Πάσχα στην Αθήνα

Είμαι σίγουρη ότι έχετε ακούσει για τους γκρινιάρηδες των Χριστουγέννων. Εγώ ανήκω σε άλλη κατηγορία από μόνη μου. Στους γκρινιάρηδες του Πάσχα. Κάθε φορά που έρχεται η εβδομάδα των Παθών νιώθω ότι ξεκινάνε τα δικά μου πάθη. Τα εστιατόρια κλείνουν το ένα μετά το άλλο γτ ο κόσμος νηστευει και είναι ιδανική ευκαιρία για αυτούς για λίγες διακοπές, πέφτω παραδοσιακά πάνω σε τουλάχιστον ένα επιτάφιο είτε πεζή είτε με το αμάξι και συνήθως τα μπαμ μπουμ της Ανάστασης με ξυπνάνε και πολύ άσχημα μάλιστα (στην εκκλησία δεν πάω από τότε που ένα παιδάκι λαμπάδιασε καταχαρούμενο το μαλλί της μπροστινής μου και μου γέννησε την επιθυμία να το σουβλίσω αντί για το αρνάκι της Λαμπρής). Ο μεγαλύτερος εφιάλτης δε είναι το τραπέζι του Πάσχα. Δεν τρώω ούτε αρνί, ούτε κατσίκι, ούτε εντόσθια, ούτε βραστα αυγά. Εν ολίγοις αν δεν υπήρχαν οι σαλάτες και τα τσουρέκια στο πασχαλινό τραπέζι μάλλον θα έτρωγα τα νύχια μου. Μη θέλοντας να παραδεχτώ ότι είμαι ο μονάδικός άνθρωπος που το τρίπτυχο ανοιξη-χωριό-σουβλισμένο αρνι το έχει γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων του γράφω τον οδηγό για εσάς που με συμμερίζεστε. I know you are out there!!

1) Το δείπνο της Μεγάλης Παρασκευής: Όλες τις προηγούμενες μέρες όλο και κάτι θα βρείτε ανοιχτό για να φάτε, από την Μεγάλη Παρασκευή μέχρι της Τρίτη του Πάσχα όμως πιο ευκολα βρίσκετε το άλλο σας μισό παρά ένα δίπιτο με μπόλικη σως. Και μαρούλι. ΑΛΛΑ υπάρχουν αυτά τα φανταστικά σουβλατζίδικα που σερβίρουν και σουβλάκι λαχανικών και είναι ορθάνοιχτα. Επίσης αν έχετε όρεξη για πίτσα οι μεγάλες αλυσίδες είναι επίσης ανοιχτές. Ακόμη πιο ευκολα βρίσκετε κρέπες και γλυκάκια για να κορέσετε την πείνα σας.

2) Η αποφυγή του Επιταφίου: Ναι, η περιφορά είναι κατανυκτική, ατμοσφαιρική, πορεία διαμαρτυριας (!) εγώ ΔΕΝ ΘΕΛΩ!! κάποιοι επιτάφιοι συντονίζονται και μεταξύ τους και κάνουν την προσέλευση αδύνατη. Για να μην βρεθείτε λοιπόν στο μάτι του κυκλώνα (ειδικά αν είστε με αυτοκίνητο) ενημερωθείτε αν όχι για όλους τους δρόμους που περνάει ο επιτάφιος, τουλάχιστον για τις ώρες. Ιδανικά αράξτε σε κανα καφέ από νωρίς το απόγευμα και κανα μισάωρο αφου το δείτε και περνάει από μπροστα σας λογικά μπορείτε να μετακινηθείτε άφοβα. Αν πάλι θέλετε να βγείτε πιο βράδυ, μετα τις 10 φαντάζομαι ότι δν θα αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα.

3) Η Ανάσταση: Έστω ότι αποφασίζετε να πάτε. Αν έχετε μακριά μαλλιά είτε θα παρατάξετε περιμετρικά της κόμης σας τους οικειους σας είτε θα πιάσετε τα μαλλιά σας κότσο. Αποφύγετε το προαύλιο της Εκκλησίας γτ αυτός είναι ο στόχος των βαρελότων και μην φοράτε ευλεκτα ρούχα. Στο Πνευμα των ημερών δώστε το Αγιο Φως σε όποιον σας ζητήσει και για να σας φτουρήσει μέχρι το σπίτι βάλτε το σε φαναράκι.Tip: Η μοναδική Εκκλησία της Αθήνας που ακόμα κι εγώ το στραβόξυλο θα έκανα ευκολα Ανάσταση είναι η Αγ. Αικατερίνη στην Πλάκα, αλλά δεν ξέρω αν λειτουργεί (με την εκκλησιαστική έννοια του όρου)

4) Το δείπνο μετά την Ανάσταση: Αν δεν σας λυπάται κανείς που δεν τρώτε τα παραδοσιακά εδέσματα ή θα την βγάλετε με σαλατούλα και τσουρέκι ή θα βρείτε παραδοσιακή συνταγή που θα έχει μέσα κάτι που τρώτε. Ενδεικτικά, στην Άνδρο το κατσίκι είναι γεμιστό με μια γέμιση από αυγα, τυρί, μάραθο και ρύζι η οποία μοιάζει με σουφλέ και στις μεγάλες πείνες καταναλώνεται όχι μόνο ευχάριστα, αλλά και απεριόριστα. Αν λοιπόν καταφέρετε να πείσετε τους οικείους σας να ενστερνιστούν παραδόσεις άλλου τόπου ψάξτε στην συνταγή. Αλλιώς πείστε τους να ρίξουν καμιά πατάτα στο φούρνο.

5) Ακόμα και αν δεν σας αρέσει το Πάσχα, μην ξεχνάτε, είναι ανοιξη και είναι και διακοπές. Παρατήστε λοιπόν τα πάντα και πηγαίνετε βόλτα στην εξοχή. Μαζέψτε λουλουδάκια, μετρήστε πρόβατα (ζωντανά), ρίξτε και καμιά βουτιά αν έχει και θάλασσα εκεί γύρω και καλό καιρο και γυρίστε σπίτι σας. Φέτος από ότι είδα η tv θα παίζει και κάτι άλλο εκτός από τον Ιησού από την Ναζαρετ. Αμήν!!