Μία από τις 3 ανερχόμενες περιοχές της Αθήνας, ζούσε στην σκιά της Πλάκας και του Μοναστηρακίου μέχρι να ανοίξει το Μουσείο της Ακρόπολης, αλλά τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει έναν ιστό καταστημάτων, εστιατορίων, καφέ και μπαρ, τα οποία δεν είναι τουριστικά (αλλά είναι ενδιαφέροντα για τον εναλλακτικό τουρίστα), κρατάνε σε γενικές γραμμές τον χαρακτήρα της περιοχής και σέβονται και υποστηρίζουν την «γειτονιά», που στην Αθήνα τείνει να εκλείψει ως έννοια.
Τα trivia: Η περιοχή Μακρυγιάννη πήρε το όνομα της από τον γνωστό ήρωα της επαναστάσεως…που μετά λέγεται ότι διέπρεψε ως τοκογλύφος και η συνοικία ήταν ολωσδιόλου δική του. Η ευρύτερη περιοχή του Κουκακίου πήρε το όνομα της από την βιοτεχνία κρεβατιών του Κουκάκη που λειτουργούσε προπολεμικά στο ύψος του Φιξ.
Τα βασικά: Οι κύριοι άξονες στους οποίους θα κινηθείτε στο Κουκάκι είναι 3. Οι πεζόδρομοι Γ. Ολυμπίου και Δράκου και ο κεντρικός της Βεΐκου που τους τέμνει.
Που θα φάτε: Αν θέλετε κάτι πιο προσεγμένο και formal αλλά όχι και Διόνυσο, θα πάτε στο Μάνη Μάνη, Υπέροχο νεοκλασικό, ωραίο φαγητό, λογικές τιμές και άψογο service. Αν θέλετε να φάτε burger θα πάτε στο Tiki, σχεδόν απέναντι. Ωραίο μαγαζί, μάζευε κόσμο πριν γίνει η Βεΐκου mainstream, λειτουργεί και ως bar-ακι με καλά Live, αλλά απογευματάκι με λιακάδα όξω και ένα burger συγκινεί πολύ περισσότερο την υποφαινόμενη κοιλιόδουλη. Μεζεδάκια στην «Σβούρα» στον πεζόδρομο της Ολυμπίου.. Από τα μαγαζιά που δεν φωνάζουν (δηλαδή έχουν κάτι να πουν), μικρό συμπαθητικό και για καφέ άλλα και για κάνα ρακόμελο. Δοκιμασμένο και χορταστικό και το Mystic Pizza με φοβερές πίτσες και μακαρονάδες από αλεύρι κάναβης. Αν βρείτε να κάτσετε, θα φάτε καλά και φτηνά στο συνεταιριστικό Ποτάμι στο τέρμα της Ολυμπίου, ενώ το ολοκαίνουργιο Μπελ Ρεϋ σχεδόν δίπλα ευελπιστεί εκτός από ποτά να σερβίρει και το κατιτίς του. Επιφυλάσσομαι, κριτική μόλις οριστικοποιηθεί το μενού. Η Αυλή είναι διάσημη για την τοστάδα της, αλλά είναι πολύβουη και φασαριόζικη ώρες-ώρες, την προτιμώ καθημερινές. Στο μέγα ερώτημα «που τρώνε σουβλάκι οι μόνιμοι κάτοικοι» μου απάντησαν στον Καλύβα, αλλά δεν έχω προλάβει ακόμα να διαμορφώσω άποψη.
Που θα πιείτε καφέ/μπύρες/κρασί: Είναι αυτή η μεσοβέζικη κατάσταση που πολύ κόσμο τον βολεύει, γιατί ξεκινάει με τον ένα και καταλήγει στο άλλο - εμένα όχι γιατί κάπου ανάμεσα στον καφέ και στη μπύρα μεσολαβεί ένα βόδι που πρέπει να φάω. Για χαλαρό ποτό/καφέ λοιπόν, μου άρεσαν πάρα πολύ ο Μπαμπάς (το οποίο με χαρά ανακάλυψα ότι έχει και φαγητό, το Συγκρουόμενο και ο "Monsieur Barbu" που δημιουργούν μια πιο ήσυχη και συμπαθητική γωνία, στην οδό Φαλήρου. Φυσικά θα πάτε στην Pulp για φτηνές τσέχικες μπύρες (και πολύ κάπνα). Για πιο εκλεπτυσμένους ουρανίσκους υπάρχει το άκρως ενδιαφέρον Wine Point, από τα πρώτα wine bars της Αθήνας παρακαλώ! Αν περάσετε από κει πρωί, θα επισκεφθείτε το «Μαμά Ψωμί», που εκτός από το προφανές προσφέρει πίτες, μάφιν και λοιπές λιχουδιές, για να πάρετε στο χέρι και να βολτάρετε.
Που θα ψωνίσετε: Το πιο ύπουλο μέρος για αγορές. Για αρχή θα πάτε να χαζέψετε στην γκαλερί της κυρίας Μαρνέρη, όπου υπάρχουν συλλογές εικαστικού χειροποίητου κοσμήματος, με πολύ εντυπωσιακά κομμάτια, τα οποία φυσικά είναι προς πώληση και απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια. Το ακριβώς επόμενο μαγαζί στην οδό Λεμπέση είναι το Skoomoky το οποίο εκτός από σαπούνια με φελτ έχει και κάτι φανταστικά ξύλινα μπολ που μοιάζουν με βάση σβούρας (θέλω να τα πάρω όλα!). Λίγο πιο κάτω είναι το Artshot το οποίο επίσης ενδείκνυται για χάζεμα . Πάνω στην Βεΐκου υπάρχουν το «ψιτ!», και το Sous Sol σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, όμορφα, φωτεινά και φροντισμένα στα οποία θα βρείτε χειροποίητα κοσμήματα, σαπούνια, lip balm, κούπες και λοιπά τζουρτζουλίδια, ιδανικά για δώρα. Ειδικά στο Sous Sol θα βρείτε μοναδικά δικά τους έπιπλα και τον Μέλιο, το πιο γλυκό οικόσιτο σκυλάκι της περιοχής. Αρκετά πιο κάτω βρίσκεται το Tintinnabulum το οποίο επεκτείνεται και δίπλα, με ωραία χειροποίητα σημειωματάρια, παλιές καρτ ποστάλ και κεριά μέσα σε παλιά φλιτζανάκια. Το αμέσως προηγούμενο μαγαζί (που η μνήμη μου έχει διαγράψει το όνομά του), έχει τις πιο ωραίες χειροποίητες κορνίζες που έχω δει (κι έχω ερωτευτεί μια κατακόκκινη, αχαχ). Μην ξεχάσετε να αγοράσετε κάτι από το shοp της Action Aid. Για ρούχα θα δείτε στην Φαλήρου και στην Βείκου σε μαγαζάκια μικρά με ρούχα συμπαθέστατα, αλλά όχι επώνυμα.
Ειδική μνεία: Στα κτήρια, σε μικρά πεζοδρομάκια και στις παλιές ταμπέλες του Ε.Β.Ε. Κουκακίου που δεν άντεξα, τις φωτογράφισα και σας τις παραθέτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου