμή για γέλια??

8) Μην αφήνετε ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες. Δεν θα σας περιμένουν εκεί και αύριο, ευχαριστείστε τον Θεό που βρέθηκαν μπροστά σας σήμερα. Πιο τυχεροι άνθρωποι από εσάς έχουν την δυνατότητα να το επεξεργαστούν 1-2 βδομάδες, εσείς 1-2 δευτερόλεπτα. Ορμήξτε και ό,τι γίνει.

9) Όταν πάτε ταξίδι νομοτελειακά κάτι θα ξεχάσετε, έχετε τον νου σας κι εξτρα λεφτά ώστε όταν το θυμηθείτε να πάτε στα duty free του αεροδρομίου ή στο μαγαζάκι του πλοίου και αγοράστε το. Θα το πάρετε που θα το πάρετε διπλό, να μηντο πληρώσετε χρυσάφι. Επίσης μην φοράτε ΤΙΠΟΤΑ μεταλλικό όταν ταξιδεύετε με αεροπλάνο γιατί θα χτυπήσε με βεβαιότητα, θα σας κάνουν σωματικό έλεγχο και θα σας υποχρεώσουν να το βγάλετε και να ξαναπεράσετε. Και αν είναι το ρολόι σας πάει στο καλό, εμένα ήταν τα τρουκς από τις μπότες μου και δεν χάρηκα που πάτησα τα ποδαράκια μου στο κρύο πάτωμα του αερολιμένα της Φρανκφούρτης Δεκέμβρη μήνα. Αν πέσετε σε απεργίες αλλάξτε ημερομηνίες άφιξης και αναχώρησης αναλόγως όσο προλαβαίνετε. Μην χάσετε και την άδεια σας περιμένοντας σε κάποιον οποιοδήποτε είδους λιμένα. Κρίμα είναι!!!

10) Μην προκαλείται την τύχη σας. Ο σκουντούφλης άνθρωπος δεν θα παέι σε ιστιοπλοικό γιατί θα πέσει μεσοπέλαγα. Η μικροβιοφοβική καλό είναι να μην μείνει ποτέ σε camping γιατι standard θα αρρωστήσει. Επίσης μην περνάτε κάτω από τα σύρματα της ΔΕΗ (περιστέρια), κρύβετε τα κινητά σας όποτε σας πλησιάζουν πλανόδιοι (ακόμα κι αν έχετε το Nokia 3210 μέχρι σήμερα) και κοιτάτε πάντα κάτω.

1920: My humble opinion

Δεν τα χασα από την ζέστη, το 1920 δεν αναφέρεται σε ημερομηνία, είναι μια μπυραρία στο Χαλάνδρι η οποία βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το μετρό Αγ. Παρασκευή. Πήγα για πρώτη φορά πρίν από καμμιά δεκαριά μερες, τότε με τον πολύ τον καυσωνα και την εκτιμησα δεόντως. 1) γιατί είναι αρκετά βόρεια ώστε να έχει δροσια και την πιο ζεστή νύχτα 2) γιατί έχει έναν υπέροχο μεγάλο κήπο ο οποίος χωρίζεται σε μικρότερους χώρους από καλοφροντισμένους θάμνους 3) γιατί οι μερίδες ήταν ικανοποιητικές (δλδ τεράστιες) 4) γιατί έχει μέσα στην μέση έναν ανεμόμυλο!!! Must have για όσους τρώνε γουρούνια είναι το χοιρινό σουβλάκι που έρχεται κάθετο και περασμένο μέσα από ένα ξίφος, το ορεκτικό με την μελιτζανοσαλάτα που παραγγείλαμε ΤΑ ΣΠΑΓΕ, ενώ η πάβλοβα που διαλέξαμε για το τέλος ήταν καλή, απλά θα την ήθελα λίγο λιγότερο ψημμένη. Το κοτόπουλο μου ήταν επίσης εξαιρετικό. Το service ήταν άμεσο, αποτελεσματικό, φιλικότατο σε σημείο ανησυχίας, αλλά πάντα ευγενέστατο. Εκείνη την ημέρα δυστυχως δεν μπορούσα να πιω, οπότε δεν έχω ιδέα για τις μπύρες, αλλά με τόσο καλό φαγητό σε τόσο ωραίο μαγαζί ποιός νοιάζεται???Κυκλοφορεί εκεί καλός και ήσυχος κόσμος (μέχρι ήσυχο παιδάκι είχε και το συμπάθησα ακόμα κι ΕΓΩ που θεωρώ τον Ηρώδη και την Μήδεια παρεξηγημένες προσωπικότητες), ενώ από τιμές είναι λογικές αλλά όχι πάμφθηνες. Εμείς πληρώσαμε 20 ευρώ το άτομο, αλλά φάγαμε και όλα τα παραπάνω (σημειωτέον ήμασταν 2). Φαντάζομαι ότι μια ποικιλία ανα δύο άτομα και μπύρες θα χαμηλώσουν λίγο την τιμή. Το μαγαζί ανοίγει κατά τις 8 και ο χώρος διατίθεται και για εκδηλώσεις. Και ειναι και καλή ιδεα για μπύρα και φαγητό μετά την δουλειά τώρα που έχουμε μείνει λίγοι πιστοί (για να μην πω ηλίθιοι) σε αυτήν την πόλη. Έχει και πολύ δροσιά, το παμε????

Traveller's pack

Δια τους γνωστούς και πολλάκις ειπωμένους λόγους δεν εγκαταλείπω συχνά την Αθήνα, την λατρεύω ακόμα και το καλοκαίρι (το βράδυ, πρωί δεν παλεύεται) αλλά για εσάς που μετράτε μέρες, ώρες, λεπτά μην πω και δευτερόλεπτα έχω τα do's and dont's εφαρμοσμένα πάνω στου κασσίδι το κεφάλι (το δικό μου)!!!

Do: σε ενα τσαντακι έχετε αμμωνία, hansaplast, ταυτότητα, δίπλωμα (αν οδηγείτε στο ταξίδι, αν όχι αφήστε το στην μάνα σας), τα εισητήρια, τις κάρτες και ελάχιστα λεφτά (τα υπόλοιπα στις κάρτες για να μην δίνετε στόχο και μετά τα κλάιτε). Αυτό το τσαντάκι δεν το αφήνετε από το χερι σας για ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ μέχρι να φτάσετε στο ξενοδοχείο. Έχει τα μόνα πράγματα που ότι και να γίνει σας εγγυώνται καλές διακοπές. Και η βαλίτσα σας να χαθεί και το αμάξι σας να κλατάρει και το ξενοδοχείο να μην παλεύεται, με το μαγικό περιεχόμενο του τσαντακίου μπορείτε να τα διορθώσετε ΟΛΑ.

Dont: Το έχω ξαναπεί. Μην πάτε διακοπές με όποιον κι όποιον. Ναι, αν έχετε στην παρέα ζευγαράκια ή θα σας σπάσουν τα νεύρα με τις γλύκες ή θα σας σπάσουν τα νευρα γιατί τσακώνονται. Πιο μετριασμένος άλλα πάντα υπαρκτός είναι ο κίνδυνος αν έχετε στην παρέα αδερφάκια. Ναι, αν έχετε στην παρέα γκρινιάρη άνθρωπο δεν θα κάνετε καλές διακοπές γιατί το ένα του ξινίζει και το άλλο του βρωμάει. Για τσιγκούνη δεν το συζητάω, είναι ικανός να σας βάλει να κάνετε 45 λετπά πεζοπορία για να μην πληρώσει 2 ευρώ το ΚΤΕΛ. Επίσης ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μην πάτε διακοπές με κάποιον που πιστεύει οτι θα βρει τον έρωτα του καλοκαιριού (και του επόμενου χειμώνα) στις διακοπές. Από την στιγμή που θα πατήσετε στο νησί δεν θα σας δώσει καμία σημασία γιατί θα σκανάρει το γύρω περιβάλλον για πιθανά θύματα (ταίρια ήθελα να πω) και αν βρει αυτό που θέλει σας βλέπω σε κάτι βραχάκια δίπλα από την θάλασσα να κάνετε παρέα στον φάρο. Αν ο έρωτας του καλοκαιριού αποδειχθεί One night stand δε, ετοιμαστείτε για κλάμματα και οδυρμούς. ΚΑΘΙΣΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!!!

Do: Προσέξτε που τρώτε. Μην φάτε ΠΟΤΕ σουβλάκια σε νησί, μην εμπιστεύεστε το φαγητό μέσα στο camping και μην μπείτε στο πρώτο μαγαζί που θα δείτε μπροστά σας. Ο λατρεμένος μου μπαμπάς με έμαθε να ξεχωρίζω τα καθαρά εστιατόρια από το πως είναι στημμένα τα τραπέζια και από τους καταλόγους τους. Παρόλο που είναι καθαρά εμπειρικό και δυσκολεύομαι να το περιγράψω αποφύγετε τα εστιατόρια που έχουν κατάλογο σε παλιό ντοσιέ από το πλαίσιο, τα τραπέζια τους και οι καρέκλες τους δεν είναι όπως τα αγόρασαν στα γραφικά 80's και οι σερβιτόροι τους δεν είναι ευπρεπείς.

Dont: Μην κουβαλάτε όλο σας το βιός στις 5-6 μέρες που θα πάτε διακοπές. Παρόλο που το χρυσοπληρώσατε, το δερμάτινο perfecto σας δεν θα το βάλετε όσα μελτέμια και να έχει το νησί. Ούτε θα καταφέρετε να σκίσετε/λερώσετε/καταστρέψετε 16 φορέματα σε 5 μέρες. Για το μίνι σίδερο που κουβαλάνε αρκετές χαζογκόμενες μαζί τους δεν μιλάω καν. Οι πετσέτες, η μαξιλαροθήκη και το Dettol πρέπει να σας συντροφεύσουν, έτσι για τον φόβο των Ιουδαίων.

Do: Προλάβετε το πρωινό του ξενοδοχείου. Αφενός το πληρώσατε οπότε καλύτερα να το εκμεταλλευτείτε, αφετέρου για να το προλάβετε θα αναγκαστείτε να ξυπνήσετε νωρίς, δλδ να λιώσετε περισσότερο στην παραλία (και να βρείτε καλή ξαπλώστρα), να βολτάρετε με την ησυχία σας και να πεινάσετε μια φσιολογική ώρα γτ αν πάτε στην θάλασσα νηστικοί και η παραλία δεν έχει καντίνα ή θα ξεκολλάτε με μανία αχινούς από τα ρηχά ή θα τρώτε άμμο ή τα λυσσακά σας που είναι και το πιθανότερο.

Dont: Μην οδηγείτε σαν παλαβοί σε νησιώτικους δρόμους. Από την μία έχει βράχους και από την άλλη γκρεμό και στροφές, πολλές στροφές. Επίσης έχει κακό φωτισμό, μπόλικες καρότσες και αρκετούς ντόπιους που οδηγούν εκεί απο 8 χρονών και νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ότι βλακεία θέλουν. Όσο για την δημοτική αστυνομία σε νομούς κάτω των 2000 μόνιμων κατοίκων, ποιόν νομίζετε ότι θα γράψει??τον ξαδερφό, τον συμμαθητή ή εσένα τον άσχετο???

Do: Δοκιμάστε τοπικά προιόντα από την original Πηγή τους. Εξηγούμαι: κίτρο Νάξου από τον Προμπονά, λουκούμια σύρου από τον Λειβαδαρά, καλσούνια από τον Τζιώτη στην Άνδρο κ.ο.κ.

Dont: Μην το ξεφτιλίσετε με τα τοπικά προιόντα και γεμίσετε βαλίτσες και όλους τους φίλους και γνωστούς σας με δαύτα. Ήμαρτον. Το ίδιο ισχύει και με τα souvenirs. Αμα βρείτε κάτι προτότυπο και αστείο, κομμάτια να γίνει, για όλα τα υπόλοιπα, give us a break!!!

Do: Αν θέλετε να μάθετε που έχει το καλύτερο παγωτό εντοπίστε παιδάκι με χαρούμενη φάτσα και 5ευρω στο χέρι και ακολουθήστε το. Πρέπει να το παραδεχτώ, τα σκασμένα έχουν ένστικτο!!!

Dont: Μην βγάζετε φωτογραφίες ανα 5 βήματα. Είναι καλοκαίρι, ο ήλιος λάμπει, η θάλλασα είναι δροσερή, το beach bar έχει καλά ποτά, απολάυστε τα την κοινωνία μου, μην τα φωτογραφίζετε!!!Στην τελική αν είναι memorable κάποιο event τραβήξτε ένα βιντεάκι να τελειώνει η δουλειά.

Do: Μπείτε σε αυτά τα μαγαζάκια που τα έχουν κυρίως ξένοι και πουλάνε διάφορες κουλαμάρες και ξεσηκώστε τα. Έχω ανακαλύψει εκεί υπέροχα βραχιόλια, διακοσμητικά, αιώρες, παρεό κλπ κλπ τα οποία όλοι με ρωτάνε που τα βρήκα κι εγω σιχτιρίζω γιατί άμα χάσω κάτι από αυτά αποκλείετε να το ξαναβρώ. Ψωνίστε από κει τα σουβενιρ σας αμα θέτε. Σας το επιτρέπω.

Do: Με το που θα πατήσετε το πόδι σας στο νησί εντοπίστε φαρμακεία και κεντρα υγείας. Αχρείαστα να ναι αλλά όταν τα ζητάς άμα δεν τα έχεις δει από πριν εξαφανίζονται.

Αυτά από μένα!!!Have fun!!!

Diamonds are a girl's best friend

Από τότε που η Merilyn τραγούδαγε το ομότιτλο και η Chanel έφτιαχνε μικρά μαύρα φορέματα για να αναδεικνύονται καλύτερα τα κοσμήματα/δώρα των εραστών κομψών Γαλλίδων έχει μπει ΠΟΛΥ νερό στο αυλάκι και ας είμαστε ειλικρινείς, τα διαμάντια μπορεί συγκινούν τα κορίτσια για πολλους λόγους, αλλά το κόσμημα το κάνει ο τεχνίτης και η εμπνεύση του κάνει την διαφορά. Παρακάτω λοιπόν παραθέτω μερικούς από τους καλύτερους που έχω ανακαλύψει στο είδος για όλα τα βαλάντια.
1)Κατερίνα Κρινή: Είμαι μεγάλη fan της δουλειάς της. Μπλέκει σε μοναδικούς και πρωτότυπους συνδυασμούς ασήμι, ημιπολύτιμους λίθους και ταπεινά υλικά όπως υφάσματα και κλωστές. Είναι η μοναδική που ξέρω ότι χρησιμοποιεί 1000άρι ασήμι, ότι έχω αγοράσει ήταν λίγο τσουχτερό σε τιμή αλλά τα έχει βγάλει τα λεφτά του. Γενικά δεν είναι κοσμήματα κοινότυπα και δεν ακολουθούν τάσεις, δεν είναι από αυτά που φοράς 1-2 χρόνια και μετά δεν ξέρεις τι να τα κάνεις. Λόγω της ποικιλίας των υλικών τους συνδυάζονται εύκολα και με άλλα κοσμήματα. Το μαγαζί της βρίσκεται πλέον πάνω στην Κολοκοτρώνη, όπου μπορείτε να αγοράσετε και πιο οικονομικά, αν ακι λιγότερο εντυπωσιακά κοσμήματα της.

2)Φλόγιστρο: Την δουλειά του πρόσεξα για πρώτη φορά περνώντας τυχαία απο ένα μαγαζί στην Κηφισίας. Είχε στην βιτρίνα ένα κολιέ με 3 χειροποίητα επιχρυσωμένα φύλλα. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δουλειά. Ήταν τόσο λεπτομερή και καλοδουλεμένα και η επιχρύσωση τόσο καλή που πίστεψα ότι όντως ήταν χρυσά γιατί το ασήμι μου φάνηκε πολυ ταπεινό υλικό για να μπει κάποιος σε διαδικασία να το δουλέψει τόσο πολύ. Το κολιέ εννοείται ότι το αγόρασα και από τότε έχω εμπλουτίσει την συλλογή μου και με άλλα δικά του "έργα". Είναι κατά 50% φθηνότερα από της Κρινή (αλλά έχει και άλλη αισθητική), φτιάχνει κομμάτια προορισμένα να γίνουν κλασικά και έχει φοβερή αίσθηση του μέτρου και του χιούμορ. Για να βρείτε σημεία πώλησης των κοσμημάτων του καλύτερα να επικοινωνήσετε με το εργαστήριο.

3) Ραΐσης: Αν εξαιρέσει κανείς το μεγάλο μειονέκτημα της τοποθεσίας, μιας και δεν είναι στην Αθήνα, αλλά στην Ερμούπολη, η επίσκεψη στο κοσμηματοπωλείο του ακόμα και να μην αγοράσετε κάτι, είναι εμπειρία από μόνη της. Πίσω από τον Αγιο Νικόλαο στα Βαπόρια, στην πιο αριστοκρατική συνοικία της πόλης, σε ένα πέτρινο χώρο με έπιπλα σχεδιασμένα να μπλέκουν τον ήλιο με την σελήνη και έναν άνθρωπο που αγαπάει, γνωρίζει και εξηγεί υπομονετικά ότι θέλετε να μάθετε για μέταλλα, τεχικές επεξεργασίας και πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Θα βρείτε κοσμήματα με πέτρες ανάγλυφες ή υπόγλυφες, πρωτότυπα σε πολλά διαφορετικά στιλ και εύρος ριμών από 15-20 ευρώ μέχρι 8,000 ευρώ.

4)Άνω Κάτω: Έχουν φτιάξει τις πιο ωραίες, αφαιρετικές και πρωτότυπες πεταλούδες που έχω δει σε σκουλαρίκι (και απέκτησα με το που τις είδα). Όταν έψαχνα ένα άλλο σχεδιο τους και δεν το έβρισκα ΠΟΥΘΕΝΑ μπήκα στο site τους και επικοινώνησα μαζί τους. Είναι συμπαθέστατοι, ευγενέστατοι και τιμιότατοι (πέραν του ότι είναι καλοί τεχνίτες). Όχι μόνο μου έφτιαξαν αυτό που ήθελα στην ώρα που το ήθελα αλλά το άφησαν και στο μαγαζί που με βόλευε. Δικά τους κομμάτια βρίσκω στον "Διπλό Πέλεκυ" στην στοά που είναι το 42. Θα τα ξεχωρίσετε κατ αρχήν από την σφραγίδα που φέρουν πίσω και κατα δεύτερον γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικά, ειδικά τα σκουλαρίκια που είναι το ίδιο σχέδιο σε ένα μακρύ κρεμαστό σκουλαρίκι και σε ένα βιδωτό. Α, είναι και πολύ λογικοί στις τιμές τους.

5)Σπαθαράκη: Ευαγγελιστρίας και Κολοκοτρώνη γωνία. Οι λάτρεις του παλιού κοσμήματος μόλις βρήκαν τον ναό τους. Το μαγαζί λειτουργεί πάνω από 100 χρόνια και έχει κοσμήματα από κάθε εποχή για όλα budget. Εξυπηρετικότατοι, διακριτικότατοι και με πολύ μεγάλη ποικιλία για εξειδικευμένα γούστα, έχει από σταυρούς υπερπαραγωγή μέχρι καμεό και σεβαλιέ ακόμα και σε σπάνια χρώματα ή σχέδια. Personal favorites τα δαχτυλίδια με το καμπουσόν κοράλι από τα 60's. Τα κοσμήματα παρέχονται με εγγύηση (γραπτή).

6)Links of London: Τα έφερε στην Ελλάδα ο κύριος που έχει τα Folli Follie και τα αγάπησα με το που τα είδα. Το μεγάλο Drivers επίχρυσο ρολόι τους μου έκλεψε την καρδιά, έγινε με πολλά παρακάλια το δώρο της αποφοίτησης μου, μου έστειλαν ένα voucher 360 ευρώ (ούτε ο νονός μου τέτοιο δώρο) ενώ όταν το ρολόι μου διαλύθηκε αντί να με αγνοήσουν με συγκατάβαση μου έφεραν άλλο, με καινούργια εγγύηση και μου ζήτησαν και συγγνώμη επειδή είχαν ξεχάσει να μου δείξουν τον τρόπο με τον οποίο απασφαλίζονται τα λουράκια, που ήταν η αιτία που το ρολόι μου συνετρίβη. Με λίγα λόγια premium service σε ανάλογες τιμές. Είναι ακριβά αλλά τουλάχιστον αυτό που πουλάνε αξίζει.

7)Πετράδι: Βρίσκεται στο Γαλάτσι, στις αρχές την Βείκου και έχει την μεγαλύτερη ποικιλία που έχω δει σε συνοικιακό μαγαζί. Πολλές συλλογές συγκεντρωμένες (όπως αυτή με τα κοσμήματα που έχουν υποστεί τεχνητή παλάιωση), πολλές δυνατότητες για εξειδικευμένες παραγγελίες και παρόλο που δεν φτιάχνουν οι ίδιοι τα κοσμήματα τους έχουν πρόσβαση στους καλύτερους προμηθευτές, μάτι και γούστο. Είναι για πολύ υψηλό budget, αλλά τα κοσμήματα του αξίζουν τα λεφτά τους.

8)Miniature Life: Η Ανθούλα εμπνέεται από τα γλυκά και φτιάχνει με φίμο στέκες τούρτες, τσιμπιδάκια donuts, σκουλαρίκια μπισκότα, δαχτυλίδια cupcakes κλπ κλπ. Τα κοσμήματα της μυρίζουν βανίλια (αλλά για πάντα, έχουν περάσει 6 μήνες από τότε που πήρα την στέκα μου κι ακόμα μυρίζει), έχουν απίστευτη λεπτομέρεια και αν ξεπεράσεις το γεγονός ότι σου έρχεται να τα φας πηδάς από την χαρά σου μόλις ακούσεις τις τιμές γιατί είναι λογικότατες (π.χ. 10 ευρώ το ζευγάρι σκουλαρίκια).
9) Πριγκιπώ: Δύο κορίτσια γνωρίστηκαν σε σεμινάρια κοσμήματος και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα brand που έχει προμηθέυσει με minimal δαχτυλίδια το 75% των κοριτσιών της Αθήνας. Το κατάστημα τους-εργαστήριο είναι στο κέντρο, Κολοκοτρώνη 34, αλλά προμηθεύει και καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Εκτός από δαχτυλίδια θα βρείτε και ταυτότητες που μοιάζουν με τις παιδικές μας, βραχιόλια και σκουλαρίκια minimal και ιδιαίτερα ταυτόχρονα. Τιμές προσιτές.

 10) Ίζημα: Αγαπημένο μαγαζί, πριν από 2 χρόνια μετακόμισε από την Διδότου στην Ιπποκράτους και εκτός από τα δικά τους κοσμήματα έχουν και από άλλους τεχνίτες, όλα εξαιρετικά. Ξεχωρίζω τα σκουλαρίκια κουβαρίστρες, το κολιέ με το κουταλάκι και την πέρλα και το μονόγραμμα καθώς και τα δαχτυλίδια του ΕΡΜΗ που έκλεισε το μαγαζί του πριν κάποια χρόνια και εμπιστεύτηκε τα τελευταία του κομμάτια στα κορίτσια. Οι τιμές ξεκινούν από τα 8 ευρώ, ενώ εκτός από κοσμήματα φιλοξενούν και κάτι υπέροχες τσάντες κουκουβάγιες, διακοσμητικά ακόμα και κούπες και κουμπαράδες.

10)Το άφησα τελευταίο γιατί δεν ξέρω πως λέγεται ο τεχνίτης. Είδα κάτι σκουλαρίκια στο HALLELUJAH τα οποία με άφησαν άφωνη. Ήταν ψαράκια (που γοητευτικό σχέδιο δεν το λες) και κατάφερε η κοπέλα να τα κάνει όχι απλώς φορέσιμα, αλλά και ερωτεύσιμα. Αυτα μου γλίτωσαν γτ τα είχε πάρει μια άλλη κοπέλα, αλλά της πήγαιναν οπότε να τα χαίρεται. Πραγματικά. Επειδή δεν αγόρασα, δεν μπορώ να σας διαφωτίσω για τις τιμές, αλλά όλο το μαγαζί είναι λογικό οπότε φαντάζομαι θα τα βρείτε, σας έχω εμπιστοσύνη!!!

10+1 "βλακείες" που πρέπει να αγοράσετε

Η περίοδος εκνευρισμού και εσωτερικής αναζητήσεως περνάει σιγά σιγά γτ ζεσταίνομαι κιόλας και όταν συγχύζομαι υποφέρω. Κι επειδή εκπτώσεις έρχονται, στους δρόμους θα ξεχυθείτε προς αφανισμό της αγοραστικής σας δύναμης είπα να αναφερθώ σε αυτά τα πράγματα που αγοράζει κανείς σε κάτι τύπου παρόρμηση να το πω???"δεν βαριέσαι 3 ευρώ κάνει πέτα το κι αυτό στο καλάθι" να το πω???τα οποία τελικά αποδεικνύονται ΤΟΣΟ χρήσιμα που πραγματικά κάνετε τον έξυπνο στους φίλους σας για το τι ανακαλύψατε πάλι οι τρισμέγιστοι.

1)Ψηφιακό θερμόμετρο. Ναι μου ξώμεινε από την προηγούμενη βδομάδα, παρόλο που μου έχει φύγει ο πυρετός ακόμα παίζω. Πέρα από την πλάκα είναι χρήσιμο και το λέω εγώ που έχω σπάσει ρεκόρ στο πόσα θερμόμετρα υδραργύρου έχω καταφέρει να σπάσω. Δεν κάνει παραπάνω από 30 δευτερόλεπτα να μετρήσει την θερμοκρασία σας, και να σπάσει δεν τρέχει κάστανο, δεν χρειάζεται να σας φύγει ο καρπός για να το "κατεβάσετε" και με μια μπαταρία των 2 ευρώ είναι ξανά ετοιμοπόλεμο αν τα φτύσει.

2)Μπρελόκ Pill Box: Όσοι με ξέρουν ξέρουν ότι δεν κουβαλάω ποτέ τσάντα. Στο υπαρξιακό "μα που βάζεις τα λεφτά σου" (λες και δεν βγαίνουν ρούχα με τσέπες) απαντούσα για πάρα πολλά χρόνια με την ατάκα που όλοι φαντάζεστε. Μέχρι που έδωσα το φανταστικό ποσό των 3 ευρώ και πήρα το μπρελόκ pill box. Η καινούργια μου βελτιωμένη έκδοση χωράει ΚΑΙ τα χαρτονομίσματα (τσακισμένα στα 16 βέβαια), έχω απαλλαγεί από την τάση να θέλω να κάνω κατακόρυφο για να βγει το δεκάλεπτο που έχει σταγκώσει στην τσέπη και δεν βγαίνει, χωράει επίσης και καραμέλες, παυσίπονα, τσιμπιδάκια και ταμπόν εμπίπτωντας στην κατηγορία "δώσε και σώσε". Όταν σαραβαλιαστεί απλά δίνετε 3 ευρώ και παίρνετε άλλο. Simple.

3) Σελιδοδείκτης φωτάκι. Σε σώζει αν είσαι φαντάρος, κοιμάσε με άνθρωπο που μισεί τις φωταψίες και δεν σε παίρνει ο ύπνος αν δεν διαβάσεις κάτι, ή αν είσαι σαν κι εμένα που απλά δεν πρόκειται να σηκωθείς ΠΟΤΕ για να κλείσεις τα φώτα άπαξ και βολευτείς να κοιμηθείς (έχω πληρώσει κερατιάτικα στην ΔΕΗ γτ τα φώτα ήταν ανοιχτά 12ώρο με τα οποία αγόρασα την ΔΕΗ ολόκληρη). Τα είχα βρεί πριν κάτι χρόνια στο ouaou.gr στην φανταστική τιμή των 5 ευρώ αλλλά δεν τα έχουν πια...Αν βρείτε πάρτε μου ένα...αμοιβή σε cocktails!!!

4) Ξυλάκια για σουβλάκια. Πέραν από την προφανή τους χρήση σας λύνουν τα χέρια. Γίνονται στηρίγματα για τα φυτά σας, με λίγο βαμβάκι τυλιγμένο στην μύτη τους γίνονται μπατονέτες (με κομμένη την άκρη ε???δεν σας πληρώνω οριλά), σπρώχνουν πετσάκια στο mani pedi σας, ξεβουλώνουν σουρωτήρια, γίνονται κάναβος για κατασκευές σας και "πιανουν" τα κερασάκια στον πάτο του ποτηριού σας. Την επόμενη φορά που θα πάτε supermarket μην τα περάσετε.

5) Ξηρό σαμπουάν της Kloran: Το αγόρασα πριν κάνα 3μηνο και σώθηκα. ΔΕΝ υποκαθιστά το κανονικό σας σαμπουάν, αλλά ενδείκνυτε για μέρες που σας έχει πάρει ο ύπνος ή χαζεύατε και δεν προλαβαίνετε να λούσετε, στεγνώσετε και φτιάξετε μαλλί, για μέρες που κοιμηθήκατε με βρεγμένα μαλλιά και ξυπνήσατε σαν τον λαδωμένο ποντικό, κανόνίσατε να βγείτε αμέσως μετά την δουλειά κ.ο.κ. Απλά ψεκάζετε, αφήνετε 2 λεπτά και βουρτσίζετε. Κοστίζει γύρω στα 14 ευρώ αλλά επειδή δεν είναι για κάθε μέρα φτουράει για ένα βάθος 6μήνου. Συμφέρει.

6) Baby oil. Μην χαμογελάτε πονηρά βλέποντας την οθόνη και προς Θεού μην το χρησιμοποιείται για να μαυρίσετε. Θα γεράσετε γρήγορα και θα πάθετε καρκίνο του δέρματος, με το αντιηλιακό πασαλειβώμαστε για τα αντιηλιακά φίλτρα του όχι γιατί έχουμε όρεξη να κολλάει η άμμος πάνω μας. Πέραν τούτου το baby oil είναι εξαιρετικό για να ξεβαφτείτε αν σας τελείωσε το γαλάκτωμα ντεμακιγιάζ (ή αν ξενοκοιμηθήκατε και δεν υπάρχει γαλάκτωμα ντεμακιγιαζ εκεί), καθαρίζει, γυαλίζει και θρέφει ξύλινες επιφάνειες και δέρματα ενώ κάνει και καταπληκτική δουλειά και με το inox. Γενικά αν κουβαλάτε την δική μου τρέλλα που σιχαίνομαι χημικά και απορρυπαντικά θα σας γλιτώσει από τις κατσαρίδες και τα ακάρεα...Αν έπιανε μόνο και στο μάρμαρο...

7)Ακουμπιστήρι γυαλιών και σπρέι καθαρισμού τους. Για το σπρέι όσοι φοράνε γαυλιά οράσεως λίγο πολύ το καταλαβαίνουν, αλλά το ακουμπιστήρι μην το υποτιμάτε. Εκ πείρας μιλάω, που έχω περάσει 1 ώρα 3 τα χαράματα να ψάχνω τα γυαλιά μου και να μην τα βρίσκω. Τελικά τα βρήκα. Πίσω από το πλυντήριο ρούχων ήραν. Βέβαια μετά δεν είχα και διάθεση να κοιμηθώ. Το ακουμπιστήρι είναι πάντα σε στάνταρ μέρος, έχει και πλάκα οπότε δεν ντρέπεσαι να το δουν οι επισκέπτες (το δικο μου είναι ένα γουρούνι, having said that), είναι μεγάλο και δεν πέφτει πίσω από μεγάλες επιφάνειες (πλυντήριο) και δεν κινδυνύετε να πετάξετε τα γυαλιά σας στο πάτωμα όταν σας πάρει ο ύπνος και να τα πατήσει όποιος έρθει να σας ξυπνήσει (ναι κι αυτό έχω πάθει). Αυτό είναι ακόμα διαθέσιμο στο ouaou.gr και δεν ξεπερνάει σε τιμή τα 8 ευρώ. Ο φακός του γυαλιού σας πάλι θα σας κοστισει 70 στην καλύτερη.

8) Δείγματα κολώνιας. Εκτός από το ότι η φαντασία της Μαριάνθης τα έχει μεταμορφώσει σε καρφίτσες που όσο να πεις μια πλάκα την έχουν, να κουβαλάτε ένα πάντα μαζί σας. Θα το αγαπήστε τις δύσκολες ώρες στα μέσα μαζικής μεταφοράς ενώ αν σας την πέσουν άσχημα ψεκάζετε τα μπιρμπιλωτά τους ματάκια και αρχίζετε να τρέχετε. Κλοτσιά στα γεννητικά όργανα προεραιτική.

9) Σύρμα για το ανακάτεμα του καφέ. Αυτό που έχουν σε κάτι παλιά παραδοσιακά καφενεία και μοιάζει με μίνι αυγοδάρτη. Ανακατευει τέλεια τις σως για τις σαλάτες, γιαουρτοεπιδόρπια κλπ κλπ. Εγώ που δεν πίνω καφέ το έχω στην πρώτη γραμμή της κουζίνας. Αν πίνετε ελληνικό κάνει απίστευτο καιμάκι και κρατάει μια ζωή. Οταν βρεθείτε ξανά στην εξωτική Αθηνάς αγοράστε ένα.

10) Chopsticks: Από το ιαπωνικό παντοπωλείο στην Απόλλωνος. Κοστίζουν κάτι μονοψήφιο το οποίο δεν θυμάμαι, είναι πανέμορφα και εκτός από το ότι θα αναβαθμίσουν το κινέζικο που θα πάρετε απ έξω όταν έχετε καλεσμένους είναι καταπληκτικά διακοσμητικά για το γραφείο σας. Επίσης αν έχετε μακριά μαλλιά χρησιμοποιούνται και για να στηρίζετε τους κότσους σας.

+1) Lip balm Amaretto από την Μυρένια. Κοστίζει 3 ευρώ είναι φυτικό, κάνει καταπλητκική δουλειά και μυρίζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ. Η ίδια κάνει και ελιξίρια σε pill boxes και μενταγιόν φοριούνται σε σημεία παλμού για να μυρίζετε όμορφα σταθερά και διακριτικά και κοστίζουν 7 ευρώ. Προτιμήστε τα, είναι μοναδικά, πρωτότυπα και εξαιρετικά σε ποιότητα.

Για την επόμενη εβδομάδα δεν έχω ιδέα για το τι θα σας γράψω, ίσως ενδώσω στον πειρασμό να σας αποκαλύψω τις καλύτερες καβάντζες την Αθήνας, ίσως να γράψω για το γαλακτοπωλείο στην Τριπόδων (αν καταφέρω να πάω) ίσως να γράψω guide για τις διακοπές σας. Πάντως για tips για αγορές στις εκπτώσεις ανατρέξτε σε παλαιότερο άρθρο γτ ΔΕΝ ξαναγράφω άρθρο με παρόμοιο θέμα. Kisses!!!!

Bucket list

Η ζωή μας αποτελείται κυρίως από 2 "φάσεις", από την ρουτίνα και από τις στιγμές. Αν σήμερα ήταν οποιαδήποτε άλλη μέρα εγώ αυτή τη στιγμή θα ήμουν κάπου έξω με φίλους, θα έτρωγα και θα λέγαμε βλακείες. Αλλά δεν είναι οποιαδήποτε μέρα, είναι μέρα που κάποιος "έφυγε" κι εγώ μετράω τις στιγμές μου μαζί του, και τις στιγμές μου γενικά. Είναι απερίγραπτο το πόσο πονάει η απώλεια ενός ανθρώπου που σε αγαπάει από όταν ήσουν πιτσιρίκι, και το πόσο σε έχουν επηρρεάσει οι στιγμές σου μαζί του. Θυμάμαι την θεία Ρίτα να μου δίνει λεφτά να πάρω μίνι μερέντες με το μικροσκοπικό κουταλάκι, να παίζει στα μηχανήματα με την δαγκάνα και να μας κερδίζει πάντα κάτι, τον μπαμπά μου να με μαθαίνει χαρτιά και τάβλι, να κάνει κατασκευές και να μαγειρεύει. Οι Αμερικάνοι έχουν εφεύρει τον όρο bucket list, δηλαδή την λίστα με αυτά που πρέπει να έχεις κάνει πριν πεθάνεις. Για να αποφορτίσω την στιγμή σκέφτηκα να κάνω το δικό μου bucket list (καθόλου μακάβριο, μην φανταστείτε) αλλά συνειδητοποίησα ότι το δικό μου bucket list (με φωτεινές εξαιρέσεις το να κάνω bungee jumping και να μάθω την μυστική συνταγή για μελιτζανοσαλάτα του θείου μου) έχει πραγματοποιηθεί σχεδόν όλο. Έχω:
1)Δει ανατολή ηλίου δίπλα από την θάλασσα μετά από απίστευτο ξενύχτι. Κι από πίσω να πάιζει χαλί το "ξημερώνει στο Αιγαίο" για να σπάει η ρομαντίλα. Just perfect.
2) α) Μάθει που είναι το Σέλας
β) Κάτσει στο Σέλας αμπελοφιλοσοφώντας ώρες
γ) Απομνημονεύσει τον δρόμο για το Σέλας (thanks Ελένη)
3)Κάνει το συκώτι μου να με μισεί θανάσιμα για μια περίοδο της ζωής μου και κυρίως να μισεί την Μαρία (thanks (?) Μαρία)
4) Πάει σε beach party δίπλα από luna park με ΠΟΛΥ κόσμο, ποπ κορν και άπειρους σωλήνες που κάνουν "μπουμ" και μετά πετάνε χαρτοπόλεμο (thanks Μαρία και Κέλυ)
5) Κλάψει (δις) από υπερηφάνεια για τα επαγγελματικά επιτεύγματα φίλης μου (Thanks Μαριαλένα)
6)Δει λαγουδάκια να σουλατσάρουν στο χιόνι (thanks Σαράντο)
7)Ζηλέψει κατασκευές προορισμένες για νήπια (thanks Αγγελική)
8)Πάει τζάμπα μέχρι την Μαλακάσα για μια συναυλία που δεν έγινε ΠΟΤΕ και παρόλα αυτά πέρασα ΤΕΛΕΙΑ
9)Ξυπνήσει 4 τα χαράματα για να "μπασταρδέψω" ένα παραμύθι και να αποκοιμηθώ γελώντας
10)Μάθει να οδηγώ (thanks Παναγιώτη)
11)Βρει συνδαιτημόνες που τρώνε όσο εγώ (και το απολαμβάνουν όσο εγώ)
12)Λάβει δώρο που κόστιζε περισσότερο από όσα θα έπιανα αν με πουλούσαν σε χαρέμι των Εμιράτων
13)Πάει θέατρο και στα καπάκια μπουζούκια
14)Κλάψει μέχρι να αποκοιμηθώ (1 φορά)
15)Γελάσει μέχρι να μου κοπεί η ανάσα (άπειρες φορές)
16)Μάθει κάτι χρήσιμο από παιδάκι
17)Δει την Ακρόπολη να γίνεται κόκκινη το ξημέρωμα (θέα από το σπίτι, αξία ανεκτίμητη)
18)Βρεθεί σε λάθος μέρος την λάθος στιγμή (κι επέζησα)
19)Κάνει δίαιτα (για 3 ολόκληρες μέρες)
20)Δει σε όνειρο συμβάν πριν ακόμα γίνει

Σε δύσκολες ώρες φτιάξτε την δική σας bucket list και συνειδητοποιήστε ότι την έχετε πραγματοποιήσει ήδη. Φτιάξτε τις στιγμές σας όμορφες, ακόμα κι όταν είστε μόνοι σας, είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ευζωιστή από τον απλό άνθρωπο.

p.s. Θεία Ρίτα από σήμερα που"έφυγες" η μερέντα έγινε αυτομάτως πιο άνοστη...

α-VOID

Μπήκα σπίτι πριν απο λίγο, έχω δέκατα και έναν πρησμένο αδένα, ζαλίζομαι και δεν μπορώ να φάω γτ υποφέρω όταν παω να καταπιώ (η κατάντια μου έφτασε στο να πάω σε asian restaurant και να ζητήσω σούπα, ποια???ΕΓΩ). Επίσης έχω πολλά νεύρα, ο Πανόπουλος λέει να ανοίξω καινούργια πανιά στα επαγγελματικά μου (ναι, θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω πριγκήπισσα), συγύρισα και βρήκα καινούργιο παιχνίδι, το ψηφιακό θερμόμετρο (και δεν κάνει και μπιπ μπιπ οπότε δεν μου σπάει τα νευρα)...Εν ολίγοις καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσω το κράξιμο δεν θα μπορούσα να βρω. Τα μαγαζιά στα οποία εντός ολίγου προκείται να τα σούρω είναι τυχερά. Γιατί από τα 10 μαγαζιά από τα οποία έχω φύγει δυσαρεστημένη κι έξαλλη, μόνο αυτά τα 3 δεν έχουν κλείσει ακόμα. Θα παρακαλούσα τους υπευθύνους να μην το πάρουν ως δυσφήμιση, την εμπειρία μου παραθέτω, η οποία δεν είναι αμφισβητίσιμη, μπορούν όμως κάλλιστα να δούν τα περιθώρια βελτίωσης τους, και όταν το κάνουν εγώ πρώτη από όλους θα βγω να ανακοινώσω δημόσια την θεαματική αλλαγή.

VOID: Να ξεκαθαρίσω ότι σε αυτό το μαγαζί δεν θα πάταγα ποτέ εάν δεν έπαιζαν κάτι γνωστοί μου. Για τον πολύ απλό λόγο ότι η μουσική του είναι τόσο δυνατά που καταντάει ανυπόφορη. Για να καταλάβετε καπακώνει την μουσική του aliarman και ακούγεται και μέχρι το μέχρι πρότινος ήσυχο εστιατόριο με τα τραπέζια στο γκαζόν (στο οποίο θέλω να πάω, φαίνεται ενδιαφέρον, ασχετο). Είναι ΠΟΛΥ μεγάλη αγένεια να ενοχλεί η μουσική σου τα γυρω μαγαζιά, ειδικά σε κατοικημένη περιοχή. Αλλά πες Ελλαδιστάν είμαστε, πολλοί το κάνουν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η σύγχυση ταυτότητας. Δεν πάνε πακέτο καλέ μου άνθρωπε οι ημίγυμνες σερβιτόρες, η εκκωφαντική μουσική, το συνεχές πρήξιμο και η πρωτοφανής αγένεια με τα Indie συγκροτήματα και το κοινό που προσελκύουν. Ή βάλε γαρύφαλλα και τον Ζαζόπουλο να κάνει guest ή ντύσε τις σεβιτόρες σου, μάθε τους τρόπους και χαμήλωσε την μουσική. Ως γυναίκα δεν με ενδιαφέρει καθόλου να δω τα μπούτια της εργαζόμενης, όπως δεν είμαι αναγκασμένη να πληρώνω και τα νεύρα της που είναι σερβιτόρα και οχι κάτι άλλο, επίσης θέλω νεράκι όταν μου τελειώνει και να μην φύγω με πονοκέφαλο χωρίς να έχω ανταλλάξει κουβέντα με τους φίλους μου γτ εκεί μέσα δεν ακούω ούτε την σκεψη μου. Μετά από αυτό το χάλι π'ηγαμε στον Κανδαυλο όπου ο εξυπηρετικότατος κατά τα άλλα σερβιτόρος μας πληροφόρησε ότι μπορέι να μας φέρει μόνο εμφιαλωμένο νερό. Με λίγα λόγια ή πληρώστε ή λυσσάξτε. Δεν είχα την όρεξη να κάνω καυγά, αλλά next time αν δεν έχουν συνέλθει μάλλον θα καλέσω την αρμόδια αρχή. Γενικά Avoid Γκάζι το Σάββατο, παραλιακή έχει καταντήσει.

Αλέα: Στο υποκατάστημα της Γλυφάδας ζήσαμε ιστορικές στιγμές. 12,60 το πληρώσαμε το σουφλέ σοκολάτας με 2 μπάλες παγωτό Butterscotch για μας εξακοντίσουν την ώρα της πληρωμής την θεική ατάκα "Δεν έχω ψιλά για να σας τα κρατήσω χωριστά, πηγαίνετε να χαλάσετε στο περίπτερο". Να σας ενημερώσω μανδάμ, ότι 12,60 δεν πληρώνω μόνο την σοκολάτα, τα αυγά και το ουίσκυ,που και τα καλύτερα στον κόσμο να είναι η τιμή που τους κοτσάρατε δεν τα πλησιάζει, αλλά ΚΥΡΙΩΣ την εξυπηρέτηση. Αν έχεις το θράσος να χρεώνεις κάτι σε τραγικά υπερτιμημένο επίπεδο, αν δεν έχεις να χαλάσεις ή στέλνεις κάποιον να κάνει ψιλά και ο πελάτης δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα ή τα κερνάς. Αλλιώς ειδικά όταν έχουμε πάρει τηλέφωνο μετά από γερό καυγά στα κεντρικά η απάντηση δεν είναι "η κυρία έχει προβλήματα γι αυτό μιλάει έτσι". Αν η κυρία δεν μπορεί να κάνει την δουλειά της υπάρχει κόσμος που πεινάει και μπορεί να την κάνει 1000 φορές καλύτερα από αυτήν. Ή κράτα την, χρέωνε το σουφλέ 2 ευρώ και ας την να λύνει σταυρόλεξα. Η σχέση ποιότητας τιμής θα της επιτρέπει να το κάνει και με το παραπάνω. Μην τα θέλετε όλα δικά σας όμως. Ντροπή.

Το τσιπουράδικο της Καλλιθέας: Ομολογώ ότι έιχα πάει χρόνια πριν, πολύ κακή μέρα (τσικνοπέμπτη), λυσσασμένη από την πείνα και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη παρέα (δλδ δεν έιχα και πολλές ελπίδες να φάω καλά). Επιπλέον ότι και να παιρνες η τιμή που πλήρωνες ηταν fixed 25 ευρώ (δλδ χεστήκανε, τα λεφτά θα τά δινες). Απλά εγώ κόντεψα να μην φάω καθόλου. Να κάνουμε νόημα να παραγγείλουμε και να μην έρχεται ΚΑΝΕΙΣ. Να περιμένουμε τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να παραγγείλουμε. Σε σημείο που γυρισε το μάτι μου, σηκώθηκα όρθια και ή θα ερχόντουσαν ή θα τους έδερνα. Το φαγητό ήταν μετριότατο (και προφανώς έκανε μια αιωνιότητα να έρθει), τα μισά ήρθαν κρύα και όταν θελήσαμε να παραγγείλουμε κι άλλο νερο ζήσαμε μια καινούργια Οδύσσεια. Αλλά αυτά πες ότι λόγο της ημέρας δικαιολογούνται. Το ότι δεν ζήτησαν ούτε ένα συγγνώμη, δεν μας έβγαλαν γλυκό ή λικέρ στο τέλος και το ότι η μόνη άμεση εξυπηρέτηση ήταν για να πληρώσουμε όμως δεν δικαιολογούνται. Δεν ξαναπάτησα ΠΟΤΕ, αλλά αν το κάνω μαύρο φίδι που τους έφαγε. 7 το πρωί θα φύγω από κει μέσα. Και μόλις πάνε να γλαρώσουν θα ζητάω και νερό. Γιατί πρέπει να μάθουμε ότι ο άλλος μας κάνει χάρη και τιμή όταν έρχεται να φάει στο μαγαζί μας και πρέπει να έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά. Αλλιώς και τα λεφτά του αλλού μπορεί να διαθέσει αλλά και το βίο αβίωτο μπορεί να σου κάνει εύκολα αν νομίσει ότι τον κοροιδεύεις.

Τα πα και ξαλάφρώσα. Ο πυρετός έχει φτάσει αισίως το 37,6 οπότε παώ να πάιξω με το θερμομετράκι μου μέχρι να αποκοιμηθώ. Ελπίζω μέχρι την άλλη Δευτέρα να έχω συνέλθει για
να σας μεταφέρω κάτι χρήσιμο και χαρούμενο!!!

Συναυλία: My list

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη συναυλία που πήγα, φυσικά για όλους τους λάθος λόγους. Ούσα νέα και άπειρη, έφτασα αργά, ποδοπατήθηκα, δεν έβλεπα την σκηνή, πείνασα, χάθηκα στο κατέβασμα και έλιωσα από την ζέστη. Μετά έμαθα. Για να μην πάθετε τα ίδια, στην εποχή της τεχνολογίας, μάετε από τα λάθη των προγενέστερων, υπάρχουν καταχωρημένα. Μια εξαιρετική survival list για συναυλίες είχε δώσει η Λυδία Παπαιωάννου στην Athens Voice 1-2 χρονια πριν. Δυστυχώς δεν την βρίσκω online για να σας παραπέμψω, ούτε για να δω σε ποια σημεία συμπίπτουν οι απόψεις μας. Αν το βρείτε ποστάρετε το link από κάτω και ζητώ συγγνώμη στην κ. Παπαιωάννου γιατί όποιες ομοιότητες δεν είναι εσκεμμένες.

1) Πάρτε μαζί σας χαρτί υγείας. Αυτό θυμάμαι ότι το έργαψε κι εκείνη. Εγώ απλά δεν έχω αποπειραθεί να πάω στις χημικές τουαλέτες (στις οποίες προφανώς και τελειώνει το χαρτί στο πρώτο δεκάλεπτο προσέλευσης) αλλά είναι αρκετά χρήσιμο και άμα έχετε τρομερή αυτοσυγκράτηση. Όλο και κάποιος θα ρίξει την μπύρα του πάνω σας (ίσως να τα καταφέρετε και μόνοι σας), όλο και κάπου θα θέλετε να καθήσετε και θα το απλώσετε αφειδώς (γιατί είναι φθηνότερο και πολύ περισσότερο από τα χαρτομάντηλα). Στο τσακίρ κέφι το κάνετε και σερπαντίνα και το πετάτε προς την μπάντα.

2) Μην αγοράσετε ΤΙΠΟΤΑ φαγώσιμο ή πόσιμο από τις καντίνες εξω από τον συναυλιακό χώρο. Μπορεί να μην πάθετε τίποτα, μπορεί όμως και να πάθετε. Το θέμα είναι ποιός θα σας τρέχει από την Μαλακάσα/Πλατεία Νερού/ΟΑΚΑ ή όποιο άλλο απομακρυσμένο μέρος γίνεται η συναυλία στο νοσοκομείο αν πάθετε κάτι. Ειδικά το καλοκαίρι που τα προιόντα είναι πιο ευπαθή κι εσείς πιο ευάλωτοι εφοδιαστείτε από το σπίτι με διάφορα για να τσιμπήσετε ή πληρώστε τα πανάκριβα από αυτούς που έχουν καντίνα μέσα στον συναυλιακό χώρο.

3) Ελέγξτε αν το GPS σας έχει τον συναυλιακό χώρο στους χάρτες του. Το δικό μου δεν έχει καν το Φάληρο ως περιοχή (φαντάζομαι ούτε την Μαλακάσσα) και οι δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας δεν προσφέρονται για ανάγνωση ταμπελών. Αν προλαβαίνετε φορτώστε τον κατάλληλο χάρτη στο μαραφέτι σας ή βρείτε άλλον τρόπο να πάτε.

4) Πάρτε μαζί σας παλιά εφημερίδα/μπλούζα του μισητού σας πρώην/ψάθα παραλίας για να στρώσετε και να καθήσετε πάνω της. Θα είστε ξεκούραστοι για την συναυλία και το παντελόνι σας θα έχει ομοιόμορφο χρώμα παντου.

5) Δεν φοράμε σανδάλια, φούστες, φορέματα και τακούνια για κανέναν λόγο. Όχι μέσα στους 10000 ανθρώπους δεν θα σε δει ο ντράμερ να σε ερωτευτεί με το τακουνάκι σου. Οι φίλοι σου που θα σε κουβαλάνε μέχρι το αμάξι όμως μετά από αρκετές ώρες ορθοστασίας παιζει και να μην σου ξαναμιλήσουν. Για τον ίδιο λόγο φοράμε αντιηλιακά και γυαλιά ήλιου. Όχι make up, eye liner ή μάσκαρα που δεν είναι αδιάβροχη. Φοράμε αποσμητικό όμως, απαραιτήτως!

6) Για να μην χαθούμε με τους φίλους μας τους προσανατολίζουμε με βάση την σκηνή. Δεν αποφασίζουμε να αλλάξουμε θέση όταν δεν είναι μαζί μας για να δουν που θα καταλήξουμε και θυμόμαστε ακριβώς που έχουμε παρκάρει, ακόμα κι αν χρειαστεί να πετάμε smarties για να μας δείχνουν τον δρόμο. Το κλασσικό "δίπλα από το μπλε αμάξι" δεν παίζει σαν σενάριο, σε 20000 άτομα κάποιοι θα έχουν και ίδιο αμάξι, ίδιο χρώμα.

7) Φροντίζουμε να μην πάρουμε μαζί μας όλη μας την προίκα γιατί αν η τσάντα μας είναι μεγάλη και βαριά θα κουραστουμε να τη κουβαλάμε χωρίς λόγο, ασε που όποιος την φάει κατακέφαλα όταν χοροπηδάμε τουλάχιστον θα μας βρίσει. Εργονομία και άνεση λοιπόν. Δεν κουβαλάμε ταπεράκια, βαζάκια και το αγαπημένο μας αρκουδάκι μαζι. Μεγάλη εξαίρεση το μαξιλαράκι, το οποίο μπορεί να μας φανεί χρήσιμο ποικιλοτρόπως.

8) Αν μας πάει και μας φέρει πούλμαν πάμε στο σημείο συνάντησης τουλάχιστον 10 λεπτά νωρίτερα. Αν αργήσουμε σαν Ελληνάρες απλά μάλλον θα διανυκτρεύσουμε στην μαγευτική Μαλακάσα. Αν έχουμε πάει σε λάθος σημείο τουλάχιστον να το καταλάβουμε εγκαίρως και κυρίως να προλάβουμε την κοσμοπλημμύρα. Είναι τελείως αποπροσανατολιστική.

9) Αν πάμε με αμάξι πάλι πρέπει να κάνουμε προσπάθειες για να μην βρεθούμε μέσα στο χάος. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κινηθούμε ή πολυ γρήγορα ή πολυ αργά. Αν έχουμε άπλετο χρόνο μπροστά μας προτιμούμε το πολύ αργά γιατί είναι πολύ ευεργετικό για τα νεύρα μας. Οι ανυπόμονοι κορνάρουν σαν τους παλαβούς, οι μικροπωλητές απέξω φωνάζουν για να ξεπουλήσουν και το κάθε 15χρονο ουρλιάζει στο τηλέφωνο, συνήθως τρέχοντας και σπρώχνοντας τους πάντες στο πέρασμα του. Όσοι πάλι δεν το χουμε με την υπομονή κρατιόμαστε χεράκι χεράκι όπως στις ομάδες περιφρούρησης πορείας, βάζουμε μπροστά τους πιο ευέλικτους και ΤΡΕΧΟΥΜΕ.

10) Ορίζουμε σημείο συνάντησης σε περίπτωση που χαθούμε μεταξύ μας. Δύο σημεία για την ακρίβεια. Ένα έντός του συναυλιακού χώρου για την διάρκεια της συναυλίας και ένα εκτός συναυλιακού χώρου για πρίν ή μετά την συναυλία. Προσέχουμε και τα 2 σημεία να είναι ευδιάκριτα, κατανοητά και χαρακτηριστικά για να μην μπερδευτεί κανείς.

+1) Εκτός αν πάτε σε συναυλία της οποίας το ύφος ορίζει το σπρωξίδι, κάντε μας την μεγάλη χάρη και μην μας κοπανάτε. Ούτε η Αλεξίου, ούτε οι Πυξ Λαξ, ούτε ο Γιάννης Χαρούλης τραγουδάνε σε ύφος που επιτάσσει σπρώξιμο κοπάνημα και ουρλιαχτά. Ήμαρτον!!! Επίσης όποια ξαναδώ και κάνει ωσάν έφηβη Ρουβίτσα για έντεχνο καλλιτέχνη θα την βγάλω φωτογραφία και θα την ποστάρω παντού. Στην προτελευτάια τελευταία συναυλία των Πυξ Λαξ μου είχαν σπάσει τα αυτιά με τα "Φιλιππεεεεεεεεεεεεεε" και "Μπαμπηηηηηηηηη" (ναι, τόσο παλιά, ναι, το θυμάμαι ακόμα). Για Αλκίνοο Ιωαννίδη δεν μιλάω καν. Παρολίγον λιποθυμίες.

Πάρτε ζακετάκια για το κατέβασμα από τα κατσάβραχα, μαλλί της γριάς όπου το πετύχετε και την καλή σας διάθεση και ξεχυθείτε σε πλατείες, στάδια και κηποθέατρα. Πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει μια απλή θερινή νύχτα?