Καλλίστη γεύσις: my humble opinion

Λοιπόν, κανονικά αυτό το άρθρο έπρεπε να γραφτεί στην αρχή της σεζόν γιατί η καλλίστη κλείνει το σάββατο για καλοκαίρι, αλλά εγώ προχθές πήγα, οπότε αν δεν σπεύσετε κρατήστε το στα υπόψιν για Σεπτέμβρη. Ο έρωτας μου για τα νεοκλασσικά είναι γνωστός, και μαντέψτε η καλλίστη στεγάζεται σε νεοκλασσικό, το οποίο μάλιστα είναι και εξαιρετικά ανακαινισμένο. Παλιά πλακάκια έχουν παραμείνει στην είσοδο και σε έναν χώρο του εστιατορίου, μοντέρνες ταπετσαρίες και εκπληκτικοί πίνακες ντύνουν το εσωτερικό, ενώ η πράσινη κατασκευή/διαχωριστικό που είναι σαν σκιαγράφημα δέντρων απλά τα σπάει. Το σέρβις είναι φιλικότατο και ευγενέστατο, η μουσική είναι σε χαμηλά επίπεδα (αν και μας εξέπληξε το all rise των σχεδόν ξεχασμένων blue) οπότε μπορείτε να συζητήσετε άνετα, οι καρέκλες άνετες και τα τραπέζια σωστά στημμένα. Το starter που συνοδεύει το ψωμί ήταν ελιές και ρεβίθια σαλάτα (τα οποία εξαφανίστηκαν εν ριπεί οφθαλμού), εμείς συνεχίσαμε με σαλάτα από μαραθόριζα (την οποία επίσης αφανίσαμε, μ αρέσει που πήγαμε σε καλό μαγαζί να γουρουνιάσουμε γιατί λείπουν οι χασαποταβέρνες) και για κυρίως πήραμε εγώ κοτόπουλο με κους κους και πουρέ αρακά και η φίλη μου λαζάνια με λαχανικά. Όταν ήρθαν τα πιάτα πάθαμε ένα σοκ γιατί μας φάνηκαν απίστευτα μικρές οι μερίδες. Χα...Το πιάτο είναι πολύ βαθύ, οπότε η μερίδα σε χορταίνει άνετα. Τόσο άνετα που δεν πήραμε γλυκό αλλά από ένα ποτήρι μοσχάτο μπας και ξεφουσκώσουμε λίγο γιa να καταφερουμε να φτάσουμε σπίτια μας. Το δικό μου κυρίως ήταν εξαιρετικό. Το κοτόπουλο πολύ σωστά ψημμένο, το κους κους δεν λαπάδιαζε και ο πουρές αρακά είχε γινει μια σως τύπου πέστο αφού είχε ανακατευτεί με τα υπόποιπα υλικά. Για το κυρίως την φίλης μου δεν μπορώ να μιλήσω γιατί μάλλον της άρεσε τόσο πολυ που ξέχασε να μου δώσει να δοκιμάσω. Το σχόλιο και των δυο μας πάντως είναι ότι το φαγητό θυμίζει καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγάκι. Όπως προανέφερα δεν καταφέραμε να φτάσουμε στο γλυκό, κρυφακούσαμε πάντως επιφωνήματα θαυμασμού για την σούπα σοκολάτας με ξηρα φρούτα από ένα κοντινό τραπέζι, ενώ αν είχαμε χώρο είχαμε σταμπάρει το σάμαλι. Next time...Α, ο κατλάλογος (φυσικά) ειναι βασισμένος σε εποχικά προιόντα, οπότε αλλάζει περίπου κάθε τρίμηνο (δλδ θα πάμε τέσσερις φορές το χρόνο, ε αστερίξ????). Όσον αφορά τις τιμές δεν είναι και πάμφθηνα αλλά δεν παθαίνεις και συμφόρηση με το που βλέπεις την απόδειξη. Πληρώσαμε γύρω στα 22 ευρω το άτομο ενώ με γλυκό (μοιρασμένο στην μέση, σιγά που θα έχετε χώρο για να φάτε ο καθένας ένα ολόκληρο) ανεβάινει η τιμή, αλλά 2-3 ευρώ. Το μαγαζί βρίσκετε ασκληπιού 137 ενώ έχει και site www.kallistigefsis.gr όπου μπορείτε να μπείτε για να ενημερωθείτε εκτενέστερα. Αυτάααααααααα!!!!!