Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Τότε και τώρα

Στα πλαίσια της ολικής αναδόμησης που τρώει η ζωή μου, η σκέψη μου και το σπίτι μου, πήρα την γενναία απόφαση να ξεφορτωθώ το τιτάνιο cluster από αδιάβαστα περιοδικά τα αποία περιμένουν στωικά πάνω 1-5 χρόνια να φιλοτιμηθώ να τα διαβάσω. Αλλά πρίν τα ξεφορτωθώ είπα να τα διαβάσω. Τόσα χρόνια το περίμεναν, they deserve that much. Όπως τα ξεφύλλιζα έβλεπα παρουσιάσεις για εστιατόρια, αμπελώνες, καφέ και ηλιθιωδώς ακριβά μπιχλιμπίδια για το σπίτι, το αμάξι και το σώμα μας. Και απλά αναρωτήθηκα "Πόσα από αυτά να υπάρχουν ακόμα??". Και κάπου εκεί η χιονοστοιβάδα του google search ξεκινά. Αυτό το post λοιπόν αφορά τις παλιές μας συνήθειες, ενημερώνει για το τι υπάρχει ακόμα και αν όχι, με τι μπορούμε να το αντικαταστήσουμε.

Σημειωματάρια Moleskine: Μην μου πείτε ότι υπάρχουν και στα public γιατί θα εκνευριστώ και δεν κάνει στην ηλικία μου. Αυτά τα εμβληματικά σημειωματάρια αξίζουν πιο προσεκτική μελέτη και μεταχείρηση από το να πας να στριμωχτείς σαββατιάτικα σε ένα πολυκατάστημα και να διαλέξεις ότι έχουν (και κατα πάσα πιθανότητα να καταλήξεις με ένα forever friends το οποίο δεν θα τολμάς να βγάλεις και δημόσια από την τσάντα σου). ΕΥΤΥΧΩΣ στην Πλατεία Κολωνακίου υπάρχει ακόμα το κατάστημα που εμπορεύεται αποκλειστικά και μόνο moleskine. Θα βρείτε αυτό που σας ταιριάζει, θα τα ξεψαχνίσετε με την ησυχία σας και θα αγοράσετε σίγουρα το μπρελοκ με το μίνι σημειοματάρια έιτε για εσάς είτες για κάποιον φίλο.

Belafonte: Αυτό το μπαρ έσκασα που έκλεισε. Ειδικά όταν πέρασα από μπροστά και είδα ότι κάτι Κινέζοι το έχουν κάνει αποθήκη πιάστηκε η καρδιά μου. Ο ιδιοκτήτης βέβαια δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια, πήρε την μεταλλική μασίφ μπάρα και την μετέφερε στο καινούργιο του μαγαζί το osterman, το οποίο είναι στην πολύ πιο safe περιοχή της πλατέιας Αγίας Ειρήνης. Εγώ το προτιμούσα εκεί όμως, μόνο του σχεδόν (δίπλα είναι το επίσης αγαπημένο nixon το οποίο στέκει ακόμα), άνετο και ήσυχο.

Hell's Kitchen: Γιατί έκλεισε αυτό το μαγαζί??Γιατί??Γιατί??Ειδικά μόλις λίγο καιρό πρίν εμφανιστεί το CAMP και ανακάμψει κάπως και η Πλατέια Κοτζιά. Τραβάω τα μαλλιά μου, δεν έχω βρει άξιο μαγαζί να το αντικαταστήσει και αυτό και τα brunch του, είδικα στην σχέση ποιότητας τιμής.

Cou cou food: Ακόμα λυσσάω για το κοτόπουλο με πράσινο κάρυ και γάλα καρύδας, ευχαριστώ το Θεό που μου έδωσε η ιδιοκτήτρια την συνταγή του banofee και τολμώ να πω ότι οι φράουλες με μασκαρπόνε του κοντεψαν να γίνουν η αιτία για το τέλος μιας μακροχρόνιας φιλίας. Καλή εναλλακτική θα ήταν το soul Kitchen εαν δεν έκλεινε και αυτό!!!

Bayern: Δυστυχώς έμαθα γι αυτήν κατόπιν εορτής. Δηλαδή αφού έκλεισε. Και μου λένε ότι είχε τα καλύτερα pretzels σε μπυραρία και μου γυρνάει το μάτι λίγο απότομα. Η κοντινή Alpen Stube έχει ρίξει κι αυτή τα standards της προκειμένου και επιβιώσει και δεν μας ικανοποίησε, ενώ αξιοπρεπή pretzels, μεγάλη ποικιλία σε μπύρες και normal τιμές έχει η Divers στην Καλλιθέα. Το μόνο που με χαλάει είναι ότι είναι μέσα σε mall. Να κάτσετε μέσα να μην το σκέφτεστε.

Alexis R: Πάρα πολλά χρόνια στην Ν.Σμύρνη, με λίγο τσιμπημένες αλλά χορταστικές μερίδες σε πάστα και σε σαλάτες. Προφανώς και έκλεισε αλλά ευτυχώς τα ζυμαρικά έχουν περάσει στο DNA μας και πάντα θα υπάρχει ένα καλό μακαρονάδικο εκεί έξω. Εξαιρετικό είναι το Facce Strane, ευτυχώς σε πιο προσιτές τιμές αλλά στα ίδια επίπεδα ποιότητας Ειδική μνεία στην πάντα χαμογελαστή σεβιτόρα τους.

Sunny Side up: Το αγαπούσα αυτό το μαγαζάκι με gadgets στην Σολωνος. Έκλεισε για να αντικατασταθεί από τα I gift τα οποία επίσης έχουν κλείσει σχεδόν όλα. Κραταιό έιναι μόνο αυτό των Αμπελοκήπων στην οδό Λαρίσης (και το μοναδικό νομίζω). Άλλη εναλλακτική δυστυχώς και μόνο τα ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ octopus και το ouaou.gr.

Habitat: Πάντα τα αγαπούσα περισσότερο από τα ΙΚΕΑ, το κτήριο τους στην Κολοκοτρώνη ήταν ότι ιδανικότερο για ατελείωτο χάζεμα on a rainy day και βόλευε απεριοόριστα γιατί δεν χρειαζόταν να τρέχεις στου διαόλου την προγιαγιά κάθε φορά που χρειάζεσαι 2 κρεμάστρες και ένα κουτί για το μπάνιο. Στο διάστημα που ήταν κλειστό βολευόσουν με τα Zara Home, τώρα έχουν ξανανοίξει στα notos galleries, αλλά η μισή απόλαυση (το χάζεμα) έχει εξαφανιστεί για πάντα. Τουλάχιστον μπορείς να βρεις αξιοπρεπή φωτιστικά χωρίς να σου πάει ο κούκος αηδόνι.

Ιδιότροπο: Πάνω στην Αλεξάνδρας, δεν θα μπορούσε να με βολεύει πιο πολύ. Για πολύ υψηλό budget αλλά με έντυσε σε κάθε στιγμή της ζωής μου που θα έσκαγα λεφτά έτσι κι αλλιώς (γάμοι, βαφτίσια, interview clothes). Τώρα απλά πάει. Υπάρχει πάντα το Ιδιότροπο του Χαλανδρίου, αλλά τόλμα να πας εκεί Σάββατο πρωι με αμάξι. Αν πας πάντως πέρνα και από τα simple caratere και από ότι υπάρχει σε όλο τον πεζόδρομο της Χαιμαντά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου