Τα 10 παιχνίδια που πρέπει να ξαναγοράσουμε κ που θα τα βρούμε

Ξαφνικά εκεί που μίλαγα με 1 φίλη στο τηλέφωνο το θυμήθηκα. Το καλειδοσκόπιο μου. Μου το είχαν φέρει κάτι μακρινοί θείοι μια ακόμα πιο μακρινή εποχή, μια 20ετια πριν και είχα σπάσει τα νευρα οποιου περαστικού εβρισκα στο διάβα μου γτ προχώραγα μεσα στην μεση του δρόμου με το κεφάλι να κοιτάει στον ουρανό για να πετύχω όλους τους ιριδισμούς του καλειδοσκοπίου μου στο φως. Και ξαφνικά θυμήθηκα όλα τα παιχνίδια τα οποια συνόδευαν καλοκαιρινά μεσημέρια που απλά δεν μπορούσες να κοιμηθείς, παιχνίδια που με συντρόφευαν όταν ήμουν άρρωστη τον χειμώνα ή όταν έβρεχε καταρρακτωδώς και δεν μπορούσα να παίξω με άλλα παιδάκια (μοναχοπαίδι γαρ) και με παιδικό πείσμα αψήφησα τον ψοφόκαιρο και βγήκα να τα ξαναβρώ.

1)Καλειδοσκόπιο: Αναστασία Φαλταιτς στην Χαριλάου Τρικούπη. Και δεν βρήκα μόνο ένα, βρήκα πολλά. Το ακριβότερο κοστίζει 30 ευρώ αλλά είναι ξύλινο, με ξύλινη βάση, οποτε στολίζει άνετα το δωμάτιο/σαλόνι ενός ενήλικα. Το μεγάλο hit όμως είναι το καλειδοσκόπιο με την κάθετη στήλη με χρυσόσκονη, η οποία κινείται και κάθε φορά βλέπεις διαφορετικά σχήματα, τα οποία κινούνται κιόλας.

2)Παζλ: Υπάρχουν παντού, το ξέρω αλλά ένα μαγαζάκι στην Ομήρου πουλάει σχεδόν αποκλειστικά παζλ. Το λένε happy birthday και είναι ανάμεσα στην Σόλωνος και την Ακαδημίας.

3)Πορσελάνινες κούκλες: Τις πιο όμορφες τις έχει το Neverland στην Σόλωνος. Είναι μεν πανάκριβες αλλά είναι εξαιρετικές.

4)Μολυβένια στρατιωτάκια: Πιστεύατε ότι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια πια ε??Κι όμως αν ψάξετε στα μοντελάδικα της Ιπποκράτους θα τα βρείτε. Τα χρησιμοποιούν για να κάνουν στρατούς όσοι παίζουν war games το οποίο για εσάς που δεν ασχολείσται με το άθλημα σημαίνει ότι μπορείτε να βρείτε σταρτιωτάκια διαφορων περιόδων τα οποία θα έχετε την χαρά και την τιμή να τα βάψετε μόνοι σας.

5) Σβούρες: Βρήκα πολλές και στην Αναστασία Φάλταιτς και στο jack in the Box αλλά υπάρχει στην Νέα Φιλαδέλφεια το σβουροποιείον το Αεικίνητον όπου μπορείτε να βρείτε πραγματικά ο,τι θέλετε. Μην ξεχάσετε να αγοράσετε το πλακάκι για να σβουρίζετε χωρίς να κυνηγάτε τις σβούρες σας σε όλο το σπίτι.

6) Lego: Εκτός από το πατάρι σας όπου σίγουρα θα έχουν ξεμείνει μπορείτε να αγοράσετε έναν κουβά (στην κυριολεξία) σε οποιοδήποτε μεγάλο παιχνιδάδικο βρεθείτε. Μετά το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μπείτε στο επίσημο site της lego και να λάβετε οδηγίες για το πως να φτιάξετε διάφορα πραγματάκια με τα τουβλάκια σας. Και να καείτε ολοκληρωτικά.

7) Βώλους/Γκαζές: Αφου έφαγα τον κόσμο να τις βρω έμαθα ότι τις πουλάνε στα μεγάλα παιχνιδάδικα (δεν πατάω εκεί, εχει πολλά παιδάκια) και στα περίπτερα. Επειδή είστε λίγο μεγάλοι για να φωνάξετε τους φίλους σας να παίξετε βάλτε τες σε κάνα βάζο. Όταν θέλετε να σπάσετε να νεύρα του αποκάτω, απλά αδειάστε το περιεχόμενο στο πάτωμα.

8) Μουσικά κουτιά: Σε κάθε, μα σε ΚΑΘΕ τουριστικό προορισμό θα τα βρείτε στα μαγαζιά που πουλάνε μαγνητάκια να παίζουν το Zorba the Greek, στην Σύρο έχει και την Φραγκοσυριανή. Λατρεία. Πολλά και φθηνά έχει το Jack in the Box, ενώ αυτά τα ωραία τα ξύλινα τα έχει η Έβδομη Αίσθηση και η Αναστασία Φάλταιτς. Ρωτήστε και σε κανένα Γαιτανάκι.

9) Χιονόμπαλες: Την πιο τέλεια, με τον μικρό πρίγκηπα την βρήκα στο Jack in the Box, πολλές έχει το γαιτανάκι με κάτι νεράιδες, αλλά επειδή είναι λίγο διαδεδομένες για συλλογή στο εξωτερικό μπορεί να πέσετε πάνω τους ακόμα και σε μαγαζί που πουλάει είδη γραφείου.

10) View Master: Τα θυμάστε??ήταν η πρώτη μας επαφή με το 3D. Με το δισκάκι με το φιλμ, που παταγες το κουμπάκι και άλλαζε η εικόνα??με τους ήρωες του Dinsey??Τα πουλάνε ακόμα!!!είναι της fisher price και τα βρήκα στο www.oneira.gr. Κοστίζουν περίπου 6 ευρώ. Σπεύσατε!!!

Mama Roux: My humble opinion

Στον απόηχο της φετεινής "αναβάθμισης" της πλατείας Αγ. Ειρήνης, βρήκε την θέση του στην πόλη και αυτό το μαγαζί. Τον τελευταίο μήνα όλοι μου έλεγαν γι αυτό, διαβαζα παντού για τα πιάτα του και την καλή σχέση ποιότητας τιμής και ένα μεσημέρι εδέησε να το επισκεφτώ. Παρόλο που ήταν μέρα ακόμα και είχε πολύ κρύο, ήταν σχεδόν γεμάτο το οποίο είναι καλό σημάδι. Καθίσαμε και ήρθαν αμέσως να μας πάρουν παραγγελία. Ο κατάλογος, κατα το δίδαγμα του φασολιού ειναι τυπωμένος στο κουβερ, πήραμε φαλάφελ, τα οποία ήταν πολύ νόστιμα αλλά λίγο σκληρά, και μπουρίτος και σκάσαμε. Το burito με κοτόπουλο ήταν ασφυκτικά γεμάτο με κοτόπουλο. Είχε επίσης και πολύ ενδιαφέρουσες σούπες αλλά δεν δοκιμάσαμε. Το breakthough του μαγαζιού είναι ότι έχει μεγάλα τραπέζια στα οποία μπορείς να κάτσεις και μόνος σου να φας, να κάνεις δουλειά στο laptop, γενικά εχει μια πιο ευρωπαική προσέγγιση του casual dinning, δεδομένου δε οτι είναι στο συγκεκριμένο σημείο προσφέρεται για ένα αξιοπρεπές μεσημεριανό, έστω και μοναχικό, για τους πολλούς free lancers που έχουν δουλειές στο κέντρο. Extra plus ο μελαμψος σερβιτόρος ο οποίος μιλάει ελληνικά χωρίς καθόλου προφορά και είναι ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ. Λειτουργεί και ως καφέ οπότε σε λιγότερο κρύες μέρες ενδεικνυται και για χαλαρό καφέ στα τραπεζάκια έξω με μπόλικο χάζεμα στους περαστικούς.

5 Επιχειρήσεις που μας κοροϊδεύουν μεσα στα μούτρα μας

Παρά τον επιθετικό τίτλο, δεν είμαι καν νευριασμένη, περισσότερο απηυδισμένη είμαι. πορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν άνθρωποι σε όλους τους χώρους που δεν μπορούν να κάνουν την δουλειά τους όσο καλά την κάνουν κάποιοι άλλοι, μπορώ να δεχθώ ότι ο άλλος έχει τα νεύρα του και είναι κάπως, το να πάει να με δουλέψει όμως και μάλιστα κατα πρόσωπο είναι κάτι που δεν μπορώ να το δεχθώ. Κυρίως όταν χρησιμοποιεί δικαιολογίες που και το 6χρονο ανήψι μου θα τις χαρακτήριζε ως ηλίθιες. Φτυάρι ανα χείρας λοιπόν.

1)Κάνδαυλος. Έχει πολύ αξιοπρεπές σουβλάκι και μεγάλες μερίδες. Είναι και το πιο δημοφιλές στο Γκάζι. Από το καλοκαίρι λοιπόν αποφάσισε να το εκμεταλλευτεί. Φέρνει (και χρεώνει) αποκλειστικά και μόνο εμφιαλωμένο νερό. Εάν πας να ζητήσεις νερό βρύσης σου λένε ότι δεν μπορούν να σου φέρουν. Από πότε το Γκάζι έχει μη πόσιμο νερό???Γτ και πόσιμο νερό να μην έχει το εμφιαλωμένο πρέπει να το παρέχει δωρεάν, όπως κάνουν τα μισά μαγαζιά της επαρχίας. Αν θέλει να αυξήσει τις τιμές του, ας το κάνει, αλλά να βάζει τους σερβιτόρους να υπεκφεύγουν για τους λόγους που δεν δίνουν ποτήρια νερό ή να σε αφήνει να λυσσάξεις αν δεν θες να χρεωθείς παραπάνω είναι τουλάχιστον ανέντιμο. πειδή λοιπόν ο σερβιτόρος δεν μου φταει σε κάτι, την επόμενη φορά, θα πάω με το παγουρίνο μου!!

2)Evergreen: Από τότε που έφυγαν από την Κοραή δεν ξέρω τι ζόρι τραβάνε. Το να κόψει την 24ωρη βάρδια λόγω κόστους, αν και δεν με βολεύει, το καταλαβαίνω. Το να μην σε αφήνουν να χρησιμοποιήσεις την τουαλέτα εάν δεν έχεις παραγγείλει πρώτα όμως, είναι ανήκουστο. Η δικαιολογία???Οι τουαλέτς ;αυτή τη στιγμή καθαρίζονται. Λοιπόν μάγκα, από την στιγμή που έχεις τραπέζια στο μαγαζί υποχρεούσαι να έχεις και τουαλέτα, την οποία είναι παράνομο να αποτρέψεις τον οποιοδήπτε να χρησιμοποιήσει. Εάν δεν θες να γίνει το μαγαζί σου δημόσιο ουρητήριο, το καταλαβαίνω, πλήρωσε και βάλε σύστημα με κωδικό ο οποίος είναι στην απόδειξη και όποιος δεν τον έχει δεν μπάινει, όπως έκαναν και τα starbucks της Κοραή. Βγάλε τα τραπεζάκια και κάντο μόνο self service. Μην μου λες μαλακίες όμως γτ μου θυμίζει έντονα ένα ταχυφαγείο δίπλα από το μετρό Αμπελοκήπων που έιχε 3,5 μήνες κρεμασμένη ταμπέλα που έλεγε "οι τουαλέτες είναι χαλασμένες". Τον τέταρτο μήνα έκλεισε.

3) Θεατρικές επιχειρήσεις Παυλάκη: Το σκηνικό πια γνωστό. Πας στην προπώληση να αγοράσεις εισητήρια. Σου λένε δεν έχουμε. Πάει 3 ώρες μετά κάποιος φίλος σου, και έχουν. Καθώς μπαίνεις στο φουαγιέ βλέπεις κόσμο να βγάζει σισητήριο 2 λεπτά πριν ξεκινήσει η παράσταση. Μπαίνεις και υπάρχουν τουλάχιστον 20 θέσεις άδειες. Και ποτέ δεν κάθεσαι στην θέση σου γτ οι ταξιθέτριες σου λένε ευθαρσώς ότι αν τις χαρτζιλικώσεις σε βάζουν όπου θες. Επειδή παρόλα αυτά έχει παραστάσεις τις οποίες αξίζει να δει κανείς (Σλούθ, Αμαντεόυς πέρυσι για να σας δώσω να καταλάβετε) απλά όταν σας πουν δεν έχουμε εισητήρια μην τους πιστέψετε. Μην κάνετε καυγά, απλά στείλτε κάποιον άλλον πιο μετά για να παρεε τα εισητήρια. Ακόμα καλύτερα, πηγαίντε 20 λεπτά πριν αρχίσει η παράσταση (καθημερινές, για τα σαββατοκύριακα, παίζει να λένε και αλήθεια) και κατα 70% θα μπείτε.

4) Η&Μ με τις επώνυμες συλλογές. Πρέπει να στηθείς από τις 6!!!!Να πάρεις βραχιολάκι που ανάλογα με το χρώμα έχεις και σειρά προτεραιότητας!!!!!!έχεις 15 λεπτά να δοκιμάσεις τα ρούχα, δεν μπορείς να πάρεις το ίδιο σχέδιο σε 2 νούμερα στο δοκιμαστήριο και περιμένεις γύρω στο 4ωρο στην ουρά!!!!Ρε δεν μας παρατάτε???Μην σώσω και το πάρω!!!Όταν θα έχω αρκετά λεφτά για σκόρπισμα, θα πάω να αγοράσω το αυθεντικό Sonia Rykiel στην ανάλογη τιμή, μέχρι τότε, ο ύπνος μου είναι πιο πολύτιμος από την (όχι και τόσο) φτηνή συλλογή που δημιούργησε ο οίκος για τα Η&Μ.

5) Playhouse: Το να χρεωνεις το παιχνίδι, έστω και 1 ευρώ το άτομο, το δέχομαι γτ και παράξενα παιχνίδια έχει το μαγαζί και σου μπαστακονώμαστε 8 νοματαίοι για κάνα 4ώρο τουλάχιστον. Το να πληρώνεται και μισο ευρώ έξτρα ο τύπος που στο εξηγεί δεν το καταλαβαίνω. Αφ ενός γτ εφόσον πάει έξτρα η χρέωση, άφησε το χαρτάκι με τις οδηγίες μεσα για να έχουμε την επιλογή να μην το πληρώσουμε, αφ ετέρου γιατί γι αυτό τον πληρώνεις, οπότε γι να τον πληρώνουμε κι εμείς???Αν δεν τον πληρώνεις και περιμένεις απο μάς, να σου αφήσω το βιογραφικό μου να την κάνω κι εγώ αυτή τη δουλειά, γτ 4 ευρώ ανα 10 λεπτά ομιλίας (σε 8 άτομα, από 0,5 ευρώ ο καθένας) στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης είναι πολύ καλοπληρωμένη δουλειά???

Matilde pizza bar...Ρε, λες να υπάρχει καλή πιτσαρία στο Γκάζι???

Δεν έχει ούτε ένα χρόνο που έχει ανοίξει αλλά όλοι μιλάνε γι αυτό. Αρκετά industrial για να προσελκύσει τους hipsters, αρκετά καλό φαγητό για να προσελκύσει τους gourmet και αρκετά φτηνό για να προσελκύσει την μοναδική αγοραστική δύναμη που ξοδεύει λεφτά πια, τους φοιτητές, τους χαμηλόμισθους, ακόμα και τους ανέργους. Τα αλλαντικά κόπτονται παρουσία πελάτου, οι πίτσες μπαίνουν σε ξυλόφουρνο ο οποίος επίσης βρίσκεται σε κοινή θέα και χρησιμοποιούνται σε όλες τις παρασκευές μόνο υλικά με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης. Οι πίτσες είναι μεγάλες και με λεπτή ζύμη, σαλάτα δεν πήρα γτ ήμουν με φανατικούς μη χορτοφάγους, το service ήταν ευγενέστατο και άμεσο, η ποιότητα των υλικών και η μαεστρία στην παρασκευή πίτσας ήταν εμφανής (extra plus το γεγονός ότι σου φέρνουν ροδελίτσα να κοψεις την πίτσα για να μην ταλιαπωριέσαι) και το επιδόρπιο σκαλτσόνε με μερέντα ακόμα στοιχειώνει τα όνειρά μου. Το περιβάλλον ήταν ευχάριστο, με ζεστά χρώματα, όχι πολύ φασαρία και (yey) ΔΕΝ επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα στο μαγαζί. 2 αρνητικά βρήκα μόνο, τις άβολες καρέκλες και το γεγονός ότι δν είχαν τα πιάτα ημέρας που έγραφε στον κατάλογο και είχε ασχετα. Μικρολεπτομέρεια, αλλά είχα ψηθεί τόσο πολύ να φάω νιόκι που ακόμα και η σερβιτόρα στεναχωρήθηκε με την απογοητευμένη φάτσα που είχα. Κατά τα άλλα το μαγαζί ενδεικνυται για χαλαρές βραδιές με φίλους (καθημερινές γιατί π/σ/κ δεν βρίσκεις τραπέζι) με κρασί και διάφορες πίτσες να πηγαινοέρχονται στο τραπέζι, για ένα honest dinner μετά την δουλειά και για να αποφύγεται την δηθενιά που κατακλύζει όλη την υπόλοιπη περιοχή. Θα φύγετε με 15 ευρώ λιγότερα στην τσέπη (δεν είναι και τόσο τραγικά λεφτα) αλλά θα ξέρετε ότι τουλάχιστον έπιασαν τόπο.

Furin Kazan: Το γιαπωνεζικο φαγητό δεν είναι μόνο sushi

Αυτο είναι ένα από τα μαγαζιά στα οποία ήθελα να παω χρόνια αλλά δεν καθόταν ποτέ. Σήμερα λοιπόν, που όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά του κέντρου αποφάσισαν να ρεπάρουν, οι πάντοντε busy γιαπωνέζοι της Απόλλωνος δεν προλάβαιναν τις παραγγελίες. Παρόλο που είναι διάσημο για reasonably priced καλής ποιότητας sushi του, εγώ που το sushi δεν το θεωρώ κανονικό φαγητό χάρηκα γιατί ο κατάλογος είχε και άλλες επιλογές. Για ορεκτικό λοιπόν πήραμε τα λατρεμένα μου yoza που είναι κρεατοπιτάκια ψημμένα στον ατμό (μόνο 5 ευρώ η μερίδα) και για κυριώς τα γιαπωνέζικα noodles (τα οποία συγγνώμη αλλά δεν θυμάμαι πως διάλο τα λένε), για όσους θέλουν να αποφύγουν το sushi υπάρχουν επίσης και πιάτα αντίστοιχα του κινέζικου τηγανητού ρυζιού αλλά και πιάτα με κρέας. Τις σούπες τις είδα από μακριά η αλήθεια είναι αλλά αυτοί που τις παρήγγηλαν τις έτρωγαν με ευχαρίστηση for what its worth. Μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τις γαρίδες tempura, οι οποίες για μένα μαζί με τα yoza είναι τα απόλυτα θαύματα της γιαπωνέζικης γαστρονομίας. Οι τιμές μου φάνηκαν λογικές, το περιβάλλον minimal και ήσυχο όπως αρμόζει σε γιαπωνέζικο εστιατόριο, η μόνη μου ένσταση ήταν ότι θα προτιμούσα να βάζουν στα "noodles" τους στήθος κοτόπουλο και όχι κομμάτια από άλλα μέρη γτ δεν είναι ιδανικό να βρίσκεις λιπάκια στο stir fry. Το service ήταν λίγο αργοκίνητο αλλά λόγω του ότι ήταν το μοναδικό εστιατόριο ανοιχτό σε ακτίνα 2 τετραγώνων ίσως να τους έπεσε κόσμος μαζεμένος και να τους βρήκε απροετοίμαστους. Για να έχετε δεμένο τον γαιδαρο σας, προτείνω να κλείσετε τραπέζι πριν πάτε. Αλλά και να περιμένετε λίγο η ατμόσφαιρα της Απόλλωνος (γενικά αγαπημένος δρόμος) θα σας αποζημιώσει.