Απο προχθές ψάχνω κάτι χαρούμενο και γιορτινό να σας προτείνω, αλλά δεν βρίσκω κάτι ουαου (το οποίο να αντέχει η τσέπη του μέσου 20+, γιατι μια χαρά μου ακούγεται η πρωτοχρονια στην Νεα Υορκη π.χ.). Εξάλλου απ ότι μαθαίνω γτ δεν βλέπω και ειδήσεις ένας μαυρος πανικός γίνεται παντού γτ ο κόσμος δεν έχει ούτε λεφτα ούτε όρεξη. Ως φύσει αισιόδοξη και φύσει καπιταλίστρια (με την καλή, όχι την αμερικάνικη έννοια του όρου) έχω να πω πως με το να κλεινόμαστε στο ωραίο μας σπιτάκι και να κάνουμε τα λεφτά μας σφιχτό κομπόδεμα παγώνουμε την αγορά. Το να αρνείσαι να δώσεις 5 ευρώ για έναν καφέ τον οποίο μόνο που δεν στον φέρνουν στα μούτρα, το καταλαβαίνω, το δέχομαι και το επικροτώ. Να μην ξαναπατήσετε!!!Αλλά σε κάτι αγαπημένα καφέ που σου χαμογελάνε, που ο καφές κάνει 2,5 ευρώ και που δεν χορεύουν βαλς τα ποντίκια στο βάθος πρέπει να πηγαίνετε ει δυνατόν και κάθε μέρα. Κρίση δεν σημαίνει να κλείσουν όλοι, κρίση σημαίνει να κλείσουν αυτοί που δεν αξίζουν να είναι στην δουλειά. και επειδή το παραχόντρυνα, ιδού οι συμβουλές μου για την Πρωτοχρονιά.
1) Όχι μπουζούκια: Ναι, εγώ είμαι αυτή που το λέει που στο αμάξι ακούει derti. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να πληρώσω 60 ευρώ (μαζί με το δώρο) για να περάσω το βράδυ μου σε ένα τραπέζι που θα βλέπω τα μπούτια της μπροστινής και θα πρέπει να πω κι ευχαριστώ στον μετρ γιατι ΒΡΗΚΑ τραπέζι.
2) Ναι σε μουσικές σκηνές και ρεμπετάδικα: Εδώ το derti ήρθε να πάρει το αίμα του πίσω. Πολύ λογικότερες τιμές, πολύ πιο ζεστοί χώροι, πολύ μεγαλύτερο κέφι και πολύ πιο καλές φωνές (για το πρώτο προγραμμα μιλάμε πάντα). Όσον αφορά τις μουσικές σκηνές, οι τιμές είναι κι εκεί λίγο τσιμπημένες αλλά αν το πρόγραμμα είναι εγγυημένο τα αξίζουν τα λεφτά τους. Ο κόσμος που κυκλοφορεί εκέι είναι και πιο του target group σας αν πσάχνετε κάτι μικρότερο απο 35, οπότε οπλιστείτε με γκι.
3)ΟΧΙ ΚΛΑΜΠ: Προς Θεού, λυπηθείτε τα αυτάκια μας, τα ποδαράκια μας που υποφέρουν με την 15πόντη και όλο το υπόλοιπο σώμα μας το οποίο θα ταλανίζεται από την επιμονή του χορευταρά της διπλανής παρέας να κάνει τον john travolta.
4) Ναι σε σπιτίσια πάρτυ, χαρτιά, επιτραπέζια και βασιλόπιτα!!!Εγώ πάντα περνάω καλά σε αυτά τα party γιατί είσαι με δικούς σου ανθρώπους, γελάς πολύ, κερδίζεις στα χαρτιά και σου τυχαίνει και το φλουρί. Τι άλλο θες δλδ???Αν είναι να στην πέσει ο έρωτας της ζωής σου πρωτοχρονιάτικα απλά πάρε αμάξι και κόλλα στην κίνηση, καλυτερη ευκαιρία δεν θα χεις!!!
5)Περάστε καλά ακόμα και μόνοι σας. Από το να σούρνεστε σε βαρετές συγκεντρώσεις με ανθρώπους που αντιπαθείτε, βάλτε ένα καλό ποτό στον εαυτό σας, χαζέψτε τα βεγγαλικά (αν κι όπου πέσουνε ένεκα η κρίσις) και κοιμηθείτε κάνοντας όνειρα για την νέα χρονιά.
6) Οχι γκρίνια, κλάμματα, παρεξηγήσεις, οικονομικές, πολιτικές και εργασιακές συζητήσεις!!!!Γέλια, ανέκδοτα κι ευχάριστες διηγήσεις ευπρόσδεκτα. Χορός και τραγούδια επίσης. Μην μεθύσετε!!!!Το hangover θα σας ακολουθεί έναν ολόκληρο χρόνο. Just because I said so!!!!
Να περάσετε τέλεια ότι και να κάνετε!!Θα σας επιστρέψω με σοβαρές προτάσεις την πρώτη Δευτέρα του 2011!!!!ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
Αλκοόλ Part III: Ρακομελάδικα
Δεν ξέρω πότε ακριβώς τα ρακομελάδικα έγιναν μόδα, εγώ ως μικρή κι αθώα τα ανακάλυψα στα 17 μου, δλδ το 2003...Από τότε έχουν περάσει χρόνια, έχουν δημιουργηθεί μνημειώδη inside jokes στις παρέες μου (ναι, το αλκοόλ μου φερνει νύστα, ενταξει????)και έχουμε καταστρέψει χιλιάδες δυσμοιρους σερβιτόρους στο πηγαινέλα αφου εγώ άδειαζα τα πιάτα και οι αλλοι τα ποτήρια τους με ιλλιγιώδη ταχύτητα. Τα καλύτερα που έχω παει είναΐ:
Μορφή: Όχι τόσο για το ρακόμελο, όσο για το οινόμελο. Γλυκό, ζεστό, με πολλά μπαχαρικά και πορτοκάλι, πίνεται γρήγορα και σου κόβει τα γόνατα. Παρακαλείται ο κύριος Μορφής (δεν κάνω πλάκα, έτσι λέγεται) να βάλει και κουβερτουλες κ μαξιλαράκια γιατί του έχω κατσιασει τισ γάτες προσπαθώντας να βολευτώ για ύπνο.
Ψύρρα: Μυθικών διαστάσεων. Εάν έβρισκες τραπέζι σε ώρα αιχμής παράταγες τα πραγματα σου όπως όπως και πήγαινες να παίξεισ Τζόκερ. Ναι ήταν η μέρα σου. Πολύ καλό ρακόμελο, συνήθως πολύ καλός κόσμος, λατρεμένοι σερβιτόροι.
Ελλαικόν: Προσωπικό μου αγαπημένο. Στου Ζωγράφου, σε μια Πλατεία την οποία ποτε δεν θυμάμαι. Κρεμμυδοντολμάδες, σαγανάκια, περίεργες συνταγές με κοτόπουλα και γαρίδες θα συνοδεύσουν ότι αλκοολ αποφασίσετε να πάρετε. Και ναι, θα συναντήσετε κάποιον μυημένο γνωστό σας που θα σας χαιρετήσει με ξινισμένα μούτρα γιατί ανακαλύψατε ένα σχετικά κρυμμένο μυστικό.
Γκαζοχώρι: Η ηλίθια υποφαινόμενη πάντα το μπερδευει με το Γκαζάκι (ξεμέθυστη). Συμπαθητικοί μεζέδες, συμπαθητικός κόσμος (ότι λιγότερο δήθεν κυκλοφορεί στην περιοχή), η μουσική δεν σε ξεκουφαίνει, εάν εχει δυνατότητα επιλογής διάλεγεις τραπέζι κοντα σε σομπα το χειμώνα (και κοντα στον δρομο το καλοκαιρι).
Μαντινάδες: Στο Φάληρο. ΠΟΛΥ ωραίο φαγητό, πολύ καλό ρακόμελο, πολυ οργανωμένο σερβις, πολυ ωραίος κόσμος κυκλοφορούσε και μια Παρασκευή που πήγα εγώ. Η μουσική ήταν λιγο πιο δυνατά από ότι έπρεπε και κάποιες μέρες έχει και live αλλά δεν τα έχς πετύχει ακόμα.
Ρακουμέλ: Ενδιαφέρον, αλλά δεν ξέρω αν έκλεισε γτ όσες φορές έχω πάει είναι κλειστό το ρημάδι. Δεδομένου του γεγονότος ότι χθες την ώρα που στέγνωνα τα μαλλιά μου ανατινάχτηκε το πιστολάκι, ίσως και να μην φταίει μόνο αυτό αλλά το πολύ κακό μου timing. Αν βρεθείτε στην Μπενάκη περάστε καμια βόλτα απο εκεί.
Αυτά από εμένα, additional info are wellcome, αλλά παιδιά, να υπάρχει καλό φαγητό ε?
Μορφή: Όχι τόσο για το ρακόμελο, όσο για το οινόμελο. Γλυκό, ζεστό, με πολλά μπαχαρικά και πορτοκάλι, πίνεται γρήγορα και σου κόβει τα γόνατα. Παρακαλείται ο κύριος Μορφής (δεν κάνω πλάκα, έτσι λέγεται) να βάλει και κουβερτουλες κ μαξιλαράκια γιατί του έχω κατσιασει τισ γάτες προσπαθώντας να βολευτώ για ύπνο.
Ψύρρα: Μυθικών διαστάσεων. Εάν έβρισκες τραπέζι σε ώρα αιχμής παράταγες τα πραγματα σου όπως όπως και πήγαινες να παίξεισ Τζόκερ. Ναι ήταν η μέρα σου. Πολύ καλό ρακόμελο, συνήθως πολύ καλός κόσμος, λατρεμένοι σερβιτόροι.
Ελλαικόν: Προσωπικό μου αγαπημένο. Στου Ζωγράφου, σε μια Πλατεία την οποία ποτε δεν θυμάμαι. Κρεμμυδοντολμάδες, σαγανάκια, περίεργες συνταγές με κοτόπουλα και γαρίδες θα συνοδεύσουν ότι αλκοολ αποφασίσετε να πάρετε. Και ναι, θα συναντήσετε κάποιον μυημένο γνωστό σας που θα σας χαιρετήσει με ξινισμένα μούτρα γιατί ανακαλύψατε ένα σχετικά κρυμμένο μυστικό.
Γκαζοχώρι: Η ηλίθια υποφαινόμενη πάντα το μπερδευει με το Γκαζάκι (ξεμέθυστη). Συμπαθητικοί μεζέδες, συμπαθητικός κόσμος (ότι λιγότερο δήθεν κυκλοφορεί στην περιοχή), η μουσική δεν σε ξεκουφαίνει, εάν εχει δυνατότητα επιλογής διάλεγεις τραπέζι κοντα σε σομπα το χειμώνα (και κοντα στον δρομο το καλοκαιρι).
Μαντινάδες: Στο Φάληρο. ΠΟΛΥ ωραίο φαγητό, πολύ καλό ρακόμελο, πολυ οργανωμένο σερβις, πολυ ωραίος κόσμος κυκλοφορούσε και μια Παρασκευή που πήγα εγώ. Η μουσική ήταν λιγο πιο δυνατά από ότι έπρεπε και κάποιες μέρες έχει και live αλλά δεν τα έχς πετύχει ακόμα.
Ρακουμέλ: Ενδιαφέρον, αλλά δεν ξέρω αν έκλεισε γτ όσες φορές έχω πάει είναι κλειστό το ρημάδι. Δεδομένου του γεγονότος ότι χθες την ώρα που στέγνωνα τα μαλλιά μου ανατινάχτηκε το πιστολάκι, ίσως και να μην φταίει μόνο αυτό αλλά το πολύ κακό μου timing. Αν βρεθείτε στην Μπενάκη περάστε καμια βόλτα απο εκεί.
Αυτά από εμένα, additional info are wellcome, αλλά παιδιά, να υπάρχει καλό φαγητό ε?
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
Αλκοόλ Part II: Cocktail bars
Από τότε που το tequila sunrise και το sex on the beach ήταν στην μόδα (μαζί με τα λουλουδάτα πουκάμησα, τα ψηλόμεσα jean σωλήνες και το μαλλί χαίτη λιονταριού) τα cocktails σκαμπανεβάζου ισ μετοχές τους στον ελληνικό urban (και τα καλοκαίρια στον νησιωτικό) χάρτη. Εγώ ως κλασσικός δύστροπος καλοφαγάς βλέπω τα cocktails ως θέμα αναλογιών και τους bartender ως "μάγειρες". Καταλαβαίνετε τι εχουν ακούσει λοιπόν οι άνθρωποι. Σας παραθέτω τα cocktail bars στα οποία εχν καταφέρει ν συνεννοηθώ με την μπάρα, να μην με βρίσουν και να πιω ΠΟΛΥ καλό cocktail.
Βaba au rum: Ναι, το διάσημο, πασίγνωστο μπαράκι σε μια κάθετο της ρόμβης. 'Εχει και κατάλογο ο οποίο σου δίνει εκτός από ιδέες για προτότυπα cocktails και οδηγίες ια το πως α παραγγειλεις τοδικό σου μοναdικό cocktail. Πεθαίνω για τα cocktails τους στα οπία προσθέτουν μαρμελάδα από πάνω, ενώ μεγάλο Hit του μαγαζιού ειναι το cocktailμε την μστίχα και το ροζ πιπέρι.
Pere ubu: Στην Γλυφάδα, λίγο πιο πέρα από τις γναστες καφετέριες. Ήσυχο, ατμοσφαιρικό με ωραία μουσική και πολύ καλή μπάρα. Η raspberry caipiroska είναι ένα must, ενώ εγώ δοκίμασα και έμεινα έκπληκτη με το earl grey martini.
