Έχω μια (ακόμη) παραξενιά σε σχέση με τον μέσο Έλληνα. Δεν πίνω καφέ (ναι, ρε, τα νευρα είναι φυσικά, υπάρχει πρόβλημα???). Το αποτέλεσμα έιναι ότι στιςσπάνιες φορές που υποχωρώ και δεν πάμε για φαγητό (από την αρχή) βολεύομαι με κάτι νερομπλούκια με ολίγον γάλα και κακάο τα οποία με περισσό θράσσος όχι μόνο τα κατονομάζουν "σοκολάτες" αλλά τα χρεώνουν και 4 ευρώ (2 σουβλάκια δλδ, λυγμ). Αλλά όχι, πήρα την εκδίκηση μου!!! Ιδού οι καλύτερες σοκολάτες τησ Αθήνας λοιπόν.
1) Rezin: Κλασσική, αγαπημένη, υπέργλυκη και θεόκαυτη σοκολάτα από lacta σε τεράστιο ποτήρι και στο πιο cult καφεποτείον της Αθήνας. Στην Μπενάκη, στα Εξάρχεια, σε περιβάλλον που πλησιάζει την θεόκουλη περσινη διαφήμιση με τους μεταλλάδες και το τσαγάκι. Παραγγείλτε προκαταβολικά πολύ νερό γτ θα λιγωθείτε και πηγαίντε ημέρα με πολύ πολύ πολύ κρύο, θα ζεσταθεί το μέσα σας εγγυημένα.
2) Dark side of chocolate: Σοκολάτα φτιαγμένη από 3-4 διαφορετικά έιδη Valrhona, για όσους αγαπούν την σοκολάτα και όχι την ζάχαρη. Πηχτή, επίσης συνέρχεσαι μετά από πολύ νερό και έχεις και bonus τα πρωτότυπα σοκολατάκια που φτιάχνει ο ιδιοκτήτης. Το θέμα είναι να βρεις τραπέζι (5 έχει όλα κι όλα)...
3) Playce της Πανόρμου: Έκτος από το ότι πας και λιώνεις στα παιχνίδια, δεν φεύγεις χωρίς να δοκιμάσεις την σοκολάτα τους (για πολύ καμμένα απογευματα από όλες τις απόψεις). Ζητάτε από τον κατάλογο της eraclea κάποια από τις30κάτι γευσεις και την ζητάτε πηχτή. Τρώγεται με το κουτάλι και μουγκανίζοντας.
4) Chocolaterie: Στο Χαλάνδρι. Δοκιμάστε την γαλλική τους σοκολάτα και αγνοήστε όλες τις υπόλοιπες. Πιάστε θέση και στον δερμάτινο καναπέ, απλώστε και τα πόδια σας, πάρτε και ένα περιοδικό και παχατέψτε μέχρι της 10 που κλείνει.
5) Chocolate Duck: Αν και είναι στην Νέα Ερυθραία (η οποία έχει γίνει πιο πολυσύχναστη και από την Πλατεία Αγ. Ειρήνης πια) και πέφτει λίγο μακριά για εμάς τα παιδιά του κέντρου αξίζει τον κόπο όχι μόνο για την πηχτή ζεστή σοκολάτα της αλλά και για τα τέλεια γλυκά (γτ η υπογλυκαιμία παλέυεται σε διπλό μέτωπο). Οι κοπέλες έιναι γλυκύτατες, το μαγαζί χουχουλιάρικο αλλά στα πολλά κρύα όοοοοοοταν έρθουν πάρτε και αντιολισθητικές μαζί σας. Είναι στα Βόρεια του νομού Αττικής, μην ξεχνιέστε.
6) Petit Fleur: Κλασσικό κι αγαπημένο. Ειδικά άνοιξη ή αρχές φθινοπώρου που την αράζεις όξω και νιώθεις λίγο Αμελί. Και μέσα είναι ωραίο και cosy αλλά είναι πολύ μικρό, τα τραπεζάκια πολύ λίγα και τα ζευγαράκια που το ξέρουν πάρα πολλά.
7) Cafe Boheme: Λίγο πιο κάτω από το Petit Fleur. Είναι ωραίο και για ποτό και για φαγητό αλλά η μεγάλη του επιτυχία είναι η σοκολάτα τριαντάφυλλο. Θυμίζει γαλλικό bistrot (αυτή η Αμελί μας καταδιώκει) και έχει έναν άνετο φιλικό προς άραγμα γωνιακό καναπέ σχεδόν κρυμμένο από το υπόλοιπο μαγαζί ο οποίο χωράει μεγάλη παρέα. Σπεύσατε!!
Άντε και επειδη μουχλιάζουμε φέτος, next week σας έχω τειοποτεία και την πιο ευκολη πλέξη ζακάρ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου