Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

On tour: Θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη ειναι μια πόλη που εκτιμώ για πολλούς λόγους. Έχει πολύ καλό φαγητό (το έχετε καταλάβει ότι τρώω σαν αρκούδα πριν την χειμερία νάρκη), έχει φανταστικά γλυκά (και sugar addict), είναι μια πόλη που περπατιέται εύκολα (αποστροφή στα ΜΜΜ) και έχει -σε σύγκριση με την Αθήνα τουλάχιστον- καθαρό και φροντισμένο κέντρο. Αν και Αθηναία λοιπόν έχω πάθει μεγάλο έρωτα με την συμπρωτεύουσα, και τώρα θα μοιραστώ μαζί σας όλα τα μυστικά για να την ερωτευτείτε κι εσείς.

Που θα φάτε: Σουτζουκάκια στην Διαγώνιο. Όπως και δήποτε. Η Διαγώνιος, η επίσκεψη στον Λευκό Πύργο και ο καφές στο Μέγαρο του ΟΤΕ είναι τα τρία πράγματα που κάνουν ΟΛΟΙ οι Αθηναίοι τουρίστες από το 1970κάτι, δεν θα σπάσετε εσείς την παράδοση. Μεζεδάκια στο Νεγρεπόντε και στην Γκαλερί του Μεζέ στα Λαδάδικα. Για τους πιο γκουρμέ λίγο πιο κάτω μεταφέρθηκε η Παπαρούνα (παλιά ήταν στην στοα Μαλακοπή) η οποία προσφέρει και μενού σε χαμηλή σχετικά τιμή, αλλά το φαγητό τους είναι πάντα πρωτότυπο. Κλαμπ σάντουιτς με κοτόπουλο στον Κοσμίδη στην Βασιλέως Ηρακλειου, κομμάτια από ζουμερό και καλοψημένο κοτόπουλο σε ζυμωτο ψωμί, με πατάτες, πράσινη σαλάτα και σως φέτας για να κάνετε τις πατατούλες μπλουμ και τον πιο εξυπηρετικό και γελαστό ιδιοκτήτη, 5,5 ευρώ. Αν έχετε πιο διεθνιστική διάθεση πηγαίνετε σε ένα από τα 2 Tapas Bar και τσιμπολογάτε σαν να είστε στην Βαρκελώνη με τιμές Ελλάδας προ ευρώ (2 ευρώ η κρέπα σοκολάτα???και όχι μόνο να τρώγεται, αλλά να είναι και καλή???ήθελα να τους αφήσω άλλα τόσα tip). Αν έχετε όρεξη περισσότερο να πιείτε και αλλά και να τσιμπολογήσετε θα πάτε στο Μπιτ Παζάρ στην Σελήνη και θα πλακώσετε ή την ψημμένη ρακή ή το ημίγλυκο Νεμέας, θα παραγγείλετε το μανιτάρι πανέ και μερικά άκομα τσιμπιτίδια και θα φύγετε κουτρουβαλώντας.Και τέλος για να λύσετε μια και καλή το πρόβλημα με το καλαμάκι/σουβλάκι, πηγαίντε στο Ντερλικατέσεν, πάρτε ένα δικάβαλο και 1-2 σομπρέρο και μην ασχοληθείτε καν με την πιο ηλίθια κόντρα βορείων και νοτίων μετά την ορολογία της μπουγάτσας. Συμπαθητικό μου φάνηκε και ο Μόλυβος αλλά και 2-3 εστιατόρια στην Προξένου Κορομηλά αλλά δεν προλαβα να παω να φάω εκεί για να σας πω την γνώμη μου.

Που θα καφετίσετε: Στην πόλη στην οποία γεννήθηκε ο φραπέ, ο καφές δεν είναι συνήθεια, είναι άποψη. Θα αγνοήσετε όλα αυτά τα φασαριόζικα καφέ στην οδό Νίκης και θα πάτε στο Δωμάτιο με θέα. Βλέπει πανοραμικά και την Αριστοτέλους αλλά χαζευετε θάλασσα μέχρι εκεί που τελειώνει ο ορίζοντας. Και κάνει και καλό καφέ και υπέροχη κρύα σοκολάτα. Το άλλο αγαπημένο μου είναι το Καφωδείον το Ελληνικόν. Με 97 σελίδες κατάλογο, διακόσμηση που σε προσκαλεί να πας να λιώσεις ΟΛΗ σου την Κυριακή εκεί με όσες εφημερίδες αντέχεις να διαβάσεις και να διαλέξεις από όλες τις διαθέσιμες γεύσεις ελληνικού καφέ, σνακ, γλυκά ή μπύρες και άλλα αλκοολούχα. Απλά adore. Για το κλασσικό καφέτισμα στην Ικτίνου η μόνη συμβουλή που έχω να σας δώσω είναι διαλέξτε με βάση τον πιο άνετο καναπέ, αλλά επειδή κάνω παρέα με αρχιτέκτονες δεν θα μπορούσα μην αναφέρω το Pastaflora, το κλασσικό στέκι της σχολής, αν βρείτε τραπέζι εκεί βέβαια παίξτε και κάνα λοττο.

Που θα πιείτε: Το must είναι να αράξετε στην Πλατέια Ναυαρίνου για μπύρες. Αλλά γενικά 2 δρόμους θα πρέπει να έχετε κατα νού όταν μιλάμε για ποτό. Την Καλαποθάκη  που είναι πιο κυριλέ κατάσταση (σαν την αθηναική Χάρητος) και την Βαλαωρίτου (κάτι σαν το Ψυρρή στις παλιές του δόξες). Εκεί θα καθήσετε σε ό,τι σας κάτσει καλύτερα στο μάτι. Στην Βαλαωρίτου ξεχώρισα το fragile που είναι πάνω από ένα άλλο μπαρ και είναι ταράτσα με σχετική θέα, ενώ μου έκατσαν καλύτερα στο στομάχι η Cantina Tropicana και το Board del eau που είναι εκεί κοντά αλλά είναι χωμένα σε κάτι στοές. Αν έχετε όρεξη για clubbing θα πάτε στο shark, εμείς που δεν είχαμε αποφασίσαμε ότι το μόνο που κάνει είναι να πιάνει χώρο και στο μυαλό μας έιναι ήδη κατεδαφισμένο.

Που θα περπατήσετε: Στην Νέα παραλία, ξεκινάει από το Μακεδονία παλλάς και φτάνει μέχρι το Μεγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Απλά το ομορφότερο κομμάτι της παραλίας. Θα νομίζετε ότι βρίσκεστε σε ευρωπαική πόλη και όχι στο Ελλαδιστάν. Ποδηλάτες, joggers, ψαράδες αλλά και γιόγκι πάνε κάθε μέρα εκεί για να ασκήσουν το χομπι τους, παιδάκια τρέχουν, κουτάβια χαρίζονται όλα με θέα θάλασσα. Από την πλευρά του δρόμου έχει κήπους. Χαζέψτε τον κήπο τον ρόδων (μην πα΄τε πολύ βράδυ όμως και ενοχλήσετε τα ζευγαράκια, στηρίζουμε τον έρωτα) και αράξτε στον κήπο του νερού. Έχει νούφαρα, χρυσόψαρα και ησυχία γτ το νερό ανακόπτει την πορεία του ήχου. Θερμή παράκληση μόνο ΜΗΝ ταίζετε άλλο τα χρυσόψαρα με ψωμάκι, έχουν πάθει κρίση ταυτότητας, νομίζουν ότι είναι μπαρμπούνια(αλλά τα ξεπερνάνε σε μέγεθος), και έτσι όπως το πάτε θα νομίζουν οτι είναι και φάλαινες!!!Θα περπατήσετε επίσης την Λεωφόρο Νίκης μέχρι τον Λευκό Πύργο, θα δείτε εκεί γύρω τον Πύργο του ΟΤΕ και το καινούργιο Δημαρχείο και το Βυζαντινό Μουσείο (μην μπερδευτείτε, δεν ξέχασαν να τα σοβαντίσουν, ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΑΝ για να είναι εμφανές το τούβλο και το μπετόν). Θα κόψετε και 1-2 βόλτες στον χώρο που είναι το Kitchen Bar (κι εκεί στα κτήρια φαίνεται το τούβλο και το μπετόν αλλά τα χώνεψα περισσότερο), όπου γενικά θα πετύχετε και κάποια έκθεση ή κάποιο δρώμενο. Θα πάτε επίσης στα Κάστρα. Αφού μπείτε στην Μόνη Βλατάδων για να δείτε τις μισοκατεστραμμένες αλλά παλιές και υπέροχες τοιχογραφίες, θα πάτε να βγάλετε φωτογραφίες στον προμαχώνα και μετα θα σουλατσάρετε στα κάστρα, θα χαθείτε χωρίς τύψεις στην Άνω Πόλη μετά (και αν βρείτε το τσινάρι καθήστε να φάτε, εμείς δεν το βρηκαμε παρόλο που την γαζώσαμε την άνω πόλη) και μην ανησυχείτε, το άλλο καλό της θεσσαλονίκης έιναι ότι είναι πρακτικά αδύνατον να χαθείς. Παίρνεις ρότα προσ την θάλασσα και όπου βρεις νερό σταματάς και προσανατολίζεσαι από εκεί.

