on tour: Πάτμος

Η Πάτμος είναι ένα νησί το οποίο παίρνει στο κεφάλι σου μυσταγωγικές διαστάσεις εάν δεν έχεις πάει. Και τις διατηρεί, (μην πω τις ενισχύει) και αφότου πας. Το εμβληματικότερο σημείο αναφοράς του νησιού είναι το Μοναστήρι. Είχε, έχει και θα έχει τεράστια επιρροή, πολιτιστική, θρησκευτική, τουριστική, οικονομική, ακόμα και πολιτική. Μάλλον είναι και αυτό που το γλίτωσε από την άναρχη δόμηση και τις καταπατήσεις και έσωσε τον χαρακτήρα του. Είναι από τα νησιά που πας, και ξαναπάς, και ξαναπάς. Τόσο όμορφη.

Που θα μείνετε: Οι περισσότερες επιλογές καταλυμάτων είναι στην Σκάλα, έχουν κανονικές τιμές, είναι βολικό σαν σημείο και η Σκάλα είναι όμορφη και έχει ζωή. Αμέσως επόμενος σε πληθώρα καταλυμάτων είναι ο Γροίκος, στον οποίο δεν πάτησα καν, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.

Που θα φάτε: Στην Λότζα, ανάλογα με το τι ώρα θα πάτε και το τι περιλαμβάνει το ξενοδοχείο που κλείσατε. Έχει συμπαθητικά γλυκά, καλό φαγητό, ωραίες σαλάτες και φανταστικές ομελέτες για πρωινό (όπως εύλογα συμπεράνατε, ριζώσαμε εκεί μέσα). Ωραία, ενισχυμένη ομελέτα είχε και το Μπαλκόνι, λίγο πιο πάνω, η οποία συνοδευόταν με εξαιτερικό ψωμί. Καλή εντύπωση μας έκανε και το σουφλέ σοκολάτας, τόσο για το μέγεθος, όσο και για την γεύση του. Εναλλακτικά για πρωινό/σνακ θα δοκιμάσετε και την παραδοσιακή τυρόπιτα από όποιον φούρνο σας γεμίσει το μάτι. Για θαλασσινά θα πάτε στο Τρεχαντήρι, στην Σκάλα. Ό,τι μας έφερε ήταν ολόφρεσκο, σωστά ψημένο, τεράστιο σε μερίδες και η τιμή σχεδόν αστεία. Για κρεατικά, αμπελοφάσουλα αλλά και σαγανάκι φλαμπέ θα πάτε στον Λεωνίδα, λίγο πιο πάνω από την Λάμπη. Παίζει να έχει και την ωραιότερη μοσχαρίσια μπριζόλα που έχω φάει έξω. Τιμές Αθήνας, αλλά αξίζει τον κόπο. Για κουνέλι στιφάδο και άλλα μαγειρευτά θα πάτε στον Πανάγο στον Κάμπο, όπου αν είστε τυχεροί θα τον ακούσετε να μιλάει με ευχέρια σε 2-3 διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με την εθνικότητα των συνδαιτημόνων.

Που θα κολυμπήσετε: Όπου προλάβετε. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και οι παραλίες υπέροχες. Ξεκινάμε: Αν έχετε όρεξη και κουράγια για μισή ωρίτσα περπάτημα σε μονοπάτι (εδώ θα τονίσω ότι εγώ δεν είχα, αλλά θυσιάστηκα για την παρέα) θα πάτε στην Ψιλή Άμμο. Είναι τόσο όμορφη που με το που φτάσαμε σταμάτησα να γκρινιάζω. Μεγάλη, με ψιλή άμμο που βουλιάζει το πόδι απολαυστικά μέσα της και με ιδανικά γαλάζια νερά, σε προδιαθέτει να χαλαρώσεις σε σημείο που νομίζεις ότι είσαι κάπου στην Καραϊβική, μόνος σου, με όλα τα προβλήματα σου λυμένα. Μετά τα μαζεύεις και αρχίζει η ανηφόρα. Στην ακρούλα εκτός από campers έχει και κάτι γυμνιστές, οπότε αν είστε πουριτανοί/έχετε μαζί σας παιδάκια/σας νοιάζει αυτή η πληροφορία τελοσπάντων, μην φάτε όλο τον κατσικόδρομο για να ξενερώσετε. Μια άλλη παραλία στην οποία πρέπει να πάτε είναι η Λάμπη. Όχι μόνο γιατί είναι ο Λεωνίδας από πάνω της, αλλά γιατί έχει τις πιο όμορφες, παράξενες πέτρες που έχεις δει σε παραλία. Έχουν βάλει και πινακίδα ότι όποιος τις μαζεύει διώκεται ποινικά. Πας λοιπόν κα βλέπεις ένα ασπρο-γκρι χαλίκι και τους θεωρείς ηλίθιους, μετά σου πέφτει νερό/πατάς με βρεγμένο πόδι από την θάλασσα και συνειδητοποιείς ότι αυτό το χαζό χαλίκι έχει χρώματα πολλά, βαθιά και παράξενα και θες να καταβρέξεις όλη την παραλία. Οργανωμένη παραλία με άνετες ξαπλώστρες είναι η Πέτρα, στην οποία ιδανικά θα πάτε να αράξετε μετά την κατάβαση από την Ψιλή Άμμο (μετά από τέτοια ταλαιπωρία δικαιούστε λίγο pampering) με ένα μικρούλι κομμάτι βατού χωματόδρομου. Μια άλλη μεγάλη παραλία είναι το Λιβάδι Γερανού, όπου αν αντέχετε θα κολυμπήσετε και μέχρι το νησάκι όπου έχει ένα ξωκλήσι και κάνα δύο πρόβατα, αλλά είναι πολύ ήσυχα. Στις Δίδυμες θα εκπλαγείτε από το πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους ενώ από πάνω μοιάζουν ολόιδιες. Στην πρώτη έχει κροκάλες, ελάχιστο ίσκιο κι ένα κρυμμένο παραλιάκι δίπλα. Στην δεύτερη έχει ίσκιο, δροσιά, χαλίκι και χώμα. Προσωπικά, την δεύτερη προτίμησα. Οργανωμένη με άμμο beach bar και ίσκιο είναι το Αγριολίβαδο, ιδανική αν θέλετε να ξεμείνετε στην παραλία όλη μέρα και να λιώσετε, ακόμα κι αν μαζί σας έχετε παιδάκια, σκυλάκια ή παλιμπαιδίζοντες φίλους. Για την ακρίβεια, ειδικά άμα έχετε μαζί σας κάποιον από τις παραπάνω κατηγορίες.

Που θα βολτάρετε: Αδιαμφισβήτητα στον Μοναστήρι. Άσχετα με τον βαθμό των θρησκευτικών σαν φρονημάτων μπαίνετε σε ένα μεσαιωνικό κάστρο και νομίζετε ότι έχει σταματήσει ο χρόνος. Το Σπήλαιο της Αποκάλυψης κόβει στην κυριολεξία την ανάσα, ενώ θα χάσετε την αίσθηση του χρόνου χαζεύοντας τα εκθέματα του μουσείου. Στην Χώρα θα χαθείτε στα σοκάκια όπως επιβάλλεται χαζεύοντας παλιά αρχοντικά. Στην Σκάλα οι ρυθμοί είναι λίγο πιο έντονοι, θα ψωνίσετε και το κατιτίς σας, αλλά είναι εξίσου όμορφη.

Extra tip: Στην έξοδο της Μονής υπάρχει μαγαζάκι που πουλάει εικόνες φτιαγμένες εξ ολοκλήρου από κερί. Ιδανικό δώρο για πιστούς συγγενείς.