on tour: Κύθηρα

Το νησί που δεν ανήκει πουθενά. Διοικητικά ανήκει στην Αττική. Γεωγραφικά μας έμαθαν ότι ανήκει στο Ιόνιο. Αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά έχει κάνει το δικό του κράμα με στοιχεία από Αιγαίο, Ιόνιο και Πελοπόννησο. Χαρακτηρίζεται από απότομες εναλλαγές τοπίου, έχει απίστευτες παραλίες, ποτάμια, καταρράκτες, έντονη βλάστηση, επιβλητικό κάστρο και μακρά ιστορία καθώς ήταν πάντα αντικείμενο διαμάχης λόγω της στρατηγικής γεωγραφικής του θέσης.

Πώς θα πάτε: Αν έχετε τις ψυχικές αντοχές, θα πάρετε το πλοίο από τον Πειραιά. Κάνει μόνο 11 ώρες. Επειδή εγώ ή θα είχα πέσει στην θάλασσα και θα το πήγαινα κολυμπώντας ή θα είχα δείρει όλο το πλήρωμα μετά το πρώτο 4ωρο, αυτή την λύση την απέρριψα πανηγυρικά. Οι άλλες 2 λύσεις είναι το αεροπλάνο (αν έχετε λεφτά και δεν έχετε αμάξι), που σας προσγειώνει σχεδόν στο μισάωρο ή οδικώς μέχρι Νεάπολη και μετά καραβάκι το οποίο κάνει καμιά ώρα. Προτίμησα την δεύτερη λύση, με διανυκτέρευση στην Νεάπολη (στο Ε-ξαι-ρε-τι-κό Αϊβαλί στο οποίο μπούκαρα τυχαία με όλο μου το θράσος), η οποία νομίζω ότι ήταν και ιδανική γιατί φτάνεις ξεκούραστος, αλλά με δικό σου μέσον (και βενζίνη από την Σπάρτη, στα Κύθηρα την πληρώνεις με το αίμα σου).

Τι θα δείτε: Οπωσδήποτε το κάστρο στην Χώρα. Με ένα μικροσκοπικό αλλά πολύ προσεγμένο μουσείο, απίστευτη θέα και κατατοπιστικά info points. Από κει θα μετρήσετε τα εκκλησάκια στους πρόποδες του κάστρου και μετά θα πάτε να τα δείτε και από κοντά. Αν θυμάμαι καλά είναι 11, με πιο εντυπωσιακό το μισοβουλιαγμένο που έχει έκθετες τις τοιχογραφίες του στον καιρό αλλά και στον επισκέπτη. Επόμενο σημείο είναι η Παλαιόχωρα, η παλιά πρωτεύουσα των Κυθήρων την οποία αφάνισε στην κυριολεξία από τον χάρτη ο Μπαρμπαρόσα, μισθωμένος από τους Οθωμανούς. Επιβλητική τοποθεσία, ερείπια που σου προκαλούν ανατριχίλα ακόμα και αν δεν ξέρεις πως από αυτή την απόβαση δεν έμεινε κανένας επιζών και αρκετά εύκολο μονοπάτι. Οι Πιτσινάδες είναι ένα χωριουδάκι στο οποίο ζούσαν οι ευγενείς του Βυζαντίου, είναι ένας μικροσκοπικός παραδοσιακός οικισμός με ωραία πλακόστρωτα και παραδοσιακά σπίτια. Αξίζει μια βόλτα. Οι καταρράκτες της Νεράιδας στον Μυλοπόταμο είναι άλλο ένα σημείο το οποίο πρέπει να δείτε. Μαζί με τον πολύ καλά διατηρημένο νερόμυλο του Φιλιππή, είναι τα δύο πιο εύκολα προσβάσιμα αξιοθέατα της περιοχής. Αν έχετε το κατσίκι μέσα σας πάρτε το μονοπάτι που οδηγεί στο Καλάμι (ωραία παραλία, μας είπανε), θα δείτε πιο ερειπωμένους νερόμυλους, απίστευτα ξέφωτα και ρυάκια και αν σας βαστάει θα πάτε μέχρι το Καλάμι. Το Σπήλαιο της Αγίας Σοφίας με το σχεδόν άθικτο φρέσκο του 17^ου αιώνα είναι επισκέψιμο με ξεναγό και παρόλο που η είσοδος τσούζει λίγο (5 ευρώ), σε αποζημιώνει. Η Κάτω Χώρα είναι ένας ακόμα μεσαιωνικός οικισμός στον οποίο θα διαθέσετε γύρω στα 15 λεπτά από την ζωή σας, με την σκεπή μιας εκκλησίας να έχει γκρεμιστεί και να σας αποκαλύπτει παράξενα σχέδια σε πράσινο φόντο. Η γέφυρα του Καντουνίου επίσης συγκαταλέγεται στα must see, όπως και η εκκλησία των Μιτάτων, η οποία καταστράφηκε μαζί με την πλατεία του χωριού σε έναν σεισμό. Στον υπόλοιπο (ελάχιστο) χρόνο που θα σας απομείνει αν ακολουθήσετε κατά γράμμα τις οδηγίες μου, θα σας χρησιμεύσουν τα παρακάτω.

Που θα μείνετε: Δεν σας λέω που έμεινα εγώ που να μου κάνετε φάλαγγα (ναι,ήταν τόσο καλό). Γενικά αποφύγετε τα full τουριστικά μέρη όπως η Αγία Πελαγία, ο Αυλαίμονας και το Καψάλι (ειδικά αν δεν είστε Γερμανός τουρίστας στην ώριμη φάση της ζωής σας), εγώ θα προσανατολιζόμουν προς Κάλαμο, Μυλοπόταμο ή Λιβάδι.

Που θα φάτε: Αν ο έρωτας περνάει από το στομάχι, τα Κύθηρα έχουν τα φόντα να γίνουν μια βαθιά αγάπη. Εν ολίγοις σκάσαμε στο φαί. Θα πάτε στην Φιλιώ στον Κάλαμο και θα παραγγείλετε όπως και δήποτε τυρόψωμο και πράσινη κολοκύθα σαλάτα, μετά ότι πιάτο ημέρας έχει. Στα Μιτάτα θα φάτε στον Μιχάλη. Το πικάντικο κοτόπουλο με τις φρέσκιες τηγανητές πατάτες το λάτρεψα, όπως επίσης και τα τηγανητά τυροπιτάκια του (γενικά η χαρά της χοληστερίνης, αλλά δεν πτοούμαστε). Στον Ποταμό θα φάτε στον Πανάρετο, δεν έχω tips, ότι παράγγειλα το τσάκισα. Για φρέσκο ψάρι και αστακομακαρονάδα θα πάτε στον Σωτήρη στον Αυλαίμονα, ενώ στον Πλάτανο στον Μυλοπόταμο θα φάτε μπαμπάτσικη τυρόπιτα, φανταστική μελιτζανοσαλάτα, σωστά ψημένα κρέατα και το τοπικό λουκάνικο. Όλα σας τα γεύματα θα τα συνοδεύετε με αρικαρά, τον οποίο θα αγοράσετε για την Αθήνα από το οινοποιείο του Στρατηγού.

Που θα πλατσουρίσετε: Κατ αρχήν πριν ξεκινήσετε για την παραλία θα πρέπει να δείτε κατά που φυσάει ο άνεμος. Κυριολεκτώ. Αν πάτε σε παραλία που την φυσάει ο αέρας εκτός από την αναπόφευκτη πάλη με τα κύματα θα αντιμετωπίσετε και ότι μπορεί να φέρει στο διάβα σας η ανοιχτή θάλασσα. Δεν θέλετε. Πολύ ωραίες παραλίες είναι το Καλαδί (για μένα η καλύτερη, άξιζε τα απελπιστικά πολλά σκαλιά του ανεβοκατεβάσματος), η Φυρή Άμμος (αμέσως επόμενη στην λίστα μου, τεράστια παραλία με μπορντώ βότσαλα), η Λαγκάδα και ο Λορέτζος. Δυσπρόστιτες αλλά πολύ όμορφες είναι ο Άγιος Νικόλαος και οι Φούρνοι. Τεράστια και με σημεία να απομονωθείς αλλά και beach bar είναι η Κομπονάδα, ενώ η Λίμνη Παλαιόπολης είναι σταθερή αξία για τους ελεύθερους campers. Από την άλλη πλευρά του νησιού πολύ ωραία παραλία είναι ο Άγιος Λευθέρης, που όμως έχει αρκετό περπάτημα σε ένα όχι και τόσο εύκολο μονοπάτι. Για όσους δεν είναι για τέτοια, προσφέρεται η παραλία Λυκοδήμου, ακριβώς εκεί που τελειώνει ο δρόμος.

Τι θα φέρετε μαζί σας από εκεί: Αρικαρά και φατουράδα. Ο αρικαράς είναι τοπικός οίνος, ημίγλυκος και πίνετε παγωμένος. Η φατουράδα είναι τοπικό ηδύποτο που γίνετε με ρακή, ζάχαρη, κανέλα και γαρύφαλλο. Είναι λίγο δυνατό, αλλά δεν βαριέσαι!! Τα τοπικά γλυκά είναι μια παραλλαγή των σαμουσάδων, αλλά δεν με συγκίνησαν ιδιαίτερα. Αν βρείτε από γνωστό σας κάποιον καλό παραγωγό να πάρετε όσους τόνους μέλι αντέχετε να κουβαλήσετε.

Με τι άλλο μπορείτε να το συνδυάσετε: Μπορείτε πολύ εύκολα να περάσετε και μια βόλτα από την Ελαφόνησο, ίσα για να βουτήξετε στον Σίμο. Εναλλακτικά, μπορείτε να κατευθυνθείτε προς Μονεμβασιά. Από αξιοθέατα αξίζει να επισκεφθείτε τα σπήλαια κοντά στην Νεάπολη, ενώ αν δεν έχετε πάει ποτέ, είναι ιδανική ευκαιρία να πάτε στον Μυστρά, φροντίστε μόνο αν πάτε καλοκαίρι 12-4 το μεσημέρι να είστε κάπου με σκιά.