Θερινά και παλιές ταινίες

Μπορεί το retro να έχει γίνει τάση τώρα τελευταία (κυρίως λόγω κρίσης γτ σε αυτή την χώρα όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια) αλλά για μένα καλοκαίρι ΚΥΡΙΩΣ στην πόλη σήμαινε πάντα θερινό, παλιά ταινία σε επανέκδοση και πίτσα ή γρανίτα φράουλα. Τις παλιές ταινίες που πρέπει να δείτε σε θερινό φυσικά και δεν θα σας τις προτείνω εγώ γτ εμένα μου αρέσουν ταινίες για διάφορους λόγους οι οποίοι είναι παντελώς αδιάφοροι στο ευρύ κοινό. Εν ολίγοις αν βασιστείτε πάνω μου καήκατε. Πίτσα και γρανίτα φράουλα μεγάλα παιδιά είστε πηγαίνετε στην καντίνα και πάρτε την μόνοι σας. Όσο για το αβαντάζ του θερινού έναντι στο κανονικό σινεμα, το έχω διατυπώσει πολλάκις. Άμα η ταινία σου βγει μάπα μπορείς πάντα να χαζέψεις τα αστέρια, να μετρήσεις τα φώτα από τις γύρω πολυκατοικίες ή αν είσαι με το έτερον ήμισυ να χαμουρευτείς και οι γύρω να σε λένε ρομαντικό και όχι λυσσασμένο. Τα 10 καλύτερα θερινά θα σας προτείνω λοιπόν, πάρτε μαζί σας ζακετούλα ή ακόμα καλύτερα κουβερτούλα γτ έναν ψόφο όσο να πεις τον πιάνει το βράδυ στους ανοιχτους χώρους και ζήστε το καλοκαίρι όπως του αρμόζει, ονειροπολώντας!!!!
1) Εκράν: Το γεγονός και μόνο ότι η οροφή του είναι ανοιγόμενη το κατατάσσει αυτομάτως στην δεκάδα.
2) Άνεσις: Μπροστά ξαπλώστρες, πίσω καναπέδες, γύρω γύρω φυτά και το μπαρ να σερβίρει Domino's pizza και cocktails...Ναι είναι το τελειότερο θερινό στο κέντρο. Είναι και σε ταράτσα όποτε δεν ακούγεται και θόρυβος από τον δρόμο όποτε νομίζεις ότι τηλεμεταφέρθηκες σε νησί, μετά από 3 μοχίτο απλά νομίζεις ότι είσαι στον Παράδεισο.
3) Ελληνίς: Αυτό το σινεμά με έχει ζήσει σε ιστορικές στιγμές. Εχω αρχίσει να μουτζώνω την οθόνη σε έργο του Μπεργκμαν όταν ο σύζυγος έλεγε στην γυναίκα του ότι την παρατάει για μια άλλη κι αυτη όχι μόνο δεν του έφερνε το πιο βαρυ αντικείμενο του πλάνου κατακέφαλα, αλλά του έφτιαχνε και πρωινό για να πάει χορτάτος στην γκομενα. 'Εχω βάλει τα κλάμματα βλέποντας την "Χορωδία". 'Εχω ψοφήσει στο κρύο βλέποντας το zodiac. Τα νευρα μου που έφαγα τόσο κρύο για να μην δω την μούρη του δολοφόνου δεν τα φαντάζεστε. Αντικειμενικά τώρα σερβίρει κι αυτό domino's και τα πιο τέλεια nachos με τυρί. Προτιμήστε το.
4) Αθηναία: Κλασσική αξία θερινού. Εκτός από το ότι είναι στην Χάρητος, οπότε η αποσταση σας από το after είναι ελάχιστα δευτερόλεπτα, εκτός από το καλό κόσμο που θα δείτε να πηγαίνει εκεί, το hit είναι ένα ζευγάρι 65+ που πετυχαίνω συνήθως. Είναι γλυκύτατοι, αγαπημένοι (κρατιούνται χεράκι χεράκι) και μιλάνε χαμηλόφωνα μόνο όταν πέφτουν οι τιτλοι ή στο διαλειμμα. Οι συζητήσεις τους είναι απόλαυση γτ τις μισές παλιές ταινίες τις έχουν δει μαζί όταν πρωτοβγήκαν στις αίθουσες και διαφωνούν για το σινεμά στο οποίο τις είδαν!!!!
5) Ρια: Είναι στου διαόλου την προγιαγιά. Το που ακριβώς δεν το ξέρω γτ όσες φορές εχω πάει οδηγούσαν άλλοι. Είναι πολύ όμορφο θερινό και τις καθημερινές ψιλοάδειο (νομίζω). Κι αν έπεσα στην εξαίρεση του κανόνα και παρακολουθήσαμε τυχαία prive προβολή ένα έχω να πω: μετά το τσίρκουλο που δημιουργήσαμε στο windmills of your mind πρόπερσι μάλλον θα πληρώνουν κόσμο να πηγαίνει για να μην ξαναμείνει ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μια παρέα μόνη της σε όλο το σινεμα.
6) Δεξαμενή: Μπαίνεις βλέπεις παλια ταινία, βγαίνεις βλέπεις την Ακρόπολη και την μισή Αθήνα κυριολεκτικά στα πόδια σου. Και για 2 λεπτά πιστεύεις ότι ζεις στο ομορφότερο μέρος του πλανήτη. Μετά όλο και κάποιος θα περάσει με ένα ηλιθιωδώς ακριβό αμάξι, θα έχει απέξω από το παράθυρο το ηλιθιωδώς ακριβό ρολόι του και θα σου χαμογελάει με μια επαρχιώτικη αυτοπεποίθηση και θα συνειδειτοποιήσεις ότι ζεις στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, αλλά μαζί σου μένουν κι αρκετοί απόγονοι του homo erechthus. Παρακαλείται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας να τους μαζέψει πάραυτα.
7) Σινε Θησείο: Αν δεν είσαι ερωτευμένος ή αθεράπευτα ρομαντικός εκεί δεν πατάς. Δεν σε σώζει τίποτα. Απέξω ζευγαράκια, μέσα ζευγαράκια, αριστερά ζευγαράκια, δεξιά ζευγαράκια, θέση να παρκάσεισ 300 μέτρα μακριά τουλάχιστον...Πανέμορφο, αλλά ψήνομαι να πάω την επόμενη φορά που θα έχει ΘΡΙΛΕΡ!!!
8) Αιγλη Ζαππείου: Πολύ γλυκό σινεμά, του οποίου την φινέτσα προσείωνε (γτ έχω να πάω και κάτι χρόνια) το χοιρινό καλαμάκι που έδινε κι έπαιρνε στα τραπέζια, με μπόλικο λεμόνι παακαλώ.
9) Παναθήναια: Κι εκεί που νομίζεις ότι στο κέντρο δεν υπάρχει ούτε μια ήσυχη γωνιά, ανακαλύπτεις τα Παναθήναια τα οποία είναι στημμένα στην συμβολή 2 πεζοδρόμων. Γύρω γύρω ησυχία και παλιά νεοκλασσικά άριστα διατηρημένα. Αγαπημένο θερινό, αγαπημένη γειτονιά, αγαπημένοι θεατές.
10) Ριβιέρα: Θα το ομολογήσω. Το να βλέπεις το Breakfast at Tiffany's στην καρδιά των Εξαρχείων έχει άλλη χάρη. Είναι τόσο αντιφατικά σαδιστικό που προκαλεί κι έντονο νευρικό γέλιο. Είναι το πιο χύμα από όλα, αλλά μην τα θέμε κι όλα δικά μας ε???
+1) αν δεν το πω θα σκάσω, το καλύτερο θερινό όλων των εποχών ήταν στην γειτονιά μου. Το αγαπημένο ΑΜΟΡΕ έκλεισε πρόπερσι όταν ο Χουβαρδας έκλεισε το Θέατρο του Νότου και τώρα στην θέση του υπέρκομψου θερινού είναι ένα supermarket. Κι αν νομίζετε ότι υπερβάλλω εκεί γυρίστικε το videoclip του "η αγάπη είναι ελέφαντας" του Αντώνη Ρέμου και την Τάνιας Νασσιμπιάν. Μπείτε και απλά διαπιστώστε ότι έχω δίκιο.
Και αφού τα πα και ξαλάφρωσα σας αφήνω μέχρι την επόμενη Δευτέρα που θα γράψω...θα γράψω...ε, κάτι θα βρω!!!!

Περι αστικής εγκληματικότητος

Για να τα ξεκαθαρίζουμε από την αρχή. Δεν έχω καμία σχέση με οποιαδήποτε πολιτική παράταξη. Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι μετανάστες κλέβουν τις δουλειές των Ελλήνων, δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν που φέυγει από μια χώρα από όπου είναι πολύ πιθανόν να τον σκοτώσουν ή να πεθάνει από την πείνα και έρχεται κάπου που πιστεύει ότι θα έχει μια καλύτερη ζωή. Απλά εξοργίστηκα. Ως άνθρωπος που έχει ζήσει στο κέντρο όλη του τη ζωή και μένει σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τη οδό που σκότωσαν αυτόν τον κύριο για να του πάρουν μια camera. Ως άνθρωπος που ακρβώς ένα χρόνο πρίν δέχτηκε επίθεση και ευτυχώς την γλίτωσε με 2 γρατζουνιές. Είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που εκφέρω άποψη δημόσια και ο λόγος που το κάνω είναι γιατί η κατάσταση είναι τόσο οριακή που νομίζω ότι το επόμένο βήμα θα είναι να βγω με μια ντουντούκα σαν τον συμπαθέστατο αλλά ολίγον τρομακτικό κυριούλη στο Σύνταγμα.
Ευθύνες είναι μάταιο να προσπαθήσει να επιρρίψει κανείς οπουδήποτε. Γιατί απλά φταίμε όλοι. Φταίνε κατ αρχήν όσοι μετέφεραν τον ΟΚΑΝΑ στην Ομόνοια. Αυτή ήταν η αρχή της συστηματικής υποβάθμισης του κέντρου. Και μην τολμήσει κανείς να πει ότι και πρίν είχε μετανάστες η περιοχή. Σιγά το νέο. Θυμάμαι να τρώω σε ινδικά εστιατόρια το 2000 ενώ οι πελάτες, οι ιδιοκτήτες και οι σερβιτόροι ήταν Ινδοί και Πακιστανοί. Θυμάμαι να με έχει αφήσει ο άντρας της ξαδέρφης μου μέσα σε ένα τέτοιο εστιατόριο μόνη μου γιατί έιχε ξεχάσει τα λεφτά στην μηχανή. Όχι μόνο δεν με πείραξαν, αλλά με κέρασαν και χυμό μάνγκο γιατί ήμουν η μοναδική γυναίκα του μαγαζιού. Θυμάμαι να πηγαίνω με την μαμά μου στην Μενάνδρου για να αγοράσω μασάλα μιξ για να κάνω ρύζι και να μην φοβάμαι. Φταίνε τα ΚΤΕΛ που αφήνουν τους παράνομους μετανάστες στην Ομόνοια. Δλδ τι άλλο θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι εκτός από το να μπλέξουν με την παραοικονομία και την εγκληματικότητα???Αφού το πρώτο πράγμα που αντικρύζουν είναι τους εμπόρους ναρκωτικών να δρουν ανενόχλητοι. Φταίνε οι εκτελεστικές αρχές που δεν εφαρμόζουν τους νόμους. Φταίνε οι ιδιοκτήτες που αφήνουν 30 ατόμα να ζουν στο διαμέρισμα τους για να μπορούν να χρεώνουν 15 ευρώ την μέρα το άτομο. Φταίνε όσοι ενισχύουν την παραοικονομία αγοράζοντας απομιμήσεις προιόντων. Φταίμε εμείς που όταν βλέπουμε να ληστεύτουν κάποιον αντί να βοηθήσουμε -να καλέσουμε την αστυνομία έστω- απλά φεύγουμε.
Το θέμα είναι τι κάνουμε??? Και δυστυχώς απλή απάντηση δεν υπάρχει. Προφανώς και η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει για να ξέρουν που έρχονται αυτοί οι άνθρωποι. Προφανώς και πρέπει ο ΟΚΑΝΑ να μεταφερθεί αλλού. Δλδ οι άρρωστοι που πηγαίνουν εκεί να απεξαρτηθούν τι κάνουν??Ομοιοπαθητική???δεν μπορούν να πάνε εκτός ορίων πόλεως και να περνάει βανάκι να παίρνει μόνο όσους έχουν κάρτα που βεβαιώνει οτι παρακολουθούν το πρόγραμμα?Πρεπει να τους τρίβουν στην μούρη ότι προσπαθούν να αποφύγουν????Αλλά αυτά είναι θέματα για τα οποία δεν μπορύμε να κάνουμε τίποτα σε ατομικό επίπεδο. Μπορούμε όμως να καταγγείλουμε στις αρχές τον αλήτη που εκμεταλλέυεται αυτούς τους ανθρώπους νοικιάζοντας ένα σπίτι 30 τετραγωνικών σε 30 άτομα. Μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον που ζητάει βοήθεια. Μπορούμε να μην αγοράζουμε προιόντα παραοικονομίας. Μπορούμε να απαιτήσουμε επιβολή των νόμων, έστω κι αν τρέξουμε λίγο παραπάνω και φωνάξουμε σε 2 ράθυμμους δημοσίους υπαλλήλους περισσότερο. Μπορούμε να σταματήσουμε να φοβόμαστε να βγούμε το βράδυ. Γιατί όσο κρυβόμαστε εμείς τόσο αλωνίζουν αυτοί. Μπορούμε να καθαρίσουμε/φροντίσουμε/συντηρήσουμε/φωτίσουμε εγκαταλλελειμένα κτήρια και παρκάκια στη περιοχή μας. Πολλά μπορούμε να κάνουμε. Και πρέπει να αρχίσουμε να τα κάνουμε. Γιατί αυτόν τον άνθρωπο μπορεί να τον μαχαίρωσε κάποιος αδίστακτος/απελπισμένος/αγροίκος αλλά η δική μας αδιαφορία τον άφησε να το κάνει. Act up γιατί εγώ ήμουν τυχερή, ο κύριος αυτός δεν ήταν, εσείς σε ποιά κατηγορία θα ανήκετε???γιατί αν πιστεύετε οτι θα την γλιτώσετε στρουθοκαμηλίζοντας πλανάστε πλάνην οικτράν.
Ελπίζω και εύχομαι αυτός ο κύριος να ήταν από τα τελευταία θύματα αυτής της κατάστασης. Ονειρέυομαι ότι σε έναν χρόνο από τώρα (στην επέτειο της επιθέσεως εναντίον μου και της δολοφονίας αυτόυ του κυρίου) ότι θα μπορώ να ξαναπερπατήσω στην Μενάνδρου, ότι θα μπορώ να πάω το ανήψι μου βόλτα στο Πεδίο του Άρεως όπως με πηγαινε η μαμά μου, ότι θα γυρίζω με τα πόδια σπίτι μου χωρίς να φοβάμαι και ότι θα μιλάω αντί για όλα αυτά τα θλιβερά για τα 2 καινούργια hotspots της πόλης. Την Ομόνοια και την Πλατέια Βικτωρίας. Θέλω να βλέπω μουσεία, θερινά σινεμά, χώρους τέχνης, μπαράκια και εστιατόρια εκεί που τώρα βλέπω μιζέρια, απελπισία και εγκατάλειψη. Τόσο πολλά ζηταω πια????

5. pizza με μουσταρδα

Υλικά

• 1 συσκευασία έτοιμη ζύμη για pizza
• 6 φέτες καπνιστό ζαμπόν γαλοπούλας
• 6 φέτες κίτρινο τυρί
• λίγο σχοινόπρασο
• 1 1/2 κουταλιά τησ σούπας μουστάρδα
• λίγη κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση
Στρώνουμε την ζύμη σε πυρέξ. Σε μπόλ βάζουμε την μουστάρδα και την αραιώνουμε με κρέμα γάλακτος εως ότου γίνει ρευστή σαν μέλι. Προσθέτοθμε αλάτι πιπέρι και το σχοινόπρασο κι απλώνουμε το μείγμα στην βάση. Από πάνω στρώνουμε τις φέτες γαλοπούλας και καλύπτουμε με το τυρί. Στα κενά βάζουμε λίγη κρέμα γάλακτος και ψήνουμε 20 λεπτά.

Καλλίστη γεύσις: my humble opinion

Λοιπόν, κανονικά αυτό το άρθρο έπρεπε να γραφτεί στην αρχή της σεζόν γιατί η καλλίστη κλείνει το σάββατο για καλοκαίρι, αλλά εγώ προχθές πήγα, οπότε αν δεν σπεύσετε κρατήστε το στα υπόψιν για Σεπτέμβρη. Ο έρωτας μου για τα νεοκλασσικά είναι γνωστός, και μαντέψτε η καλλίστη στεγάζεται σε νεοκλασσικό, το οποίο μάλιστα είναι και εξαιρετικά ανακαινισμένο. Παλιά πλακάκια έχουν παραμείνει στην είσοδο και σε έναν χώρο του εστιατορίου, μοντέρνες ταπετσαρίες και εκπληκτικοί πίνακες ντύνουν το εσωτερικό, ενώ η πράσινη κατασκευή/διαχωριστικό που είναι σαν σκιαγράφημα δέντρων απλά τα σπάει. Το σέρβις είναι φιλικότατο και ευγενέστατο, η μουσική είναι σε χαμηλά επίπεδα (αν και μας εξέπληξε το all rise των σχεδόν ξεχασμένων blue) οπότε μπορείτε να συζητήσετε άνετα, οι καρέκλες άνετες και τα τραπέζια σωστά στημμένα. Το starter που συνοδεύει το ψωμί ήταν ελιές και ρεβίθια σαλάτα (τα οποία εξαφανίστηκαν εν ριπεί οφθαλμού), εμείς συνεχίσαμε με σαλάτα από μαραθόριζα (την οποία επίσης αφανίσαμε, μ αρέσει που πήγαμε σε καλό μαγαζί να γουρουνιάσουμε γιατί λείπουν οι χασαποταβέρνες) και για κυρίως πήραμε εγώ κοτόπουλο με κους κους και πουρέ αρακά και η φίλη μου λαζάνια με λαχανικά. Όταν ήρθαν τα πιάτα πάθαμε ένα σοκ γιατί μας φάνηκαν απίστευτα μικρές οι μερίδες. Χα...Το πιάτο είναι πολύ βαθύ, οπότε η μερίδα σε χορταίνει άνετα. Τόσο άνετα που δεν πήραμε γλυκό αλλά από ένα ποτήρι μοσχάτο μπας και ξεφουσκώσουμε λίγο γιa να καταφερουμε να φτάσουμε σπίτια μας. Το δικό μου κυρίως ήταν εξαιρετικό. Το κοτόπουλο πολύ σωστά ψημμένο, το κους κους δεν λαπάδιαζε και ο πουρές αρακά είχε γινει μια σως τύπου πέστο αφού είχε ανακατευτεί με τα υπόποιπα υλικά. Για το κυρίως την φίλης μου δεν μπορώ να μιλήσω γιατί μάλλον της άρεσε τόσο πολυ που ξέχασε να μου δώσει να δοκιμάσω. Το σχόλιο και των δυο μας πάντως είναι ότι το φαγητό θυμίζει καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγάκι. Όπως προανέφερα δεν καταφέραμε να φτάσουμε στο γλυκό, κρυφακούσαμε πάντως επιφωνήματα θαυμασμού για την σούπα σοκολάτας με ξηρα φρούτα από ένα κοντινό τραπέζι, ενώ αν είχαμε χώρο είχαμε σταμπάρει το σάμαλι. Next time...Α, ο κατλάλογος (φυσικά) ειναι βασισμένος σε εποχικά προιόντα, οπότε αλλάζει περίπου κάθε τρίμηνο (δλδ θα πάμε τέσσερις φορές το χρόνο, ε αστερίξ????). Όσον αφορά τις τιμές δεν είναι και πάμφθηνα αλλά δεν παθαίνεις και συμφόρηση με το που βλέπεις την απόδειξη. Πληρώσαμε γύρω στα 22 ευρω το άτομο ενώ με γλυκό (μοιρασμένο στην μέση, σιγά που θα έχετε χώρο για να φάτε ο καθένας ένα ολόκληρο) ανεβάινει η τιμή, αλλά 2-3 ευρώ. Το μαγαζί βρίσκετε ασκληπιού 137 ενώ έχει και site www.kallistigefsis.gr όπου μπορείτε να μπείτε για να ενημερωθείτε εκτενέστερα. Αυτάααααααααα!!!!!

αυλές και ταράτσες στην Αθήνα

Το καλοκαίρι έφτασε (ελπίζω για να μην του σπάσω τα μούτρα) και το καλοκαίρι στην Αθήνα σίγουρα δεν συγκρίνεται με τα νησιά αλλά δεν είναι και για πέταμα. Τα θερινά σινεμά όπου να ναι ανοίγουν (και όταν ανοίξουν προφανώς και θα κάνω κριτική) και οι ταράτσες και οι δροσερές αυλές μας περιμένουν, να μας φιλοξενήσουν μακριά από τον καυσωνα (που κι αυτός έρχεται). Κι εγώ είμαι εδώ για να σας υποδείξω τις καλύτερες. Φυσικά.
Πανόρμου: Δίνει την ψευδαίσθηση νησιού. Οι ταράτσες από την μια πλευρά σερβίρουν ποτά και από την άλλη πλευρά φαγητό. Από τις μεν ξεχωρίζω -και με διαφορά- το marabu και από άποψη θέας και από άποψη κλίματος του μαγαζιού και εξυπηρέτησης και από τις δε το πολυστάφυλλον (όχι γιατί έχει κανα σούπερ ουάου φαγητό) αλλά γιατί στο σημείο που είναι η ταράτσα του το βαράει καλύτερα ο αέρας και έχει την περισσότερη δροσιά.
Γιάντες: Η ομορφότερη αυλή της Αθήνας. Απλά. Το υπέροχο φαγητό έιναι απλά άλλος ένας λόγος για να πας στο μαγαζί.
Salero: Επίσης πολύ ωράια αυλή που επειδή είναι εσωτερική λειτουργεί χειμώνα καλοκαίρι. Αμα σας φέρουν ψωμάκια μην κάνετε την βλακεία να τα γυρίσετε πίσω. ΤΑ ΣΠΑΝΕ!!!
Όστρια: Καθαρά εξαρχειώτικη ταράτσα. Λίγο χύμα στο κύμα αλλά εμένα μου αρέσει!!!!
Αυλή: το λέει και το όνομα της. Παραδοσιακό φαγητό, καλό από ότι μαθαίνω και παραδοσιακή αυλή. Μόλις το επισκεφθώ θα γράψω κάτι πιο αναλυτικό.
Γκάζι: Λοιπόν. Η πιο απεριόριστη θέα είναι αυτή του Hive. Τα ποτά συμπαθητικά και ο κόσμος σε ανεκτά επίπεδα (δλδ δεν στιμώχνεσαι, μην παρεξηγηθώ). Στις 45 μοιρες γίνεται μονίμως χαμός και στο gazarte έχει την πιο ωραία διακόσμηση, αν είχε και λιιιιιγο πιο σιγά την μουσική...
6 D.O.G.S.: Αγαπημένη αυλή.
TAF: Επίσης αγαπημένη αυλή.
ΒIOS: Ωραία ταράτσα, απλά πήγα σε μέρα που δεν με ενέπνεε. Θα πάω πιο θετικά προδιαθετειμένη και θα επανέλθω.
Plaka kafe: Αν δεν το ξέρετε να το μάθετε. Πολύ ωραία ταράτσα, πολύ ωραίες κρέπες και πολύ ωραία θέα. Κάποτε έκαναν και 3D σχέδια με σοκολάτα πάνω από τις κρέπες. Παρακαλώ να επαναφέρουν αυτήν την συνήθεια σύντομα.
Ελπίζω να σας κατατόπισα αρκετά. Καλό καλοκαίρι να έχουμε!!!!!

Πήρα κόκκινα γυαλιά...

Θα το παραδεχτώ. Αν και παιδί της πόλης κάποιες φορές λυσσάω για εκδρομή. Για πράσινο, ήλιο, ζωάκια και λουλουδάκια που δεν φυτρώνουν σε γλάστρα. Μετά συνήθως θυμάμαι τα έντομα, τα ερπετά και την μπόχα που εκκρίνουν τα ζωάκια και μου περνάει. Άλλες πάλι όχι. Ιδού ο δεκάλογος του αστού που πάει στην εξοχή.
1. Όπου και να μας έχουν καλέσει, για οποιονδήποτε λόγο, με όποιο μέσο και να πάμε, φοράμε ίσια παπούτσια, για να μην πω μπότες. Όχι τα καλά μας tods γιατί εάν τα γρατζουνίσουν μερικά χαλίκια από τα νευρα μας μάλλον θα ανατινάξουμε το βουνό.
2. Έχουμε πάντα μαζί μας fenistil ή παρομοίων ιδιοτήτων σκευασμα.
3. Προσέχουμε που πατάμε σε βόλτες στην εξοχή. Το έδαφος κάτω από τα πόδια μας πρέπει να είναι στεγνό και στέρεο γιατί οι λάσπες λιστράνε απίστευτα και το να κάνεις τσουλήθρα όλο το βουνό λίγο βαναυσο. Για τα δωράκια που μας αφήνουν διαφορα ζωάκια δεν μιλαω.
4. ΔΕΝ ταίζουμε είτε άγρια είτε ήμερα ζωάκια που θα βρεθούν στο διάβα μας. Αφ ενός μπορεί να καταλήξουμε με ένα ελάφι για κατοικίδιο (το οποίο άντε να εξηγήσεις στην διαχειρίστρια γιατί είναι στον ακάλυπτο) και αφ ετέρου γιατί τα ήμερα ζωά και μπορεί να κυκλοφορούν αμολυτά αλλά έχουν ιδιοκτήτη. Ο οποίος ειδικά αν έχει λόγο να φοβάται για φόλα έχει να μας περασει γενεές δεκατέσσερις στα αρχαιότερα ιδιώματα της ελληνικής γλώσσας.
5. Έχουμε πάντα κάτι φαγώσιμο μαζί μας. Έχει τύχει να μείνω σε χωριό που δεν έχει καν ανοιχτό καφενείο. Περάσαμε 4 υπέροχες μέρες με μακαρόνια, κρέας που είχαμε πάρει καθ οδόν και ΚΑΘΟΛΟΥ ψωμί γιατί προφανώς κανένας δεν το σκέφτηκε. Ασε που αν η ταβέρνα του χωριού σερβίρει μόνο τοπικές σπεσιαλιτέ (οι οποίες μπορεί να μην τρώγονται) θα φύγεις και νηστικός και παρεξηγημένος.
6. Πάρε τηλ κάποιο γνώστη της περιοχής για οδηγίες. Ο μικρος εξερευνητής μέσα σου λέει ότι πρέπει να τα ανακαλύψεις μόνος σου, αλλά πια οι διακοπές είναι ολιγοήμερες και ακριβές οπότε άσε τις μαγκιές και πάρε τηλ τον άνθρωπο!!!!!
7. Μην πας ΠΟΤΕ εκδρομή με ανθρώπους τους οποίους τους αντέχεις δεν τους αντέχεις για καφέ. Ναι, αν κάνετε road trip θα καταλήξετε να κάνετε auto stop. Και ναι θα γίνεται από 15 χωριά. Και ναι, καλύτερα να κατσετε σπίτι σας.
8. Σε καμία περίπτωση δεν δίνουμε στον οδηγό να πιεί, δεν παίρνουμε το αμάξι άλλου σε κατσικόδρομο, δεν κάνουμε χοντροκομμένα αστεία στους ντόπιους και κρατάμε την αρνητική μας γνωμη για τον εαυτό μας. Όλα αυτά ειναι αυτονόητα ε????
9. ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν χρίζουμε περαστικό ντόπιο ως αθηνόραμα. Ναι, ξέρει τον τόπο του καλύτερα. Επίσης ο ξαδερφός του έχει μια παράγκα που την βάφτισε ξενοδοχείο και χρεώνει 100 ευρώ το δίκλινο off season, η γιαγιά του εκτός από Aλτσχαίμερ έχει και ταβέρνα οπότε υπάρχουν πιθανότητες να φας κοτόπουλο στην γάστρα με γλυκό βύσσινο και η γυναίκα του είναι μέλος στον τοπικό σύνδεσμο γυναικών οπότε γυρίζεις σπίτι με προπέρσινη σπιτική λεμονάδα δώρο για την πεθερά σου. Και εξήγα μετά ότι δεν το έκανες επίτηδες.
10. Φτιάξτε μια Playlist για το ταξίδι. ΟΧΙ τα άπαντα του Γονίδη, ούτε τον Iced Death, ούτε ό, τι έχει μιξάρει ο Tiesto. Χαλαρά, εύθυμα τραγούδια, τα οποία δεν θα σας εμποδίζουν όταν μιλάτε αλλά ταυτόχρονα θα λειτουργούν ως ευχάριστο μουσικό χαλί όταν το βουλώνετε (μοιραία θα γίνει κι αυτό).
Αυτά από εμένα, βουτήξτε τα γυαλιά σας, το μπουφάν σας και τους φίλουσ σας και ξεχυθείτε στις εξοχές...Όσο προλαβαίνετε!!!!