Δια τους γνωστούς και πολλάκις ειπωμένους λόγους δεν εγκαταλείπω συχνά την Αθήνα, την λατρεύω ακόμα και το καλοκαίρι (το βράδυ, πρωί δεν παλεύεται) αλλά για εσάς που μετράτε μέρες, ώρες, λεπτά μην πω και δευτερόλεπτα έχω τα do's and dont's εφαρμοσμένα πάνω στου κασσίδι το κεφάλι (το δικό μου)!!!
Do: σε ενα τσαντακι έχετε αμμωνία, hansaplast, ταυτότητα, δίπλωμα (αν οδηγείτε στο ταξίδι, αν όχι αφήστε το στην μάνα σας), τα εισητήρια, τις κάρτες και ελάχιστα λεφτά (τα υπόλοιπα στις κάρτες για να μην δίνετε στόχο και μετά τα κλάιτε). Αυτό το τσαντάκι δεν το αφήνετε από το χερι σας για ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ μέχρι να φτάσετε στο ξενοδοχείο. Έχει τα μόνα πράγματα που ότι και να γίνει σας εγγυώνται καλές διακοπές. Και η βαλίτσα σας να χαθεί και το αμάξι σας να κλατάρει και το ξενοδοχείο να μην παλεύεται, με το μαγικό περιεχόμενο του τσαντακίου μπορείτε να τα διορθώσετε ΟΛΑ.
Dont: Το έχω ξαναπεί. Μην πάτε διακοπές με όποιον κι όποιον. Ναι, αν έχετε στην παρέα ζευγαράκια ή θα σας σπάσουν τα νεύρα με τις γλύκες ή θα σας σπάσουν τα νευρα γιατί τσακώνονται. Πιο μετριασμένος άλλα πάντα υπαρκτός είναι ο κίνδυνος αν έχετε στην παρέα αδερφάκια. Ναι, αν έχετε στην παρέα γκρινιάρη άνθρωπο δεν θα κάνετε καλές διακοπές γιατί το ένα του ξινίζει και το άλλο του βρωμάει. Για τσιγκούνη δεν το συζητάω, είναι ικανός να σας βάλει να κάνετε 45 λετπά πεζοπορία για να μην πληρώσει 2 ευρώ το ΚΤΕΛ. Επίσης ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μην πάτε διακοπές με κάποιον που πιστεύει οτι θα βρει τον έρωτα του καλοκαιριού (και του επόμενου χειμώνα) στις διακοπές. Από την στιγμή που θα πατήσετε στο νησί δεν θα σας δώσει καμία σημασία γιατί θα σκανάρει το γύρω περιβάλλον για πιθανά θύματα (ταίρια ήθελα να πω) και αν βρει αυτό που θέλει σας βλέπω σε κάτι βραχάκια δίπλα από την θάλασσα να κάνετε παρέα στον φάρο. Αν ο έρωτας του καλοκαιριού αποδειχθεί One night stand δε, ετοιμαστείτε για κλάμματα και οδυρμούς. ΚΑΘΙΣΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!!!
Do: Προσέξτε που τρώτε. Μην φάτε ΠΟΤΕ σουβλάκια σε νησί, μην εμπιστεύεστε το φαγητό μέσα στο camping και μην μπείτε στο πρώτο μαγαζί που θα δείτε μπροστά σας. Ο λατρεμένος μου μπαμπάς με έμαθε να ξεχωρίζω τα καθαρά εστιατόρια από το πως είναι στημμένα τα τραπέζια και από τους καταλόγους τους. Παρόλο που είναι καθαρά εμπειρικό και δυσκολεύομαι να το περιγράψω αποφύγετε τα εστιατόρια που έχουν κατάλογο σε παλιό ντοσιέ από το πλαίσιο, τα τραπέζια τους και οι καρέκλες τους δεν είναι όπως τα αγόρασαν στα γραφικά 80's και οι σερβιτόροι τους δεν είναι ευπρεπείς.
Dont: Μην κουβαλάτε όλο σας το βιός στις 5-6 μέρες που θα πάτε διακοπές. Παρόλο που το χρυσοπληρώσατε, το δερμάτινο perfecto σας δεν θα το βάλετε όσα μελτέμια και να έχει το νησί. Ούτε θα καταφέρετε να σκίσετε/λερώσετε/καταστρέψετε 16 φορέματα σε 5 μέρες. Για το μίνι σίδερο που κουβαλάνε αρκετές χαζογκόμενες μαζί τους δεν μιλάω καν. Οι πετσέτες, η μαξιλαροθήκη και το Dettol πρέπει να σας συντροφεύσουν, έτσι για τον φόβο των Ιουδαίων.
Do: Προλάβετε το πρωινό του ξενοδοχείου. Αφενός το πληρώσατε οπότε καλύτερα να το εκμεταλλευτείτε, αφετέρου για να το προλάβετε θα αναγκαστείτε να ξυπνήσετε νωρίς, δλδ να λιώσετε περισσότερο στην παραλία (και να βρείτε καλή ξαπλώστρα), να βολτάρετε με την ησυχία σας και να πεινάσετε μια φσιολογική ώρα γτ αν πάτε στην θάλασσα νηστικοί και η παραλία δεν έχει καντίνα ή θα ξεκολλάτε με μανία αχινούς από τα ρηχά ή θα τρώτε άμμο ή τα λυσσακά σας που είναι και το πιθανότερο.
Dont: Μην οδηγείτε σαν παλαβοί σε νησιώτικους δρόμους. Από την μία έχει βράχους και από την άλλη γκρεμό και στροφές, πολλές στροφές. Επίσης έχει κακό φωτισμό, μπόλικες καρότσες και αρκετούς ντόπιους που οδηγούν εκεί απο 8 χρονών και νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ότι βλακεία θέλουν. Όσο για την δημοτική αστυνομία σε νομούς κάτω των 2000 μόνιμων κατοίκων, ποιόν νομίζετε ότι θα γράψει??τον ξαδερφό, τον συμμαθητή ή εσένα τον άσχετο???
Do: Δοκιμάστε τοπικά προιόντα από την original Πηγή τους. Εξηγούμαι: κίτρο Νάξου από τον Προμπονά, λουκούμια σύρου από τον Λειβαδαρά, καλσούνια από τον Τζιώτη στην Άνδρο κ.ο.κ.
Dont: Μην το ξεφτιλίσετε με τα τοπικά προιόντα και γεμίσετε βαλίτσες και όλους τους φίλους και γνωστούς σας με δαύτα. Ήμαρτον. Το ίδιο ισχύει και με τα souvenirs. Αμα βρείτε κάτι προτότυπο και αστείο, κομμάτια να γίνει, για όλα τα υπόλοιπα, give us a break!!!
Do: Αν θέλετε να μάθετε που έχει το καλύτερο παγωτό εντοπίστε παιδάκι με χαρούμενη φάτσα και 5ευρω στο χέρι και ακολουθήστε το. Πρέπει να το παραδεχτώ, τα σκασμένα έχουν ένστικτο!!!
Dont: Μην βγάζετε φωτογραφίες ανα 5 βήματα. Είναι καλοκαίρι, ο ήλιος λάμπει, η θάλλασα είναι δροσερή, το beach bar έχει καλά ποτά, απολάυστε τα την κοινωνία μου, μην τα φωτογραφίζετε!!!Στην τελική αν είναι memorable κάποιο event τραβήξτε ένα βιντεάκι να τελειώνει η δουλειά.
Do: Μπείτε σε αυτά τα μαγαζάκια που τα έχουν κυρίως ξένοι και πουλάνε διάφορες κουλαμάρες και ξεσηκώστε τα. Έχω ανακαλύψει εκεί υπέροχα βραχιόλια, διακοσμητικά, αιώρες, παρεό κλπ κλπ τα οποία όλοι με ρωτάνε που τα βρήκα κι εγω σιχτιρίζω γιατί άμα χάσω κάτι από αυτά αποκλείετε να το ξαναβρώ. Ψωνίστε από κει τα σουβενιρ σας αμα θέτε. Σας το επιτρέπω.
Do: Με το που θα πατήσετε το πόδι σας στο νησί εντοπίστε φαρμακεία και κεντρα υγείας. Αχρείαστα να ναι αλλά όταν τα ζητάς άμα δεν τα έχεις δει από πριν εξαφανίζονται.
Αυτά από μένα!!!Have fun!!!
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011
Diamonds are a girl's best friend
Από τότε που η Merilyn τραγούδαγε το ομότιτλο και η Chanel έφτιαχνε μικρά μαύρα φορέματα για να αναδεικνύονται καλύτερα τα κοσμήματα/δώρα των εραστών κομψών Γαλλίδων έχει μπει ΠΟΛΥ νερό στο αυλάκι και ας είμαστε ειλικρινείς, τα διαμάντια μπορεί συγκινούν τα κορίτσια για πολλους λόγους, αλλά το κόσμημα το κάνει ο τεχνίτης και η εμπνεύση του κάνει την διαφορά. Παρακάτω λοιπόν παραθέτω μερικούς από τους καλύτερους που έχω ανακαλύψει στο είδος για όλα τα βαλάντια.
1)Κατερίνα Κρινή: Είμαι μεγάλη fan της δουλειάς της. Μπλέκει σε μοναδικούς και πρωτότυπους συνδυασμούς ασήμι, ημιπολύτιμους λίθους και ταπεινά υλικά όπως υφάσματα και κλωστές. Είναι η μοναδική που ξέρω ότι χρησιμοποιεί 1000άρι ασήμι, ότι έχω αγοράσει ήταν λίγο τσουχτερό σε τιμή αλλά τα έχει βγάλει τα λεφτά του. Γενικά δεν είναι κοσμήματα κοινότυπα και δεν ακολουθούν τάσεις, δεν είναι από αυτά που φοράς 1-2 χρόνια και μετά δεν ξέρεις τι να τα κάνεις. Λόγω της ποικιλίας των υλικών τους συνδυάζονται εύκολα και με άλλα κοσμήματα. Το μαγαζί της βρίσκεται πλέον πάνω στην Κολοκοτρώνη, όπου μπορείτε να αγοράσετε και πιο οικονομικά, αν ακι λιγότερο εντυπωσιακά κοσμήματα της.
2)Φλόγιστρο: Την δουλειά του πρόσεξα για πρώτη φορά περνώντας τυχαία απο ένα μαγαζί στην Κηφισίας. Είχε στην βιτρίνα ένα κολιέ με 3 χειροποίητα επιχρυσωμένα φύλλα. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δουλειά. Ήταν τόσο λεπτομερή και καλοδουλεμένα και η επιχρύσωση τόσο καλή που πίστεψα ότι όντως ήταν χρυσά γιατί το ασήμι μου φάνηκε πολυ ταπεινό υλικό για να μπει κάποιος σε διαδικασία να το δουλέψει τόσο πολύ. Το κολιέ εννοείται ότι το αγόρασα και από τότε έχω εμπλουτίσει την συλλογή μου και με άλλα δικά του "έργα". Είναι κατά 50% φθηνότερα από της Κρινή (αλλά έχει και άλλη αισθητική), φτιάχνει κομμάτια προορισμένα να γίνουν κλασικά και έχει φοβερή αίσθηση του μέτρου και του χιούμορ. Για να βρείτε σημεία πώλησης των κοσμημάτων του καλύτερα να επικοινωνήσετε με το εργαστήριο.
3) Ραΐσης: Αν εξαιρέσει κανείς το μεγάλο μειονέκτημα της τοποθεσίας, μιας και δεν είναι στην Αθήνα, αλλά στην Ερμούπολη, η επίσκεψη στο κοσμηματοπωλείο του ακόμα και να μην αγοράσετε κάτι, είναι εμπειρία από μόνη της. Πίσω από τον Αγιο Νικόλαο στα Βαπόρια, στην πιο αριστοκρατική συνοικία της πόλης, σε ένα πέτρινο χώρο με έπιπλα σχεδιασμένα να μπλέκουν τον ήλιο με την σελήνη και έναν άνθρωπο που αγαπάει, γνωρίζει και εξηγεί υπομονετικά ότι θέλετε να μάθετε για μέταλλα, τεχικές επεξεργασίας και πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Θα βρείτε κοσμήματα με πέτρες ανάγλυφες ή υπόγλυφες, πρωτότυπα σε πολλά διαφορετικά στιλ και εύρος ριμών από 15-20 ευρώ μέχρι 8,000 ευρώ.
4)Άνω Κάτω: Έχουν φτιάξει τις πιο ωραίες, αφαιρετικές και πρωτότυπες πεταλούδες που έχω δει σε σκουλαρίκι (και απέκτησα με το που τις είδα). Όταν έψαχνα ένα άλλο σχεδιο τους και δεν το έβρισκα ΠΟΥΘΕΝΑ μπήκα στο site τους και επικοινώνησα μαζί τους. Είναι συμπαθέστατοι, ευγενέστατοι και τιμιότατοι (πέραν του ότι είναι καλοί τεχνίτες). Όχι μόνο μου έφτιαξαν αυτό που ήθελα στην ώρα που το ήθελα αλλά το άφησαν και στο μαγαζί που με βόλευε. Δικά τους κομμάτια βρίσκω στον "Διπλό Πέλεκυ" στην στοά που είναι το 42. Θα τα ξεχωρίσετε κατ αρχήν από την σφραγίδα που φέρουν πίσω και κατα δεύτερον γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικά, ειδικά τα σκουλαρίκια που είναι το ίδιο σχέδιο σε ένα μακρύ κρεμαστό σκουλαρίκι και σε ένα βιδωτό. Α, είναι και πολύ λογικοί στις τιμές τους.
5)Σπαθαράκη: Ευαγγελιστρίας και Κολοκοτρώνη γωνία. Οι λάτρεις του παλιού κοσμήματος μόλις βρήκαν τον ναό τους. Το μαγαζί λειτουργεί πάνω από 100 χρόνια και έχει κοσμήματα από κάθε εποχή για όλα budget. Εξυπηρετικότατοι, διακριτικότατοι και με πολύ μεγάλη ποικιλία για εξειδικευμένα γούστα, έχει από σταυρούς υπερπαραγωγή μέχρι καμεό και σεβαλιέ ακόμα και σε σπάνια χρώματα ή σχέδια. Personal favorites τα δαχτυλίδια με το καμπουσόν κοράλι από τα 60's. Τα κοσμήματα παρέχονται με εγγύηση (γραπτή).
6)Links of London: Τα έφερε στην Ελλάδα ο κύριος που έχει τα Folli Follie και τα αγάπησα με το που τα είδα. Το μεγάλο Drivers επίχρυσο ρολόι τους μου έκλεψε την καρδιά, έγινε με πολλά παρακάλια το δώρο της αποφοίτησης μου, μου έστειλαν ένα voucher 360 ευρώ (ούτε ο νονός μου τέτοιο δώρο) ενώ όταν το ρολόι μου διαλύθηκε αντί να με αγνοήσουν με συγκατάβαση μου έφεραν άλλο, με καινούργια εγγύηση και μου ζήτησαν και συγγνώμη επειδή είχαν ξεχάσει να μου δείξουν τον τρόπο με τον οποίο απασφαλίζονται τα λουράκια, που ήταν η αιτία που το ρολόι μου συνετρίβη. Με λίγα λόγια premium service σε ανάλογες τιμές. Είναι ακριβά αλλά τουλάχιστον αυτό που πουλάνε αξίζει.
7)Πετράδι: Βρίσκεται στο Γαλάτσι, στις αρχές την Βείκου και έχει την μεγαλύτερη ποικιλία που έχω δει σε συνοικιακό μαγαζί. Πολλές συλλογές συγκεντρωμένες (όπως αυτή με τα κοσμήματα που έχουν υποστεί τεχνητή παλάιωση), πολλές δυνατότητες για εξειδικευμένες παραγγελίες και παρόλο που δεν φτιάχνουν οι ίδιοι τα κοσμήματα τους έχουν πρόσβαση στους καλύτερους προμηθευτές, μάτι και γούστο. Είναι για πολύ υψηλό budget, αλλά τα κοσμήματα του αξίζουν τα λεφτά τους.
8)Miniature Life: Η Ανθούλα εμπνέεται από τα γλυκά και φτιάχνει με φίμο στέκες τούρτες, τσιμπιδάκια donuts, σκουλαρίκια μπισκότα, δαχτυλίδια cupcakes κλπ κλπ. Τα κοσμήματα της μυρίζουν βανίλια (αλλά για πάντα, έχουν περάσει 6 μήνες από τότε που πήρα την στέκα μου κι ακόμα μυρίζει), έχουν απίστευτη λεπτομέρεια και αν ξεπεράσεις το γεγονός ότι σου έρχεται να τα φας πηδάς από την χαρά σου μόλις ακούσεις τις τιμές γιατί είναι λογικότατες (π.χ. 10 ευρώ το ζευγάρι σκουλαρίκια).
9) Πριγκιπώ: Δύο κορίτσια γνωρίστηκαν σε σεμινάρια κοσμήματος και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα brand που έχει προμηθέυσει με minimal δαχτυλίδια το 75% των κοριτσιών της Αθήνας. Το κατάστημα τους-εργαστήριο είναι στο κέντρο, Κολοκοτρώνη 34, αλλά προμηθεύει και καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Εκτός από δαχτυλίδια θα βρείτε και ταυτότητες που μοιάζουν με τις παιδικές μας, βραχιόλια και σκουλαρίκια minimal και ιδιαίτερα ταυτόχρονα. Τιμές προσιτές.
10) Ίζημα: Αγαπημένο μαγαζί, πριν από 2 χρόνια μετακόμισε από την Διδότου στην Ιπποκράτους και εκτός από τα δικά τους κοσμήματα έχουν και από άλλους τεχνίτες, όλα εξαιρετικά. Ξεχωρίζω τα σκουλαρίκια κουβαρίστρες, το κολιέ με το κουταλάκι και την πέρλα και το μονόγραμμα καθώς και τα δαχτυλίδια του ΕΡΜΗ που έκλεισε το μαγαζί του πριν κάποια χρόνια και εμπιστεύτηκε τα τελευταία του κομμάτια στα κορίτσια. Οι τιμές ξεκινούν από τα 8 ευρώ, ενώ εκτός από κοσμήματα φιλοξενούν και κάτι υπέροχες τσάντες κουκουβάγιες, διακοσμητικά ακόμα και κούπες και κουμπαράδες.
10)Το άφησα τελευταίο γιατί δεν ξέρω πως λέγεται ο τεχνίτης. Είδα κάτι σκουλαρίκια στο
1)Κατερίνα Κρινή: Είμαι μεγάλη fan της δουλειάς της. Μπλέκει σε μοναδικούς και πρωτότυπους συνδυασμούς ασήμι, ημιπολύτιμους λίθους και ταπεινά υλικά όπως υφάσματα και κλωστές. Είναι η μοναδική που ξέρω ότι χρησιμοποιεί 1000άρι ασήμι, ότι έχω αγοράσει ήταν λίγο τσουχτερό σε τιμή αλλά τα έχει βγάλει τα λεφτά του. Γενικά δεν είναι κοσμήματα κοινότυπα και δεν ακολουθούν τάσεις, δεν είναι από αυτά που φοράς 1-2 χρόνια και μετά δεν ξέρεις τι να τα κάνεις. Λόγω της ποικιλίας των υλικών τους συνδυάζονται εύκολα και με άλλα κοσμήματα. Το μαγαζί της βρίσκεται πλέον πάνω στην Κολοκοτρώνη, όπου μπορείτε να αγοράσετε και πιο οικονομικά, αν ακι λιγότερο εντυπωσιακά κοσμήματα της.
2)Φλόγιστρο: Την δουλειά του πρόσεξα για πρώτη φορά περνώντας τυχαία απο ένα μαγαζί στην Κηφισίας. Είχε στην βιτρίνα ένα κολιέ με 3 χειροποίητα επιχρυσωμένα φύλλα. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ δουλειά. Ήταν τόσο λεπτομερή και καλοδουλεμένα και η επιχρύσωση τόσο καλή που πίστεψα ότι όντως ήταν χρυσά γιατί το ασήμι μου φάνηκε πολυ ταπεινό υλικό για να μπει κάποιος σε διαδικασία να το δουλέψει τόσο πολύ. Το κολιέ εννοείται ότι το αγόρασα και από τότε έχω εμπλουτίσει την συλλογή μου και με άλλα δικά του "έργα". Είναι κατά 50% φθηνότερα από της Κρινή (αλλά έχει και άλλη αισθητική), φτιάχνει κομμάτια προορισμένα να γίνουν κλασικά και έχει φοβερή αίσθηση του μέτρου και του χιούμορ. Για να βρείτε σημεία πώλησης των κοσμημάτων του καλύτερα να επικοινωνήσετε με το εργαστήριο.
3) Ραΐσης: Αν εξαιρέσει κανείς το μεγάλο μειονέκτημα της τοποθεσίας, μιας και δεν είναι στην Αθήνα, αλλά στην Ερμούπολη, η επίσκεψη στο κοσμηματοπωλείο του ακόμα και να μην αγοράσετε κάτι, είναι εμπειρία από μόνη της. Πίσω από τον Αγιο Νικόλαο στα Βαπόρια, στην πιο αριστοκρατική συνοικία της πόλης, σε ένα πέτρινο χώρο με έπιπλα σχεδιασμένα να μπλέκουν τον ήλιο με την σελήνη και έναν άνθρωπο που αγαπάει, γνωρίζει και εξηγεί υπομονετικά ότι θέλετε να μάθετε για μέταλλα, τεχικές επεξεργασίας και πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Θα βρείτε κοσμήματα με πέτρες ανάγλυφες ή υπόγλυφες, πρωτότυπα σε πολλά διαφορετικά στιλ και εύρος ριμών από 15-20 ευρώ μέχρι 8,000 ευρώ.
4)Άνω Κάτω: Έχουν φτιάξει τις πιο ωραίες, αφαιρετικές και πρωτότυπες πεταλούδες που έχω δει σε σκουλαρίκι (και απέκτησα με το που τις είδα). Όταν έψαχνα ένα άλλο σχεδιο τους και δεν το έβρισκα ΠΟΥΘΕΝΑ μπήκα στο site τους και επικοινώνησα μαζί τους. Είναι συμπαθέστατοι, ευγενέστατοι και τιμιότατοι (πέραν του ότι είναι καλοί τεχνίτες). Όχι μόνο μου έφτιαξαν αυτό που ήθελα στην ώρα που το ήθελα αλλά το άφησαν και στο μαγαζί που με βόλευε. Δικά τους κομμάτια βρίσκω στον "Διπλό Πέλεκυ" στην στοά που είναι το 42. Θα τα ξεχωρίσετε κατ αρχήν από την σφραγίδα που φέρουν πίσω και κατα δεύτερον γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικά, ειδικά τα σκουλαρίκια που είναι το ίδιο σχέδιο σε ένα μακρύ κρεμαστό σκουλαρίκι και σε ένα βιδωτό. Α, είναι και πολύ λογικοί στις τιμές τους.
5)Σπαθαράκη: Ευαγγελιστρίας και Κολοκοτρώνη γωνία. Οι λάτρεις του παλιού κοσμήματος μόλις βρήκαν τον ναό τους. Το μαγαζί λειτουργεί πάνω από 100 χρόνια και έχει κοσμήματα από κάθε εποχή για όλα budget. Εξυπηρετικότατοι, διακριτικότατοι και με πολύ μεγάλη ποικιλία για εξειδικευμένα γούστα, έχει από σταυρούς υπερπαραγωγή μέχρι καμεό και σεβαλιέ ακόμα και σε σπάνια χρώματα ή σχέδια. Personal favorites τα δαχτυλίδια με το καμπουσόν κοράλι από τα 60's. Τα κοσμήματα παρέχονται με εγγύηση (γραπτή).
6)Links of London: Τα έφερε στην Ελλάδα ο κύριος που έχει τα Folli Follie και τα αγάπησα με το που τα είδα. Το μεγάλο Drivers επίχρυσο ρολόι τους μου έκλεψε την καρδιά, έγινε με πολλά παρακάλια το δώρο της αποφοίτησης μου, μου έστειλαν ένα voucher 360 ευρώ (ούτε ο νονός μου τέτοιο δώρο) ενώ όταν το ρολόι μου διαλύθηκε αντί να με αγνοήσουν με συγκατάβαση μου έφεραν άλλο, με καινούργια εγγύηση και μου ζήτησαν και συγγνώμη επειδή είχαν ξεχάσει να μου δείξουν τον τρόπο με τον οποίο απασφαλίζονται τα λουράκια, που ήταν η αιτία που το ρολόι μου συνετρίβη. Με λίγα λόγια premium service σε ανάλογες τιμές. Είναι ακριβά αλλά τουλάχιστον αυτό που πουλάνε αξίζει.
7)Πετράδι: Βρίσκεται στο Γαλάτσι, στις αρχές την Βείκου και έχει την μεγαλύτερη ποικιλία που έχω δει σε συνοικιακό μαγαζί. Πολλές συλλογές συγκεντρωμένες (όπως αυτή με τα κοσμήματα που έχουν υποστεί τεχνητή παλάιωση), πολλές δυνατότητες για εξειδικευμένες παραγγελίες και παρόλο που δεν φτιάχνουν οι ίδιοι τα κοσμήματα τους έχουν πρόσβαση στους καλύτερους προμηθευτές, μάτι και γούστο. Είναι για πολύ υψηλό budget, αλλά τα κοσμήματα του αξίζουν τα λεφτά τους.
8)Miniature Life: Η Ανθούλα εμπνέεται από τα γλυκά και φτιάχνει με φίμο στέκες τούρτες, τσιμπιδάκια donuts, σκουλαρίκια μπισκότα, δαχτυλίδια cupcakes κλπ κλπ. Τα κοσμήματα της μυρίζουν βανίλια (αλλά για πάντα, έχουν περάσει 6 μήνες από τότε που πήρα την στέκα μου κι ακόμα μυρίζει), έχουν απίστευτη λεπτομέρεια και αν ξεπεράσεις το γεγονός ότι σου έρχεται να τα φας πηδάς από την χαρά σου μόλις ακούσεις τις τιμές γιατί είναι λογικότατες (π.χ. 10 ευρώ το ζευγάρι σκουλαρίκια).
9) Πριγκιπώ: Δύο κορίτσια γνωρίστηκαν σε σεμινάρια κοσμήματος και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα brand που έχει προμηθέυσει με minimal δαχτυλίδια το 75% των κοριτσιών της Αθήνας. Το κατάστημα τους-εργαστήριο είναι στο κέντρο, Κολοκοτρώνη 34, αλλά προμηθεύει και καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Εκτός από δαχτυλίδια θα βρείτε και ταυτότητες που μοιάζουν με τις παιδικές μας, βραχιόλια και σκουλαρίκια minimal και ιδιαίτερα ταυτόχρονα. Τιμές προσιτές.
10) Ίζημα: Αγαπημένο μαγαζί, πριν από 2 χρόνια μετακόμισε από την Διδότου στην Ιπποκράτους και εκτός από τα δικά τους κοσμήματα έχουν και από άλλους τεχνίτες, όλα εξαιρετικά. Ξεχωρίζω τα σκουλαρίκια κουβαρίστρες, το κολιέ με το κουταλάκι και την πέρλα και το μονόγραμμα καθώς και τα δαχτυλίδια του ΕΡΜΗ που έκλεισε το μαγαζί του πριν κάποια χρόνια και εμπιστεύτηκε τα τελευταία του κομμάτια στα κορίτσια. Οι τιμές ξεκινούν από τα 8 ευρώ, ενώ εκτός από κοσμήματα φιλοξενούν και κάτι υπέροχες τσάντες κουκουβάγιες, διακοσμητικά ακόμα και κούπες και κουμπαράδες.
10)Το άφησα τελευταίο γιατί δεν ξέρω πως λέγεται ο τεχνίτης. Είδα κάτι σκουλαρίκια στο
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
10+1 "βλακείες" που πρέπει να αγοράσετε
Η περίοδος εκνευρισμού και εσωτερικής αναζητήσεως περνάει σιγά σιγά γτ ζεσταίνομαι κιόλας και όταν συγχύζομαι υποφέρω. Κι επειδή εκπτώσεις έρχονται, στους δρόμους θα ξεχυθείτε προς αφανισμό της αγοραστικής σας δύναμης είπα να αναφερθώ σε αυτά τα πράγματα που αγοράζει κανείς σε κάτι τύπου παρόρμηση να το πω???"δεν βαριέσαι 3 ευρώ κάνει πέτα το κι αυτό στο καλάθι" να το πω???τα οποία τελικά αποδεικνύονται ΤΟΣΟ χρήσιμα που πραγματικά κάνετε τον έξυπνο στους φίλους σας για το τι ανακαλύψατε πάλι οι τρισμέγιστοι.
1)Ψηφιακό θερμόμετρο. Ναι μου ξώμεινε από την προηγούμενη βδομάδα, παρόλο που μου έχει φύγει ο πυρετός ακόμα παίζω. Πέρα από την πλάκα είναι χρήσιμο και το λέω εγώ που έχω σπάσει ρεκόρ στο πόσα θερμόμετρα υδραργύρου έχω καταφέρει να σπάσω. Δεν κάνει παραπάνω από 30 δευτερόλεπτα να μετρήσει την θερμοκρασία σας, και να σπάσει δεν τρέχει κάστανο, δεν χρειάζεται να σας φύγει ο καρπός για να το "κατεβάσετε" και με μια μπαταρία των 2 ευρώ είναι ξανά ετοιμοπόλεμο αν τα φτύσει.
2)Μπρελόκ Pill Box: Όσοι με ξέρουν ξέρουν ότι δεν κουβαλάω ποτέ τσάντα. Στο υπαρξιακό "μα που βάζεις τα λεφτά σου" (λες και δεν βγαίνουν ρούχα με τσέπες) απαντούσα για πάρα πολλά χρόνια με την ατάκα που όλοι φαντάζεστε. Μέχρι που έδωσα το φανταστικό ποσό των 3 ευρώ και πήρα το μπρελόκ pill box. Η καινούργια μου βελτιωμένη έκδοση χωράει ΚΑΙ τα χαρτονομίσματα (τσακισμένα στα 16 βέβαια), έχω απαλλαγεί από την τάση να θέλω να κάνω κατακόρυφο για να βγει το δεκάλεπτο που έχει σταγκώσει στην τσέπη και δεν βγαίνει, χωράει επίσης και καραμέλες, παυσίπονα, τσιμπιδάκια και ταμπόν εμπίπτωντας στην κατηγορία "δώσε και σώσε". Όταν σαραβαλιαστεί απλά δίνετε 3 ευρώ και παίρνετε άλλο. Simple.
3) Σελιδοδείκτης φωτάκι. Σε σώζει αν είσαι φαντάρος, κοιμάσε με άνθρωπο που μισεί τις φωταψίες και δεν σε παίρνει ο ύπνος αν δεν διαβάσεις κάτι, ή αν είσαι σαν κι εμένα που απλά δεν πρόκειται να σηκωθείς ΠΟΤΕ για να κλείσεις τα φώτα άπαξ και βολευτείς να κοιμηθείς (έχω πληρώσει κερατιάτικα στην ΔΕΗ γτ τα φώτα ήταν ανοιχτά 12ώρο με τα οποία αγόρασα την ΔΕΗ ολόκληρη). Τα είχα βρεί πριν κάτι χρόνια στο ouaou.gr στην φανταστική τιμή των 5 ευρώ αλλλά δεν τα έχουν πια...Αν βρείτε πάρτε μου ένα...αμοιβή σε cocktails!!!
4) Ξυλάκια για σουβλάκια. Πέραν από την προφανή τους χρήση σας λύνουν τα χέρια. Γίνονται στηρίγματα για τα φυτά σας, με λίγο βαμβάκι τυλιγμένο στην μύτη τους γίνονται μπατονέτες (με κομμένη την άκρη ε???δεν σας πληρώνω οριλά), σπρώχνουν πετσάκια στο mani pedi σας, ξεβουλώνουν σουρωτήρια, γίνονται κάναβος για κατασκευές σας και "πιανουν" τα κερασάκια στον πάτο του ποτηριού σας. Την επόμενη φορά που θα πάτε supermarket μην τα περάσετε.
5) Ξηρό σαμπουάν της Kloran: Το αγόρασα πριν κάνα 3μηνο και σώθηκα. ΔΕΝ υποκαθιστά το κανονικό σας σαμπουάν, αλλά ενδείκνυτε για μέρες που σας έχει πάρει ο ύπνος ή χαζεύατε και δεν προλαβαίνετε να λούσετε, στεγνώσετε και φτιάξετε μαλλί, για μέρες που κοιμηθήκατε με βρεγμένα μαλλιά και ξυπνήσατε σαν τον λαδωμένο ποντικό, κανόνίσατε να βγείτε αμέσως μετά την δουλειά κ.ο.κ. Απλά ψεκάζετε, αφήνετε 2 λεπτά και βουρτσίζετε. Κοστίζει γύρω στα 14 ευρώ αλλά επειδή δεν είναι για κάθε μέρα φτουράει για ένα βάθος 6μήνου. Συμφέρει.
6) Baby oil. Μην χαμογελάτε πονηρά βλέποντας την οθόνη και προς Θεού μην το χρησιμοποιείται για να μαυρίσετε. Θα γεράσετε γρήγορα και θα πάθετε καρκίνο του δέρματος, με το αντιηλιακό πασαλειβώμαστε για τα αντιηλιακά φίλτρα του όχι γιατί έχουμε όρεξη να κολλάει η άμμος πάνω μας. Πέραν τούτου το baby oil είναι εξαιρετικό για να ξεβαφτείτε αν σας τελείωσε το γαλάκτωμα ντεμακιγιάζ (ή αν ξενοκοιμηθήκατε και δεν υπάρχει γαλάκτωμα ντεμακιγιαζ εκεί), καθαρίζει, γυαλίζει και θρέφει ξύλινες επιφάνειες και δέρματα ενώ κάνει και καταπληκτική δουλειά και με το inox. Γενικά αν κουβαλάτε την δική μου τρέλλα που σιχαίνομαι χημικά και απορρυπαντικά θα σας γλιτώσει από τις κατσαρίδες και τα ακάρεα...Αν έπιανε μόνο και στο μάρμαρο...
7)Ακουμπιστήρι γυαλιών και σπρέι καθαρισμού τους. Για το σπρέι όσοι φοράνε γαυλιά οράσεως λίγο πολύ το καταλαβαίνουν, αλλά το ακουμπιστήρι μην το υποτιμάτε. Εκ πείρας μιλάω, που έχω περάσει 1 ώρα 3 τα χαράματα να ψάχνω τα γυαλιά μου και να μην τα βρίσκω. Τελικά τα βρήκα. Πίσω από το πλυντήριο ρούχων ήραν. Βέβαια μετά δεν είχα και διάθεση να κοιμηθώ. Το ακουμπιστήρι είναι πάντα σε στάνταρ μέρος, έχει και πλάκα οπότε δεν ντρέπεσαι να το δουν οι επισκέπτες (το δικο μου είναι ένα γουρούνι, having said that), είναι μεγάλο και δεν πέφτει πίσω από μεγάλες επιφάνειες (πλυντήριο) και δεν κινδυνύετε να πετάξετε τα γυαλιά σας στο πάτωμα όταν σας πάρει ο ύπνος και να τα πατήσει όποιος έρθει να σας ξυπνήσει (ναι κι αυτό έχω πάθει). Αυτό είναι ακόμα διαθέσιμο στο ouaou.gr και δεν ξεπερνάει σε τιμή τα 8 ευρώ. Ο φακός του γυαλιού σας πάλι θα σας κοστισει 70 στην καλύτερη.
8) Δείγματα κολώνιας. Εκτός από το ότι η φαντασία της Μαριάνθης τα έχει μεταμορφώσει σε καρφίτσες που όσο να πεις μια πλάκα την έχουν, να κουβαλάτε ένα πάντα μαζί σας. Θα το αγαπήστε τις δύσκολες ώρες στα μέσα μαζικής μεταφοράς ενώ αν σας την πέσουν άσχημα ψεκάζετε τα μπιρμπιλωτά τους ματάκια και αρχίζετε να τρέχετε. Κλοτσιά στα γεννητικά όργανα προεραιτική.
9) Σύρμα για το ανακάτεμα του καφέ. Αυτό που έχουν σε κάτι παλιά παραδοσιακά καφενεία και μοιάζει με μίνι αυγοδάρτη. Ανακατευει τέλεια τις σως για τις σαλάτες, γιαουρτοεπιδόρπια κλπ κλπ. Εγώ που δεν πίνω καφέ το έχω στην πρώτη γραμμή της κουζίνας. Αν πίνετε ελληνικό κάνει απίστευτο καιμάκι και κρατάει μια ζωή. Οταν βρεθείτε ξανά στην εξωτική Αθηνάς αγοράστε ένα.
10) Chopsticks: Από το ιαπωνικό παντοπωλείο στην Απόλλωνος. Κοστίζουν κάτι μονοψήφιο το οποίο δεν θυμάμαι, είναι πανέμορφα και εκτός από το ότι θα αναβαθμίσουν το κινέζικο που θα πάρετε απ έξω όταν έχετε καλεσμένους είναι καταπληκτικά διακοσμητικά για το γραφείο σας. Επίσης αν έχετε μακριά μαλλιά χρησιμοποιούνται και για να στηρίζετε τους κότσους σας.
+1) Lip balm Amaretto από την Μυρένια. Κοστίζει 3 ευρώ είναι φυτικό, κάνει καταπλητκική δουλειά και μυρίζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ. Η ίδια κάνει και ελιξίρια σε pill boxes και μενταγιόν φοριούνται σε σημεία παλμού για να μυρίζετε όμορφα σταθερά και διακριτικά και κοστίζουν 7 ευρώ. Προτιμήστε τα, είναι μοναδικά, πρωτότυπα και εξαιρετικά σε ποιότητα.
Για την επόμενη εβδομάδα δεν έχω ιδέα για το τι θα σας γράψω, ίσως ενδώσω στον πειρασμό να σας αποκαλύψω τις καλύτερες καβάντζες την Αθήνας, ίσως να γράψω για το γαλακτοπωλείο στην Τριπόδων (αν καταφέρω να πάω) ίσως να γράψω guide για τις διακοπές σας. Πάντως για tips για αγορές στις εκπτώσεις ανατρέξτε σε παλαιότερο άρθρο γτ ΔΕΝ ξαναγράφω άρθρο με παρόμοιο θέμα. Kisses!!!!
1)Ψηφιακό θερμόμετρο. Ναι μου ξώμεινε από την προηγούμενη βδομάδα, παρόλο που μου έχει φύγει ο πυρετός ακόμα παίζω. Πέρα από την πλάκα είναι χρήσιμο και το λέω εγώ που έχω σπάσει ρεκόρ στο πόσα θερμόμετρα υδραργύρου έχω καταφέρει να σπάσω. Δεν κάνει παραπάνω από 30 δευτερόλεπτα να μετρήσει την θερμοκρασία σας, και να σπάσει δεν τρέχει κάστανο, δεν χρειάζεται να σας φύγει ο καρπός για να το "κατεβάσετε" και με μια μπαταρία των 2 ευρώ είναι ξανά ετοιμοπόλεμο αν τα φτύσει.
2)Μπρελόκ Pill Box: Όσοι με ξέρουν ξέρουν ότι δεν κουβαλάω ποτέ τσάντα. Στο υπαρξιακό "μα που βάζεις τα λεφτά σου" (λες και δεν βγαίνουν ρούχα με τσέπες) απαντούσα για πάρα πολλά χρόνια με την ατάκα που όλοι φαντάζεστε. Μέχρι που έδωσα το φανταστικό ποσό των 3 ευρώ και πήρα το μπρελόκ pill box. Η καινούργια μου βελτιωμένη έκδοση χωράει ΚΑΙ τα χαρτονομίσματα (τσακισμένα στα 16 βέβαια), έχω απαλλαγεί από την τάση να θέλω να κάνω κατακόρυφο για να βγει το δεκάλεπτο που έχει σταγκώσει στην τσέπη και δεν βγαίνει, χωράει επίσης και καραμέλες, παυσίπονα, τσιμπιδάκια και ταμπόν εμπίπτωντας στην κατηγορία "δώσε και σώσε". Όταν σαραβαλιαστεί απλά δίνετε 3 ευρώ και παίρνετε άλλο. Simple.
3) Σελιδοδείκτης φωτάκι. Σε σώζει αν είσαι φαντάρος, κοιμάσε με άνθρωπο που μισεί τις φωταψίες και δεν σε παίρνει ο ύπνος αν δεν διαβάσεις κάτι, ή αν είσαι σαν κι εμένα που απλά δεν πρόκειται να σηκωθείς ΠΟΤΕ για να κλείσεις τα φώτα άπαξ και βολευτείς να κοιμηθείς (έχω πληρώσει κερατιάτικα στην ΔΕΗ γτ τα φώτα ήταν ανοιχτά 12ώρο με τα οποία αγόρασα την ΔΕΗ ολόκληρη). Τα είχα βρεί πριν κάτι χρόνια στο ouaou.gr στην φανταστική τιμή των 5 ευρώ αλλλά δεν τα έχουν πια...Αν βρείτε πάρτε μου ένα...αμοιβή σε cocktails!!!
4) Ξυλάκια για σουβλάκια. Πέραν από την προφανή τους χρήση σας λύνουν τα χέρια. Γίνονται στηρίγματα για τα φυτά σας, με λίγο βαμβάκι τυλιγμένο στην μύτη τους γίνονται μπατονέτες (με κομμένη την άκρη ε???δεν σας πληρώνω οριλά), σπρώχνουν πετσάκια στο mani pedi σας, ξεβουλώνουν σουρωτήρια, γίνονται κάναβος για κατασκευές σας και "πιανουν" τα κερασάκια στον πάτο του ποτηριού σας. Την επόμενη φορά που θα πάτε supermarket μην τα περάσετε.
5) Ξηρό σαμπουάν της Kloran: Το αγόρασα πριν κάνα 3μηνο και σώθηκα. ΔΕΝ υποκαθιστά το κανονικό σας σαμπουάν, αλλά ενδείκνυτε για μέρες που σας έχει πάρει ο ύπνος ή χαζεύατε και δεν προλαβαίνετε να λούσετε, στεγνώσετε και φτιάξετε μαλλί, για μέρες που κοιμηθήκατε με βρεγμένα μαλλιά και ξυπνήσατε σαν τον λαδωμένο ποντικό, κανόνίσατε να βγείτε αμέσως μετά την δουλειά κ.ο.κ. Απλά ψεκάζετε, αφήνετε 2 λεπτά και βουρτσίζετε. Κοστίζει γύρω στα 14 ευρώ αλλά επειδή δεν είναι για κάθε μέρα φτουράει για ένα βάθος 6μήνου. Συμφέρει.
6) Baby oil. Μην χαμογελάτε πονηρά βλέποντας την οθόνη και προς Θεού μην το χρησιμοποιείται για να μαυρίσετε. Θα γεράσετε γρήγορα και θα πάθετε καρκίνο του δέρματος, με το αντιηλιακό πασαλειβώμαστε για τα αντιηλιακά φίλτρα του όχι γιατί έχουμε όρεξη να κολλάει η άμμος πάνω μας. Πέραν τούτου το baby oil είναι εξαιρετικό για να ξεβαφτείτε αν σας τελείωσε το γαλάκτωμα ντεμακιγιάζ (ή αν ξενοκοιμηθήκατε και δεν υπάρχει γαλάκτωμα ντεμακιγιαζ εκεί), καθαρίζει, γυαλίζει και θρέφει ξύλινες επιφάνειες και δέρματα ενώ κάνει και καταπληκτική δουλειά και με το inox. Γενικά αν κουβαλάτε την δική μου τρέλλα που σιχαίνομαι χημικά και απορρυπαντικά θα σας γλιτώσει από τις κατσαρίδες και τα ακάρεα...Αν έπιανε μόνο και στο μάρμαρο...
7)Ακουμπιστήρι γυαλιών και σπρέι καθαρισμού τους. Για το σπρέι όσοι φοράνε γαυλιά οράσεως λίγο πολύ το καταλαβαίνουν, αλλά το ακουμπιστήρι μην το υποτιμάτε. Εκ πείρας μιλάω, που έχω περάσει 1 ώρα 3 τα χαράματα να ψάχνω τα γυαλιά μου και να μην τα βρίσκω. Τελικά τα βρήκα. Πίσω από το πλυντήριο ρούχων ήραν. Βέβαια μετά δεν είχα και διάθεση να κοιμηθώ. Το ακουμπιστήρι είναι πάντα σε στάνταρ μέρος, έχει και πλάκα οπότε δεν ντρέπεσαι να το δουν οι επισκέπτες (το δικο μου είναι ένα γουρούνι, having said that), είναι μεγάλο και δεν πέφτει πίσω από μεγάλες επιφάνειες (πλυντήριο) και δεν κινδυνύετε να πετάξετε τα γυαλιά σας στο πάτωμα όταν σας πάρει ο ύπνος και να τα πατήσει όποιος έρθει να σας ξυπνήσει (ναι κι αυτό έχω πάθει). Αυτό είναι ακόμα διαθέσιμο στο ouaou.gr και δεν ξεπερνάει σε τιμή τα 8 ευρώ. Ο φακός του γυαλιού σας πάλι θα σας κοστισει 70 στην καλύτερη.
8) Δείγματα κολώνιας. Εκτός από το ότι η φαντασία της Μαριάνθης τα έχει μεταμορφώσει σε καρφίτσες που όσο να πεις μια πλάκα την έχουν, να κουβαλάτε ένα πάντα μαζί σας. Θα το αγαπήστε τις δύσκολες ώρες στα μέσα μαζικής μεταφοράς ενώ αν σας την πέσουν άσχημα ψεκάζετε τα μπιρμπιλωτά τους ματάκια και αρχίζετε να τρέχετε. Κλοτσιά στα γεννητικά όργανα προεραιτική.
9) Σύρμα για το ανακάτεμα του καφέ. Αυτό που έχουν σε κάτι παλιά παραδοσιακά καφενεία και μοιάζει με μίνι αυγοδάρτη. Ανακατευει τέλεια τις σως για τις σαλάτες, γιαουρτοεπιδόρπια κλπ κλπ. Εγώ που δεν πίνω καφέ το έχω στην πρώτη γραμμή της κουζίνας. Αν πίνετε ελληνικό κάνει απίστευτο καιμάκι και κρατάει μια ζωή. Οταν βρεθείτε ξανά στην εξωτική Αθηνάς αγοράστε ένα.
10) Chopsticks: Από το ιαπωνικό παντοπωλείο στην Απόλλωνος. Κοστίζουν κάτι μονοψήφιο το οποίο δεν θυμάμαι, είναι πανέμορφα και εκτός από το ότι θα αναβαθμίσουν το κινέζικο που θα πάρετε απ έξω όταν έχετε καλεσμένους είναι καταπληκτικά διακοσμητικά για το γραφείο σας. Επίσης αν έχετε μακριά μαλλιά χρησιμοποιούνται και για να στηρίζετε τους κότσους σας.
+1) Lip balm Amaretto από την Μυρένια. Κοστίζει 3 ευρώ είναι φυτικό, κάνει καταπλητκική δουλειά και μυρίζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ. Η ίδια κάνει και ελιξίρια σε pill boxes και μενταγιόν φοριούνται σε σημεία παλμού για να μυρίζετε όμορφα σταθερά και διακριτικά και κοστίζουν 7 ευρώ. Προτιμήστε τα, είναι μοναδικά, πρωτότυπα και εξαιρετικά σε ποιότητα.
Για την επόμενη εβδομάδα δεν έχω ιδέα για το τι θα σας γράψω, ίσως ενδώσω στον πειρασμό να σας αποκαλύψω τις καλύτερες καβάντζες την Αθήνας, ίσως να γράψω για το γαλακτοπωλείο στην Τριπόδων (αν καταφέρω να πάω) ίσως να γράψω guide για τις διακοπές σας. Πάντως για tips για αγορές στις εκπτώσεις ανατρέξτε σε παλαιότερο άρθρο γτ ΔΕΝ ξαναγράφω άρθρο με παρόμοιο θέμα. Kisses!!!!
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
Bucket list
Η ζωή μας αποτελείται κυρίως από 2 "φάσεις", από την ρουτίνα και από τις στιγμές. Αν σήμερα ήταν οποιαδήποτε άλλη μέρα εγώ αυτή τη στιγμή θα ήμουν κάπου έξω με φίλους, θα έτρωγα και θα λέγαμε βλακείες. Αλλά δεν είναι οποιαδήποτε μέρα, είναι μέρα που κάποιος "έφυγε" κι εγώ μετράω τις στιγμές μου μαζί του, και τις στιγμές μου γενικά. Είναι απερίγραπτο το πόσο πονάει η απώλεια ενός ανθρώπου που σε αγαπάει από όταν ήσουν πιτσιρίκι, και το πόσο σε έχουν επηρρεάσει οι στιγμές σου μαζί του. Θυμάμαι την θεία Ρίτα να μου δίνει λεφτά να πάρω μίνι μερέντες με το μικροσκοπικό κουταλάκι, να παίζει στα μηχανήματα με την δαγκάνα και να μας κερδίζει πάντα κάτι, τον μπαμπά μου να με μαθαίνει χαρτιά και τάβλι, να κάνει κατασκευές και να μαγειρεύει. Οι Αμερικάνοι έχουν εφεύρει τον όρο bucket list, δηλαδή την λίστα με αυτά που πρέπει να έχεις κάνει πριν πεθάνεις. Για να αποφορτίσω την στιγμή σκέφτηκα να κάνω το δικό μου bucket list (καθόλου μακάβριο, μην φανταστείτε) αλλά συνειδητοποίησα ότι το δικό μου bucket list (με φωτεινές εξαιρέσεις το να κάνω bungee jumping και να μάθω την μυστική συνταγή για μελιτζανοσαλάτα του θείου μου) έχει πραγματοποιηθεί σχεδόν όλο. Έχω:
1)Δει ανατολή ηλίου δίπλα από την θάλασσα μετά από απίστευτο ξενύχτι. Κι από πίσω να πάιζει χαλί το "ξημερώνει στο Αιγαίο" για να σπάει η ρομαντίλα. Just perfect.
2) α) Μάθει που είναι το Σέλας
β) Κάτσει στο Σέλας αμπελοφιλοσοφώντας ώρες
γ) Απομνημονεύσει τον δρόμο για το Σέλας (thanks Ελένη)
3)Κάνει το συκώτι μου να με μισεί θανάσιμα για μια περίοδο της ζωής μου και κυρίως να μισεί την Μαρία (thanks (?) Μαρία)
4) Πάει σε beach party δίπλα από luna park με ΠΟΛΥ κόσμο, ποπ κορν και άπειρους σωλήνες που κάνουν "μπουμ" και μετά πετάνε χαρτοπόλεμο (thanks Μαρία και Κέλυ)
5) Κλάψει (δις) από υπερηφάνεια για τα επαγγελματικά επιτεύγματα φίλης μου (Thanks Μαριαλένα)
6)Δει λαγουδάκια να σουλατσάρουν στο χιόνι (thanks Σαράντο)
7)Ζηλέψει κατασκευές προορισμένες για νήπια (thanks Αγγελική)
8)Πάει τζάμπα μέχρι την Μαλακάσα για μια συναυλία που δεν έγινε ΠΟΤΕ και παρόλα αυτά πέρασα ΤΕΛΕΙΑ
9)Ξυπνήσει 4 τα χαράματα για να "μπασταρδέψω" ένα παραμύθι και να αποκοιμηθώ γελώντας
10)Μάθει να οδηγώ (thanks Παναγιώτη)
11)Βρει συνδαιτημόνες που τρώνε όσο εγώ (και το απολαμβάνουν όσο εγώ)
12)Λάβει δώρο που κόστιζε περισσότερο από όσα θα έπιανα αν με πουλούσαν σε χαρέμι των Εμιράτων
13)Πάει θέατρο και στα καπάκια μπουζούκια
14)Κλάψει μέχρι να αποκοιμηθώ (1 φορά)
15)Γελάσει μέχρι να μου κοπεί η ανάσα (άπειρες φορές)
16)Μάθει κάτι χρήσιμο από παιδάκι
17)Δει την Ακρόπολη να γίνεται κόκκινη το ξημέρωμα (θέα από το σπίτι, αξία ανεκτίμητη)
18)Βρεθεί σε λάθος μέρος την λάθος στιγμή (κι επέζησα)
19)Κάνει δίαιτα (για 3 ολόκληρες μέρες)
20)Δει σε όνειρο συμβάν πριν ακόμα γίνει
Σε δύσκολες ώρες φτιάξτε την δική σας bucket list και συνειδητοποιήστε ότι την έχετε πραγματοποιήσει ήδη. Φτιάξτε τις στιγμές σας όμορφες, ακόμα κι όταν είστε μόνοι σας, είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ευζωιστή από τον απλό άνθρωπο.
p.s. Θεία Ρίτα από σήμερα που"έφυγες" η μερέντα έγινε αυτομάτως πιο άνοστη...
1)Δει ανατολή ηλίου δίπλα από την θάλασσα μετά από απίστευτο ξενύχτι. Κι από πίσω να πάιζει χαλί το "ξημερώνει στο Αιγαίο" για να σπάει η ρομαντίλα. Just perfect.
2) α) Μάθει που είναι το Σέλας
β) Κάτσει στο Σέλας αμπελοφιλοσοφώντας ώρες
γ) Απομνημονεύσει τον δρόμο για το Σέλας (thanks Ελένη)
3)Κάνει το συκώτι μου να με μισεί θανάσιμα για μια περίοδο της ζωής μου και κυρίως να μισεί την Μαρία (thanks (?) Μαρία)
4) Πάει σε beach party δίπλα από luna park με ΠΟΛΥ κόσμο, ποπ κορν και άπειρους σωλήνες που κάνουν "μπουμ" και μετά πετάνε χαρτοπόλεμο (thanks Μαρία και Κέλυ)
5) Κλάψει (δις) από υπερηφάνεια για τα επαγγελματικά επιτεύγματα φίλης μου (Thanks Μαριαλένα)
6)Δει λαγουδάκια να σουλατσάρουν στο χιόνι (thanks Σαράντο)
7)Ζηλέψει κατασκευές προορισμένες για νήπια (thanks Αγγελική)
8)Πάει τζάμπα μέχρι την Μαλακάσα για μια συναυλία που δεν έγινε ΠΟΤΕ και παρόλα αυτά πέρασα ΤΕΛΕΙΑ
9)Ξυπνήσει 4 τα χαράματα για να "μπασταρδέψω" ένα παραμύθι και να αποκοιμηθώ γελώντας
10)Μάθει να οδηγώ (thanks Παναγιώτη)
11)Βρει συνδαιτημόνες που τρώνε όσο εγώ (και το απολαμβάνουν όσο εγώ)
12)Λάβει δώρο που κόστιζε περισσότερο από όσα θα έπιανα αν με πουλούσαν σε χαρέμι των Εμιράτων
13)Πάει θέατρο και στα καπάκια μπουζούκια
14)Κλάψει μέχρι να αποκοιμηθώ (1 φορά)
15)Γελάσει μέχρι να μου κοπεί η ανάσα (άπειρες φορές)
16)Μάθει κάτι χρήσιμο από παιδάκι
17)Δει την Ακρόπολη να γίνεται κόκκινη το ξημέρωμα (θέα από το σπίτι, αξία ανεκτίμητη)
18)Βρεθεί σε λάθος μέρος την λάθος στιγμή (κι επέζησα)
19)Κάνει δίαιτα (για 3 ολόκληρες μέρες)
20)Δει σε όνειρο συμβάν πριν ακόμα γίνει
Σε δύσκολες ώρες φτιάξτε την δική σας bucket list και συνειδητοποιήστε ότι την έχετε πραγματοποιήσει ήδη. Φτιάξτε τις στιγμές σας όμορφες, ακόμα κι όταν είστε μόνοι σας, είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ευζωιστή από τον απλό άνθρωπο.
p.s. Θεία Ρίτα από σήμερα που"έφυγες" η μερέντα έγινε αυτομάτως πιο άνοστη...
Σάββατο 2 Ιουλίου 2011
α-VOID
Μπήκα σπίτι πριν απο λίγο, έχω δέκατα και έναν πρησμένο αδένα, ζαλίζομαι και δεν μπορώ να φάω γτ υποφέρω όταν παω να καταπιώ (η κατάντια μου έφτασε στο να πάω σε asian restaurant και να ζητήσω σούπα, ποια???ΕΓΩ). Επίσης έχω πολλά νεύρα, ο Πανόπουλος λέει να ανοίξω καινούργια πανιά στα επαγγελματικά μου (ναι, θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω πριγκήπισσα), συγύρισα και βρήκα καινούργιο παιχνίδι, το ψηφιακό θερμόμετρο (και δεν κάνει και μπιπ μπιπ οπότε δεν μου σπάει τα νευρα)...Εν ολίγοις καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσω το κράξιμο δεν θα μπορούσα να βρω. Τα μαγαζιά στα οποία εντός ολίγου προκείται να τα σούρω είναι τυχερά. Γιατί από τα 10 μαγαζιά από τα οποία έχω φύγει δυσαρεστημένη κι έξαλλη, μόνο αυτά τα 3 δεν έχουν κλείσει ακόμα. Θα παρακαλούσα τους υπευθύνους να μην το πάρουν ως δυσφήμιση, την εμπειρία μου παραθέτω, η οποία δεν είναι αμφισβητίσιμη, μπορούν όμως κάλλιστα να δούν τα περιθώρια βελτίωσης τους, και όταν το κάνουν εγώ πρώτη από όλους θα βγω να ανακοινώσω δημόσια την θεαματική αλλαγή.
VOID: Να ξεκαθαρίσω ότι σε αυτό το μαγαζί δεν θα πάταγα ποτέ εάν δεν έπαιζαν κάτι γνωστοί μου. Για τον πολύ απλό λόγο ότι η μουσική του είναι τόσο δυνατά που καταντάει ανυπόφορη. Για να καταλάβετε καπακώνει την μουσική του aliarman και ακούγεται και μέχρι το μέχρι πρότινος ήσυχο εστιατόριο με τα τραπέζια στο γκαζόν (στο οποίο θέλω να πάω, φαίνεται ενδιαφέρον, ασχετο). Είναι ΠΟΛΥ μεγάλη αγένεια να ενοχλεί η μουσική σου τα γυρω μαγαζιά, ειδικά σε κατοικημένη περιοχή. Αλλά πες Ελλαδιστάν είμαστε, πολλοί το κάνουν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η σύγχυση ταυτότητας. Δεν πάνε πακέτο καλέ μου άνθρωπε οι ημίγυμνες σερβιτόρες, η εκκωφαντική μουσική, το συνεχές πρήξιμο και η πρωτοφανής αγένεια με τα Indie συγκροτήματα και το κοινό που προσελκύουν. Ή βάλε γαρύφαλλα και τον Ζαζόπουλο να κάνει guest ή ντύσε τις σεβιτόρες σου, μάθε τους τρόπους και χαμήλωσε την μουσική. Ως γυναίκα δεν με ενδιαφέρει καθόλου να δω τα μπούτια της εργαζόμενης, όπως δεν είμαι αναγκασμένη να πληρώνω και τα νεύρα της που είναι σερβιτόρα και οχι κάτι άλλο, επίσης θέλω νεράκι όταν μου τελειώνει και να μην φύγω με πονοκέφαλο χωρίς να έχω ανταλλάξει κουβέντα με τους φίλους μου γτ εκεί μέσα δεν ακούω ούτε την σκεψη μου. Μετά από αυτό το χάλι π'ηγαμε στον Κανδαυλο όπου ο εξυπηρετικότατος κατά τα άλλα σερβιτόρος μας πληροφόρησε ότι μπορέι να μας φέρει μόνο εμφιαλωμένο νερό. Με λίγα λόγια ή πληρώστε ή λυσσάξτε. Δεν είχα την όρεξη να κάνω καυγά, αλλά next time αν δεν έχουν συνέλθει μάλλον θα καλέσω την αρμόδια αρχή. Γενικά Avoid Γκάζι το Σάββατο, παραλιακή έχει καταντήσει.
Αλέα: Στο υποκατάστημα της Γλυφάδας ζήσαμε ιστορικές στιγμές. 12,60 το πληρώσαμε το σουφλέ σοκολάτας με 2 μπάλες παγωτό Butterscotch για μας εξακοντίσουν την ώρα της πληρωμής την θεική ατάκα "Δεν έχω ψιλά για να σας τα κρατήσω χωριστά, πηγαίνετε να χαλάσετε στο περίπτερο". Να σας ενημερώσω μανδάμ, ότι 12,60 δεν πληρώνω μόνο την σοκολάτα, τα αυγά και το ουίσκυ,που και τα καλύτερα στον κόσμο να είναι η τιμή που τους κοτσάρατε δεν τα πλησιάζει, αλλά ΚΥΡΙΩΣ την εξυπηρέτηση. Αν έχεις το θράσος να χρεώνεις κάτι σε τραγικά υπερτιμημένο επίπεδο, αν δεν έχεις να χαλάσεις ή στέλνεις κάποιον να κάνει ψιλά και ο πελάτης δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα ή τα κερνάς. Αλλιώς ειδικά όταν έχουμε πάρει τηλέφωνο μετά από γερό καυγά στα κεντρικά η απάντηση δεν είναι "η κυρία έχει προβλήματα γι αυτό μιλάει έτσι". Αν η κυρία δεν μπορεί να κάνει την δουλειά της υπάρχει κόσμος που πεινάει και μπορεί να την κάνει 1000 φορές καλύτερα από αυτήν. Ή κράτα την, χρέωνε το σουφλέ 2 ευρώ και ας την να λύνει σταυρόλεξα. Η σχέση ποιότητας τιμής θα της επιτρέπει να το κάνει και με το παραπάνω. Μην τα θέλετε όλα δικά σας όμως. Ντροπή.
Το τσιπουράδικο της Καλλιθέας: Ομολογώ ότι έιχα πάει χρόνια πριν, πολύ κακή μέρα (τσικνοπέμπτη), λυσσασμένη από την πείνα και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη παρέα (δλδ δεν έιχα και πολλές ελπίδες να φάω καλά). Επιπλέον ότι και να παιρνες η τιμή που πλήρωνες ηταν fixed 25 ευρώ (δλδ χεστήκανε, τα λεφτά θα τά δινες). Απλά εγώ κόντεψα να μην φάω καθόλου. Να κάνουμε νόημα να παραγγείλουμε και να μην έρχεται ΚΑΝΕΙΣ. Να περιμένουμε τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να παραγγείλουμε. Σε σημείο που γυρισε το μάτι μου, σηκώθηκα όρθια και ή θα ερχόντουσαν ή θα τους έδερνα. Το φαγητό ήταν μετριότατο (και προφανώς έκανε μια αιωνιότητα να έρθει), τα μισά ήρθαν κρύα και όταν θελήσαμε να παραγγείλουμε κι άλλο νερο ζήσαμε μια καινούργια Οδύσσεια. Αλλά αυτά πες ότι λόγο της ημέρας δικαιολογούνται. Το ότι δεν ζήτησαν ούτε ένα συγγνώμη, δεν μας έβγαλαν γλυκό ή λικέρ στο τέλος και το ότι η μόνη άμεση εξυπηρέτηση ήταν για να πληρώσουμε όμως δεν δικαιολογούνται. Δεν ξαναπάτησα ΠΟΤΕ, αλλά αν το κάνω μαύρο φίδι που τους έφαγε. 7 το πρωί θα φύγω από κει μέσα. Και μόλις πάνε να γλαρώσουν θα ζητάω και νερό. Γιατί πρέπει να μάθουμε ότι ο άλλος μας κάνει χάρη και τιμή όταν έρχεται να φάει στο μαγαζί μας και πρέπει να έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά. Αλλιώς και τα λεφτά του αλλού μπορεί να διαθέσει αλλά και το βίο αβίωτο μπορεί να σου κάνει εύκολα αν νομίσει ότι τον κοροιδεύεις.
Τα πα και ξαλάφρώσα. Ο πυρετός έχει φτάσει αισίως το 37,6 οπότε παώ να πάιξω με το θερμομετράκι μου μέχρι να αποκοιμηθώ. Ελπίζω μέχρι την άλλη Δευτέρα να έχω συνέλθει για
να σας μεταφέρω κάτι χρήσιμο και χαρούμενο!!!
VOID: Να ξεκαθαρίσω ότι σε αυτό το μαγαζί δεν θα πάταγα ποτέ εάν δεν έπαιζαν κάτι γνωστοί μου. Για τον πολύ απλό λόγο ότι η μουσική του είναι τόσο δυνατά που καταντάει ανυπόφορη. Για να καταλάβετε καπακώνει την μουσική του aliarman και ακούγεται και μέχρι το μέχρι πρότινος ήσυχο εστιατόριο με τα τραπέζια στο γκαζόν (στο οποίο θέλω να πάω, φαίνεται ενδιαφέρον, ασχετο). Είναι ΠΟΛΥ μεγάλη αγένεια να ενοχλεί η μουσική σου τα γυρω μαγαζιά, ειδικά σε κατοικημένη περιοχή. Αλλά πες Ελλαδιστάν είμαστε, πολλοί το κάνουν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η σύγχυση ταυτότητας. Δεν πάνε πακέτο καλέ μου άνθρωπε οι ημίγυμνες σερβιτόρες, η εκκωφαντική μουσική, το συνεχές πρήξιμο και η πρωτοφανής αγένεια με τα Indie συγκροτήματα και το κοινό που προσελκύουν. Ή βάλε γαρύφαλλα και τον Ζαζόπουλο να κάνει guest ή ντύσε τις σεβιτόρες σου, μάθε τους τρόπους και χαμήλωσε την μουσική. Ως γυναίκα δεν με ενδιαφέρει καθόλου να δω τα μπούτια της εργαζόμενης, όπως δεν είμαι αναγκασμένη να πληρώνω και τα νεύρα της που είναι σερβιτόρα και οχι κάτι άλλο, επίσης θέλω νεράκι όταν μου τελειώνει και να μην φύγω με πονοκέφαλο χωρίς να έχω ανταλλάξει κουβέντα με τους φίλους μου γτ εκεί μέσα δεν ακούω ούτε την σκεψη μου. Μετά από αυτό το χάλι π'ηγαμε στον Κανδαυλο όπου ο εξυπηρετικότατος κατά τα άλλα σερβιτόρος μας πληροφόρησε ότι μπορέι να μας φέρει μόνο εμφιαλωμένο νερό. Με λίγα λόγια ή πληρώστε ή λυσσάξτε. Δεν είχα την όρεξη να κάνω καυγά, αλλά next time αν δεν έχουν συνέλθει μάλλον θα καλέσω την αρμόδια αρχή. Γενικά Avoid Γκάζι το Σάββατο, παραλιακή έχει καταντήσει.
Αλέα: Στο υποκατάστημα της Γλυφάδας ζήσαμε ιστορικές στιγμές. 12,60 το πληρώσαμε το σουφλέ σοκολάτας με 2 μπάλες παγωτό Butterscotch για μας εξακοντίσουν την ώρα της πληρωμής την θεική ατάκα "Δεν έχω ψιλά για να σας τα κρατήσω χωριστά, πηγαίνετε να χαλάσετε στο περίπτερο". Να σας ενημερώσω μανδάμ, ότι 12,60 δεν πληρώνω μόνο την σοκολάτα, τα αυγά και το ουίσκυ,που και τα καλύτερα στον κόσμο να είναι η τιμή που τους κοτσάρατε δεν τα πλησιάζει, αλλά ΚΥΡΙΩΣ την εξυπηρέτηση. Αν έχεις το θράσος να χρεώνεις κάτι σε τραγικά υπερτιμημένο επίπεδο, αν δεν έχεις να χαλάσεις ή στέλνεις κάποιον να κάνει ψιλά και ο πελάτης δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα ή τα κερνάς. Αλλιώς ειδικά όταν έχουμε πάρει τηλέφωνο μετά από γερό καυγά στα κεντρικά η απάντηση δεν είναι "η κυρία έχει προβλήματα γι αυτό μιλάει έτσι". Αν η κυρία δεν μπορεί να κάνει την δουλειά της υπάρχει κόσμος που πεινάει και μπορεί να την κάνει 1000 φορές καλύτερα από αυτήν. Ή κράτα την, χρέωνε το σουφλέ 2 ευρώ και ας την να λύνει σταυρόλεξα. Η σχέση ποιότητας τιμής θα της επιτρέπει να το κάνει και με το παραπάνω. Μην τα θέλετε όλα δικά σας όμως. Ντροπή.
Το τσιπουράδικο της Καλλιθέας: Ομολογώ ότι έιχα πάει χρόνια πριν, πολύ κακή μέρα (τσικνοπέμπτη), λυσσασμένη από την πείνα και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη παρέα (δλδ δεν έιχα και πολλές ελπίδες να φάω καλά). Επιπλέον ότι και να παιρνες η τιμή που πλήρωνες ηταν fixed 25 ευρώ (δλδ χεστήκανε, τα λεφτά θα τά δινες). Απλά εγώ κόντεψα να μην φάω καθόλου. Να κάνουμε νόημα να παραγγείλουμε και να μην έρχεται ΚΑΝΕΙΣ. Να περιμένουμε τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να παραγγείλουμε. Σε σημείο που γυρισε το μάτι μου, σηκώθηκα όρθια και ή θα ερχόντουσαν ή θα τους έδερνα. Το φαγητό ήταν μετριότατο (και προφανώς έκανε μια αιωνιότητα να έρθει), τα μισά ήρθαν κρύα και όταν θελήσαμε να παραγγείλουμε κι άλλο νερο ζήσαμε μια καινούργια Οδύσσεια. Αλλά αυτά πες ότι λόγο της ημέρας δικαιολογούνται. Το ότι δεν ζήτησαν ούτε ένα συγγνώμη, δεν μας έβγαλαν γλυκό ή λικέρ στο τέλος και το ότι η μόνη άμεση εξυπηρέτηση ήταν για να πληρώσουμε όμως δεν δικαιολογούνται. Δεν ξαναπάτησα ΠΟΤΕ, αλλά αν το κάνω μαύρο φίδι που τους έφαγε. 7 το πρωί θα φύγω από κει μέσα. Και μόλις πάνε να γλαρώσουν θα ζητάω και νερό. Γιατί πρέπει να μάθουμε ότι ο άλλος μας κάνει χάρη και τιμή όταν έρχεται να φάει στο μαγαζί μας και πρέπει να έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά. Αλλιώς και τα λεφτά του αλλού μπορεί να διαθέσει αλλά και το βίο αβίωτο μπορεί να σου κάνει εύκολα αν νομίσει ότι τον κοροιδεύεις.
Τα πα και ξαλάφρώσα. Ο πυρετός έχει φτάσει αισίως το 37,6 οπότε παώ να πάιξω με το θερμομετράκι μου μέχρι να αποκοιμηθώ. Ελπίζω μέχρι την άλλη Δευτέρα να έχω συνέλθει για
να σας μεταφέρω κάτι χρήσιμο και χαρούμενο!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)