Μαγειρική για άσχετους

Το ξέρω, την μισείς, την μισείς, την μισείς. Πιστευεις ότι σου τρώει τετραγωνικά από το διαμέρισμα, στην θέση της φαντασιώνεσαι ότι υπάρχει γραφείο/γκαρνταρόμπα/τραμπάλα γιατί σου φαίνονται πιο χρήσιμα και η εικόνα σου με ποδιά πάνω από τις κατσαρόλες μέχρι χθες ήταν εφιαλτικό όνειρο και σκηνή επιστημονικής φαντασίας. Αλλά, το delivery ακρίβυνε και το φαγητό του σχεδόν δεν τρώγεται, μετά την 6η μείωση μισθού αναγκάστηκες να απολύσεις την μαγείρισσα, έφυγες από το πατρικό σου ή απλά Kυριακή και Δευτέρα δεν βρίσκεις decent εστιατόριο να φας γιατί τα μισά έχουν κλείσει μόνιμα και τα υπόλοιπα έχουν ρεπό. Εδώ είμαι εγώ για να σε σώσω.

1) Πας supermarket. Ρωτάς 1 υπάλληλο σε ποιο ψυγείο είναι τα φρέσκα ζυμαρικά. Αγοράζεις 1 πακέτο για κάθε άτομο. Γεμίζεις μια κατσαρόλα με νερό και ρίχνεις μέσα λίγο αλάτι. Κλείνεις με το καπάκι και βάζεις πάνω στο μάτι. Ανάβεις το μάτι στην υψηλότερη θερμοκρασία. Όταν βγάζει μπουρμπουλήθρες ρίχνεις τα ζυμαρικά. ΔΕΝ ξανακλείνεις με το καπάκι, 3 λεπτά μετα τα σουρώνεις τα βάζεις σε πιάτο, ρίχνεις από πάνω μικρά κομματάκια βούτυρο και πιπέρι και ανακατεύεις. ΤΡΩΣ.

2) Αγοράζεις πατάτες. Τις πλένεις πολύ καλά να φύγουν τα χώματα. Τις αλείφεις με λάδι και τις τυλίγεις σε αλουμινόχαρτο. Τις βάζεις σε ταψί (χωρίς να βάλεις τίποτα άλλο) και τις ψήνεις στους 250 για 1 ώρα. Όταν τις βγάλεις ή τις χαράζεις σε σταυρό και ρίχνεις βούτυρο αλάτι και πιπέρι ή τις γεμίζεις με τυρί κρέμα και ζαμπόν ή τις κόβεις και τις κάνεις σαλάτα με ότι ζαρζαβατικό σου καπνίσει.

3) Πας πάλι supermarket. Αγοράζεις το ρύζι που είναι σε φακελάκια. Βράζεις αλατισμένο νερό και το ρίχνεις μέσα. Κλείνεις το καπάκι και περιμένεις γύρω στα 15 λεπτά. Το τραβάς από την μια άκρη και σουρώνει. Το βάζεις σε μπωλ και του προσθέτεις ότι σου κατέβει. Ενδεικτικά bbq sauce και καλαμπόκι ή γιαούρτι, λιαστες ντομάτες και πιπέρι ή σταφίδες και κουκουνάρι.

4) Αγοράζεις τοστιέρα. Μετά αγοράζεις και ψωμί του τοστ. Γεμίζεις ανα 2 φέτες με ότι σου κατεβαίνει, ψήνεις και τρως. Λατρεμένο πρωινό: τοστ με σοκολάτα γάλακτος και φράουλες ή μπανάνα.

5) Αυγά. Είτε τα βράζεις για 5 λεπτά, είτε λιώνεις λίγο βούτυρο, τα σπας μεσα στο τηγάνι και όταν ασπρίσει το ασπράδι τους πετάς με ένα κουτάλι το καυτό βούτυρο στον κρόκο για να ψηθεί και αυτός ή τα σπας σε μπόλ, προσθέτεις αλάτι, πιπέρι, λίγο γάλα και λίγο τυρί, τα χτυπάς καλά με ένα πηρούνι και τα ρίχνεις σε τηγάνι με καυτό βούτυρο. Όταν αρχίσει και σχηματίζεται κρούστα από κάτω, καπακώνεις με ένα καπάκι που εφαρμόζει στο τηγάνι και αφήνεις 3 λεπτά. Συγχαρητήρια, μόλις γλίτωσες το γύρισμα.

6) Το πιο εύκολο κρεας είναι το κοτόπουλο. Παίρνεις ένα στήθος, το χτυπάς με το σφυράκι να γίνει πλατύ και κάνεις ένα φακελάκι από αλουμινόχαρτο. το βάζεις μέσα με αλάτι, πιπέρι και λεμόνι, κλείνεις καλά το φακελάκι, το βάζεις σε ταψί και ψήνεις 20 λεπτά στους 200.

7) Το πιο εύκολο θαλασσινό είναι οι γαρίδες. Πάτρες κατεψυγμένες και καθαρισμένες. Ακολούθα τις οδηγίες στο σακουλάκι για να τις αποψυξεις. Μετά τηγανισε τες για 5 λεπτά σε καυτό λάδι. Σβήσε με κρασί ή με ούζο και ρίξε σάλτσα ντομάτας. Μόλις βράσει έιναι έτοιμο.

Κι επειδή είμαι καλός άνθρωπος σου έχω και γλυκάκι για να κερνάς τους φίλους σου και να το παίζεις master chef.
8) Αγοράζεις ένα πακέτο σφολιάτα. Ανοίγεις το κουτί, βγάζεις το ενα φύλλο και το αφήνεις να ξεπαγώσει. Το άλλο το βάζεις αμέσως στην κατάψυξη. Όταν ξεπαγώσει το φύλλο το ξεδιπλώνεις και πασπαλίζεις με 2/3 κούπας μαύρη ζάχαρη (να πάει παντού), κανέλα και ξύσμα πορτοκαλιού. Τυλίγεις σε ρολό. Το ρολό το τυλίγεις σε μεμβράνη και το βάζεις μισή ώρα στην καταψυξη. Το βγάζεις, το κόβεις σε φέτες. Σε έτα ταψί στρώνεις μια λαδόκολλα, βάζεις απάνω τις φέτες (αρκετα μακριά μεταξύ τους γιατί η σφολιάτα φουσκώνει) και ψήνεις 20 λεπτά στους 200.

Καλή όρεξη!!!

The dark side of chocolate: My humble opinion

Είναι κατακαίνουργιο, με κοκκινη πινακιδα με μαύρα γράμματα και σε προ(σ)καλεί να μπεις μέσα. Είναι πάρα πολύ μικρό, χωράει 4 τραπεζάκια-μετρημένα και ο χωρος θυμίζει το σπίτι που μπήκαν ο Χάνσεν και η Γκρέτελ, αν το είχε σκηνοθετήσει ο Tim Burton. Το πάτωμα είναι η κλασσική αγαπημένη σκακιέρα με κόκκινα και μπεζ πλακάκια, όχι ασπρόμαυρα, στα δεξιά είναι το μπαρ, το οπίο έχει μια βιτρίνα με όλα τα σοκολατάκια που φτιάχνει το μαγαζι. Μικρά, παράξενα σε ύφος και σε γεύση που (αν βρεις να κάτσεις) θα σου έρθουν σε πιατάκι για να τα δοκιμάσεις. Έχει πολύ καλό τσαι και καφέ, αλλά φυσικά θα παραγγείλετε ρόφημα σοκολάτας. Γιατί και το ρόφημα και όλα τα σοκολατάκια φτιάχνονται απο Valhrona, την οποία την λες και καλύτερη σοκολάτα στον κόσμο. Το ρόφημα δε, φτιάχνεται απο 2 διαφορετικές περιεκτικότητες, οπότε η γευση του είναι διαφορετική ακόμα και απο τα άλλα μαγαζιά που σερβίρουν ρόφημα σοκολάτας από το συγκεκριμένο brand. Επίσης σερβίρουν και ένα από τα ελάχιστα κρασιά που ταιριάζουν με την σοκολάτα, οπότε ένα early drink με σοκολατάκια για τσιμπολόγημα μπορεί εύκολα να μπει στο πρόγραμμα για να τελειώσει μια κουραστικη μέρα. Ο λόγος που τονίζω το early drink είναι γιατί το μαγαζί είναι μεν ανοιχτό από τις 7 το πρωί αλλά 10 μ.μ. το αργότερο κλείνει. Πριν φύγετε αγοράστε ένα κουτί με σοκολατάκια, δύσκολα θα βρείτε αλλού τόσο περίεργους συνδυασμούς, όπως σοκολάτα με βασιλικό, κέδρο ή παρουνόσπορο (κι αυτά ήταν μόνο όσα δοκίμασα εγώ). Ο ιδιοκτήτης είναι ευγενέστατος και πρόθυμος να εξηγήσει τα πάντα και να βοηθήσει να επιλέξετε. Επίσης είναι πιστός στις άριστες πρώτες ύλες. Α και τιμές λογικοτατες!!!

Η πραγματικη βανίλια είναι μαύρη...και άλλες 10 διατροφικές αλήθειες!!!

Ok, δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να έχει σπουδάσει μαγειρική και ζαχαροπλαστική, ούτε να ξοδεύει τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του ανάμεσα σε βιβλία μαγειρικής, κατσαρόλες και σουρωτήρια, αλλά θεωρώ απαράδεκτο για να μην πω ηλίθιο το να μην ξέρεις να ξεχωρίζεις αν αυτό που τρως είναι το αυθεντικό ή το υποκατάστατο...Για να σας βοηθήσω λοιπόν, εγώ που αν κάτι δεν είναι αληθινό δεν μου αρέσει θα σας αποκαλύψω τις 10+1 συνηθέστερες παρανοήσεις σχετικά με την διατροφή σας

1) Η πραγματική βανίλια είναι μαύρη. Κατράμι όμως. Η βανίλια είναι φυτό περίπου σαν κρίνος με έναν μαύρο μίσχο, αυτός ο μίσχος μπαίνει σε γυάλινα (καλύτερα) φιαλίδια και για να χρησιμοποιηθεί σχίζεται, αφαιρούνται και χρησιμοποιούνται τα επίσης κατάμαυρα σποράκια του. Αυτή η άσπρη βλακεία είναι βανιλίνη, δηλαδή χημική εσάνς, η οποία θα μου πείτε είναι χρήσιμη (γιατί δεν μπορείς να κάνεις κορμό σοκολάτας ούτε κεικ με τα σποράκια) και φτηνή. Λύση: Ζάχαρη βανίλιας. Γεμίζετε ένα γυάλινο δοχείο με λεπτή ζάχαρη και βάζετε 3-45 μίσχους από βανιλια (αφού έχετε χρησιμοποιήσει) τα σποράκια τους. Σε 5-7 μέρες η ζάχαρη θα έχει αρωματιστεί.

2)Η πραγματική καρμπονάρα δεν έχει κρέμα γάλακτος, έχει αυγά. Μην πάτε περιχαρείς σε κανένα αυθεντικό ιταλικό εστιατόριο, ζητήσετε καρμπονάρα και μετα την γυρίσετε πίσω γιατί είναι αηδία και δεν τρώγεται. Αυτή η αηδία είναι η original συνταγή, το άλλο είναι ζυμαρικά αλα κρεμ με bacon. Ναι είναι πολύ νοστιμότερο αλλα όχι δεν είναι καρμπονάρα.

3) Το βιταμ δεν είναι βούτυρο. Μπορεί να το αντικαταστήσει, έχει γεύση που συνδυάζεται πολύ ευκολότερα με τα γλυκά, αλλά είναι υδρογωνομένα φυτικά έλαια τα οποία δεν είναι και ότι καλύτερο για την υγεία. Προσέχετε λοιπόν, και αντικαταστήστε το όπου το ανέχεται η γεύση σας με ένα βούτυρο που δεν μυρίζει πολύ έντονα (αγελαδινό).

4) Η πραλίνα φουντουκιού δεν είναι η μερέντα. Η πραλίνα είναι ένα σκευασμα το οποίο γίνεται από νερό, ζάχαρη και κάποιο ξηρό καρπό. Αυτό τρίβεται, όμογενοποιείται και γίνεται μια πάστα η οποία είναι σφιχτή και δεν έχει ίχνος σοκολάτας. Αυτό υποτίθεται ότι ανακατεύεται με γάλα και κακάο και γίνεται μερέντα. Αν πάτε να το κάνετε, θα έχετε ένα πάρα πολύ υγειινό και νόστιμο αποτέλεσμα, αλλά δεν θα έχει καμία σχεση με του εμπορίου.

5) Το σιρόπι καραμέλας είναι απλά νερό και ζάχαρη. Δεν έχει αρώματα, δεν έχει χρωστικές. Κάντε το σπίτι σας!!!!

6) Το πραγματικό ρόφημα σοκολάτας γίνεται από πλάκα σοκολάτας και γάλα και είναι πηχτό. Αυτές οι σκόνες που κάνουν αυτό το νερομπλουμ, στο οποίο αν βάλετε και φτηνό γάλα μεταμορφώνεται σε καθαρτικό δεν είναι ούτε νόστιμες, ούτε και πολύ ευχρηστες τελικά. Αντικαταστήστε τες με κουβερτούρα και ανακατέψτε 5 λεπτά περισσότερο, δεν χάθηκε ο κόσμος.

7) Το πραγματικό γιαούρτι δεν είναι ξινό. Το απέφευγα χρόνια γιατ'ι εμένα τα ξινά φαγητά δεν μου αρέσουν, μέχρι που έπρεπε να πάρω αντιβίωση και ο συνταξιούχος απέναντι μου είπε να πάρω Όλυμπος, φαντάζομαι ότι αν το ψάξετε θα βρείτε και άλλα από μικρές φάρμες που κάνουν εξίσου καλό γιαούρτι. Το γιατί οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες κάνουν γιαούρτι που δεν τρώγεται δεν χρειάζεται να σας το πω καν νομίζω...Πάρτε κάνα στραγγιστό να κάνετε αλμυρα ντιπ στην χάση και στην φέξη και thats it!!!

8) Το αυθεντικό σνίτσελ γίνεται από μοσχάρι και δεν βάζουμε τριμμένη φρυγανιά αλλά τριμμένο μπαγιάτικο ψωμί. Είναι πάρα πολύ λεπτό και τηγανίζεται ελάχιστα. Τα χοιρινά και τα κοτόπουλα που τα παραγγέλνουμε ως σνίτσελ είναι απλά πανέ.

9) Η αυθεντική σαλάτα του Καίσαρα έχει αντζούγιες στην σως. Επίσης μην την πάρετε σε αυθεντικό ιταλικό άμα δεν το ξέρετε γιατί μια ψαρίλα θα σας έρθει και είναι κρίμα.

10) Το χύμα φυσικά αρωματισμένο τσάι δεν έχει καμία σχέση με το τσαι σκόνη στα φακελάκια. Δοκιμάστε το και προτιμήστε το.

+1) Τα αυθεντικά λουκάνικα ούτε μπαίνουν στο ψυγείο ούτε σε πλαστικό. Ωριμάζουν στον αέρα ή αποθηκεύονται μέσα σε ζωικό λίπος. Αυτά που είναι σε πλαστικό αν δεν καταναλωθούν αμέσως μετά το άνοιγμα πρέπει να πετιούνται γιατί είναι πολύ εύκολο να χαλάσουν.

Hip cafe: Pancakes και ζεστος καφές

Οk, το ομολογώ, παρόλο που λατρευω τα pancakes βαριέμαι -θανάσιμα όμως- να τα φτιάξω. Έψαχνα αρκετά χρόνια ένα μαγαζί που να φτιάχνει pancakes και όχι κακομούτσουνες τηγανίτες της γιαγιάς (τις οποίες πληρώνεις και το βάρος σου σε χρυσό) και μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βρήκα κάτι να αξίζει τον κόπο και με χαρά σας μεταλαμπαδεύω την προσφάτως αποκτειθείσα γνώση μου. Το Hip Cafe λοιπόν βρίσκεται στην Μητροπόλεως στον αριθμό 26, όπου μέχρι προσφάτως αν δεν με απατά η μνήμη μου υπήρχε ενα υφασματάδικο. Η προηγούμενη χρήση του δεν του φαίνεται πάντως. Κατάλευκο, φωτεινό, καθαρό με πινελιές από λαχανί και θαλασσί και έναν ΤΕΛΕΙΟ πίνακα πάνω από τα τραπεζάκια στην "αίθουσα" που κοιτάει προς Ερμού. Το σέρβις είναι το ταχύτερο που έχω δει, μας ακολούθαγε σχεδόν με τα ποτήρια του νερού για να έχουμε να δροσιστούμε με το που θα καθήσουμε, πρόσεχε όλη την ώρα το πόστο του και ήταν χαμογελαστός και ευγενέστατος. Ο κατάλογος ήταν από τους πληρέστερους που έχω δει. Είχε εκτός από pancakes, καφέδες, χυμούς, σοκολάτες, τσάγια και λοιπά προφήματα, snacks, σαλάτες, γλυκά, cocktails και κυρίως πιάτα (μου χτύπησε στο μάτι ένα ριζοτο η αλήθεια είναι αλλά ήταν πολύ νωρις για μεσημεριανό). Η κουζίνα είναι ανοιχτή και βλέπετε όλη την διαδικασία παρασκευής του φαγητού σας άμα θέλετε, είναι ανοιχτό από τις 7:30 το πρωί και δίνει και πακέτο...έτσι για να φτιάξετε μια περίεργη μέρα στην δουλειά, για να κάνετε χαρούμενο το άρρωστο βλαστάρι σας ή απλά για να γουρουνιάσετε άλλη μια φορά με το που θα γυρίσετε σπίτι σας!!!