Που θα ψωνίσετε: Ξεχάστε Τσιμισκή, Ερμού κλπ κλπ. Ο καλύτερος δρομος για ψώνια είναι η Προξένου Κορομηλά. Στο τέλος της όπως περπατάς προς τον Λευκό Πύργο θα βρείτε το n.ob το οποίο έχει λατρεμένα ρούχα και κοσμήματα. Όπως θα του γυρίσετε την πλάτη και θα κατεθύνεστε προς Αριστοτέλους θα συναντήσετε στο διάβα σας 2 πολύ ωραία μαγαζιά με ρούχα και κοσμήματα στο δεξί σας χέρι (θα τα αναγνωρίσετε), ένα με είδη σπιτιού που έχει κάτι καναπέδες μινιατούρες γι ανα στέκεται το κινητό σας, και το 2nd floor architectural showroom στο αριστερό σας χέρι που αξίζουν μια επίσκεψη, αν όχι μια κατάθεση. Άσχετο με αυτήν την οδό αλλά αξιόλογο είναι και το Πόρτα 12 στην Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπου κατεβαίνεις σε ένα υπόγειο (από τον δρόμο φαίνεται μόνο η πόρτα) και βρίσκεις τέλεια τζιν με 52 ευρώ, ωραίες μπλούζες και cute ζώνες.

Τι θα κουβαλάτε μαζί σας στο τρένο/αεροπλάνο και θα γελάνε οι συνεπιβάτες σας: Ξεκινάμε το φόρτωμα από τον Ελενίδη (πίσω από την fena fresh) όπου αγοράζουμε τρίγωνα. Πάμε στον Τερκενλη στην Αριστοτέλους και αγοράζουμε τσουρέκι κάστανο-λευκή σοκολάτα, σοκολάτα-σοκολάτα και πραλίνα αμύγδαλο, μετά πάμε στον Χατζή και αγοράζουμε κουρκουμπίνια, σαραγλάκια και τουλούμπες. Τέλος πάμε στο Έργον και αγοράζουμε ότι δεν μπορούμε να βρούμε στην Αθήνα. Παξιμαδάκια τσουκνίδας, λεμονόχορτο, κάτι κουλά τσιπς από λαζάνια και ΑΛΑΤΙ ΜΑΝΗΣ (το λέω με λύσσα γτ εδώ δεν το έβρισκα επί μήνες). Μην ξεχάσετε μπουγάτσες από το "παραδοσιακόν" (με ότι γέμιση θέλετε) και σουβλάκια φράουλα από το ble (τα οποία κάνουν 3,5 ευρώ το ένα και οι φράουλες έχουν και τα κοτσανια, για να συμμαζευόμαστε). Αν σας έχει μήνει χέρι/κουράγιο/φράγκο πηγαίνετε και στον Αγαπητό για σοκολάτες και στον Χατζηφωτίου για πουράκια. Και καμια πάστα από το Plaisir. 

Που θα μείνετε: Σε κάποιον φίλο σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου