on tour: Μήλος

Η Μήλος ήταν για πολλά χρόνια στην λίστα που έχω βάλει την Μύκονο, την Πάρο, την Σαντορίνη και την  Ίο. Δηλαδή στη λίστα με τα νησιά που δεν θέλω να πάω. Γενικά αποφεύγω τα μέρη που πάνε όλοι, κυρίως ζευγαράκια και φωνακλάδες, μονίμως ημιμεθυσμένοι έφηβοι, μπας και περισώσω ότι έχει απομείνει από την ψυχική μου υγεία και διασφαλίσω την σωματική ακεραιότητα των προαναφερθέντων. Επειδή όμως οι συγκυρίες είναι πολύ ύπουλες, κατέληξα με ένα δωρεάν αεροπορικό εισιτήριο στα χέρια, μόνο τρεις μέρες στην διάθεση μου και μια φωτογραφία του Σαρακήνικου απέναντι μου, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες άρθηκε το εμπάργκο στο νησί και, σε αντίθεση με την Σκιάθο και την Ρόδο, είναι η πρώτη φορά που δεν το μετάνιωσα.

Πως θα πάτε: Για σύντομες διακοπές συμφέρει να πάτε με αεροπλάνο γιατί η διάρκεια ταξιδιού είναι μόνο 35 λεπτά. Για περισσότερες μέρες αλλά και μεγαλύτερη άνεση κινήσεων μάλλον συμφέρει να πάτε με πλοίο και το όχημα σας.

Πως θα μετακινηθείτε: Με αμάξι ή γουρούνα ή buggy ή μηχανή. Όπως σε κάθε κυκλαδονήσι που σέβεται τον εαυτό του τα ΚΤΕΛ περισσότερο θα σας εκνευρίσουν παρά θα σας εξυπηρετήσουν και τα ταξί είναι πανάκριβα. Αν δεν πάρετε δικό σας μέσο, με λίγη έρευνα αγοράς θα βρείτε όχημα σε αρκετά καλή τιμή. Μάλιστα, ήταν η χαμηλότερη τιμή ανά ημέρα που έχω κλείσει ποτέ για ενοικιαζόμενο αμάξι σε νησί.

Που θα μείνετε: Ευτυχώς, πλέον τα περισσότερα νησιά έχουν αξιοπρεπή καταλύματα σε πολύ λογικές τιμές. Την περίοδο που πήγαμε εμείς με 25-30 ευρώ το βράδυ υπήρχαν πολλές επιλογές στον Αδάμαντα, στα Πολλώνια και στο Παλαιοχώρι.

Που θα κολυμπήσετε: Όπου μπορέσετε και όπου προλάβετε. Το νησί έχει άπειρες παραλίες και ακόμα και α Αν οι άνεμοι είναι βόρειοι προτιμήστε την Φυρίπλακα, που είναι πολύ όμορφη και αρκετά μεγάλη. Απομονωμένη αλλά με πολύ μεγάλες πέτρες είναι η Τράχηλα, ενώ ο Καστανάς έχει εξαιρετικά χρώματα, ωραίες πετρούλες να μαζέψετε και συνήθως ησυχία. Εμείς που έχουμε το συννεφάκι να ρίχνει καταιγίδες πάνω μας πετύχαμε Ιταλούς. Πολλούς Ιταλούς. Με πολλά πιτσιρίκια. Ωραία παραλία είναι και η Αλογόμαντρα που από την μία έχει άμμο και από την άλλη βράχο σαν του Σαρακήνικου. Κλασσικές παραλίες που προτείνουν όλοι οι τουριστικοί οδηγοί είναι ο Παπάφραγκας, η Αχιβαδολίμνη, το Τσιγκράδο (αν θέλετε να κάνετε και αναρρίχηση πριν και μετά το μπάνιο σας) και το Παλαιοχώρι. Δυσπρόσιτες (τα γραφεία ενοικιάσεων σας αποτρέπουν ευθέως να πάτε με τα αμάξια τους) είναι ο Άγιος Ιωάννης, τα Θειορυχεία και οι Τρειάδες. Στο Κλέφτικο μπορείτε να πάτε μόνο με καραβάκι (25-35 ευρώ το άτομο, για να είστε προετοιμασμένοι).
ν είναι η μία δίπλα στην άλλη είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Αν πετύχετε καλό καιρό (όχι βοριά) θα κολυμπήσετε στο Σαρακήνικο και θα περπατήσετε μέσα στις σπηλιές.

Που θα φάτε: Στα Γλαρονήσια για τον κύριο που είναι σαν τον καπετάνιο φίλο του Τεν Τεν και πιάνει κουβέντα με όλο τον κόσμο λέγοντας αστεία και κερνώντας γκράπα (τσίπουρο). Το μαγαζί είναι καθαρό, οι τιμές ελαφρώς αυξημένες αλλά οι μερίδες τίμιες και το κρέας καλοψημμένο. Στην Μέδουσα στα Μαντράκια για χταποδάκι λιαστό και γαρίδες φρέσκιες. Πανάκριβο, αλλά τα θαλασσινά ήταν ολόφρεσκα και πεντανόστιμα, η εξυπηρέτηση άμεση και θέα απλά το απόλυτο γαλάζιο. Στις Φάτσες, που βγάζουν τραπεζάκια έξω σε μια δροσερή αυλή. Έχει και ζωντανή μουσική με πρόγραμμα από παλιά λαϊκά, υποστηρίζουν το κίνημα του slow food, κάνουν εξαιρετικές πατάτες σαν τσιπς με τυρί και δυόσμο, τίμιο ντάκο και πολλά μεζεδάκια. Σημείωση με βαρύνουσα σημασία: το μόνο μαγαζί που είδαμε να γεμίζει κυρίως από ντόπιους. Πολύ κατόπιν εορτής μάθαμε ότι υπάρχει και ένα ταβερνάκι το οποίο σερβίρει φαγητό ψημμένο μέσα στην άμμο ή σε ξυλόφουρνο, πρόκειται για το Sirocco και παρόλο που δεν πήγα, έμπιστες πηγές μου είπαν ότι αξίζει τον κόπο.

Που θα φάτε γλυκό: Τον Παλαιό τον ανακαλύψαμε με την αλάνθαστη μέθοδο "ακολουθάμε πιτσιρίκι που τρέχει να πάρει γλυκό και το βροντοφωνάζει σε όποια θειά πάει να το σταματήσει". Εκεί θα δοκιμάσετε την παραδοσιακή καρπουζόπιτα αλλά και μηλόπιτα με σταφίδες και καρύδια (φλαούνες), κάτι απίστευτα αμυγδαλωτά καλυμμένα με ψημμένο αμύγδαλο και τα πιο ωραία σμυρνέικα κουλουράκια που έχω φάει απέξω. Στα "Παραδοσιακά εδέσματα" εκτός από παγωτό, δικά τους ζυμαρικά και γλυκό κουφέτο κάνουν και ένα άκρως δελεαστικό γαλακτομπούρεκο, αλλά θα πρέπει να το πάρετε στο χέρι γιατί δεν έχουν τραπεζάκια να κάτσετε.

Που θα πιείτε ποτό: Το νησί έχει πάρα πολλές επιλογές για όλα τα γούστα. Εγώ, όμως, λύσσαξα που δεν πήγα στο Bacalico στην Πλάκα που μου άρεσε τόσο, μα τόσο πολύ. Μικροσκοπικό, προσεγμένο και ήσυχο.

Που θα ξετινάξετε ότι έχει απομείνει από το budget σας: Στο Φασκόμηλο στον Αδάμαντα. Οκ, το έχει μια γνωστή μου, αλλά αυτό μέτρησε μόνο στο να πάω να της πω ένα "γεια". Μου άρεσε γιατί δεν είναι το κλασσικό μαγαζάκι με τα τουριστικά. Έχει ωραίες κούπες και τσαγιέρες, έξυπνα γκαντζετάκια (εγώ πήρα βεντουζάκια για να ξεχωρίζεις τα ποτήρια), τούρκικες πετσέτες, αλλά και μπαχαρικά, σαπούνια και κρέμες από μικρούς Έλληνες παραγωγούς. Σε ένα εργαστήριο στην Πλάκα που ένας κύριος φτιάχνει μοντέρνα minimal κεραμικά μόνος του (ειδικά τα μαγνητάκια του μου άρεσαν πάρα πολύ). Θα τον αναγνωρίσετε, έχει ένα γωνιακό μαγαζί κοντά στο Δίπορτο και από την μικρή βιτρίνα της μιας πλευράς, φαίνεται το εργαστήριο του. Στο μαγαζάκι στην οδό Κατακομβών στην Πλάκα με το χειροποίητο ξύλινο αλογάκι. Όνομα δεν θυμάμαι, αλλά το μαγαζί ήθελα να το σηκώσω ολόκληρο. Στο Pliatsiko στο Κλίμα που το χει ένας ευγενέστατος ζεν ρασταφάρι και θα πάρετε ξύλινες καρτ ποστάλ και μαγνητικό ημερολόγιο.

Τι θα δείτε: Τις Κατακόμβες, το ηλιοβασίλεμα από το Κάστρο (ή αν δεν αντέχουν τα πόδια σας από την αυλή του Αη Γιάννη στην Πλάκα) και τα σύρματα στο Κλίμα και στο Μαντράκι. Τα σύρματα είναι στην ουσία αμπάρια για τις βάρκες, από πάνω έχουν το σπίτι και μπροστά γλίστρα για να μπαίνει η βάρκα στο νερό. Από τα πιο ωραία ψαροχώρια που έχω δει.

Τι άλλο μπορείτε να κάνετε: Να Επισκεφτείτε το Οινοποιείο του Κωσταντάκη στα Πολλώνια, όπου το κρασί φτιάχνεται σε σπηλιές. Επίσης, μπορείτε να πάρετε από τα Πολλώνια το καραβάκι και να περάσετε στην Κίμωλο.

Τέλος, μην φύγετε από το νησί χωρίς να δοκιμάσετε πιταράκια.

on tour: Λέσβος

Από πολύ μικρή είχα την τάση να συμπαθώ μόνο όσους ξέρουν να περνάνε καλά και να δίνουν ακόμα και στην πιο απλή καθημέρινη συνήθεια την "μεγαλοπρέπεια"  που της αρμόζει. Πάντα χάζευα στο καφενείο της θείας μου όποιον παππού έκλεινε τα μάτια στην πρώτη γουλιά του ελληνικού, στριφογύριζε σχεδόν στοργικά τις χάντρες του κομπολογιού του και έπαιζε τάβλι με περίσκεψη σκακιστή. Κι αν οι Κυκλάδες πέφτουν μακριά από την Λέσβο, δεν έχει και πολύ σημασία. Παρατηρώντας τότε αυτά τα παππούδια να πίνουν ιεροτελεστικά το ούζο τους, δεν γινόταν να μην εκτιμήσω την γενέτειρα του.

Πως θα πάτε: Με αεροπλάνο. Θα χάσετε 35 λετπά από την ζωή σας μέσα στο αεροπλάνο και μερικά παραπάνω ευρώ από την τσέπη σας αλλά θα κερδίσετε 10 ώρες και 25 λετπά παραπάνω διακοπών, θα γλιτώσετε όλη την ταλαιπωρία και την φασαρία του πλοίου και θα οργώσετε κεφάτοι το (αρκετά μεγάλο) νησί.

Πως θα μετακινηθείτε: Με αμάξι. Οι αποστάσεις είναι υπερβολικά μεγάλες, οπότε παπάκια και γουρούνες αποκλείονται, μηχανή μεγάλου κυβισμού δύσκολα θα βρείτε νοικιάρικη, οπότε δια της ατόπου απαγωγής το αμάξι κερδίζει.

Που θα μείνετε: Εξαρτάται από το πόσα άτομα είστε και τι θέλετε να κάνετε. Αν είστε μεγάλη παρέα έχετε υπόψιν ότι νοικιάζονται αρκετά σπίτια ολόκληρα σε αρκετά καλές τιμές, αλλά τα περισσότερα είναι σε μικρά χωριά. Αν δεν είστε μπούγιο, καλύτερα να μείνετε Μυτιλήνη, Ερεσσό ή Μόλυβο, έτσι ώστε όταν γυρίζετε από την θάλασσα, να μην έχετε να κάνετε ολόκληρο ταξίδι μετά για να φάτε ή να πιείτε το ποτό σας.

Που θα κολυμπήσετε: Από τις καλύτερες παραλίες του νησιού είναι η παραλία της Ερεσσού, τεράστια με το νησάκι στην μέση, για να τεστάρετε και τις κολυμβητικές σας αντοχές. Πολύ πιο μικρή και οικογενειακή είναι η παραλιά του Αγιου Ερμογένη, αλλά έχει ωραία νερά. Εξαιρετική είναι και η Φανερωμένη, κοντά στο Σύγρι, η οποία είναι επίσης ικανών διαστάσεων, αλλά έχει μόνο ενα beach bar κι αυτό ήσυχο. Αρκετά καλή είναι και η παραλία των Μιστεγνών, αλλά είχε πολύ κύμα και δεν την τιμήσαμε σωστά.

