on tour: Πάτμος

Η Πάτμος είναι ένα νησί το οποίο παίρνει στο κεφάλι σου μυσταγωγικές διαστάσεις εάν δεν έχεις πάει. Και τις διατηρεί, (μην πω τις ενισχύει) και αφότου πας. Το εμβληματικότερο σημείο αναφοράς του νησιού είναι το Μοναστήρι. Είχε, έχει και θα έχει τεράστια επιρροή, πολιτιστική, θρησκευτική, τουριστική, οικονομική, ακόμα και πολιτική. Μάλλον είναι και αυτό που το γλίτωσε από την άναρχη δόμηση και τις καταπατήσεις και έσωσε τον χαρακτήρα του. Είναι από τα νησιά που πας, και ξαναπάς, και ξαναπάς. Τόσο όμορφη.

Που θα μείνετε: Οι περισσότερες επιλογές καταλυμάτων είναι στην Σκάλα, έχουν κανονικές τιμές, είναι βολικό σαν σημείο και η Σκάλα είναι όμορφη και έχει ζωή. Αμέσως επόμενος σε πληθώρα καταλυμάτων είναι ο Γροίκος, στον οποίο δεν πάτησα καν, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.

Που θα φάτε: Στην Λότζα, ανάλογα με το τι ώρα θα πάτε και το τι περιλαμβάνει το ξενοδοχείο που κλείσατε. Έχει συμπαθητικά γλυκά, καλό φαγητό, ωραίες σαλάτες και φανταστικές ομελέτες για πρωινό (όπως εύλογα συμπεράνατε, ριζώσαμε εκεί μέσα). Ωραία, ενισχυμένη ομελέτα είχε και το Μπαλκόνι, λίγο πιο πάνω, η οποία συνοδευόταν με εξαιτερικό ψωμί. Καλή εντύπωση μας έκανε και το σουφλέ σοκολάτας, τόσο για το μέγεθος, όσο και για την γεύση του. Εναλλακτικά για πρωινό/σνακ θα δοκιμάσετε και την παραδοσιακή τυρόπιτα από όποιον φούρνο σας γεμίσει το μάτι. Για θαλασσινά θα πάτε στο Τρεχαντήρι, στην Σκάλα. Ό,τι μας έφερε ήταν ολόφρεσκο, σωστά ψημένο, τεράστιο σε μερίδες και η τιμή σχεδόν αστεία. Για κρεατικά, αμπελοφάσουλα αλλά και σαγανάκι φλαμπέ θα πάτε στον Λεωνίδα, λίγο πιο πάνω από την Λάμπη. Παίζει να έχει και την ωραιότερη μοσχαρίσια μπριζόλα που έχω φάει έξω. Τιμές Αθήνας, αλλά αξίζει τον κόπο. Για κουνέλι στιφάδο και άλλα μαγειρευτά θα πάτε στον Πανάγο στον Κάμπο, όπου αν είστε τυχεροί θα τον ακούσετε να μιλάει με ευχέρια σε 2-3 διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με την εθνικότητα των συνδαιτημόνων.

Που θα κολυμπήσετε: Όπου προλάβετε. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και οι παραλίες υπέροχες. Ξεκινάμε: Αν έχετε όρεξη και κουράγια για μισή ωρίτσα περπάτημα σε μονοπάτι (εδώ θα τονίσω ότι εγώ δεν είχα, αλλά θυσιάστηκα για την παρέα) θα πάτε στην Ψιλή Άμμο. Είναι τόσο όμορφη που με το που φτάσαμε σταμάτησα να γκρινιάζω. Μεγάλη, με ψιλή άμμο που βουλιάζει το πόδι απολαυστικά μέσα της και με ιδανικά γαλάζια νερά, σε προδιαθέτει να χαλαρώσεις σε σημείο που νομίζεις ότι είσαι κάπου στην Καραϊβική, μόνος σου, με όλα τα προβλήματα σου λυμένα. Μετά τα μαζεύεις και αρχίζει η ανηφόρα. Στην ακρούλα εκτός από campers έχει και κάτι γυμνιστές, οπότε αν είστε πουριτανοί/έχετε μαζί σας παιδάκια/σας νοιάζει αυτή η πληροφορία τελοσπάντων, μην φάτε όλο τον κατσικόδρομο για να ξενερώσετε. Μια άλλη παραλία στην οποία πρέπει να πάτε είναι η Λάμπη. Όχι μόνο γιατί είναι ο Λεωνίδας από πάνω της, αλλά γιατί έχει τις πιο όμορφες, παράξενες πέτρες που έχεις δει σε παραλία. Έχουν βάλει και πινακίδα ότι όποιος τις μαζεύει διώκεται ποινικά. Πας λοιπόν κα βλέπεις ένα ασπρο-γκρι χαλίκι και τους θεωρείς ηλίθιους, μετά σου πέφτει νερό/πατάς με βρεγμένο πόδι από την θάλασσα και συνειδητοποιείς ότι αυτό το χαζό χαλίκι έχει χρώματα πολλά, βαθιά και παράξενα και θες να καταβρέξεις όλη την παραλία. Οργανωμένη παραλία με άνετες ξαπλώστρες είναι η Πέτρα, στην οποία ιδανικά θα πάτε να αράξετε μετά την κατάβαση από την Ψιλή Άμμο (μετά από τέτοια ταλαιπωρία δικαιούστε λίγο pampering) με ένα μικρούλι κομμάτι βατού χωματόδρομου. Μια άλλη μεγάλη παραλία είναι το Λιβάδι Γερανού, όπου αν αντέχετε θα κολυμπήσετε και μέχρι το νησάκι όπου έχει ένα ξωκλήσι και κάνα δύο πρόβατα, αλλά είναι πολύ ήσυχα. Στις Δίδυμες θα εκπλαγείτε από το πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους ενώ από πάνω μοιάζουν ολόιδιες. Στην πρώτη έχει κροκάλες, ελάχιστο ίσκιο κι ένα κρυμμένο παραλιάκι δίπλα. Στην δεύτερη έχει ίσκιο, δροσιά, χαλίκι και χώμα. Προσωπικά, την δεύτερη προτίμησα. Οργανωμένη με άμμο beach bar και ίσκιο είναι το Αγριολίβαδο, ιδανική αν θέλετε να ξεμείνετε στην παραλία όλη μέρα και να λιώσετε, ακόμα κι αν μαζί σας έχετε παιδάκια, σκυλάκια ή παλιμπαιδίζοντες φίλους. Για την ακρίβεια, ειδικά άμα έχετε μαζί σας κάποιον από τις παραπάνω κατηγορίες.

Που θα βολτάρετε: Αδιαμφισβήτητα στον Μοναστήρι. Άσχετα με τον βαθμό των θρησκευτικών σαν φρονημάτων μπαίνετε σε ένα μεσαιωνικό κάστρο και νομίζετε ότι έχει σταματήσει ο χρόνος. Το Σπήλαιο της Αποκάλυψης κόβει στην κυριολεξία την ανάσα, ενώ θα χάσετε την αίσθηση του χρόνου χαζεύοντας τα εκθέματα του μουσείου. Στην Χώρα θα χαθείτε στα σοκάκια όπως επιβάλλεται χαζεύοντας παλιά αρχοντικά. Στην Σκάλα οι ρυθμοί είναι λίγο πιο έντονοι, θα ψωνίσετε και το κατιτίς σας, αλλά είναι εξίσου όμορφη.

Extra tip: Στην έξοδο της Μονής υπάρχει μαγαζάκι που πουλάει εικόνες φτιαγμένες εξ ολοκλήρου από κερί. Ιδανικό δώρο για πιστούς συγγενείς. 

on tour: Κύθνος

Το έτερο νησί στο οποίο πάνε όλοι με ιστιοπλοικά, επίσης γνωρίζει μεγάλη τουριστική άνοδο τα τελευταία χρόνια. Πολύ κοντα στην Αθήνα, πολλές παραλίες και ακόμα αρκετά γραφική για να περάσεις καλά.

Που θα μείνετε: Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε τα ξενοδοχεία, γιατί στο booking και στο tripadvisor εμφανίζουν ελάχιστα. Πιο συγκεντρωμένα είναι στο site του δήμου Κύθνου. Από κει και πέρα διαλέγετε ανάλογα με το τι θέλετε και σε τι περίοδο πάτε. Οι Κυθνοικίες είναι καθαρές και ήσυχες (εγώ εκεί έμεινα) και σε πολύ λογικές τιμές. Το ομορφότερο ξενοδοχείο, αλλά τσιμπημένο και μέσα στο Λιμάνι είναι η Contseta. Συμπαθητικά επίσης είναι το Porto Klaras και το Guardiero, αλλά για τιμές πρέπει να επικοινωνήσετε μαζί τους.

Που θα φάτε: Στο «Χάρτινο Καράβι» στην Δρυοπίδα. Λύσσαξα που όταν είχα πάει μόλις είχε κλείσει για χειμώνα. Να πάτε εσείς, να φάτε μέχρι να σκάσετε να μου φύγει το απωθημένο. Προσεγμένο, πεντακάθαρο, καλές τιμές και απεριόριστη θέα. Αξιοπρεπέστατο είναι και το σουβλατζίδικο στην Χώρα, το οποίο δοκίμασα παρόλο που δεν κάνω τέτοια πειράματα συνήθως και έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Την καλύτερη σπανακόπιτα που έχω φάει (έχω μαμά Ηπειρώτισσα και υψηλά standards, αυτή ήταν καλύτερη και από της μαμάς μου) την κάνει η κυρία Φλώρα Κοζαδίνου στην Χώρα. Το μαγαζί της λέγεται Πανοχώρι και όσο θα μείνετε εκεί θα περνάτε τουλάχιστον 1 φορά την ημέρα να φάτε κάτι. Πίτες και γλυκά όλα χειροποίητα. Δοκιμάστε όλες τις πίτες και πάρτε μαζί σας να κερνάτε στην Αθήνα αμυγδαλωτά με ωμό και αμυγδαλωτά με ψημμένο αμύγδαλο.

Που θα πλατσουρίσετε: Εκτός από τις κλασσικές επιλογές Κολώνα και Κανάλα, εξαιρετικές είναι και η Σκύλου και τα Ποτάμια για τα οποία θα φάτε γερό χωματόδρομο και λίγο περπάτημα σε μονοπατάκι. Πολύ όμορφη, λίγος χωματόδρομος και καθόλου κατάβαση είναι και η παραλία Αγ.Σώστης.

Που θα βολτάρετε: Έκτος από τα στενάκια της Χώρας τα οποία είναι όπως οφείλουν (στενά και ανηφορικά) να πάτε και να περπατήσετε την Δρυοπίδα σχεδόν ολόκληρη. Πανέμορφη και με θέα. Γραφικός οικισμός τον οποίο πρέπει να δείτε είναι και η Αγ. Ειρήνη λίγο μετά τα Λουτρά.  Στα Λουτρά θα πάτε για μια χαλαρή βόλτα το βράδυ και τον Μέριχα θα τον δείτε όταν πάτε και όταν φεύγετε. Αρκεί.

on tour: Τζιά

Ίσως το νησί που ακούς πιο συχνά να αναφέρεται σε πρώτες ιστιοπλοϊκές εξορμήσεις φίλων σου, έχει συγκεντρώσει σκάφη, βίλες copy paste  και πολλά τζιπ για πολύ προφανείς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι είναι αρκετά κοντά στην Αθήνα. Ο δεύτερος γιατί έχει εξαιρετικές παραλίες και ο τρίτος είναι γιατί οι εν λόγω παραλίες είναι προσβάσιμες μόνο μέσω χωματόδρομου. Αξιοπρεπούς, αλλά χωματόδρομου.

Που θα μείνετε: Αν η απάντηση δεν είναι «στο σκάφος», ακούστε πολύ προσεκτικά τι έχω να σας πω. Αν θέλετε να ξεπαραδιαστείτε full θα πάτε στο Porto Kea Suites. Αν θέλετε κάτι value for money θα πάτε στα μπλε studios. Πανέμορφα, προσεγμένα, με χτιστά κρεβάτια και μπαλκόνι με θέα θάλασσα (ναι, εκεί έμεινα), αλλά 65 ευρώ το βράδυ. Αν θέλετε κάτι φθηνό αλλά descent θα πάτε στο Holiday rooms. Εξαιρετική επιλογή, ειδικά αν θέλετε να κάτσετε μέρες είναι το maison des vertes amandes με 43 ευρώ το βράδυ.

Που θα φάτε: Στην Ιουλίδα στο "Στέκι των καλοφαγάδων". Εξαιρετική μελιτζανοσαλάτα με καρύδι, παραδοσιακά βαριά σουτζουκάκια, καλό χύμα κρασί και ένας δικός τους παραδοσιακός καγιανάς που μου διαφεύγει το όνομα του. Στο Βουρκάρι θα πάτε στο Βινύλιο για ποτό και θα το συνοδεύσετε με την λεπτότατη πίτσα του. Στο Σπαθί θα φάτε στο beach bar ό,τι έχουν γιατί είναι όλα πεντανόστιμα (εκτός από το παξιμάδι του ντάκου, πάρτε άλλη σαλάτα). Στον Οτζιά θα πάτε στην Άννα, στην οποία εμείς δεν πήγαμε, αλλά έχουν πάει όλοι οι υπόλοιποι και όταν περνάγαμε είχε μονίμως κόσμο.

Που θα κολυμπήσετε: Στα Ξύλα, αν ο καιρός δεν σας κάνει νερά, στον Ορκό για πιο private μπάνιο και όπως και δήποτε στο Σπαθί. Θα φάτε όλο το χωματόδρομο στην μάπα, αλλά με το που θα φτάσετε θα σας υποδεχτεί ο Bunny ένας τέλειος γεράκος λαμπραντορ, θα ξαπλώσετε σε μονές ή διπλές ξαπλώστρες και μόλις πεινάσετε θα πάτε στο beach bar το οποίο έχει μεταμορφωθεί σε κανονικό bar restaurant, απλά δεν το περιβάλλουν τοίχοι. Και ναι, έχει και cocktails, αλλά μετά δύσκολο το βλέπω να ανεβαίνετε τον κατσικόδρομο.

Τι θα δείτε: Την Ιουλίδα…τριγυρίστε σε όλα τα στενάκια, υιοθετήστε γάτους, φτάστε αν μπορείτε και μέχρι τον Λέοντα (εγώ δεν τον βρήκα ΠΟΤΕ). Αξίζει επίσης και η θέα από την Παναγία την Καστριανή. Αν έχετε όρεξη για πεζοπορία θα περπατήσετε 1,5 ώρα και θα φτάσετε στην Αρχαία Καρθαία (και θα βουτήξετε μάλλον με το όπως είστε στην θάλασσα πριν κάνετε την βόλτα στην αρχαία πόλη).

Που θα πιείτε: Στο Βουρκάρι. Αν είναι τόσο κατάμεστο όσο φαντάζομαι high season η μόνη συμβουλή είναι όπου βρείτε να κάτσετε. Για πιο χαλαρό ποτό θα πάτε στο μπαράκι στο  Γιαλισκάρι.

Μην πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα: το νησί έχει αράχνες. Πολλές αράχνες. Εμένα δεν με ενοχλούν αλλά τα νόθα του spiderman βρίσκονται παντού και πλέκουν ιστούς σε χρόνο dt.

on tour:Βουδαπέστη

Πολλοί την παρομοιάζουν με το Παρίσι. Όντως μοιάζουν πολύ, αλλά η Βουδαπέστη παρόλο που δεν έχει Πύργο του Άιφελ, Μονμάρτρη και Cartier Latin, κερδίζει στα σημεία. Πολύ καθαρή, πολύ φθηνή και πολύ φιλική προς τους τουρίστες, σε γοητεύει με το που θα περάσεις την βιομηχανική της ζώνη. Πανέμορφα κτήρια, μεγάλα πεζοδρόμια, πλατείες και πάρκα, πολλές γέφυρες, αμέτρητα παγωτατζίδικα, μουσεία, μνημεία και αγάλματα με πολλή δόση χιούμορ σε κερδίζουν αυτόματα. Αυτός είναι ο πιο πλήρης οδηγός που μπορούσα να συντάξω σε 12 μέρες…Μάλλον ακολουθεί και part II σε μερικούς μήνες.

Τι θα δεις: Πάρε τα πιο ίσια και τα πιο άνετα παπούτσια που έχεις, βούτα και μια φωτογραφική μηχανή και ξαμολήσου. Από την πλευρά της Πέστης θα πας στο Κοινοβούλιο, το οποίο είναι επισκέψιμο μόνο με ξεναγό και μόνο συγκεκριμένες ώρες, αλλά θα ανακαλύψεις ότι το στέμμα τους είναι δώρο από Βυζαντινό βασιλιά, θα θαυμάσεις τον διάκοσμο και θα μάθεις γιατί οι Ούγγροι έχουν ένα φετιχισμό με το 96. Επόμενη στάση είναι η Basilica, το μοναδικό ίσως πιο ψηλό κτήριο από το Κοινοβούλιο. Θα δεις την Μαύρη Παναγία, θα θαυμάσεις το εσωτερικό του Ναού και θα ανέβεις και πάνω για να δεις πανοραμικά όλη την πόλη. Θα πας επίσης και στο Μέγαρο Μουσικής τους, θα ανέβεις στο Ζιγκουράτ, θα μπεις στον λαβύρινθο με τους θάμνους και θα πας και στην δίπλα πλατεία την οποία έχουν κάνει σαν πλώρη καραβιού και θα σαχλαμαρίσεις ασύστολα τόσο αναπαριστώντας την κλασική σκηνή του Τιτανικού, όσο κάνοντας βλακείες με τα γύρω αγάλματα. Επίσης θα επισκεφτείς το Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών και την Συναγωγή, θα κόψεις βόλτες στην Εβραϊκή Συνοικία και θα δεις και την όπερα. Ανάμεσα στην Βούδα και στην Πέστη βρίσκεται το Margaret island, όπου θα πας είτε για πικ νικ, είτε για να νοικιάσεις όποια ποδοκίνητη χαζομάρα σου κάνει κέφι για να το γυρίσεις ολόκληρο. Επίσης θα χαζέψεις το show με το σιντριβάνι. Από την πλευρά της Βούδας θα πας στο Gellert Hill, και να το λέει η καρδιά σου στην Citadella, θα πας να ξεποδαριαστείς την Παλιά Πόλη όπου θα επισκεφτείς και τον Λαβύρινθο, την φυλακή στην οποία ήταν φυλακισμένος ο Κόμης Δράκουλας για μια 12ετία, το Fisherman’s Bastion και την εκκλησία του st. Matthias.

Που θα ψωνίσεις: Αν πετύχεις την WAMP θα σου έλεγα να πας κατ ευθείαν εκεί και να κάνεις μια αρκετά καλή κατάθεση. Είναι ένα event στο οποίο πάνε μαγαζιά αλλά και designers και πουλάνε τα πράγματα τους μία ή δύο Κυριακές τον μήνα. Κατά τα άλλα πολύ φθηνό και χαριτωμένο είναι το alapdarab, καθόλου φτηνό αλλά με πολύ ιδιαίτερα ρούχα είναι το bejuska, πολύ ωραία ρούχα και πολύ προσιτά για designer έχει η Marianna Herrhofer, ενώ για πολύ φθηνά και ωραία κοσμήματα θα πας στην Zituccia κοντά στο Κοινοβούλιο. Στην Αγορά θα πας για πάπρικες, φλιτζάνια, value for money δερμάτινες τσάντες και σακίδια, καθώς και για τις ξύλινες μπιζουτιέρες που δεν ανοίγουν με κανέναν εμφανή τρόπο. Μαγνητάκια αξίζει να αγοράσεις από κάποιον designer (wamp) γιατί τα συμβατικά μαγαζιά τα έχουν ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ και δεν είναι και πρωτότυπα. Δεν θα φύγεις επίσης χωρίς tokaji και «αίμα του ταύρου» στην βαλίτσα σου. Από τα περίφημα παλιατζίδικα τους ξεχώρισα το ολοκαίνουργιο Szimpla. Υπόγειο, πανέμορφο, με γυαλικά, πλεχτά πουφ, παλιούς καθρέφτες, δοκιμαστικούς σωλήνες (!) και παλιά ξύλινα gadgets για να κάνεις μπορντούρες στον τοίχο(τα τελευταία δυστυχώς μόνο προς ενοικίαση).

Πού θα φας: Στο δρόμο για κάτι φθηνό και νόστιμο θα πας στο eat the street στην Vamhaz korut για την πιο νόστιμη και φθηνή σούπα. Κάθε μέρα φτιάχνουν 4-5 σούπες τις οποίες γράφουν στα παράθυρα του μαγαζιού και τις πουλάνε περίπου στο 1,5 ευρώ. Στην ίδια λογική έχουν στήσει και λίγο παρακάτω το eat the street pasta στο οποίο πουλάνε μακαρονάδες για το ευτελές ποσό των 2,5 ευρώ περίπου. Επίσης του δρόμου, αλλά όχι κακόφημο, είναι το Zinc, μπεργκεράδικο-καντίνα, σε πολύ καλή περιοχή, πάντα με κόσμο και με θανατηφόρες πατάτες. Σε μια κάθετο της Vaci (από την πλευρά της Πέστης) θα βρείτε και ένα χασάπικο/εστιατόριο. Μαρινάρουν σε διαφορετικές μαρινάδες κοτόπουλο, χοιρινό και αν δεν απατώμαι και μοσχάρι, διαλέγεις, στο ψήνουν εκείνη την ώρα και για να ψηθεί πιο σωστά το πατικώνουν με παλιό σίδερο(αυτό της γιαγιάς με τα κάρβουνα) και διαλέγεις συνοδευτικά και σάλτσες. Σύνολο 5-7 ευρώ.  Για να φάτε πιο άνετα την μακαρονάδα σας και να δώσετε κάτι τύπου 5-7 ευρώ, θα πάτε στο Vapiano όπου φτιάχνουν επιτόπου την μακαρονάδα που θα τους ζητήσετε και εσείς φεύγετε με το δισκάκι σας και ψάχνετε να βρείτε τραπέζι να κάτσετε. Το ωραιότερο chicken paprikash το έχει στο For Sale. Οι μερίδες είναι τεράστιες, το προσωπικό ευγενέστατο και έχει και ένα υπερτεράστιο μπολ φιστίκια σε κάθε τραπέζι για να σας κόψει την πείνα μέχρι να έρθει το κυρίως. Στο τέλος γράψτε κι εσείς ένα σημειωματάκι και κολλήστε το στον τοίχο μαζί με τα τόσα άλλα που το έχουν επενδύσει εσωτερικά στην κυριολεξία. Εξαιρετικό φαγητό σε ένα πιο luxurious περιβάλλον έχει το Chefs Café με ευγενέστατους παλιάς κοπής σερβιτόρους που τραβάνε καρέκλες, βοηθάνε να φορέσεις παλτά και σε πιάνουν από το χέρι να κατέβει το ένα και μοναδικό σκαλάκι τους. Το αγαπημένο μου εστιατόριο στην Βουδαπέστη όμως ήταν το Dzungel. Θα διαλέξετε αν θα καθίσετε στην αίθουσα των πειρατών, του ωκεανού, της ζούγκλας ή της Σαχάρας και θα διαλέξετε φαγητά τα οποία είναι εμπνευσμένα από τα αντίστοιχα φυσικά τοπία. Αν θέλετε να παραγγείλετε κατάλογο φαγητού στα ελληνικά (!) και να δείτε live show μονομαχίας θα πάτε στον Λανσελότο.

Που θα πιείτε καφέ/χυμό/τσάι/ένα ρόφημα βρε αδερφέ: Ξεκινάω από το αγαπημένο μου, το οποίο όμως λειτουργεί μόνο από την άνοιξη και μετά, το καφέ στην Magyar utca, στην γωνία ενός πανέμορφου κηπάκου, το οποίο σερβίρει ωραία λεμονάδα, κατιτίς ελαφρύ για φαγητό και το βράδυ κρασιά, σαγκρίες και cocktails. Για πρωινό θα πάτε στο Mozaic, έχει τσάγια, κέικ, γλυκά και English και American breakfast σε έναν πολύ ζεν χώρο (στον πάνω όροφο), όπου μπορείς να κάτσεις σε μαξιλάρες και να ρεμβάζεις επ’ άπειρον. Για γλυκό και καφέ σε τραπεζάκι έξω θα πάτε στο Bluebird Café, όπου θα δοκιμάσετε μια από τις ωραιότερες τούρτες red velvet, ενώ για πιο μυσταγωγική και ήρεμη κατάσταση θα πάτε στο 1000 teas. Απέναντι από το Κοινοβούλιο άνοιξε μόλις ένα καφέ-ανθοπωλείο,  (!?!) το οποίο έχει συμπαθητικά πράγματα, αλλά και τεράστια τζαμαρία από την οποία χαζεύεις έξω τον κόσμο για ώρες.

Που θα πιείτε: Φυσικά σε κάποιο ruin bar. Το πιο γνωστό είναι το Szimpla, το οποίο είναι τεράστιο, σχεδόν χαοτικό, αλλά η μουσική δεν βαράει και το cocktail είναι πάμφθηνο. Πολύ ωραίο και με πολύ φθηνή σαγκρία είναι και το Szatyor από την πλευρά της Βούδας το οποίο έχει και φαγητό. Πολύ ωραίο μου φάνηκε αλλά δεν κάτσαμε και το Cirkusz, το οποίο είχε και ενδιαφέροντα κατάλογο φαγητού σε πολύ καλές τιμές.

Τι άλλο θα κάνετε: Θα πάτε να μουλιάσετε στα λουτρά. Θα φάτε από τον δρόμο  kurtos kalacs (τσουρεκοειδές παραδοσιακό τους), θα φάτε παγωτό από την Fragola,  θα κάνετε παραδουνάβια ποδηλατάδα και δεν θα μάθετε γρι ουγγρικά.