Διάβαζα την συνέντευξη του Κωστόπουλου στο θέμα και το συνειδητοποίησα και επισήμως. Η χρυσή εποχή τελείωσε. Από το 81 που έπεσε το πρώτο δανεικό κι αγύριστο χρήμα στην αγορά μέχρι το 2009 λυσσάξαμε. Η εποχή που χαρακτήρισε βέβαια την ασυδωσία, το "φερε όλα τα λουλούδια στο τραπέζι κουμπάρε, το κράτος πληρώνει" αλλά και την εξευρωπαισμένη εκδοχή του βαλκάνιου ευατού μας ήταν τα 90's. Μπήκε στην ζωή μας η ιδιωτική τηλεόραση, το 24ώρο προγραμμά της, η διαφήμιση και το lifestyle. Τρομάρα μας. Τον τελευταίο μήνα βλέπω μια συνεχή επιστροφή στις συνήθειες των 90's που αντέχει η τσέπη μας. Εκτός από τον παλιμπαιδισμό που δέρνει όλους εμάς που μεγαλώσαμε στα 90's (βραδιές disney με πίτσα και amita motion, γαριδάκια και gordons space κάπου με θέα, παραγγελία fantas μπλε σε κυριλέ καφετέρια του Ναυπλίου-ναι, εγώ το κανα), και άλλες ηλικίες κάνουν ένα εμπρός πίσω στις ένδοξες εποχές που το χρήμα έρεε. Ιδού οι 5 τρόποι για να τα αναβιώσετε χωρίς να γίνετε ρεζίλι.
1) Δείτε live τους λατρεμένους τραγουδιστές των 90's. Επανενώθηκαν τα Κακά Κορίτσια, ο Πασχάλης δεν έχει σταματήσει να τραγουδάει και φαντάζομαι ότι όλο και κάπου θα πετύχετε τον Μπίγαλη να τραγυδάει "του Αιγαίου τα blues". H Σοφία Αρβανίτη τι να κάνει άραγε???
2) Κάψτε ΟΛΑ τα εγκεφαλικά κύτταρα του bartender ζητώντας tequila sunrise, screwdriver, sex on the beach και cuba libre. Απαιτήστε και την κιτς ομπρελίτσα.
3) Εκτός από τους λατρεμένους απαράδεκτους και τις 3 χάριτες, ψάξτε, βρείτε και ξαναδείτε "ο Πέτρος και τα κορίτσια του", "Τζιν και τσέρυ", "'Αλλη το πρωί, άλλη το βράδυ", "Με αγάπη Άννα", "Bravissimo", "Βαρβαρότητες".
4) Κάντε 90's theme party. Τώρα που είναι ακόμα κοντά οι Απόκριες. Φορέστε εκείνο το ανεκδιήγητο τζιν που φτάνει στις μασχάλες, το μπουστάκι που αφήνει όλη την υπόλοιπη κοιλιά έξω, μάυρο δερμάτινο και αρβύλες (αυτά είναι και τώρα στην μόδα) και χορέψτε μέχρι πρωίας "τι είχαμε , τι χάσαμε, στο λέω σε ξεχάσαμε", "είμαι στα χάι μου όταν σε έχω πλάι μου" και "αν ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα".
5) Βρείτε το παλιό σας Nintedo και παίξτε super mario. Το αυτό κάντε και με το tetris. Βρείτε τις κασέτες με τις αφιερώσεις και κάντε τες ψηφιακές. Το αυτό κάντε και με τις βιντεοκασσέτες σας. Ξαναδιαβάστε ό,τι γράφατε πίσω από τις φωτογραφίες σας τότε που δεν ήταν ψηφιακές. Θυμηθείτε την απόλυτη ηδονή του να χωρίζεις και να ξεσπάς σκίζοντας μετά μανίας τις photo από τις διακοπές στην άγνωστη τότε Σκιάθο. Για το κλασσικό, αποκεφαλίζουμε ή ζωγραφίζουμε μουστάκια και κέρατα στον μισητό στις ομαδικές φωτογραφίες, δεν μιλάω, qυρία.
Και 5 τρόποι αναβίωσης που πρέπει να αποφύγετε:
1) Μην κάνετε ποτε ποτε ξανά το μαλλί σας περμανάντ. Μην αφήσετε άβγαλτο το φρύδι σας και μην ξαναχρησιμοποιήσετε τον συνδυασμό γαλάζια και φούξια σκιά, μαζί με μαυρη μάσκαρα και καφε μολύβι με κόκκινα χείλη.
2) Μην ξαναχρησιμοποιήσετε για κανένα λόγο φράσεις όπως "μας κούφανες", "έτσι την βρίσκω", "έκανα καμάκι", "σπορτεξ".
3) Μην έρθετε σε επικοινωνία για κανένα λόγο με τον τύπο που του σκίζατε τις φωτογραφίες από την Σκιάθο. Μπορεί να ήταν μεγάλος έρωτας, μπορεί να είστε μόνη σαν το λεμόνι, αλλά το παρελθόν είναι παρελθόν για κάποιο λόγο. Συνέλθετε.
4) Μην πάτε ολόκληρη γαιδάρα στο λούνα πάρκ τα αηδονάκια να κάνετε σαλίγκαρο. Δεν είστε πια 12 και δεν είστε πια 30 κιλά. Το μηχάνημα πάλι είναι εκεί από τότε. Θα σας μείνει στο χέρι μαντάμ.
5) Μην φορέσετε στην καθημερινότητα σας το τζιν μέχρι τις μασχάλες και το μπουστάκι. Ναι, και εμείς χαρήκαμε που σας κάνει ακόμα, αν κάνει και ο αντρας σας το μαλλί που του απέμεινε λασπωτήρα, θα σας ρωτάνε από ποια χρονοκάψουλα βγήκατε.
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
crash test στα malls της Αθήνας
Τα malls τα σιχαίνομαι!!!!Δεν μου αρέσει η λογική τους, είναι σχεδόν κλειστοφοβικά, τσαντίζομαι που δεν μπορώ να δω ήλιο και εκνευρίζομαι φοβερά που χάνω την αίσθηση του χρόνου. Είναι και η βαβούρα των παιδακίων που τσιρίζουν και τρέχουν δεξα ζερβά, είναι και που θες αμάξι να πας, γενικά μπλιαχ. Η μοίρα βέβαια παίζει πολύ περίεργα παιχνίδια, και όσο τα σιχαίνομαι, τόσο μπροστά μου τα βρίσκω. Παραθέτω λοιπόν, την γνώμη μου για όλα αυτά τα αμερικανόφερτα στα οποία πάω σκεπτόμενη την σοφία πάνω στην οποία σχεδιάστηκε η οδος Αθηνας.
The Mall: Το πρώτο mall που άνοιξε στην Αθήνα. Ευτυχώς που πάει εκεί περιφερειακός δρόμος αλλιώς δεν θα είχα προλαβει ΠΟΤΕ προβολή σε ταινία. Αξίζει να πας για να ψωνίσεις από τα hot diamonds, να αγοράσεις το τσουμπλέκι που έβλεπες 4 τα χαράματα απο το telemarketing store γλιτώνοντας τα 9 ευρώ έξοδα αποστολής και να μπουκάρεις στα μεγαλύτερα zara home που έχουμε και να φύγεις αύριο.
Golden Hall: 2 και μόνο λόγοι να πατήσεις εκεί μεσα. Τα Ben&Jerry's και η τεράστια ποικιλία σε fred perry. Α, και τα links of London αν δεν μένεις κοντα στο κέντρο και θες να βρεις κάπου να παρκάρεις το ρημάδι σου πριν γεράσεις πίσω από το τιμόνι ψάχνοντας 1 θέση στην Ομήρου. Το φαγητό τους είναι ανθρωπεμένο, το οποίο το εκτιμάς, όσο να πεις, έχουν και κάποια σημεία από τα οποία μπαίνει και λίγο φυσικό φως, το οποίο το εκτιμάς επίσης. Κατά τα άλλα είναι πανάκριβο, δεν έχει πουθενά να καθίσεις να ξαποστάσεις χωρίς να χρειάζεται να παραγγείλεις κάτι και σε μεγάλη κρίση ταυτότητας ντρέπεσαι και που αναπνέεις εκεί μέσα, γτ με τόσο μάρμαρο φοβάσαι μην τους το λερώσεις....
Metro Mall: Καλέ, τη αηδία είναι αυτή???Πάλι καλά που είναι το πιο προσβάσιμο από όλα. Βγαίνεις απότο μετρό και μπαίνεις μέσα. Κατά τα άλλα, είναι σαν το mall το κλασσικό, αλλά λίγο πιο κοντό και λίγο πιο ψυχωπλακωτικό, τα μαγαζιά που και καλά είναι διαφοροποιημένα είναι δεύτερα και για να φας κάτι της προκοπής πρέπει να το αγοράσεις από τα cinabbon.
Athens Heart: Κοντεύει να κλείσει, αν δεν έκλεισε ακόμα. Αλλά είναι το πιο συμπαθητικό από όλα. Κατ αρχήν έχει φυσικό φως. Κατά δευτερον δεν βολεύει κανέναν άλλον εκτός από όποιον θέλει να ψωνίσει, οπότε δεν είναι ποτε πήχτρα. Σε περίοδο εκπτώσεων σε φάση που είχα λεφτά δε, βρήκα την χαρά μου. Όλα στο νουμερο μου ήτανε!!!
River West: Ο λόγος που καθηστέρησα να γράψω αυτήν την εβδομάδα. Παρόλο που είναι στα δυτικά και είσαι όσο να πεις αρντικά προδιαθετειμένος, ήταν αρκετά αξιοπρεπές. Κατ αρχήν μοιράζεται το ίδιο ΔΩΡΕΑΝ παρκινγκ με τα ΙΚΕΑ. Κατα δεύτερον, έχει μαγαζιά τα οποία δεν υπάρχουν ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού στην Αθήνα, όπως τα peacocks που είναι αγγλική μάρκα, τύπου ανάμεσα στα zara και τα massimo duty, μια εταιρεία με φυσικά καλλυντικά, και τα exe, τα οποία τα φέρνει ο τσακίρης μαλλάς αλλά εκεί έχει αποκλειστικά το brand. Μόλις βαρεθείς, πας στα ΙΚΕΑ και τρως κεφτεδάκια (εχω πάθει εμμονή με αυτά, όχι αηδίες).
MacArthur Glenn: Πόσο πιο μακριά από τον πολιτισμό να στήσεις ενα mall??Και μάλιστα εκπτωτικό???Ότι κερδίζεις από τα ρούχα το ακουμπάς στις βενζίνες. Η αλήθεια είναι ότι είναι το πιο μεγάλο και το πιο όμορφο από όλα, θυμίζει λίγο Val d'Europe του Παρισίου, είναι και δίπλα στο Αττικό Ζωολογικό Παρκο που ΠΕΘΑΙΝΩ να πάω, αλλά οι εκπτώσεις είναι κάτι τύπου 15-20%, δλδ τπτ, όταν κάτι έχει αρχική τιμή 600 ευρώ...Για επίσκεψη μετά το αττικό πάρκο, μια ωραιότατη καθημερινή, λέει πάντως...
Avenue: Δεν εχω πάει. Ούτε κι εσείς φαντάζομαι...
The Mall: Το πρώτο mall που άνοιξε στην Αθήνα. Ευτυχώς που πάει εκεί περιφερειακός δρόμος αλλιώς δεν θα είχα προλαβει ΠΟΤΕ προβολή σε ταινία. Αξίζει να πας για να ψωνίσεις από τα hot diamonds, να αγοράσεις το τσουμπλέκι που έβλεπες 4 τα χαράματα απο το telemarketing store γλιτώνοντας τα 9 ευρώ έξοδα αποστολής και να μπουκάρεις στα μεγαλύτερα zara home που έχουμε και να φύγεις αύριο.
Golden Hall: 2 και μόνο λόγοι να πατήσεις εκεί μεσα. Τα Ben&Jerry's και η τεράστια ποικιλία σε fred perry. Α, και τα links of London αν δεν μένεις κοντα στο κέντρο και θες να βρεις κάπου να παρκάρεις το ρημάδι σου πριν γεράσεις πίσω από το τιμόνι ψάχνοντας 1 θέση στην Ομήρου. Το φαγητό τους είναι ανθρωπεμένο, το οποίο το εκτιμάς, όσο να πεις, έχουν και κάποια σημεία από τα οποία μπαίνει και λίγο φυσικό φως, το οποίο το εκτιμάς επίσης. Κατά τα άλλα είναι πανάκριβο, δεν έχει πουθενά να καθίσεις να ξαποστάσεις χωρίς να χρειάζεται να παραγγείλεις κάτι και σε μεγάλη κρίση ταυτότητας ντρέπεσαι και που αναπνέεις εκεί μέσα, γτ με τόσο μάρμαρο φοβάσαι μην τους το λερώσεις....
Metro Mall: Καλέ, τη αηδία είναι αυτή???Πάλι καλά που είναι το πιο προσβάσιμο από όλα. Βγαίνεις απότο μετρό και μπαίνεις μέσα. Κατά τα άλλα, είναι σαν το mall το κλασσικό, αλλά λίγο πιο κοντό και λίγο πιο ψυχωπλακωτικό, τα μαγαζιά που και καλά είναι διαφοροποιημένα είναι δεύτερα και για να φας κάτι της προκοπής πρέπει να το αγοράσεις από τα cinabbon.
Athens Heart: Κοντεύει να κλείσει, αν δεν έκλεισε ακόμα. Αλλά είναι το πιο συμπαθητικό από όλα. Κατ αρχήν έχει φυσικό φως. Κατά δευτερον δεν βολεύει κανέναν άλλον εκτός από όποιον θέλει να ψωνίσει, οπότε δεν είναι ποτε πήχτρα. Σε περίοδο εκπτώσεων σε φάση που είχα λεφτά δε, βρήκα την χαρά μου. Όλα στο νουμερο μου ήτανε!!!
River West: Ο λόγος που καθηστέρησα να γράψω αυτήν την εβδομάδα. Παρόλο που είναι στα δυτικά και είσαι όσο να πεις αρντικά προδιαθετειμένος, ήταν αρκετά αξιοπρεπές. Κατ αρχήν μοιράζεται το ίδιο ΔΩΡΕΑΝ παρκινγκ με τα ΙΚΕΑ. Κατα δεύτερον, έχει μαγαζιά τα οποία δεν υπάρχουν ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού στην Αθήνα, όπως τα peacocks που είναι αγγλική μάρκα, τύπου ανάμεσα στα zara και τα massimo duty, μια εταιρεία με φυσικά καλλυντικά, και τα exe, τα οποία τα φέρνει ο τσακίρης μαλλάς αλλά εκεί έχει αποκλειστικά το brand. Μόλις βαρεθείς, πας στα ΙΚΕΑ και τρως κεφτεδάκια (εχω πάθει εμμονή με αυτά, όχι αηδίες).
MacArthur Glenn: Πόσο πιο μακριά από τον πολιτισμό να στήσεις ενα mall??Και μάλιστα εκπτωτικό???Ότι κερδίζεις από τα ρούχα το ακουμπάς στις βενζίνες. Η αλήθεια είναι ότι είναι το πιο μεγάλο και το πιο όμορφο από όλα, θυμίζει λίγο Val d'Europe του Παρισίου, είναι και δίπλα στο Αττικό Ζωολογικό Παρκο που ΠΕΘΑΙΝΩ να πάω, αλλά οι εκπτώσεις είναι κάτι τύπου 15-20%, δλδ τπτ, όταν κάτι έχει αρχική τιμή 600 ευρώ...Για επίσκεψη μετά το αττικό πάρκο, μια ωραιότατη καθημερινή, λέει πάντως...
Avenue: Δεν εχω πάει. Ούτε κι εσείς φαντάζομαι...
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
Και τώρα που ήμαστε και με την βούλα οι παρακατιανοι ζητιάνοι της Ευρώπης και ησυχάσαμε, μπορούμε σας παρακαλώ να αποβάλλουμε την μεγαλομανία που έχουμε λυσσάξει να συντηρούμε από το 80 που φάγαμε αλόγιστα τα πρώτα δανεικά λεφτα του έθνους???Ευχαριστώωωωωωωωω!!!!!!Άκουγα κάπου τον Κραουνάκη να λέει πως πραγματικά χαίρεται που μας έπιασε η κρίση. Δεν θα πω ότι χαίρομαι κιόλας but I see his point. Όταν το χρήμα δεν ρέει σε αφθονία αναγκάζεσαι να ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ. Οπότε αναγκαστικά θα επιβιώσουν (επιχειρηματικά τουλάχιστον) αυτοί που αξίζουν. Οι αλλοι ας πάνε στην μαμά τους κι ας φάνε γιουβαρλάκια, ας γίνουν αγρότες, παπάδες, ό,τι τους φωτίσει αρκει να κανουν ΚΑΛΑ και ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αυτό που θα κάνουν μετά. Γιατί δεν ξέρω αν σας το πανε, τα αεριτζίδικα λεφτα είναι ΚΟΜΜΕΝΑ. Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε ιδεατή. Αλλά, όπως σε κάθε γεγονός που συμβαίνει σε αυτόν τον ρημάδι πλανήτη έχει και την θετική της πλευρά. Πάσχισα να την βρω είναι η αλήθεια, αλλά με καμάρι σας παραθέτω 10 θετικές πλευρές της κατάντιας μας (ναι, ειρωνεύωμαι).
1) Η αναβίωση της μοδίστρας: Τις αγαπώ. Ήταν και η μαμά μου μια, στα νιάτα της. Γι αυτό ήταν η πιο καλοντυμένη στην ομολογουμένως λαική συνοικία που έμενε. Πέρα από την πλάκα όμως, τι κάνεις όταν θες ένα καλό φόρεμα, από καλό ύφασμα, ραμμένο τέλεια και δεν θες (ή δεν μπορείς) να δώσεις ένα σκασμό λεφτά??? Παίρνεις 1 ωραιότατη φωτογραφία από το φόρεμα που θες, πας σε μια πολύ συθμπαθητική κυριούλα (αν είσαι καπάτσα και ξέρεις από ποιότητες πας στην Αθηναϊδος και αγοράζεις και το ύφασμα) και στο ράβει στα μέτρα σου. Έγω το κάνω αυτό τα τελευταία 2 χρόνια γτ θέλω πράγματα που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Αφού λύσσαξα να κάνω βόλτες στα μαγαζιά, το πήρα απόφαση, αγόρασα 2 μέτρα καλό μετάξι, εξήγησα στην γυναίκα πως ήθελα την φούστα μου, μου την έφτιαξε και ησύχασα. Την πλήρωσα και το 1/3 την τιμής που θα την έβρισκα οπουδήποτε αλλού και ησύχασε και η τσέπη μου. Next mission, πράσινο βελούδινο σακάκι.
2) Οι πραγματικές γεύσεις. Μόλις άνοιξε ένα μαγαζάκι στο Γκάζι που φτιάχνει καραμέλες, χειροποίητες, παρουσία πελάτου. Σκίζει και πολύ καλά κάνει. Γιατί ξέρεις τι αγοράζεις, νερό ζάχαρη και βρώσμο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Ούτε συντηρητικά, ούτε περίεργες χρωστικές. Δίνεις 1 ευρώ παραπάνω και ξέρεις ότι το παιδάκι σου δεν θα βγάλει ουρά. Το ίδιο φαντάζομαι ότι θα γίνει μόλις αποφασίσει η οποιαδήποτε γιαγιά να φτιάχνει πίτες μπροστά στην βιτρίνα του οποιουδήποτε τυροπιτάδικου ή αποφασίσει να πουλάει χειροποίητο φρέσκο φύλλο στον μπακάλη τη γειτονιάς. Επίσης θα σταματήσουμε να φτιάχνουμε μπεσαμέλ από το κουτάκι, πουρέ από το κουτάκι, λουκουμάδες από το κουτάκι και ΣΚ@Τ@ από το κουτάκι γιατί θα είναι ακριβά. Τώρα πια χρόνο θα έχουμε, λεφτά δεν θα έχουμε. ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
3) Θα εξαφανιστούν από προσώπου γης όλοι οι τραγουδιστές που εμπίπτουν στην κατηγορία "από φωνή κορμάρα". Θυμάσαι τις εποχές που πήγαινες στην Μπεζαντάκου και της τα ακούμπαγες για να γελάσεις???Δες λοιπόν τι βίλα έχτισε η Μπεζαντάκου και μεινε στο δυάρι στα Πατήσια ηλίθιε!! Παλιά, για να γίνεις τραγουδιστής ή ηθοποιός έπρεπε να ξεπεράσεις την κοινωνική κατακραυγή που ακολουθούσε το επάγγελμα. Γι αυτό το έκανες μόνο αν το ήθελες πολυ ΚΑΙ είχες και ταλέντο. Ε, τώρα που δεν έχει κοινωνική κατακραυγή αλλά δεν έχει ούτε λεφτα κάτι τέτοιο θα γίνει και πάλι ευτυχώς για τα αυτάκια μου!!!!
4) Ευγένεια και άμεση εξυπηρέτηση στο Δημόσιο: Τώρα??Που θα αρθεί η μονιμότητα??Ε ρε γλέντια!!!Ας τολμήσουν αν μην σε εξυπηρετήσουν αμα θέλουν. Φόρμα καταγγελίας, επίδοση στον ανώτερο και χαίρετε!!!Πόσες καταγγελίες θα αγνοήσει??ε??ΠΟΣΕΣ???Εχω να δω χαμόγελα και αβρότητες στην Εφορία!!!Έχετε να δείτε άμεση εξυπηρέτηση στο ΤΣΜΕΔΕ, στο ΙΚΑ και σε όποιον άλλο οργανισμό συστάθηκε με θεμέλιο λίθο την ταλαιπωρία σας!!!Αμα σας τσαμπουκαλευτούν ρωτήστε απλά και μειλίχια "το ονοματάκι σας??"
5) Θα μείνει κάνα δεντράκι όρθιο σε Πεντέλη, Υμμητο και ό,τι άλλο υπάρχει στα περίχωρα των Αθηνών. Οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια πια, το οποίο σημαίνει ότι μπορείς να εγκαταλέιψεις το όνειρο του πανάκριβου σπιτιου στα προάστεια, που θα σου έτρωγε τα 3/4 του μισθου για τα επόμενα 125 χρόνια και να κάτσες στα αυγά σου στην γραφική Κυψέλη, που είναι και κοντά στα θέατρα. Οι εργολάβοι θα σταματήσουν να χτίζουν όπου να ναι γτ το χρήμα δεν ρέει, οπότε θα σταματήσουν να καίγονται και τα δεντράκια γυρω γυρω. Εγώ χαίρομαι!!!
6) Θα σταματήσω να βλέπω ξυλόκοτες και καράβλαχους να μου μοστράρουν το τελευταίο τους πανάκριβο ρολόι/τσαντάκι/κινητό/αμάξι/ρούχο. Έχουμε κρίση κουκλίτσα μου, θα φοράς και τα περσυνά σου ρούχα, δεν θα είναι καινούργια, αλλά θα έχουν προσωπικότητα. Μουχαχαχαχαχαχα!!!
7) Όποιος δεν θέλει να σπουδάσει, ΔΕΝ θα σπουδάζει. Είχα βαρεθεί στα διάφορα σχολεία από τα οποία πέρασα να βλέπω παιδάκια τα οποία ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ σε αυτήν την κωλοζωή. Δεν ήταν ούτε χαζά, ούτε άχρηστα, απλά δεν τους άρεσε. Επειδή η μαμα τους έιχε μια λίγο διαφορετική άποψη βέβαια, το μαρτύριο τους επεκτεινόταν και στο σπίτι με 100 ακριβωπληρωμένα ιδιαίτερα, με τους καυγάδες την ώρα του μηχανογραφικου (μην βάλεις ΤΕΙ ηλεκτρολογίας, βάλε θεολογία, την ίδια βάση έχουν αλλά το άλλο είναι πανεπιστήμιο) και μετά με μια φοβερή καριέρα ανέργου. Θέλει το παιδι σου να γίνει υδραυλικός μαντάμ, ΤΩΡΑ θα γίνει μοιραία. Γιατί ούτε λεφτά σου περισσεύουν για ιδιαίτερα, ούτε αυτό θα διαβάσει μόνο του. Μην ανησυχείς, περισσότερα θα κονομάει. Και το πτυχίο θα ξαναπάρει την αίγλη που του αξίζει.
8) Θα ξελυσσάξουν τα κομματόσκυλα στις σχολές. Εξηγούμαι. Αν μπεις σε οποιαδήποτε σχολή, έστς και για να ρωτήσεις που είναι η ρημάδα η τουαλέτα θα πέσουν επάνω σου να σε φάνε τουλάχιστον ένα τσογλάνι από κάθε παράταξη. Φυσικά και δεν το κάνουν από την καλή τους την καρδιά. Έχουν όνειρο να γίνουν μελλοντικοί Τσίπρες, Αντωνίου ή Νατάσσα Παζαίτη. Ή ακόμα πιο πεζά θέλουν να τους περνάνε αβλεπί οι φιλικά προσκείμενοι στην παράταξη καθηγητές. Ζητάνε το κινητό σου και σου τα κανουν ΝΑ. Για τους χορούς/φεστιβαλ που διοργανώνουν (οπότε και θα τα μαγκώσουν απο τα εισητήρια της εισόδου), για τις φοιτιτικές εκλογές, για να γραφτείς στην ρημαδοπαράταξη, για τα ΠΑΝΤΑ. Τώρα που όλα αυτά αποτελούν όνειρο θερινή νυκτός, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα δούμε άδειο διάδρομο στα πανεπιστήμια.
9) Θα αναβιώσουν και θα επανεφευρεθούν ξεχασμένες "τέχνες". Με πρώτη από όλες το πλέξιμο. Θες κασκολ??Θα το φτίαξεις μόνος σου!!!Θες μελομακάρονα??Το αυτό!!!Θες κεντημένο μονόγραμμα στις πετσέτες σου??Ώρα να μάθεις τι είναι το DMC!!!Έλα, μην κατσουφιάζεις, θα σ'αρέσει!!!!
10) Θα σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε αλόγιστα χημικά σκευάσματα. Τέρμα το Ajax, νερό και εφημερίδα, τέρμα το viakal, θα χρησιμοποιείτε λεμόνι για τα άλατα!!!Αντί για παρκετίνη φυσικό κερι, αντί για την πανάκριβη κρέμα ημέρας, βιταμίνη Ε, αντί για μάσκα μαλλιών ελαιόλαδο με αιθέρια έλαια!!!Είναι και φθηνότερα και καλύτερα!!!Και οικολογικά!!!
Άσχετο, αλλά αν δεν το πω θα σκάσω: Τα θερμά μου συγχαρητήρια στα ΖΩΑ που έκαψαν το Αττικόν. Γι αυτό παρέμεινε στην ίδια θέση πάνω από 100 χρόνια, περίμενε να το κάψετε εσείς. Το επόμενο κτήριο που θα καεί εύχομαι να είναι το πατρικό σας!!!!!
1) Η αναβίωση της μοδίστρας: Τις αγαπώ. Ήταν και η μαμά μου μια, στα νιάτα της. Γι αυτό ήταν η πιο καλοντυμένη στην ομολογουμένως λαική συνοικία που έμενε. Πέρα από την πλάκα όμως, τι κάνεις όταν θες ένα καλό φόρεμα, από καλό ύφασμα, ραμμένο τέλεια και δεν θες (ή δεν μπορείς) να δώσεις ένα σκασμό λεφτά??? Παίρνεις 1 ωραιότατη φωτογραφία από το φόρεμα που θες, πας σε μια πολύ συθμπαθητική κυριούλα (αν είσαι καπάτσα και ξέρεις από ποιότητες πας στην Αθηναϊδος και αγοράζεις και το ύφασμα) και στο ράβει στα μέτρα σου. Έγω το κάνω αυτό τα τελευταία 2 χρόνια γτ θέλω πράγματα που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Αφού λύσσαξα να κάνω βόλτες στα μαγαζιά, το πήρα απόφαση, αγόρασα 2 μέτρα καλό μετάξι, εξήγησα στην γυναίκα πως ήθελα την φούστα μου, μου την έφτιαξε και ησύχασα. Την πλήρωσα και το 1/3 την τιμής που θα την έβρισκα οπουδήποτε αλλού και ησύχασε και η τσέπη μου. Next mission, πράσινο βελούδινο σακάκι.
2) Οι πραγματικές γεύσεις. Μόλις άνοιξε ένα μαγαζάκι στο Γκάζι που φτιάχνει καραμέλες, χειροποίητες, παρουσία πελάτου. Σκίζει και πολύ καλά κάνει. Γιατί ξέρεις τι αγοράζεις, νερό ζάχαρη και βρώσμο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Ούτε συντηρητικά, ούτε περίεργες χρωστικές. Δίνεις 1 ευρώ παραπάνω και ξέρεις ότι το παιδάκι σου δεν θα βγάλει ουρά. Το ίδιο φαντάζομαι ότι θα γίνει μόλις αποφασίσει η οποιαδήποτε γιαγιά να φτιάχνει πίτες μπροστά στην βιτρίνα του οποιουδήποτε τυροπιτάδικου ή αποφασίσει να πουλάει χειροποίητο φρέσκο φύλλο στον μπακάλη τη γειτονιάς. Επίσης θα σταματήσουμε να φτιάχνουμε μπεσαμέλ από το κουτάκι, πουρέ από το κουτάκι, λουκουμάδες από το κουτάκι και ΣΚ@Τ@ από το κουτάκι γιατί θα είναι ακριβά. Τώρα πια χρόνο θα έχουμε, λεφτά δεν θα έχουμε. ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
3) Θα εξαφανιστούν από προσώπου γης όλοι οι τραγουδιστές που εμπίπτουν στην κατηγορία "από φωνή κορμάρα". Θυμάσαι τις εποχές που πήγαινες στην Μπεζαντάκου και της τα ακούμπαγες για να γελάσεις???Δες λοιπόν τι βίλα έχτισε η Μπεζαντάκου και μεινε στο δυάρι στα Πατήσια ηλίθιε!! Παλιά, για να γίνεις τραγουδιστής ή ηθοποιός έπρεπε να ξεπεράσεις την κοινωνική κατακραυγή που ακολουθούσε το επάγγελμα. Γι αυτό το έκανες μόνο αν το ήθελες πολυ ΚΑΙ είχες και ταλέντο. Ε, τώρα που δεν έχει κοινωνική κατακραυγή αλλά δεν έχει ούτε λεφτα κάτι τέτοιο θα γίνει και πάλι ευτυχώς για τα αυτάκια μου!!!!
4) Ευγένεια και άμεση εξυπηρέτηση στο Δημόσιο: Τώρα??Που θα αρθεί η μονιμότητα??Ε ρε γλέντια!!!Ας τολμήσουν αν μην σε εξυπηρετήσουν αμα θέλουν. Φόρμα καταγγελίας, επίδοση στον ανώτερο και χαίρετε!!!Πόσες καταγγελίες θα αγνοήσει??ε??ΠΟΣΕΣ???Εχω να δω χαμόγελα και αβρότητες στην Εφορία!!!Έχετε να δείτε άμεση εξυπηρέτηση στο ΤΣΜΕΔΕ, στο ΙΚΑ και σε όποιον άλλο οργανισμό συστάθηκε με θεμέλιο λίθο την ταλαιπωρία σας!!!Αμα σας τσαμπουκαλευτούν ρωτήστε απλά και μειλίχια "το ονοματάκι σας??"
5) Θα μείνει κάνα δεντράκι όρθιο σε Πεντέλη, Υμμητο και ό,τι άλλο υπάρχει στα περίχωρα των Αθηνών. Οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια πια, το οποίο σημαίνει ότι μπορείς να εγκαταλέιψεις το όνειρο του πανάκριβου σπιτιου στα προάστεια, που θα σου έτρωγε τα 3/4 του μισθου για τα επόμενα 125 χρόνια και να κάτσες στα αυγά σου στην γραφική Κυψέλη, που είναι και κοντά στα θέατρα. Οι εργολάβοι θα σταματήσουν να χτίζουν όπου να ναι γτ το χρήμα δεν ρέει, οπότε θα σταματήσουν να καίγονται και τα δεντράκια γυρω γυρω. Εγώ χαίρομαι!!!
6) Θα σταματήσω να βλέπω ξυλόκοτες και καράβλαχους να μου μοστράρουν το τελευταίο τους πανάκριβο ρολόι/τσαντάκι/κινητό/αμάξι/ρούχο. Έχουμε κρίση κουκλίτσα μου, θα φοράς και τα περσυνά σου ρούχα, δεν θα είναι καινούργια, αλλά θα έχουν προσωπικότητα. Μουχαχαχαχαχαχα!!!
7) Όποιος δεν θέλει να σπουδάσει, ΔΕΝ θα σπουδάζει. Είχα βαρεθεί στα διάφορα σχολεία από τα οποία πέρασα να βλέπω παιδάκια τα οποία ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ σε αυτήν την κωλοζωή. Δεν ήταν ούτε χαζά, ούτε άχρηστα, απλά δεν τους άρεσε. Επειδή η μαμα τους έιχε μια λίγο διαφορετική άποψη βέβαια, το μαρτύριο τους επεκτεινόταν και στο σπίτι με 100 ακριβωπληρωμένα ιδιαίτερα, με τους καυγάδες την ώρα του μηχανογραφικου (μην βάλεις ΤΕΙ ηλεκτρολογίας, βάλε θεολογία, την ίδια βάση έχουν αλλά το άλλο είναι πανεπιστήμιο) και μετά με μια φοβερή καριέρα ανέργου. Θέλει το παιδι σου να γίνει υδραυλικός μαντάμ, ΤΩΡΑ θα γίνει μοιραία. Γιατί ούτε λεφτά σου περισσεύουν για ιδιαίτερα, ούτε αυτό θα διαβάσει μόνο του. Μην ανησυχείς, περισσότερα θα κονομάει. Και το πτυχίο θα ξαναπάρει την αίγλη που του αξίζει.
8) Θα ξελυσσάξουν τα κομματόσκυλα στις σχολές. Εξηγούμαι. Αν μπεις σε οποιαδήποτε σχολή, έστς και για να ρωτήσεις που είναι η ρημάδα η τουαλέτα θα πέσουν επάνω σου να σε φάνε τουλάχιστον ένα τσογλάνι από κάθε παράταξη. Φυσικά και δεν το κάνουν από την καλή τους την καρδιά. Έχουν όνειρο να γίνουν μελλοντικοί Τσίπρες, Αντωνίου ή Νατάσσα Παζαίτη. Ή ακόμα πιο πεζά θέλουν να τους περνάνε αβλεπί οι φιλικά προσκείμενοι στην παράταξη καθηγητές. Ζητάνε το κινητό σου και σου τα κανουν ΝΑ. Για τους χορούς/φεστιβαλ που διοργανώνουν (οπότε και θα τα μαγκώσουν απο τα εισητήρια της εισόδου), για τις φοιτιτικές εκλογές, για να γραφτείς στην ρημαδοπαράταξη, για τα ΠΑΝΤΑ. Τώρα που όλα αυτά αποτελούν όνειρο θερινή νυκτός, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα δούμε άδειο διάδρομο στα πανεπιστήμια.
9) Θα αναβιώσουν και θα επανεφευρεθούν ξεχασμένες "τέχνες". Με πρώτη από όλες το πλέξιμο. Θες κασκολ??Θα το φτίαξεις μόνος σου!!!Θες μελομακάρονα??Το αυτό!!!Θες κεντημένο μονόγραμμα στις πετσέτες σου??Ώρα να μάθεις τι είναι το DMC!!!Έλα, μην κατσουφιάζεις, θα σ'αρέσει!!!!
10) Θα σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε αλόγιστα χημικά σκευάσματα. Τέρμα το Ajax, νερό και εφημερίδα, τέρμα το viakal, θα χρησιμοποιείτε λεμόνι για τα άλατα!!!Αντί για παρκετίνη φυσικό κερι, αντί για την πανάκριβη κρέμα ημέρας, βιταμίνη Ε, αντί για μάσκα μαλλιών ελαιόλαδο με αιθέρια έλαια!!!Είναι και φθηνότερα και καλύτερα!!!Και οικολογικά!!!
Άσχετο, αλλά αν δεν το πω θα σκάσω: Τα θερμά μου συγχαρητήρια στα ΖΩΑ που έκαψαν το Αττικόν. Γι αυτό παρέμεινε στην ίδια θέση πάνω από 100 χρόνια, περίμενε να το κάψετε εσείς. Το επόμενο κτήριο που θα καεί εύχομαι να είναι το πατρικό σας!!!!!
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012
Βραβείο???Για μένα???εις διπλούν??Deeply honoured!!!
Η πολυαγαπημένη PeNNy LaNe και η λατρεμένη TulipOrangeBoots με πρότειναν για το Kreativ Blogger Award. Τις υπερευχαριστώ και τις 2. Η μόνη μου υποχρέωση είναι να μοιραστώ μαζί σας 10 πράγματα που αγαπώ και 7 τυχαίες σκέψεις. Δλδ την πατήσατε.10 πράγματα που αγαπώ:
1)Favorite song: "το γιλεκάκι που φορείς" γτ μου το τραγούδαγε ο μπαμπάς μου για να με ηρεμήσει όταν θύμωνα. Ναι, ήταν όσο παράφωνος όσο και εγώ FYI. τραγική ειρωνία καταγόμαστε από ένα χωριό που λέγεται Αηδόνια.
2) Favorite dessert: Ρόφημα σοκολάτας με μπαχαρικά του Παρλιάρου. Έχει καταστρέψει τους χειμώνες μας. Επειδή ειναι κρίμα να κυλιέμαι στην ακολασία μόνη μου, ιδού η συνταγή: 1 λίτρο γάλα, 1 βανίλια (φυσική, μαυρη), 1 ξυλάκι κανέλα, 1 πρέζα πιπέρι καγιέν, 50 γρ μέλι και 400 γραμμάρια κουβερτούρα λιωμένη σε μπαίν μαρί. Βάζετε να ζεσταθούν το γάλα το μέλι και τα μπαχαρικά και λίγο πριν βράσουν προσθέτετε την λιωμένη κουβερτούρα κι ανακατεύετε. Αποσύρετε από την φωτιά και αφήνετε να σταθεί 15' τουλάχιστον. Λίγο πριν σερβίρετε ζεσταίνετε ξανά την σοκολάτα ανακατεύοντας.
3) What ticks you off: Ψέμα, αχαριστία και έλλειψη σεβασμού. Δλδ κάθε 3' είμαι έξαλλη.
4)When you're upset: Αν αυτός/ή που με έχει εκνευρίσει βρίσκεται στον ίδιο χώρο γίνεται της αναλήψεως. Αν όχι, είμαι πολύ ήσυχο κορίτσι, περπατάω πάνω κάτω μέχρι να μου περάσει.
5) Favorite pet: Νέλυ (απ'το κουνέλι). Η μάνα μου το φαντασιωνόταν στιφάδο. Αυτό που ήταν πανέξυπνο το είχε καταλάβει και κατούραγε στις πιο δυσπρόσιτες γωνίες του σπιτιού. Εμείς γελάγαμε, η μαμά καθάριζε. Justice served!!!
6) Black or white: Και τα 2, να σχηματίζουν τον πίνακα με τα εναλασσόμενα αγγελάκια και διαβολάκια του Escher. Σε κόκκινη κορνίζα παρακαλώ!!!
7) Biggest fear: Τα φίδια. Και τα κανονικά και τα μεταφορικά. Τα μεταφορικά με τον καιρό έμαθα να τα αντιμετωπίζω. Τα πραγματικά είναι ικανά να με στείλουν στον τάφο χωρίς καν να με αγγίξουν. Νομίζω ότι θα πάθω έμφραγμα με το που συνειδητοποιήσω ότι κάποιο απο δαύτα είναι σε ακτίνα 1 χλμ χωρίς να είναι σε γυάλα.
8) Everyday attitude: Ευζωιστής μπορείς να είσαι και κλεισμένος μέσα στο σπίτι σου. Αρκεί το κρεββάτι, το φαγητό και το βιβλίο να είναι τα σωστά.
9) What is perfection: Κυριακή με λιακάδα+βόλτα στο γιουσουρούμ+brunch κι εφημερίδες+επιτραπέζια, καλό φαγητό+καλή παρέα, βροχή+καλό βιβλίο+παράθυρο με θέα, καλοκαίρι+ξαπλώστρα+σταυρόλεξο+cocktail με ομπρελίτσα.
10) Guilty pleasure: Δρακουλίνια ή πακοτίνια, όταν με πιάνει ένα ανεξήγητο crave για αυτά 1-2 φορές τον χρόνο.
7 τυχαίες σκέψεις:
1) Κόκκινο cocktail dress με λεοπαρ γόβα???What were you thinking???
2) Πλέξιμο: Check. Κέντημα: Check. Βελονάκι: Check. OK, για τα γεράματα προετοιμαστήκαμε, ας περάσουμε καλά μέχρι να έρθουν!!!
3) Άνθρωπος='Υλη+Ψυχή+Πνεύμα. Η εξίσωση της ύπαρξης. Κα Χρυσάνθη ευχαριστώ που μου το μάθατε. Δεν θα το ξεχάσω ΠΟΤΕ.
4) Πότε θα πάμε σε ένα πάρκο να παίξουμε κυνηγητό με αυτά τα όπλα που βγάζουν μπουρμπουλήθρες???Κερνάω τα σάντουιτς.
5) Μόνο ο ηλίθιος μπερδεύει την τιμή με την αξία.
6) Από 2 πράγματα δεν μπορείς να ξεφύγεις: Από τον νόμο του Μέρφι και από την ευχή του Μητσοτάκη.
7) Αυτό το "δεν ξανακάνω φυλακή με τον Καπετανάκη που χει ντούγκλας το μουστακι" τι σημαίνει τελικά???
Θα ήθελα να απονείμω κι εγώ με την σειρά μου το βραβείο στο Bubble Box που είναι creative αλλά βαριέται να γίνει blogger και στις Σκέψεις του Lego γτ έχει καιρό να γράψει και ειδικά τώρα με όλα αυτά που γίνονται μου λείπει η πολιτική του ανάλυση. Work kills creativity!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)