Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Mama Roux: My humble opinion

Στον απόηχο της φετεινής "αναβάθμισης" της πλατείας Αγ. Ειρήνης, βρήκε την θέση του στην πόλη και αυτό το μαγαζί. Τον τελευταίο μήνα όλοι μου έλεγαν γι αυτό, διαβαζα παντού για τα πιάτα του και την καλή σχέση ποιότητας τιμής και ένα μεσημέρι εδέησε να το επισκεφτώ. Παρόλο που ήταν μέρα ακόμα και είχε πολύ κρύο, ήταν σχεδόν γεμάτο το οποίο είναι καλό σημάδι. Καθίσαμε και ήρθαν αμέσως να μας πάρουν παραγγελία. Ο κατάλογος, κατα το δίδαγμα του φασολιού ειναι τυπωμένος στο κουβερ, πήραμε φαλάφελ, τα οποία ήταν πολύ νόστιμα αλλά λίγο σκληρά, και μπουρίτος και σκάσαμε. Το burito με κοτόπουλο ήταν ασφυκτικά γεμάτο με κοτόπουλο. Είχε επίσης και πολύ ενδιαφέρουσες σούπες αλλά δεν δοκιμάσαμε. Το breakthough του μαγαζιού είναι ότι έχει μεγάλα τραπέζια στα οποία μπορείς να κάτσεις και μόνος σου να φας, να κάνεις δουλειά στο laptop, γενικά εχει μια πιο ευρωπαική προσέγγιση του casual dinning, δεδομένου δε οτι είναι στο συγκεκριμένο σημείο προσφέρεται για ένα αξιοπρεπές μεσημεριανό, έστω και μοναχικό, για τους πολλούς free lancers που έχουν δουλειές στο κέντρο. Extra plus ο μελαμψος σερβιτόρος ο οποίος μιλάει ελληνικά χωρίς καθόλου προφορά και είναι ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ. Λειτουργεί και ως καφέ οπότε σε λιγότερο κρύες μέρες ενδεικνυται και για χαλαρό καφέ στα τραπεζάκια έξω με μπόλικο χάζεμα στους περαστικούς.

1 σχόλιο:

  1. Τι να πω φίλη. Δεν έχω δοκιμάσει τίποτα μιας και πήγα απλά για να βρω μια παρέα που τελείωνε τον καφέ της. Μου χτύπησε όμως θετικά η urban chic αισθητική του κ η αραβική πίτα της διπλανής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή