Μετά από τόσα που έχω γράψει δεν θα προσπαθήσω καν να σας το παίξω κουλτούρα και διανοήση (ειδικά όταν μου τριβελίζει στο μυαλό η ιδέα να σας γράψω για τις καλύτερες μπουζουκλερί της Αθήνας). Άσχετα με την άποψη μου για την τέχνη και τους λόγους που περιφέρω το σαρκίο μου σε μουσεία και χώρους τέχνης, αυτό που πραγματικά μου τραβάει το μάτι είναι πάντα το Artshop και η καφετέρεια (αν αξίζει). Για τα καφέ των μουσείων θα μιλήσω αργότερα γιατί δεν εχω ολοκληρώσει την έρευνα ακόμα, για τα μαγαζάκια πάντως έχω ολοκληρωμένη άποψη και σας την παραδίδω.
Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς: Κορυφαίο και αγαπημένο. Εκτός από τα coffee table books και της αφίσες των εκθέσεων που έχουν κατά καιρούς περάσει από εκεί είναι το καταλληλότερο μέρος για να βρείτε: ψαγμένα κοσμήματα και διακοσμητικά από καινούργιους δημιουργούς για όλα τα βαλάντια (έχω κάνει πολύ decent δώρα σε φανταστικές τιμές από εκεί-κυρίως στον εαυτό μου), το λατρεμένο stabilo μαργαρίτα, υπέροχους μαγνητικούς και κανονικούς σελιδοδείκτες, πάνινες τσάντες που δεν θυμίζουν βιολογική λαική και τα πιο όμορφα αυτοκόλλητα τοίχου που έχω δει (και τα πιο ακριβά επίσης). Must buy τα ευκαμπτα μολύβια σε πολλά πολλά χρώματα. Θα κάνουν το γραφείο σας χαρούμενο χωρίς λουλουδάκια, αρκουδάκια, ζουζουνάκια τα οποία μπορεί να σας στερήσουν ακόμα και την προαγωγή.
Μουσείο Ηρακλειδών: Δεν ξέρω αν φταίει η λατρεία που έχω για τον Escher ή η ιδιαιτερότητα των αντικειμένων που πουλάει το συγκεκριμένο artshop αλλά κάθε φορά που πάω εκεί φροντίζω να μην έχω πολλά λεφτά μαζί μου γιατί όλο τον υπόλοιπο μήνα θα τρώω πασατέμπο. Ερωτεύτηκα και αγόρασα το metamorphosis (και τώρα κάθομαι και το κοιτάω στο κουτί γιατί είναι 3 μέτρα και κάτι), έχω αγοράσει έργα από την περιοδική και μόνιμη συλλογή σε καρτ ποστάλ στην εξευτελιστική τιμή του 1 ευρώ, με τα χίλια ζόρια συγκρατούμαι να μην αγοράσω το ασημένιο δαχτυλίδι κορσέ, ενώ οι 3D ανεμοδείκτες δίνουν άλλη διασταση στο "χαζεμα-μπαλκόνι-καρπούζι" του καλοκαιρίου της κρίσης. Λατρεμένο δώρο είναι και οι γραβάτες με έργα του Escher και οι φανταστικές ατζέντες που είχα πετύχει 1-2 χρόνια πριν. Φροντίστε να πάτε πρωί καθημερινής γιατί απογεύματα και σαββατοκύριακα γίνεται ο κακός χαμός. Α και οι πωλήτριες είναι οι πιο ευγενικές και γλυκές που έχω πετύχει σε κουλτουροσποτ.
Έθνική Πινακοθήκη: Το μαγαζάκι είναι μικρό, λιτό κι απέριττο. Θα βρείτε αφίσσες σπάνιες σε υπερβολικά καλές τιμές (τελευταία χτύπησε στο μάτι μου το έργο του Μόραλλη με τον άγγελο το οποίο είχε μια τιμή μικρότερη απο το ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ εισητήριο εισόδου), βιβλία τέχνης, λίγα αλλά καλά και κλασικά κοσμήματα και πάνινες τσάντες. Τα βιβλία τέχνης του τα θεωρώ αξεπέραστα και απόσο θυμάμαι είναι και σε ξεχωριστό section στον διάδρομο προς την μόνιμη συλλογή.
Ίδρυμα Θεοχαράκη: Στις προθήκες του υπάρχει το ομορφότερο ασημένιο βραχιόλι που έχω δεί. Επίσης μικρό, λιτό κι απέριττο, έχει κοσμήματα και διακοσμητικά για όλα τα βαλάντια και τα βιβλία με τις κατά καιρούς εκθέσεις του. Απλά οι εκθέσεις που κάνει είναι πολύ πολύ ιδιαίτερες, όποτε τα βιβλία του είναι out of the ordinary και καλό δώρο για απαιτιτικούς φιλότεχνους γνωστούς σας. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην προκαλείτε συνωστισμός αφού χωρίζετε από τον διάδρομο της εισόδου και έχει λίγα και καλά πράγματα.
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης: Έχει υπέροχα κομμάτια επίσης, απλά δύσκολα ξεκολλάει το μάτι και το μυαλό από το υπέροχο αίθριο του. Το καλό είναι ότι αν πας συγκεντρωμένος θα βρεις κάτι καλό με την ησυχία σου γιατί ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ είναι στο αίθριο κι εσύ μόνος με την πωλήτρια. Μεγάλο, ευρύχωρο με υπέροχα κυκλαδίτικα ειδώλια τα οποία ενδεικνύνται για δώρα, διακοσμητικά από μάρμαρο και πρες παπιε to die for.
Μουσείο Μπενάκη στην Βασιλίσσης Σοφίας: Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διφορά με το άλλο μουσείο Μπενάκη είναι τα χρυσα σκουλαρίκια μυρμηγκάκια του Φανουράκη,τα μαντίλια με τα σχέδια που είναι σχεδόν όσο κλασσικά όσο του Hermes (το ξεφτίλισα, το ξέρω, αλλά είναι το ίδιο classy και διαχρονικά) και οι ευχητήριες κάρτες με λεπτομέρειες από κοσμήματα και τοιχογραφίες. Το πωλητήριο έχει 2 αίθουσες, οπότε σιγουρευτείτε ότι το γυρίσατε όλο πρίν φύγετε.
Μουσείο Ακρόπολης: New entry, επίσης με 2 πωλητήρια σε διαφορετικούς ορόφους. Υπέροχες ατζέντες, τεράστια μαντίλια, η πιο όμορφη κούπα που έχω δεί και φανταστικά κοσμήματα εμπνευσμένα όλα από την Ακρόπολη συγκαταλέγονται στην to buy μακροσκελέσταση λίστα μου. Πολύ μεγάλη ποικιλία και στα χαρτικά, σχετικά τσιμπημένες τιμές αλλά είναι και το μουσείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, τι να κάνουμε???
Ιανος Artshop: Δεν είναι μουσείο, το ξέρω αλλά είναι ΤΟΣΟ υπέροχο που θα μπορούσε να είναι. Μεταλλικές κασετίνες, κουτάκια με ευχητήριες κάρτες που άμα τις φυτέψεις βγαίνουν λουλουδάκια, κοσμήματα, καθρεφτάκια, κονκάρδες και gadgetακια απλά σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε. Επισης νομίζω ότι με έχουν βάλει στην λίστα των not wanted γατί τους έχω σπάσει τα νεύρα, έχω ξεψαχνίσει όλο το μαγαζί. Και την επόμενη μέρα έφερα και τις φίλες μου να κάνουν το ίδιο.
Αυτά είχα να παραθέσω και μαις και τα θυμήθηκα συγκεντρωμένα πάω να σπάσω τον κουμπαρά μου για να θυσιάσω τις οικονομίες μουσ το όνομα της τέχνης. To my friends: πείτε την αλήθεια, επίτηδες με κρατάτε μακριά από το Μουσείο κοσμήματος του Ηλία Λαλαούνη ε???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου