Δεν είναι ότι μας έχουν κόψει τα λεφτά, τα φτερά, τις προοπτικές. Δεν είναι ότι μας βυθίζουν κάθε μέρα περισσότερο στην μιζέρια και στην ανέχεια. Δεν είναι καν οτι έχουμε χάσει εκτός από τον μπούσουλα και την όρεξη για ζωή. Είναι ότι δεν παίρνουν ακόμα χαμπάρι. Οτι δεν αλλάζουν ούτε νοοτροπία, ούτε στάση. Σε αυτή τη ρημαδοχώρα όποιος δεν πληρώνεται απ ευθείας από εσένα αλλά έμμεσα, μέσω φόρων νομίζει ότι έχει μόνο δικαιώματα και ποτέ ευθύνες. Σε αυτή την ρημαδοχώρα για να κάνεις την δουλειά σου ή πρέπει να κάνεις ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ μεγάλο σαματά ή πρέπει να έχεις γνωστό πρόθυμο να σε εξυπηρετήσει. Και για να μην παρεξηγηθώ υπάρχουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν σωστά την δουλειά τους. Ειδικά όσοι έρχονται σε επαφη με κόσμο καθημερινά ακούν ό,τι κουλαμάρα μπορείς να φανταστείς, ακούν άδικα βρισίδια και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν κόσμο που έχει χάσει το μεροκάματο και είναι εκνευρισμένος, αλλά έχει τα μισά στοιχεία πάνω του/έχει έρθει σε λάθος υπηρεσία/αυτό που ζητάει είναι παράνομο. Το πρόβλημα δεν είναι στους ανθρώπους, είναι στην νοοτροπία.
Πριν από ένα μήνα και κάτι μου ήρθε ένα χαρτί από την ΔΕΗ, ότι έχω επιστροφή γύρω στα 200κάτι ευρώ. Χαρές, πανηγύρια. Πάω να εισπράξω. Έχουν παγώσει την πληρωμή. Γιατί???Γιατι επαληθέυουν τα στοιχεία. Και αρχίζει το "ξαναπάρτε σε 2 βδομάδες", "α, δεν είναι έτοιμα ακόμα, ξαναπάρτε σε 2 βδομάδες", "δεν μας τα έχουν αποστείλει ακόμα, ξαναπάρτε σε ενα μήνα, έτσι για την σιγουριά". Και κάνω την ερώτηση του 1,000,000 "ποιός είναι υπέυθυνος και αρμόδιος να με ενημερώσει??" το τι μπούρδα άκουσα από αυτο το σημείο και μετά, δεν λέγεται. "Δεν έχουμε το τηλέφωνο του λογιστηρίου", "δεν ξέρουμε που μπορείτε να το βρείτε", "δεν είμαστε καν αρμόδιοι εμείς, απλά επειδη ήμαστε τηλεφωνικό κέντρο δεχόμαστε κατ εξαίρεσην τις κλήσεις σας", "και ο δικός μου υπέυθυνος δεν μπορεί να σας εξυπηρετήσει αλλά δεν μπορώ να σας παραπέμψω αλλού" και τέλος "μπορώ να σας εξυπηρετήσω σε κατι άλλο??". Αν ακούσει το βρισίδι η κοπέλα, ξέρω ότι δεν φταίει. την έχουν εκεί με 3 και 60 και το όνειρο ότι θα έχει ένα σταθερό μισθό, δεν θα δουλεύει υπερωρίες μέχρι το βράδυ και ότι αν κάνει παιδάκι θα έχει χρόνο να το βλέπει. Για όλα τα παραπάνω θα το ανεχτεί. Το θέμα είναι άλλο. Η επιστροφή δεν μου ήρθε επειδή κάποιος ξύπνησε μαι μέρα και είπε να μοιράσει λεφτά. Μου ήρθε γιατί όταν έκλεισαν οι εναλλακτικοί πάροχοι ενέργειας εν μια νυκτί και μας άφησαν όλους εμας ξεκρέμαστους, μας πήρε η ΔΕΗ στην στοργική της αγκάλη, αλλά μας έβαλε να πληρώσουμε και τους 2-3 μήνες που ήμασταν στον εναλλακτικό πάροχο. Αυτό να σας θυμίσω έγινε περυσι τον χειμώνα. Ένα χρόνο μετά στέλνουν χαρτιά τα οποία δεν έχουν επαληθευμένα στοιχεία και ταλαιπωρουν τον κοσμάκη. Το λες και κοροιδία. Ειδικά την στιγμή που η ΔΕΗ κόβει ρευμα σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν για μια βασική ανάγκη την οποία έχουν υπερτιμήσει κατα το δοκούν. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να μην υπάρχει υπεύθυνος τουλάχιστον επικοινωνίας. Το γιατί ένα χρόνο μετά δεν μπορούν να βγάλουν άκρη δεν μου κάνει εντύπωση, μου έχουν στείλει λογαριασμό έναντι 802 ευρώ ΕΝΑΝΤΙ για ένα σπίτι 70 τετραγωνικών. Αν δεν νοθέυεις ναρκωτικά τέτοιος λογαριασμός δεν σου ρχεται. Και δεν νοθευω ναρκωτικά, 5 έργαψα χημεία Πανελλήνιες, δεν το κάνα για ξεκάρφωμα!!!Απλά κανένας δεν έλεγξε τι έστελνε, αλλά ήταν εισπρακτικό, οπότε δεν τους ένοιαζε και πολύ πολύ. Αυτό που με εξοργίζει είναι το θράσος με το οποίο σου πετάνε μέσα στα μούτρα το "θα κάνω ότι γουστάρω γτ είμαι μόνιμος και δεν μπορεί να με ακουμπήσει κανείς, ούτε θα μου αποδώσει ευθύνες". Και καλά εγω μου που ήρθε επιστροφή, κάποιοι που τους ήρθε μια κεραμίδα από το πουθενά, ότι ένα χρόνο μετά χρωστάνε στην ΔΕΗ, αλλά δεν είναι και σίγουρο, ούτε ότι χρωστάνε τελικά, ούτε το ποσό, ασχετά αν στο στέιλανε εγγράφως. Μια έκφραση το χαρακτηρίζει αυτό το χάλι. Το "είμαστε για τα πανηγύρια". Για να μην βρίσω την κακομοίρα την τηλεφωνήτρια έστειλα mail ζητώντας τηλέφωνο επικοινωνίας με κάποιον υπεύθυνο να με ενημερώσει αρμοδίως για το θέμα μου. Μόλις μου απαντήσει ο Θεός στο "τι αμαρτίες πληρώνω??"θα μου απαντήσει και η ΔΕΗ. Γιατί???Γιατί σε αυτή τη χώρα δεν φταίει ποτέ κανείς. Γιατί απο το "ο λόγος μου συμβόλαιο" περάσαμε στο "τα λόγια είναι αφορολόγητα". Αλλά όχι πια. Αν το Δημόσιο δεν μπορέσει να καταλάβει ότι έχει και ευθύνες, ότι πρέπει να έχει συνέπεια και ότι πρέπει να κάνει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε, να εξυπηρετεί και όχι να εξυπηρετείται, καλύτερα να διαλυθεί από μόνο του και ησύχως. Γιατί πια, που τα ρουσφέτια σπανίζουν, κανένας δεν δέχεται τέτοια συμπεριφορά για την ψυχή της μάνας του. Κάποτε την δεχόταν για την πολυπόθητη θέση στο Δημόσιο. Τα πραγματα όμως άλλαξαν, ο κόσμος έχει αγριέψει γτ δεν του φτάνουν τα λεφτά ούτε καλά καλά για να ζήσει αξιοπρεπώς. Κι όταν δεν έχεις λεφτά, αποκτάς τσίπα. Και την απαιτείς και από τους άλλους. Και αν δεν την διαθέτουν τόσο το χειρότερο για αυτούς. Ποτέ δεν τα βάζεις με εξαθλιωμένους ειδικά όταν έχουν και δίκιο. Ο πρώτος κανόνας επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου