σερμπετια: my humble opinion

Τώρα που η περιοχή του ψυρρή έχει σταματήσει να είναι όσο trendy ήταν μέχρι 2-3 χρόνια πρίν, ξεπηδάνε στην περιοχή μερικά αρκετά ενδιαφέροντα μαγαζάκια. Τα σερμπέτια βέβαια είναι κλασσική αξία αρκετά χρόνια τώρα, απλά τώρα το περιβάλλον τα βοηθάει να αναδειχτούν. Βρίσκονται πίσω από την πλατεία ηρώων και μοιάζουν με περιποιημένο παραδοσιακό καφενείο μιας άλλης εποχής. Τα στρογγυλά μεταλικά τραπεζάκια και οι καρέκλες ειναι στολισμένα με ζωγραφισμένα λουλουδάκια, και στο εσωτερικό υπάρχει μέχρι και άγαλμα (ναι, εγώ το παρατήρησα 1 χρόνο μετά). Η αλήθεια είναι ότι μόλις αντικρύσει κανείς τα 2 μεγάλα παλιά ψυγεία που έιναι γεμάτα με παραδοσιακά γλυκά with a twist (έχω αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο για την μπισκοτόπιτα) δεν πολυκοιτάει γύρω του. Οι σερβιτόρες, πάντα σε εκγρήγορση, αναλύουν στους καινούργιους πελάτες την σύσταση των γλυκών,ενώ πάντα υπάρχει ένα σφηνάκι καλή μαστίχα για την χώνεψη. Μπορείς να πάρεις το γλυκάκι σου πακέτο και να φύγεις, ενώ τα must που πρέπει να δοκιμάσει ένασ καλός γλυκατζής είναι (εκτός από την μπισκοτόπιτα), το μαστιχάτο, το γλυκό της αγάπης, το σοκολάτα πορτοκάλι και η φωλιά με αγριοκέρασο. Παγωτό αυστηρά και μονο καιμάκι το οποίο έρχεται σε ένα μεγάλο τετράγωνο κομμάτι, κασάτο!!Αν πίνετε και ελληνικό καφέ (ο οποίος προφανώς ετοιμάζεται στην χόβολη), μόλις βρήκατε το ιδανικό σημείο απογευματινών συναντήσεων, εμείς πάμε πιο αργά, μετά το ξενύχτι, με το καλύτερο κουλούρι της Αθήνας φρεσκοψημμένο στο χερι...Και στο επόμενο αρθρο, την επόμενη Δευτέρα για να σας αποτελειώσω, θα έχω αφιέρωμα σε μπυραρίες, ρακομελάδικα και cocktail bars!!!

οι στοές της Αθήνας και τι κρυβουν

Μικρή τις μπέρδευα και σιχτίριζα την ώρα και την στιγμή που αποφάσισα να κόψω δρόμο μέσα από αυτές, τώρα άμα έχω τα νεύρα μου τις παίρνω σβάρνα και γυρίζω καινούργιος άνθρωπος.

Στοά Σπυρομιλίου: Πίσω από τα attica. Η καλύτερη και πιο πολυτελής στοά της Αθήνας. Μπαίνεις μέσα και στα 3,5 λεπτά που σου παίρνει να την διασχίσεις νομίζεις οτι είσαι σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα. Ψηλοτάβανη, πανέμορφα ανακαινισμένη, έχει συγκεντρώσει τα πιο stylish μαγαζιά, 3 θέατρα, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Αθήνας και είναι τόπος διεξαγωγής κομψών και ευρηματικών events. Εκεί ερωτεύτηκα το ρολόι- δώρο αποφοίτησης μου και τίναξα τον οικογενειακό προϋπολογισμό στο αέρα, εκεί είδα για πρώτη (και δεύτερη, και τρίτη και έκτη) φορά τους "ήρωες", εκεί χαζεύω τα bally και τα van kleef and arpels που δεν νομιζω να καταφέρω να αγοράσω ποτέ, αλλά έχει ησυχία, ευγενικές πωλήτριες και το pasaji!!!καρδούλες, καρδούλες, καρδούλες.

Στοά Κοραή: Σαφέστατα πιο πολυσύχναστη, κόντεψα να κλάψω όταν έφυγαν απο εκεί τα evergreen γιατί πολυ με είχαν βολέψει, ειδικά μετά από θέατρα που ΕΛΑΧΙΣΤΑ decent εστιατόρια υπάρχουν ανοιχτά εκεί κοντά, αλλά δεν παραπονιέμαι, τρώω μια κρέπα με μαλακο μπισκότο και merenda και παρηγοριέμαι...ιδανική για φοιτιτικό lunch ή για να ψωνίσεις κάτι ενδιαφέρον για το σκασμένο το ανηψάκι σου από το imaginarium, άμα σου μέινουν λεφτά μπαίνεις στα oltre mare ή στα accesorize και τα αποτελειώνεις μαζί με την gift list σου.

Στοά του βιβλίου: Τρίτη αγαπημένη. Βιβλία παντού. Χαζεύεις ότι έκδοση θες, για ό,τι θέμα θες, έχει και άνετες πολυθρόνες για να ξεφυλίσεις το καινούργιο σου πνευματικό απόκτημα επί τοπου (και να προλάβεις να το αλλάξεις αν σου βγει μάπα), εκεί θα βρεις και τα ένθετα της "καθημερινής" (κλασσική αθηναική αξία), θα παρακολουθήσεις ενδιαφέρουσες διαλέξεις και θα φας στο polis που βρίσκεται ακριβώς από πάνω. Αν συνεχίσεις θα βγεις στον ναό της τσάντας. Οτιδήποτε τσάντα θες, επαγγελματική, βαλίτσα, γυναικεία, αντρική, για laptop, σε περιμένει σε πολύ καλές τιμές και πολύ καλές ποιότητες.

Στοά Νικολούδη: Βιβλία, βιβλία, βιβλία, αξεσουαρ, τράπεζες. Ετερόκλιτη, μικρή και ήσυχη. Πεντακάθαρη και safe. Αυτά.

Στοά στο πλάι της Κλαυθμόνως: Κρύβει το καλύτερο παιχνιδάδικο που το έχει ο πιο συμπαθητικός κυριούλης. Μοιάζει με τον Τζεπέττο και φέρνει τα καλύτερα ξυλόγλυπτα παιχνίδια, οικολογικές κηρομπογίες και ΤΕΛΕΙΑ ραβδάκια-αστέρια τα χριστούγεννα. Σκίζεται να σε εξυπηρετήσει, αλλά στο τέλος το δώρο για το παιδάκι το κρατας εσύ. Μουλάρι.

Στοά δίπλα από το Υπουργείο Εργασίας: Κρύβει μέσα της την περίφημη Κυπριακή Αγορά (ποτέ δεν κατάλαβα τι διαφορετικό έχει από τα άλλα μαγαζιά) ένα μαγαζάκι που εμπορεύεται παλιά κοσμήματα και ένα μαγαζί που εμπορεύεται πίνακες, μερικοί από τους οποίους παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα είναι η χαρά της φτηνής ηλεκτρονικής συσκευής.

Στοά tickets house: Συμμαζέψου, τι άλλο έχει εκεί εκτός από την ουρά για τα tickets house?

Στοά Atrium: συνδέει την ιπποκράτους με την Χαριλάου Τρικούπη. Καθώς την διασχίζεις νιώθεισ την 80ίλα σε όλο της το μεγαλείο. Πραγματικά νομίζεις ότι θα πεταχτούν από κάπου ο Γαρδέλης, η Φιλίνη και ο Ψάλτης. Εκεί έχει κοσμηματοπωλείο ο κύριος Αρακάς (που με πολύ χιούμορ έχει διακόσμήσει ΟΛΟ το μαγαζι με πράσινες σκούρεσ αποχρώσεις)και διπλα ακριβώς μπαίνεισ, ζητάς μια πιπιλοπιάστρα και φεύγεις. Μεγειά το καινουργιο μπρελόκ. Στην γωνία από την άλλη πλευρά του Αρακά, τα καλύτερα δώρα σε σετ (καπνιστού, πένες με φτερά και βουλοκέρι and so on).

Στοά Λέκκα: Capu και Αμπάριζα. Από καφέ μέχρι ποτό καλά θα περάσεις. Η στοά είναι handmade από τα παιδιά που έχουν τα cafe bars, οπότε έιναι μοναδική και πανέμορφη και την αγαπώ.

Στοα Πραξιτέλους: Bartessera. No further comments!!!

Στοά πίσω από το Titania: Αγαπημένο μαγαζάκι με ωραία και προτότυπα διακοσμητικά για το σπίτι ελπίζω να έχεις επιβιώσει απο την κρίση, εχω να σε επισκεφθώ από την πρώτη και τελευταία φορα που έδωσα proficiency.

Στοά δίπλα από τα oysho στην ερμού: Σοκολάτα στην "σοκολάτα", το απόλυτο καφέ με παριζιάνικο αέρα, προτότυπα ρούχα στο brazil by brazil και tutu από το μαγαζί δίπλα από την σοκολάτα την οποία ονειρέυομαι χρόνια σε τέλειο μπλε.

Ξέχασα επίτηδες την Βαρβάκειο που έχει την Αμερικάνικη Αγορά. Αν θέλετε, πάρτε μάσκα οξυγόνου και πηγαίνετε να την ανακαλύψετε. Το ελληνικό meat packing district χρειάζεται εξαερισμό.

pasta με...νου: My humble opinion

Στεγάζεται σε μια όμορφη παλιά μονοκατοικία στην πανόρμου. Θετικό νουμερο 1. Πάντα εκτιμούσα τους ανθρώπους που έχουν την μαγκιά να αναμετρηθούν και να δώσουν το στίγμα τους σε έναν χώρο που έχει προσωπικότητα από μόνος του. Μπαίνεις μέσα και νομίζεις ότι είσαι σε σπίτι κι αυτό σου δημιουργεί μια οικειότητα. Οι δύο ιδιοκτήτες αποφάσισαν να πάνε στην Ιταλία και να εκπαιδευτούν. Θετικό νούμερο 2. Ξέρεις ότι θα φας αυθεντικό ιταλικό φαγητό στην καρδιά της Αθήνας. Οι σερβιτόροι είναι οι ιδιοκτήτες. Θετικό νούμερο 3. Δείχνει οτι το αγαπάνε πολύ και ότι ενδιαφέρονται αρκετα ώστε να έχουν άμεσο feedback από τον πελάτη. Το σέρβις τους προφανώς και είναι άψογο. Ο ένας από τους ιδιοκτήτες είναι και διατροφολόγος, οότε έχει φροντίσει το μενού και είναι ισορροπημένο όχι μόνο γευστικά αλλά και διατροφικά.
Στο δια ταύτα, εγώ έχω πάει 2 φορές. Οι σαλάτες του ήταν και τις 2 φορές φρέσκιες, τα ζυμαρικά σωστά βρασμένα (προφανώς), πίτσα δεν έχω δοκιμάσει ακόμα, αλλά από ότι είδα να πηγαινοέρχεται την κατέταξα στις άμεσες προτεραιότητες μου και για το polo affumicato απλά δεν υπάρχουν λόγια γιατί το ερωτεύτηκα. Για επιδόρπιο δοκιμάστε εκτός από το σουφλέ σοκολάτας, τις φράουλες με μασκαρπόνε, όχι οτι θα κάνει καμία διαφορά, με δυσκολία θα περπατάτε όταν θα φύγετε, γι αυτο παρκάρετε κάπου κοντά. Buono appetito!!!!
Διεύθυνση καταστήματος: Πανόρμου & Δουκίσσης πλακεντίας 73

τα καλυτερα σε 10 κατηγοριες

Βαριέμαι μια ιδέα τους πολύπλοκους οδηγούς πόλης που ενώ τους διαβάζεις ανακαλύπτεις ότι τα μισά τα ξέρεις και ότι τα άλλα μισα δεν σε αφορούν. Ιδού συνοπτικά 10 από τα καλύτερα σε κάποιες κατηγορίες
1) τα καλύτερα ντολμαδάκια: Ραέτι. Βρίσκεται σε ένα στενάκι πίσω από την αλεξάνδρας και σερβίρει παραδοσιακή κρητική κουζίνα. Εγώ πάω κυρίως για τα ντολμαδάκια του που είναι ότι καλυτερο έχω φάει μετά τα σπιτικά και τις μαραθόπιτες. Για να κάνετε τους έξυπνους στους φίλους σας ραέτι σημαίνει κέρασμα.
2) το καλύτερο βρώμικο: Νομίζετε ότι θα πω της Μαβίλη ε? Λάθος...Για μένα το καλύτερο είναι αυτό στην Μιχαλακοπούλου. Οι κοπέλες φτιάχνουν σαντουιτς με τρελή ταχύτητα και το απ'όλα φιλετάκια κοτόπουλο είναι ό,τι καλυτερο εχω φάει στο χερι...
3) Η καλύτερη πλανόδια: Η βιολονίστρια των Εξαρχείων. Γλυκύτατη, διακριτική, ξέρει να παίζει πολύ καλά, δεν περνάει συνέχεια, αλλά μόνο μια φορά το μεσημέρι και μια το βράδυ. Δεν σε ξεκουφαίνει και δεν παιζει πάνω από το κεφάλι σου μέχρι να της δώσεις λεφτά να φύγει.Έχει μια απίστευτη αξιοπρέπεια αυτή η γυναίκα.
4) ο καλύτερος σερβιτόρος: στο Jimmy's στην Βαλαωρίτου. Ευγενέστατος, εξυπηρετικότατος, γρήγορος, προθυμοποιήθηκε μόνος του να μας κρατήσει τα λεφτα χωριστά για να μην χρωστάμε η μία στην άλλη, όσο καθόμασταν εκεί πρόσεχε συνεχώς το πόστο του και το χαμόγελο του δεν ήταν επίπλαστο. Το πως κρατηθήκαμε να μην πούμε στον υπευθυνο συγχαρητήρια για το προσωπικό του για να μην μας πάρει για τρελές εμείς το ξέρουμε.
5) Το καλύτερο οινόμελο: Μορφές. Σε αυτό είμαι κάθετη. Μπορεί οι Μορφές να έχουν τα χίλια στραβά, αλλά το οινμελο τους είναι άψογο. Έρχεται ζεστό με κρασοπότηρα, γλυκό και δυνατό, σε ζεσταίνει και σε μεθάει (άμα είσαι νηστικός) σε δευτερόλεπτα.
6) το καλύτερο τσάι: Στο τσάι. Λατρέυω τα χρονομετράκια του που σε ειδοποούν για το πότε πρέπει να βγάλεις το τσάι από την τσαγιέρα. Λατρεύω τις διάφανεις τασγιέρες από τις οποίες βλέπεις μια μπάλα από χόρτα να γίνεται λουλούδι. Λατρεύω και την σερβιτόρα έχει τέτοιο αέρα που θα μπορούσε άνετα να περάσει για Ελλληνίδα Audreu Totout.
7) Η καλύτερη αυλη: Γιάντες. Για μένα είναι ο ορισμός του κήπου της Εδέμ. Κάτω παλαικά πλακάκια, καρέκλες παλιού καφενείου βαμμένες σε φρέσκα χρώματα, λουλουδάκια και δέντρα, καλό φαί κι ένας ήλιος να τα γυαλίζει όλα αυτά...
8) Η καλύτερη κρέπα: Παραμύθι. Στην γλυφάδα, μακριά από τις καφετέριες όμως. Ένα παλιο διώροφο με αυλή ντύθηκε με ήρωες παραμυθιών, έβαλε τα πιο φρέσκα υλικά στις κρέπες του και έδωσε στον πελάτη δικαίωμα επιλογής στην ζύμη. Απλά σα περιμένει να το ανακαλύψετε.
9) το καλύτερο (ελαφρύ) κυρίως πιάτο: Κοτόπουλο με μέλι σόγια και σουσάμι. Φασόλι. Απλά δεν υπάρχουν λόγια.
10) το καλύτερο γλυκοπωλείο: Σερμπέτια. Λατρεμένο. Με δύο ψυγεία γλυκα του ταψιού, ολόφρεσκα, σε στυλ παλιου παραδοσιακού καφενείου with a twist, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή που θα το δεις. Δοκίμασε την μπισκοτόπιτα. Πάραυτα!!!!

τα καλύτερα 10+1 αθηναικα σουβλατζιδικα

Αυτό το top 10 δημιουργηθηκε μετά από αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις που μου επιφύλασσε η μοίρα όταν βαριόμουν να μαγειρέψω/δεν υπήρχε κάτι άλλο ανοιχτό/δεν υπήρχαν λεφτά ή χρόνος για εστιατόριο..Μετά από 2 γαστρίτιδες και αμέτρητα ταισμένα αδέσποτα σας παραθέτω απλά τα καλύτερα
1. Μπριζολάκια Ακαδημίας: Στην κορυφή της λίστας. Καθαρό κρέας, καθαροί υπάλληλοι, ευγενέστατος σερβιτόρος, υπέροχα μεζεδάκια. Τα σουβλάκια του έχουν αλάδωτες πίτες (η πίτα ολικής απλά τα σπαει), το τζατζίκι δεν έχει σκόρδο, ο χώρος αν και μικρός έχει άποψη και κανει και delivery, αλλά κλείνει νωρίς.
2. Ντερλίσιους: Κλασσικό εικονογραφημένο. Ξενυχτάει, καλό κρέας, γρήγορο service, ο ταμίας στο ταμείο και ο ψήστης πάνω από την ψησταριά. Λιιιιιιγο ακριβό και λίγο μικρά τα σουβλάκια του, αλλά 4 το πρωί μετά από ΠΟΛΥ ποτό στα μπαράκια του κέντρου ο δρόμος προς την Τσακάλωφ είναι απλά μονόδρομος.
3. Κώστας: Στην Πανόρμου πίσω από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου. Δεν σου γεμίζει το μάτι στην αρχή, μετα βλέπεις τον κύριο Κώστα που λατρεύει και το μαγαζί του και την δουλειά του και απλά ξέρεις οτι θα φας τίμιο σουβλάκι.Αποτελέι την πρώτη (αν όχι την μοναδική επιλογή) των μόνιμων κατοίκων. Δοκιμάστε και την μερίδα κοτόπουλο με την σως...
4. Κάνδαυλος: Μεγάλα σουβλάκια, ωραία σως, decent κρέας. Μαγαζί με πολύ μεγάλη κίνηση που εγγυάται ότι το κοτόπουλο που θα φάς δεν σφάχτηκε την μέρα που γεννήθηκες. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ service, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Εξοπλιστείτε με υπομονή, δηλώστε αργά, καθαρά και συνοπτικά τί θέλετε να παραγγείλετε και έχετε μια σφυρίχτρα μαζί σας, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να σας δει ο σωστος σερβιτόρος την ώρα που θέλετε να πληρώσετε για να φύγετε.Σφυρίξτε, προκαλέστε την προσοχή του, πληρώστε, τελειώσατε.
5. Κρεμμύδι: Καινούργιο, το αντίπαλο δέος του Κάνδαυλου, πολύ καλύτερο service (όταν δεν πλακώνει πολύ δουλειά γιατί τότε οι τρόποι τους πάνε περίπατο), ωραία σουβλάκια αλλά κυρίως είναι για καλαμάκια, πατάτες και ορεκτικά, όχι τόσο για πίτες. Δεν έχουν κάτι άσχημο, απλά η φάση σε προδιαθέτει περσσότερο για μεζεδοκατάσταση πάρα για δίπιτα.
6. Λάδι και ρίγανη: Αγαπάω την σως φέτας. Ειδικά πάνω στα ψητά μανιτάρια. Καλό κρέας, συστηματική εξυπηρέτηση, πολλές επιλογές αν σε έχουν σούρει οι φίλοι σου και δεν θες με καμια κυβέρνηση να φας σουβλάκια. Είναι ακριβό κι επειδή δεν βάζει πατάτες στο σουβλάκι του δεν χορταίνεις ευκολα. Hit η διπλή λαδοριγανόπιτα.
7. Πιάτσα Καλαμάκι: Από τα πιο αξιοπρόσεχτα των νοτίων ποαστείων. Είναι παρόμοιας φιλοσοφίας με το "κρεμμύδι". Πολύ σοβαρή προσπάθεια από ιδιοκτήτες και προσωπικό για να σερβίρουν το καλύτερο δυνατόν στον πελάτη, από ότι έχω δει πολύ σωστοί επαγγελματίες.
8. Dream Grill: Αν μένετε κέντρο η τοποθεσία ορίζεται ως "του διαόλου η προγιαγιά" γιατί είναι κάπου στην Βουλιαγμένη. Πολύ ωραία σουβλάκια, απίστευτο sandwich με μοσχαρίσιο φιλέτο, καλό service, σωστές μερίδες.
9. Πηρούνι: Καινούργια μου ανακάλυψη στο Χαλάνδρι. Το ότι μπήκε αμέσως στο top 10 λέει πολλά. Καταρχήν το λατρεύω γιατί ακολουθεί μια παραδοσιακή συνταγη. Την δική του. Βάζει πιπεριά στο σουβλάκι η οποία απλά το απογειώνει. Δεν κάνει υπερβολές στα ζαρζαβατικά, είναι μικρούλι οπότε το service είναι στα καθήκοντα του ιδιοκτήτη τον οποίο και ενδιαφέρει η γνώμη σας!!!
10. Σοφράς: Χωμένο κάπου στην Πλατεία Κάνιγγος. Τα καλαμάκια έρχονται μαριναρισμένα, το λαχματζουν είναι το καλύτερο που έχω φάει στην Αθήνα και το πληγούρι με το οποίο συνοδεύουν τις μερίδες το είχα ερωτευτεί χρόνια πρίν όταν το είχα φάει σε ένα φιλικό σπίτι. Και το δίποδο που κέρναγε δεν θυμόταν το όνομα του μαγαζιού.
+1. Καλαμάκι Κολωνάκι: Το κρέας του είναι πολύ καλό. Με εκνευρίζει που δεν συνοδεύει από μόνος του τα καλαμάκια με πιτάκια και αν κάνεις το λάθος να τα παραγγείλεις σε βαράει στα αυτιά. Οι πατάτες του είναι ολόφρεσκιες, το service συμπαθητικό και τώρα τον χειμώνα το κρύο μπόλικο...Δυναμώστε τις σόμπες καλέεεεε!!!με τέτοια τιμή στο καλαμάκι δεν σας παίρνει να τσιγγουνεύεστε υγραέριο.