ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ: My humble opinion

Για το ΜΑΝΗ ΜΑΝΗ έχω ακούσει και διαβάσει πάρα πολλά από την ώρα που άνοιξε. Για την καινούργια ματιά στην γαστρονομική μας παράδοση, για τις εξαιρετικές του πρώτες ύλες και για την "καινοτομία" (για τα ελληνικά δεδομένα πάντα, γτ στο εξωτερικό συνηθίζεται), να σερβίρει το μεσημέρι μισές μερίδες στην μισή τιμή. Την περασμένη Τρίτη το βράδυ πήρα την ομπρέλα μου και την παρέα μου και πήγα. Όπως σε κάθε πολυδιαφημισμένο μαγαζί πήγα προετοιμασμένη για να δω κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που τελικά είδα. Σε απόσταση αναπνοής από το μετρό, σε ένα παλιό νεοκλασικό με πολλές σκάλες και μια απλή υφασμάτινη ταμπέλα απ έξω. Δεν φωνάζει "τουρίστες, ελάτε" με την χαρά του γερολαδά που θα σε γδύσει για μισό κιλό φέτα, αλλά ούτε και posh μαγαζί όπου οι σερβιτόροι έχουν το ύφος 1000 καρδιναλίων. Με λίγα λόγα, μην φορέσετε την Άρτα και τα Γιάννενα πάνω σας όταν αποφασίσετε να πάτε, το μαγαζί δεν είναι δήθεν. Ο χώρος είναι απλός και ήσυχος, στο κλασσικό πια για εστιατόρια πράσινο της ελιάς, τα παιδιά που σερβίρουν είναι νέα, ευγενέστατα, φιλικά και με ειλικρινές χαμόγελο. Λόγω βροχής δεν είχε πάρα πολύ κόσμο, παρόλα αυτά υπήρχαν 2 τραπέζια με κοσμοπολίτες τουρίστες, οι τιμές του ήταν προσιτότατες και το μενού αν και περιλάμβανε σχετικά λίγα πιάτα ήταν ικανό να καλύψει κάθε γούστο. Εγώ προτίμησα τα μπιφτεκάκια με την καπνστή μελιτζάνα και την σως γιαουρτιού και οι υπόλοιποι φαγητά που δεν τρώω οπότε δεν έχω άποψη. Τα μπιφτεκάκια μου ήταν εξαιρετικά, αλλά θα ήθελα λίγη περισσότερη μελιτζάνα, οι υπόλοιποι κατασπάραξαν τα δικά τους πιάτα, οπότε υποθέτω ότι ήταν νόστιμα και στο τέλος πήραμε την μους σοκολάτας η οποία εξαφανίστηκε εν ριπεί οφθαλμού. Με πολύ μεγάλη χαρά διαπίστωσα ότι τηρούν κατά γράμμα τον αντικαπνιστικό νόμο ενώ προσφέρουν στον καπνιστή μια καλή ευκαιρία για σωματική άσκηση (οι πολλές σκάλες που λέγαμε). Θα ξαναπάω σίγουρα μεσημέρι γτ υποψιάζομαι ότι η άλλη αίθουσα έχει ωραία θέα και θα δοκιμάσω κι άλλα πιάτα για να έχω πληρέστερη εικόνα, αλλά τα πρώτα δείγματα ήταν θετικότατα, οπότε σας το συστήνω.

The Cocooning Winter

Ειδικά μετά την ΔΕΘ (και τον φόρο ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, κακό χρόνο να χουν χρυσό το έχουμε πληρώσει το σπίτι, στα διάλα) η γκρίνια για την οικονομική μας κατάσταση έχει γίνει εντονότερη και έχει επηρρεάσει ακόμα και όσους συνέχιζαν απτόητοι να αγνοούν το καράβι που βυθίζεται. Από την προηγούμενη Τρίτη λοιπόν τα σχέδια όλων των φίλων μου για τον χειμώνα περιλαμβάνουν:
1) Επιδρομές σε second hand bookstores
2) Καφέδες στα "καφέ του ανέργου" δλδ σε decent μαγαζιά με τιμές value for money (θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο αναλυτικά)
3) Κρασοκατανύξεις σε σπίτια
4) Αγορές παζλ, επιτραπέζιων και παιχνιδομηχανών για χαλαρό λιώσιμο στο σπίτι με φίλους
5) Εκδρομές σε χειμερινούς προορισμούς όπου έχουν σπίτια φίλοι
6) Επιδρομές σε meet Market και bazaars
7) Barter system payments. Αφου έτσι κι αλλιώς όλα τα λεφτά θα στα τρώει το κράτος με το που θα στα δίνει, κοστολογείς τις υπηρεσίες σου, ο άλλος τις δικές του και πληρώνεις π.χ. ένα φόρεμα με 3 μεγάλα βάζα μαρμελάδα
8) Αναταλλαγές βιβλίων, ρούχων, απόψεων
9) Σχέδια για άμεση μετανάστευση.
Παρόλο που μου το πλασάρουν καλά για να μην με στεναχωρήσουν και παρόλο που μου φαίνεται ενδιαφέρουσα προοπτική (σίγουρα προτιμότερη από το να τραβιέσαι για ποτό σαββατιάτικα μέσα σε όλα τα καγκούρια που έχουν κατακλύσει εσχάτως το Γκάζι) η εσωστρέφεια δεν μου πάει και πάρα πολύ. Θέλω να βλέπω καινούργιο κόσμο. Θέλω να πηγαίνω κάπου που θα μου φτιάξει άλλος το ποτό μου, άλλος το φαγητό μου και άλλος θα πλύνει πιάτα και θα σφουγγαρίσει μετά. Επίσης αν κλειστούμε όλοι στα σπίτια μας, δεν αγοράζουμε τίποτα και περνάμε τον χρόνο μας μπροστά σε ένα pc, ένα παράθυρο με την ίδια θέα και με τους ίδιους ανθρώπους ξανά και ξάνα απλά θα λαλήσουμε. Η γοητεία του καινούργιου δεν θα φύγει ποτέ και η retro αίσθηση του vintage δεν θα την αντικαταστήσει, όση εφευρετικότητα κι αν επιδείξουμε. Ασε που το χρήμα πρέπει να κινείται, αλλιώς πάμε χαμμένοι. Έχω να προτείνω λοιπόν κάτι που ο Έλληνας είχε ξεχάσει τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια. ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ. Βγαίνεις, αλλά προσέχεις που πας (ναι, το άρθρο value for money θα περιλαμβάνει τα πάντα από εξόδους), αγοράζεις καινούργια ρούχα, αλλά επενδύεις σε πολυμορφικά κομμάτια ή σε τελείως classic outfits, βγαίνεις για περπάτημα/ποδηλατάδα/πικ νικ (αυτό θα γίνει μεγάλο trend από την άνοιξη, το νιώθω) και κυρίως ΨΑΧΝΕΙΣ. Με την ίδια τιμή που έχει ένα φόρεμα στο ZARA υπάρχουν φορέματα καινούργιων σχεδιαστών τα οποία είναι προτότυπα, χειροποίητα και μοναδικά. Απλά πρέπει να τα ανακαλύψετε. Με λιγότερο από 100 ευρώ υπάρχουν υπέροχες δερμάτινες μπαλαρίνες που είναι άνετες, κλασσικές και θα κρατήσουν τουλάχιστον 3 χρόνια. Όλοι οι φούρνοι πουλάνε το ψωμί στην ίδια τιμή αλλά κάποιοι το κάνουν καλύτερα. Προτίμησε να ενισχύσεις αυτούς. Αγόρασε προιόντα μικρών παραγωγών από delicatessen και όχι από το supermarket, έστω κι αν είναι ακριβότερα (που δεν είναι) η γεύση είναι πραγματική και σε αποζημιώνει. Η κρίση δεν πρέπει να είναι εδωστρέφεια, αλλά στροφή στην αλήθεια γιατί πολύ απλά τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε μπουχτίσει από φούμαρα, πανάκριβες τσάντες και ρολόγια αγορασμένα με υπερχρεωμένες πιστωτικές, πλαστικές γκόμενες και porshe, μουράτα club και μπουζούκια στα οποία δεν διασκεδάζεις ποτέ (btw, όταν χρεωκοπήσουν αυτά τα μεγάλα θορυβώδη club, καβατζώστε μου έναν πολυέλαιο με swarovski). Καλού κακού αγοράστε και μια άνετη κουβερτούλα, ένα καλό χύμα τσάι και ένα καλό βιβλίο, θα σας χρειαστούν στις δύσκολες οικονομικά μέρες του χειμώνα.

Οι 10 καλυτερες καβάντζες της Αθήνας

Αυτή την στιγμή η φίλη Ελένη παθαίνει εγκεφαλικο. Do not worry, αυτό το σημείο δεν θα το αποκαλύψω ΠΟΤΕ. Για τις άλλες καβάτζες θα μιλήσω και μόνο. Αφού λοιπόν σώσαμε την μικρή ελένη από βέβαιη εγκεφαλική παράλυση σας παραδίδω τα καλύτερα not to be seen μέρη και εσείς χρησιμοποιείστε τα όπως θέλετε.

Ανδριανού 51: Σε απόσταση αναπνοής από το μετρό Μοναστηράκι, ένα υπέροχο αίθριο κρυμμένο πίσω από ένα μαγαζί με ρούχα. Οι σερβιτόροι ευγενέστατοι, φέρνουν συνέχεια νεράκι, τα σνακς καλά και οι τιμές συμπαθητικές.

Βρυσάκι: Στην οδό Βρυσακίου, πάλι στο Μοναστηράκι. Πολυχώρος που ασχολείτε με εικαστικά (δλδ μηδαμινές πιθανότητες να πετύχετε γνωστό σας) με ταράτσα η οποία λειτουργεί ως καφέ, το οποίο έχει φανταστική θέα, δροσιά και καλές τιμές στον καφέ. Όχι σνακς όμως.

Aliarman το πρωί: Παρόλο που από το απόγευμα και μετά γίνεται ο κακός χαμός, το πρωί είναι ήσυχο και κυρίως απομονωμένο. Το πολύ πού να σας ενοχλήσει το πανέμορφο σκυλί του ιδιοκτήτη γι αυτό φροντίστε να σας πάρει από καλό μάτι.

Beduin μέχρι το απόγευμα: Όσο το ήξερα εγώ δεν πάταγε άνθρωπος όλες τις ώρες, τώρα, ένεκα η κρίσις μαζεύει αρκετό κόσμο, οπότε κάντε πρώτα μια αναγνωριστική βόλτα πρίν μπείτε μέσα.

Εξωστρεφής: Εδώ παίζει τρελή ανάβαση, αλλά έχει πολύ καλό φαγητό για τις τιμές του, δεντράκια γυρω γυρω και εκτός αν έχετε πολλούς indie και άφραγκους φίλους δεν θα συναντήσετε ΠΟΤΕ γνωστό σας. Βρίσκεται στον λόφο του Στρέφη (εξού και εξω-στρεφής) και είναι ανοιχτό και από το μεσημέρι-αν και το μεσημεριανό δεν το προτείνω με τέτοιες ζέστες.

Απολλώνια λύρα: Καινούργιο μαγαζί στην Πλάκα, κάτω από το Γιασεμί. Ενώ η Μνησικλέους έχει πολύ κόσμο, το μαγαζί διαθέτει και πίσω αυλή με τραπεζάκια, τα οποία ο κόσμος δεν πολυπροσέχει.

Καφέ Νομισματοκοπείου το πρωί: Εκτός από το ότι είναι υπέροχο και έχει έναν τεράστιο για τα δεδμένα του κατάλογο, είναι και λίγο κέντρο απόκεντρο. Ποιος βαρεμένος γνωστός σας θα πάει στο Νομισματοκοπέιο πρωινιάτικα??Άντε να φτάσει μέχρι το Paul's. Βράδυ όμως μαζεύει αρκετό κόσμο, οπότε Be ware!!!

Ζάχαρη κι αλάτι: New entry στην Βαλτετσίου, με εσωτερική αυλή ή οποία δεν φαίνεται από πουθενά και κάτι τραπεζάκια στο εσωτερικό μπαλκόνι που δεν τα πολυβλέπουν ούτε οι θαμώνες τις εσωτερικής αυλής. Αν είχε και άλλη 1 είσοδο εκτός από την πολυσύχναστη Βαλτετσίου...

Apokey: Πίσω από την πλατεία Αγ. Θεοδώρων, αλλά όλοι πάνε στην Καρύτση, οπότε you are quite safe. Καινούργιο μαγαζί, καθαρο, όμορφο και με άνετους καναπέδες.

Blues: Χαμηλά στην Πανόρμου, κόντα στον Αγ.Δημήτριο. Αυλή με ψηλούς τοίχους, σκοτάδια αλλά χαμηλή μουσική οπότε μην κουτσομπολεύεται γκαρίζοντας κανέναν γνωστό σας. Θα περάσει απέξω standard!!!Λειτουργεί μόνο βράδυ.

That's all folks!!!!Και αν πετύχετε σε αυτά τα μαγαζιά κανέναν γνωστό σας μην ανυσυχείτε, αν κάνετε ότι δεν τον ξέρετε μάλλον θα κάνει κι αυτός το ίδιο!!!

Γαμοι, βαφτίσεις και λοιπές κοινωνικές εκδηλωσεις!!!

Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση, το γεγονός ότι μεγαλώνουμε ή είναι απλά μια επιδημία και θα περάσει, όπως το κρύωμα,αλλά σε τόσους γάμους και τόσες βαφτίσεις back to back δεν είχα να πάω ποτέ. Αν κρίνω από το γεγονός ότι χθες η Αυτού Μεγαλειότης μου μπήκε στο μετρό και άκουσε τρεις διαφορετικές παρέες να μιλάνε για τρεις διαφορετικούς γάμους,σε ένα μόνο βαγόνι, αυτήν την κατάσταση αντιμετωπίζει η πλειοψηφία και όχι μόνο εγώ. Μετά από πολύ τρέξιμο, ταλαιπωρία και αμέτρητες ώρες υποφέρωντας υπό τους ήχους νησιώτικων λαούτων σας παραδίδω μια λίστα που θα σας ξελασπώσει για να μην σας φύγει μια περιουσία στα ρούχα που θα βάλετε, τα δώρα που θα κάνετε και θα μετριάσει το βασανηστήριο του ντρίγκι ντρίγκι το οποίο μπορεί να κρατήσει μέχρι το πρωί.

Δώρα:
Από την στιγμή που θα λάβετε το προσκλητήριο είστε υποχρεωμένοι να κάνετε δώρο, είτε παραστείτε στο κοινωνικό γεγονός, είτε όχι. Άσχετα με την οικονομική σας κατάσταση, αλλά με άλλες 5 βαφτίσεις να έπονται δεν μπορείτε να κάνετε δώρο αξίας 250 ευρώ στον νεοφώτιστο, όση καλή διάθεση και να έχετε. Μερικές καλές ιδέες για δώρα είναι:

Βάφτιση: Αν αποφασίσετε να πάρετε ρουχαλάκια (που σας αποτρέπω εντόνως) φροντίστε τουλάχιστον να είναι κάτι πολύ όμορφο, σχετικά casual γιατί το παιδάκι δεν έχει πολλές δεξιώσεις να πάει, πολύ ιδιαίτερο και ει δυνατόν πολυμορφικό. Για παράδειγμα, αν είναι κορίτσάκι μπορείτε να πάτε στα heel και να αγοράσετε αγοράστε ένα μικροσκοπικό χαριτωμένο φορεματάκι. Αν έχετε όρεξη για πλάκες αγοράστε το ίδιο φορεματάκι για την μαμά, γράψτε μια αστεία κάρτα και ξεπρερδέψατε. Επειδή όμως ρούχα παίρνουν οι περισσότεροι, μπορείτε να προσανατολστείτε σε κάτι χρήσιμο και φορέσιμο, αλλά όχι ρούχο. Αγόρασα γα τον ανηψιό μου ένα υπέροχο μπουρνούζι παπάκι από το i-gift, με ασορτί παντοφλίτσες και σφουγγαράκι, το οποίο επειδή ήταν πόντσο θα του χωράει για τα απόμενα 3-4 χρόνια. Για όσους αποφασίσουν να καταφύγουν στην λύση άλμπουμ σας παρακαλώ πάρα πάρα πολύ αγοράστε κάτι καλόγουστο. Υπέροχα αλλά λίγο ακριβά έχω βρει στην Ρόμβης ενώ για πιο προσωποποιημένο αποτέλεσμα πηγαίντε σε ένα από τα άπειρα βιβλιοδετεία στα Εξάρχεια και φτιαξτε κάτι customized. Καλές λύσεις επίσης είναι και τα πρωτότυπα παιχνίδια από το Αναστασία Φαλταιτς με τα οποία το παιδάκι θα παίζει για χρόνια ενώ μπορείτε να βρείτε και κάτι χαριτωμένο στον κύριο Τζιγκοτζίδη στην στοά δεξιά της Κλαυθμώνος. Για εμένα το καλύτερο βέβαια είναι να πάρετε κάτι για το παιδικό δωμάτιο, ειδικά αν έχετε στενές σχέσεις με τους γονείς του παιδιού. Ένα φωτιστικό, έναν πίνακα, ένα καρουσέλ, ένα φωτάκι νυκτός στην χειρότερη των (οικονομικών) περιπτώσεων είναι χρήσιμα και όχι και τόσο συνηθισμένα δώρα. Η Ανέμη, είναι το αγαπημένο μου μαγαζί για τέτοιες περιπτώσεις. Κομψό, καλόγουστο, με πράγματα πο θα μείνουν στο παιδικό δωμάτιο ακόμα και μέχρι την εφηβεία.

Γάμος: Η υπόθεση "δώρο" εδώ γίνεται πιο σύνθετη. Αν υπάρχει λίστα γάμου πηγαίνετε, αν αντέχει η τσεπη σας πάρτε δώρο αυτούσιο ή βάλτε όσα λεφτά θέλετε στην λίστα και ησυχάστε. Αν δεν υπάρχει λίστα και αν το ζευγάρι είναι παραδοσιακής "σχολής" η πιο σωτήρια λύση (και η πιο οικονομική) είναι αυτή της στεφανοθήκης. Αν θέλετε να κάνετε ένα λίγο καλύτερο δώρο πηγαίνετε στα Costa Bonda και αγοράστε αυτά τα υπέροχα minimal κηροπήγια από διάφανο κρύσταλλο. Κοστίζουν γύρω στα 52 ευρώ το ένα και είναι τόσο minimal και ουδέτερα (αλλά και κομψά και ιδιαίτερα) που απλά πάνε σε κάθε σπίτι. Τρίτη εναλλακτική είναι το δώρο για το σπίτι που δεν θα σκεφτέι κανείς άλλος να αγοράσει. Έχω βρει στα it&for στο notos home της Κοτζιά ένα απίστευτο σετ σερβιρίσματος μεζεδακίων με πολύ ωραία πιατέλα, σφηνοπότηρα, κάθε λογής πιατάκια κλπ κλπ το οποίο αν δεν το δεις δεν σκέφτεσαι να το αγοράσεις αλλά είναι ΤΟΣΟ χρήσιμο. Για τα άλμπουμ ισχύει ότι και για τα άλμπουμ των βαφτίσεων. Τα πιο προσωπικά δώρα σπιτιού προυποθέτουν ότι έχετε στενή σχέση με τον οικοδεσπότη. Παρακαλείστε να μην αγοράζετε σίδερα, κατσαρολικά, βάζα και μαχαιροπήρουνα, εκτός αν σας το ζητήσει το ζευγάρι, δεν ελιναι και τα πιο πρωτότυπα δώρα, αφήστε τα για καμιά θεία.

Ρουχισμός:
Εδώ ο σεξισμός θα πάρει την θέση που του αναλογεί. Την περίοπτη. Γιατί ένας άντρας με ένα σκούρο κουστούμι για τον χειμώνα και ένα ανοιχτόχρωμο για το καλοκαίρι απλά καθάρισε για τη επόμενη 20ετία. Αλλάζει πουκάμισο και γραβάτα (που ας είμαστε ρεαλιστές, πόσο θα κοστίσουν?) αποκτά καινούργια αμφίεση και είναι έτοιμος για τον επόμενο γάμο, ακόμα κι αν γίνει 1 μέρα μετά. Εσείς πάλι μικρές άτυχες αράξτε και απολάυστε την κατήχηση.

Οι πρωινές εκδηλώσεις απαγορεύουν δια ροπάλου γυαλιστερά υλικά, βαρύ make up και πολλά κοσμήματα. Ειδικά αν είναι βάφτιση και κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να γίνει σε κάποιον προφήτη Ηλία σε κάποιο κατσάβραχο. Στο κομμωτήριο μην το παρακάνετε με την μπούκλα και την λάκ γιατί θα μοιάζετε με πρώορα γερασμένο παρανυφάκι. Αποφύγετε περίπλοκα χτενίσματα πρωινιάτικα, αρκεστείτε σε μια φροντισμένη αλογοουρά ή κοτσίδα και αν βάλετε μάξι φόρεμα συνδυάστε το με ίσιο παπούτσι απαρεγκλίτως. Στις βραδυνές εκδηλώσεις τα γυαλιστερά υλικά επιτρέπονται, το πιο βαρύ make up επίσης (αν και για καλοκαίρι δεν το συστηνω, θα ιδρώσετε, θα τρέξει το make up και θα αποκτήσετε αποκριάτικη μάσκα χωρίς να είναι Απόκριες) καθώς και τα κοσμήματα. Μην φοράτε ΟΛΟ το σετ κοσμημάτων, κι ας το έχετε. Είναι υπερβολικό και θυμίζει θεία την δεκαετία του 80 με μαλλί μες, περμανάντ και βάτες. Μην φοράτε ποτέ λευκά σε γάμο αν δεν είστε η νύφη ή το παρανυφάκι, τολμήστε να βάλετε παντελόνι, ενώ τα κρουαζέ μίντι φορέματα από καλό υλικό (μετάξι) για μλένα είναι η πιο καλόγουστη επιλογή. Γενικά έχετε στην γκαρνταρόμπα σας 2-3 κομμάτια τα οποία φοριούννται άνετα ακόμα και σε επίσημους γάμους, όχι πολύ φορτωμένα ή ιδιαίτερα για να τα φοράτε πολλά χρόνια και να μπορείτε να τα βάλετε και σε άλλες περιστάσεις, 2-3 καλά ζευγάρια ψηλοτάκουνα, ένα καλό παντελόνι και μια μεταζωτή μπλούζα. Αν δεν είστε κουμπάρα ή νύφη μην αγοράζετε ρούχα ειδικά και μόνο για την μεμονωμένη περίσταση γιατί ειναι απλά πεταμένα λεφτα.

Γλέλντι:
Ανεξάρτητα από τις μουσικές μας επιρροές, το γλέντι είναι συνήθως παραδοσιακό. Είτε με έχει ζωντανή όρχήστρα είτε DJ το μουσικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Επειδή όμως δεν πάμε σε συναυλία για να εγκρίνουμε την μουσική που θα παίζει, αλλά για να τιμήσουμε το ζευγάρι, επιβάλλεται και να μην δείξουμε δυσαρέσκεια και να κάνουμε έστω και μια βόλτα στην πίστα. Μετά μπορούμε να χαθούμε στα μετόπισθεν. Ενδεδειγμένη ώρα για να φύγετε αν δεν αντέχετε την μουσική, 45 λεπτά μετά την πρώτη αποχώρηση. Αν πάλι είστε από αυτόυς που το πατροπαράδοτο γλέντι το χαίρονται, συγχαρητήρια που μπορείτε να εκφράσετε το γεγονός ότι μοιράζεστε την χαρά του ζευγαριού με τον τρόπο που περιμένει!!!Και στα δικά σας!!!