Baires: Στην οδό Σίνα. Μου αρέσει πολύ σαν χώρος, ειδικά το πάνω πάτωμα. Επίσης εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι ο κατάλογος με τα cocktails ενημερώνεται συχνά. Είναι το πρώτο μαγαζί στο οποίο δοκίμασα caipiroska (και μου έκανε και θετική εντύπωση),έχω κάνει εκεί την γιορτή μου και έχει γκρεμοτσακιστεί ο υπάλληλος από την σκάλα προσφέροντας μου την τρομάρα του αιώνα (ελπίζω να είναι καλά), και εκεί απολάμβάνω το cocktail καλύτερα καθισμένη σε κάποιο άνετο καναπέ και όχι στο bar.
Circus: Παλιά αγάπη η οποία πια έχει πάει στον παράδεισο. Στις δόξες που το έζησα εγώ το red Circus kai to Flying Circus ήταν αξιόλογα, ενώ τα σφηνάκια διαφόρων χρωμάτων έδιναν κι έπαιρναν κάνοντας το ήπαρ μου να με μισήσει θανάσιμα. Πηγαίνετε νωρίς γα να βρείτε κάπου να κάτσετε ή καθίστε έξω χουχουλιασμένοι στις κουβερτούλες που διατίθενται και χαζέψτε τους περαστικούς πίνοντας cocktails!!!
Belafonte: Δεν είμαι αντικειμενική, δεν είμαι αντικειμενική. Υπάρχει ένας bartender που τον ακολουθούμε όπως οι groupies τις rock bands. Έχει πάντα καινούργιες ιδέες, ξέρει μετά από τόσα χρόνια τις προτιμήσεις μας στα ποτά κ όποτε έχω τις μαυρες μου με κερνάει σφηνάκι frangelico φράουλα σως σοκολάτας. Είναι τολμώ να πω φίλος μας και δουλευει εκεί πέμπτη παρασκευή σάββατο. Εσείς δεν ξέρω τι θα κάνετε εγώ θα πάω. Πάλι.
Βaba au rum: Ναι, το διάσημο, πασίγνωστο μπαράκι σε μια κάθετο της ρόμβης. 'Εχει και κατάλογο ο οποίο σου δίνει εκτός από ιδέες για προτότυπα cocktails και οδηγίες ια το πως α παραγγειλεις τοδικό σου μοναdικό cocktail. Πεθαίνω για τα cocktails τους στα οπία προσθέτουν μαρμελάδα από πάνω, ενώ μεγάλο Hit του μαγαζιού ειναι το cocktailμε την μστίχα και το ροζ πιπέρι.
Pere ubu: Στην Γλυφάδα, λίγο πιο πέρα από τις γναστες καφετέριες. Ήσυχο, ατμοσφαιρικό με ωραία μουσική και πολύ καλή μπάρα. Η raspberry caipiroska είναι ένα must, ενώ εγώ δοκίμασα και έμεινα έκπληκτη με το earl grey martini.
Baires: Στην οδό Σίνα. Μου αρέσει πολύ σαν χώρος, ειδικά το πάνω πάτωμα. Επίσης εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι ο κατάλογος με τα cocktails ενημερώνεται συχνά. Είναι το πρώτο μαγαζί στο οποίο δοκίμασα caipiroska (και μου έκανε και θετική εντύπωση),έχω κάνει εκεί την γιορτή μου και έχει γκρεμοτσακιστεί ο υπάλληλος από την σκάλα προσφέροντας μου την τρομάρα του αιώνα (ελπίζω να είναι καλά), και εκεί απολάμβάνω το cocktail καλύτερα καθισμένη σε κάποιο άνετο καναπέ και όχι στο bar.
Circus: Παλιά αγάπη η οποία πια έχει πάει στον παράδεισο. Στις δόξες που το έζησα εγώ το red Circus kai to Flying Circus ήταν αξιόλογα, ενώ τα σφηνάκια διαφόρων χρωμάτων έδιναν κι έπαιρναν κάνοντας το ήπαρ μου να με μισήσει θανάσιμα. Πηγαίνετε νωρίς γα να βρείτε κάπου να κάτσετε ή καθίστε έξω χουχουλιασμένοι στις κουβερτούλες που διατίθενται και χαζέψτε τους περαστικούς πίνοντας cocktails!!!
Belafonte: Δεν είμαι αντικειμενική, δεν είμαι αντικειμενική. Υπάρχει ένας bartender που τον ακολουθούμε όπως οι groupies τις rock bands. Έχει πάντα καινούργιες ιδέες, ξέρει μετά από τόσα χρόνια τις προτιμήσεις μας στα ποτά κ όποτε έχω τις μαυρες μου με κερνάει σφηνάκι frangelico φράουλα σως σοκολάτας. Είναι τολμώ να πω φίλος μας και δουλευει εκεί πέμπτη παρασκευή σάββατο. Εσείς δεν ξέρω τι θα κάνετε εγώ θα πάω. Πάλι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)