Που θα φάτε: Στην Ερεσσό θα πάρετε πίτσα στο Parasol. Αφενός το κολύμπι και το τάβλι ανοίγουν την όρεξη και αφετέρου δεν γίνεται να πιείτε το απογευματινό σας μοχίτο ξεροσφύρι. Στον Αγιο Ερμογένη θα φάτε στην μοναδική ταβέρνα της παραλίας, με το ευστοχο logo "τρως καπιταλιστικά, πληρώνεις κομμουνιστικά" τυπωμένο στις μπλούζες των υπαλλήλων. Έκτος από τα θαλασσινά, μην παραλείψετε να παραγγείλετε γκιουζλεμέδες και κολοκυθάκια τηγανητά (σερβίρονται ξεροψημμένα με τυρί). Στην παραλιά των Μιστεγνών, στο τελευταίο ταβερνάκι. Εξαιρετικό χταπόδι και κολοκυθοανθοί γεμιστοί. Στην Συκαμνιά θα φάτε στην Μουριά του Μυριβήλη με δύο προϋποθέσεις: αφενός θα αντέξετε το θέαμα των ζωντανών αστακών στο ενυδρείο την ώρα που θα καταβροχθίζετε τα συγγενή τους είδη και αφετέρου δεν θα πάρετε τζατζίκι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ενώ οι μερίδες του είναι ικανοποιητικές το τζατζίκι στη μερίδα είναι ελάχιστο. Στην Αχλαδερή θα φάτε στο πρώτο ταβερνάκι που θα συναντήσετε πάνω στην θάλασσα. Δοκιμάσαμε αγριογαρίδες και ήταν απλά φανταστικές, οι κανονικές γαρίδες ήρθαν με συνοδεία ήδη χτυπημένου λαδολέμονου, ενώ το καλαμάρι ήταν σωστά ψημμένο και η φάβα σπιτική. Μέσα στην Μυτιλήνη πολύ καλός και πολύ οικονομικός είναι ο Ρεμπέτης στην Επάνω Σκάλα. Επειδή είμαστε παμφάγα και δεν ντρεπόμαστε γι αυτό πήραμε και κρεατικά και θαλασσινά και ήταν εξίσου σωστά ψημμένα και δεν υστερούσε κανένα σε ποιότητα, πραγμα πολύ σπάνιο. Ενθουσιάστηκα με το κοτόπουλο γιατί ήταν από τα πιο ζουμερά που έχω φάει, ενώ από τα άλλα πιάτα ξεχώριζαν οι γκιουζλεμέδες, τα ντολμαδάκια, το καλαμάρι και το μπιφτέκι. Επίσης στην Μυτιλήνη, πολύ κοντά στο Λιμεναρχείο είναι ένα καθαρόαιμο ψητοπωλείο, ο Χρήστος. Αν και είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια για το t-bone steak του, αποφασίσαμε ότι δεν πεινάγαμε τόσο πολύ και πήραμε μια μερίδα γύρο χοιρινό, μια μερίδα γύρο κοτόπουλο και μια μερίδα μπιφτέκι γεμιστό (που και να πεινάγαμε). Ο γύρος κοτόπουλο ήταν ψημμένος επι τόπου στο μαντέμι και ήταν μαλακός, ζουμερός και νόστιμος, ενώ πραγματικά μπορώ να γράψω ωδή για το μπιφτέκι του. Ήρθε ένα ορθογώνιο μονομπλοκ μοσχαρίσιου κιμά γεμιστό με τυρί, πιπεριά και ντομάτα και έτρωγες και ένιωθες την ευτυχία να σε ποτίζει. Από ότι κατασκοπεύσαμε τους διπλανούς, τα σουβλάκια του είναι απλά τεράστια, κάτι το οποίο εκτιμώ αφάνταστα σε μαγαζί με καλά κρέατα.

Που θα πιείτε: Αν για κάποιο λόγο δεν σας φτάσει το ούζο που θα συνοδεύσει σχεδόν όλες τις γαστριμαργικές σας επιλογές (προτείνω Σαμαρά, Γιαννατσή και το πιο mainstream Βαρβαγιάννη Μπλε), μπορείτε πάντα να συνεχίσετε για ένα ποτάκι ακόμα. Αν είστε Ερεσσό θα ξημεροβραδιάζεστε στο Parasol. Κάνει πολύ καλά cocktail, ο χώρος σε εμπνέει να κάτσες εκει για πάντα/ να τον αγοράσεις/να ζητήσεις να σε υιοθετήσουν, ενώ αν είστε σε κοινωνική φαση θα γνωρίσετε και τους μισούς τουρίστες του νησιού. Κοντά στο αεροδρόμιο υπάρχουν και τα Kohilia. Ακολουθείστε την συμβουλή μου και αποφύγετε τους κρεββατοκαναπέδες γιατί θα παγώσετε. Πολλές επιλογές σε cocktail, τα περισσότερα πειραγμένα, ακόμα και το κλασσικό Zombie, ενώ μου κίνησε την περιέργεια το cocktail με το αγγούρι και το ροζ πιπέρι και αυτό με το τριμμένο μπισκότο στα χείλη του ποτηριού (ονόματα ποτών μην περιμένετε να θυμηθώ, αυτά δεν γίνονταν ούτε τις καλές μέρες).

Που θα φάτε παγωτό: Στο Sugar House. Δοκιμάστε παγωτό σουσάμι ή προτιμήστε μια πλούσια πραλίνα ή θυμηθείτε τα νιάτα που φάγατε στα θερινά σινεμά με μια γρανίτα φράουλα.

Που θα ψωνίσετε: Η Μυτιλήνη είναι λίγο μεγάλη, οπότε συγχωρείστε μου την ασάφεια και προσπαθείστε να βγάλετε άκρη με τις γενικές μου οδηγίες. Ενδιαφέρον είναι το κοσμηματοπωλείο στην Σκάλα Συκαμνιάς. Είναι αρκετά καλόγουστο και ενημερωμένο. Πιο τουριστικά, αλλά εξίσου καλόγουστα πράγματα θα βρείτε σε Ερεσσό και Μόλυβο, ενώ στην Μυτιλήνη έχει πιο αστικά μαγαζιά. Αφού χάζεψα όπως ήταν αναμενόμενο, όλες τις βιτρίνες των κοσμηματοπωλείων, εξεπλάγην ευχάριστα μετρώντας τα βιβλιοπωλεία που υπάρχουν, ενώ ερωτεύτηκα ένα παιδικό βιβλιοπωλείο/παιχνιδάδικο κοντά στην Επάνω Σκάλα που είχε τις πιο τέλειες παιδικές τσάντες ζωάκια και νευρίασα που δεν είμαι στο κατάλληλο ηλικιακό γκρουπ για να τις αγοράσω για τον εαυτό μου.

Τι θα δείτε: Έχει πολλά πράγματα. Αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα κάστρα και τα παλιά αρχοντικά. Το κάστρο του Μολύβου, που κατατάσσεται εύκολα στα 10 πιο εντυπωσιακά κάστρα που έχω δει στην Ελλάδα, σπίτι μιας λευκής κουκουβάγιας και της οικογένειας της, και το κάστρο της Μυτιλήνης, αρκεί να μην σας βαράει ο ήλιος όταν θα πάτε. Εντυπωσιακά είναι τα αρχοντικά μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης και στον δρόμο προς το αεροδρόμιο. Αν θέλετε να δείτε μνημεία της ελληνορθόδοξης πίστης, προτιμήστε την εκκλησία του Αγίου Θεράποντα και το Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, εμείς είδαμε πολύ ενδιαφέρουσες εκκλησίες, δυστυχώς μόνο απέξω, περνώντας από τον Μεσαγρό και κάπου κοντά στην Μόρια. Αν θέλετε να δείτε οθωμανικά μνημεία προσανατολιστείτε προς το Γενί Τζαμί και το Τσαρσί Χαμάμ, που είναι έτσι κι αλλιώς σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους στο κέντρο της Μυτιλήνης. Μεγάλο ενδιαφέρον πρέπει να παρουσιάζει και το Απολιθωμένο Δάσος, το οποίο όμως έχω πάρει απόφαση ότι θα επισκεφθώ μόνο αν βρεθώ στο νησί άνοιξη, οπότε μέχρι στιγμής παραμένει ευσεβής πόθος.

Γενική συμβουλή: Να πάτε στο νησί έχοντας μια άνεση χρόνου. Είναι μεγάλο νησί, με πολλές παραλίες, τεράστιες αποστάσεις και πολλά αξιόλογα μέρη να θαυμάσετε. Είναι κρίμα να τα κάνετε όλα βεβιασμένα, γιατί αν κάτι μου έμαθαν οι παππούδες του καφενείου είναι ότι όταν βιάζεσαι, δεν απολαμβάνεις.