Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

food on the go

Συνήθως δεν τρώω στο πόδι. Κυριώς γιατί δεν χωνεύω εύκολα (no comments plz) αλλά γιατί το φαγητό είναι μια διαδικασία/ιεροτελεστία που είναι ύβρις να λαμβάνει χώρα στο όρθιο. Αφήστε που τρώω ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ αργά οπότε τον φλεβίτη τον έχω σίγουρο. Και είμαι και λίγο ατσούμπαλο και γίνομαι χάλια. Ε εντάξει και γιατί δεν χορταίνω κιόλας. Αυτόν τον κανόνα τον σπάω ελάχιστες φορές. Δηλαδή όταν λυσσάω της πείνας και είμαι και μόνη μου και δεν έχω και χρόνο για πολλά πολλά. Και έχω και φαγητό στο σπίτι. Φωτεινότατες εξαιρέσεις τα ακόλουθα μαγαζιά, στα οποία πάω όποτε με βγάζει η άκρη, ορμάω και τρώω σαν την γουρούνα μεσα στην μέση του δρόμου, περπατώντας ταυτόχρονα.

1) Κουλούρι με σοκολάτα από το repeat. Δεν έχω λόγια. Μερέντα τυλιγμένη σε φύλλο σφολιάτας. Ειδικά αν το πετύχετε ζεστό είναι πλήρες πρωινό. Εγώ τα τσακίζω σε μέρες με περίεργο mood, πολλά νεύρα ή μετα από μεγάλη απογοήτευση. Πάρτε και νεράκι, είναι αρκετά γλυκό.

2) Πίτα με κοτόπουλο, μανιτάρια και μουστάρδα από το Άριστον. Σε μερικούς οι τυρόπιtες του δεν λένε και πολλά. Εγώ ποτέ δεν παραγγέλνω τα κλασσικά οπότε δεν έχω άποψη. Ότι έχω δοκιμάσει ήταν νόστιμο, αλλά για αυτήν την πίτα εγγυώμαι γιατί είναι πολύ μπροστά. Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε.

3) Πιροσκί πατάτας, πολύσπορα κριτσίνια και στρογγυλά κριτσίνια με καρότο ή ελιά από το Αρτιστον. Όχι δεν το μπέρδεψα με το προηγούμενο, υπάρχει κάπου ένα "τ", που κάνει όλη την διαφορά. Δεν είναι να πεις ότι θα τα φας και θα χορτάσεις (εκτός από το πιροσκι) αλλά κάθε φορά που αγοράζω κάτι ανοίγω την σακούλα στον δρόμο και φτάνει στο σπίτι η μισή ποσότητα. Ειδικά τα πολύσπορα είναι εθιστικα. Δεν αστειεύομαι.

4) Σάντουιτς με φέτα και μελιτζάνα από το πεινιρλί Ιωνίας (στην αρχη της πανόρμου είναι, το όνομα είναι ξεκούδουνο). Βάλτε τους να σας το ζεστάνουν κιόλας. Το ψωμί δεν είναι συμβατικό, είναι ζύμη του πεινιρλί. Φρέσκια και αφράτη. Η μελιτζάνα δεν έχει σχεδόν καθόλου λάδι και είναι ίσως το ωραιότερο vegan σνακ που έχω φάει. Και το μοναδικό που κατά καιρούς αναζητάω.

5) Evergreen: Μόνο που δεν έχω βγει με πανό που τόλμησαν και να τα μετακινήσουν από την πλατεία Κοραή και να κόψουν την 24ώρη βάρδια. 'Εχω λατρέψει την μακαρονοσαλάτα με το κάρυ, ενώ το σαντουιτς με το κοτόπουλο και τα μανιτάρια είναι σταθερή αξία για πολύ "γρήγορες" μέρες. Και η σπανακόπιτα. Ήταν το κλασσικό φαγητό μετά από το θέατρο και μου λείπει. Αυτά.

6) Κιμαδόπιτα από το Μαμ. Δεν ξέρω τι βάζουν μέσα και κάτι μου λέει ότι δεν θέλω και να μάθω. Σταθερή αξία για πάρα πολλά χρόνια, έχει μεγάλη κατανάλωση και είναι και το μόνο φαγητό "δρόμου" που τρώει ο πιο παράξενος άνθρωπος της πόλης. Η μάνα μου.

7) Πίτσα από το Brigante Little Italy: Μου έχουν πει τα καλύτερα. Θα πάω να το εξερευνήσω αύριο γιατί την Παρασκευή το βράδυ το πέτυχα κλειστο (μα καλά, γιατί έκλεισε με τόσους αγανακτισμένους γύρω???). Γενικά έχω να φάω αξιοπρεπή πίτσα στο χέρι από το δημοτικό οπότε με ψήνει πολύ σαν ιδέα. Θα σας ενημερώσω με μορφή σχολίου για τις εντυπώσεις μου. Fingers crossed να αξίζει τον κόπο.

8) Σάντουιτς με καλαμάκι κοτόπουλο από τις κυριούλες στην Κολοκοτρώνη. Ποτέ δεν συγκράτησα το όνομα αυτού του μαγαζιού, γιατί τις είδα να φτιάχνουν το σουβλάκι επι τόπου από καθαρό στήθος κοτόπουλο και τα χασα. Αν σας αρέσουν τα καυτερά βάλτε και την σως με το πιπέρι. Μακράν από τα ωραιότερα σουβλάκια που έχω φάει αλλά είναι κλειστό το βράδυ.

9) Σάντουιτς φιλετάκια κοτόπουλο απ' όλα από το βρώμικο της Μιχαλακοπούλου. Αυτό λειτουργεί τις αντίθετες ώρες από το προηγούμενο οπότε στις μεγάλες πείνες ένα σαντουiτς με κοτόπουλο θα το φάτε. Η ταχύτητα με την οποία το φτιάχνουν είναι απίστευτη και η ταχύτητα με την οποία καταναλώνεται επίσης. Έχει μεγάλη κατανάλωση οπότε έιναι εγγυημένο (εγώ τις καντίνες τισ φοβάμαι/απεχθάνομαι) αλλά δεν έχω πάθει τίποτα τόσα χρόνια, οπότε φάτε άφοβα.

10) Βενέτης. Όχι ο κλασσικός φούρνος του, αυτός που είναι τύπου καφετέρια στην Κηφισίας στους Αμπελόκηπους. Φίλοι που πίνουν καφέ (εγω δεν πίνω, τα νεύρα είναι natural) λένε ότι τον κάνει τέλειο (και πάμφθηνο). Εγώ δοκίμαζα κάτι κουλαμάρες με Βαυαρέζικες κρέμες και περίεργα ονόματα, αλλά μου άρεσαν όλα και ηταν κι επίσης πάμφθηνα οπότε πάρτε να έχετε να τσιμπάτε στην δουλειά. Extra plus η πιο ευγενική και καλόκαρδη barista που έχω δει.

Κι επειδή πολλά karma chips μάζεψα, την επόμενη βδομάδα θα σας πω που να μην πάτε και γιατί. (που να πινα και καφε....)

4 σχόλια:

  1. όπως πάντα ενδιαφέροντες οι αναρτήσεις σου , αλλά μηπως θα μπορουσες να βαζεις και κανενα στοιχείο παραπάνω για εμας που δεν ειμαστε χροοοονια στην αθηνα? και συνεπώς ΔΕΝ ξερουμε που ειναι το αριστον και το αρτιστον και τα Βριλλησια ακομα :) και αντε , το Brigante Little Italy με ενα γουγλαρισμα το βρίσκεις, αυτο το repeat που θα το βρεί κανεις γιατί τωρα θέλω όσο τίποτα ενα κουλουρι με μερεντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. den to kanw epithdes, apla phgainw teleiws empeirika kai den prosexw dromous kai aritmous...to repeat einai sthn ippokratous, anamesa sthn didotou kai thn nauarinou...to artiston einai sthn spuridwnos trikouph sta eksarxeia, to ariston sathn voulhs apenanti apo to 7 jockers kai gia ta upoloipa nomizw exw dwsei stigma e???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να προσθέσω κ εγώ τον ταπεινό μου οβολό... το κουλούρι με μερέντα αντεδείκνυται για τις πολύ ζεστές μέρες γιατί μέχρι η μερέντα λιώνει από τη ζέστη του δρόμου με άσχημες για τον πεινασμένο συνέπειες. Επίσης το "Άριστον" έχει υπέροχη μπανανόπιτα χώρια από την όντος εξαιρετική του Μανιταρόπιτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. efaga pizza apo to brigante...affumicato me kapnisto turi, elies, patata (na ta akoun merikes files mou pou den me afhnoun an valw chips sthn pizza)fresko dentrolivano kai piperi...ta spaei!!!dokimaste thn...kleinei to argotero stis 10 omws...

    ΑπάντησηΔιαγραφή