Ο πιο ευκολος δρόμος για την καρδιά ενός ανθρώπου περνάει από το στομάχι του. Αντίστοιχα, ο πιο ευκολος τρόπος για να αρχίσεις να μπαίνεις στην νοοτροπία μιας άλλης χώρας είναι το φαγητό και οι table manners που ακολουθούνται στην κάθε χώρα. Σας παραθέτω λοιπόν τα καλύτερα σε 10 διαφορετικές κουζίνες για να νιώσετε το globalization στο πετσί σας.
1)Γιαπωνέζικο: Furin Kazan. Και με διαφορά κιόλας. Ταπετσαρίες με άνθη κερασιάς, minimal αλλά πάντα busy, δεν έχει μπασταρδέψει άλλες κουζίνες για να φάει ο κάθε καράβλαχος spring rolls και να φχαριστηθεί, αντίθετα, έχει πολλά γιαπωνέζικα πιάτα πέρα από το σούσι, για όσους δεν είναι και μεγάλοι φανς τις ωμοφαγίας. Ότι και να παραγγείλετε για κυρίως, μην παραλείψετε να πάρετε yoza για ορεκτικό. Τιμές λογικότατες. Κάνει και delivery.
2)Κινέζικο: Spring Roll. Ευτυχώς για εμάς τους πιστούς του πελάτες μεταφέρθηκε από το κατσάβραχο που ήταν μέχρι πρότεινος και πήγε στην πλατειούλα κοντά στο Γηροκομείο. Το έχουν κινέζοι οι οποίοι είναι εδώ τουλάχιστον 20 χρόνια, έχει φοβερά noodles με λαχανικά, won ton, πάπια Πεκίνου και κοτόπουλο Σατάι. Αν φάτε σαν γουρούνια (που θα φάτε) κλείστε το γευμα σας με λίτσι σερβιρισμένα με πάγο ή αν αποφασίσετε να υποκύψετε ασύδοτα στην λαιμαργία σας πάρτε την τηγανητή μπανάνα.
3) Τσέχικο: Βοημία. Πολλά παραδοσιακά τσέχικα πιάτα, τα οποία κοστίζουν 15-17 ευρω αλλά είναι τίγκα στο κρέας. Αγαπημένη η γαλοπούλα με το δαμάσκηνα και το αμύγδαλο ενώ οι λωρίδες φιλέτου κοτόπουλου τηγανισμένες σε κουρκούτι με αρωματικά είναι απλά τέλειες. Αν δεν σας εμπνέει κανένα από τα 2, ο κατάλογος με τα κυτίως είναι γύρω στις 7 σελίδες. ΚΑΤΙ θα βρείτε να φάτε. Δοκιμάστε τρελό τυρί, τσέχικες μαύρες μπύρες και για το τέλος skip desert, παραγγείλτε σόδα γτ οι μερίδες είναι τεράστιες.
4) Ισπανικό: Salero. Μια από τις ομορφότερες αυλές του κέντρου. Πιείτε λευκή σαγκρία με φράουλες, τσακίστε το μαφινοειδες ζεστό ψωμάκι που φτιάχνουν μόνοι τους και ή παραγγείλτε τάπας και παέγια (κλασσικά) ή πάρτε το κοτόπουλο. Έχει την πιο περίεργη σάλτσα του κόσμου, αλλά δεν θα σας ξενίσει πολύ, ειδικά αν σας αρέσει η ελληνική κουζίνα. Γιατί εκτός απο το ΔΝΤ πάνω πό το κεφάλι μας, εχουμε κι άλλα κοινα.
5) Πέρσικο: Αναχίτα. Το αγαπώ. Το λαχματζούν τους καίει, όχι αστεία, γι αυτό παραγγείλτε ένα γιαουρτάκι προκαταβολικά. Η μελιτζάνα με το καρύδι, αν και ακουγεται λίγο περίεργη είχε εξαφανιστεί στα 10 πρώτα λεπτά, ενώ από κυρίως είναι πολύ πολύ νοστιμα τα κεφτεδάκαι με τον σάλτσα ροδιού και το κοτόπουλο με τα φραγκοστάφυλλα, ενώ ακόμα και το απλό σουβλάκι κοτόπουλου, είναι νόστιμο και ζουμερό γι είναι μαριναρισμένο στο γιαούρτι. Δοκιμάστε την πέρσικη μπύρα χωρίς αλκοόλ. Το σέρβις είναι ευγενέστατο, κατατοπιστικότατο, και στο τέλος έχετε και δωράκι ένα βιβλίο με την ιστορία του Ιράν.
6) Πολίτικο: Σουζάνα. Ήρεμο και κομψό. Ότι και να πάρετε είναι εγγυημένο, αλλά αν θέλετε να παίξετε στα σίγουρα πάρτε γιαουρτλού κεμπάπ. Κιουνεφέ ή μουχαλεμπί για το τέλος. Από ορεκτικά παίζει και να έχει τα πιο ωραία τυροπιτάκια που έχω φάει έξω ενώ το χούμους τους (σε 3 διαφορετικές παραλλαγές παρακαλώ) με τα τέλεια πιτάκια μπορεί να αποτελέσει και κυρίως από μόνοπ του.
7) Λιβανέζικο: Beirut. Από τις πιο ωραίες αυλές. Θα δείτε να περιφέρονται ναργιλέδες και πολλά πολλά πιατάκια. Η λιβανέζικη κουζίνα είναι λιγότερο καυτερή από την ινδική, αλλά χρησιμοποιεί περίπου το ίδιο πλήθος μπαχαρικών και έχει την ίδια πολυπλοκότητα στην παρασκευή εδεσμάτων. Παραγγείλτε αυθεντικό ταμπουλέ, φατούς καθώς και το παναρισμένο αρνί που μοιάζει με οβίδες αλλά ποτε δεν θυμάμαι πως το λένε. Σε φάσεις έχει και ζωντανή μουσική και oriental χορεθτριες, αλλά εγώ το προτιμώ βουβό, γι ανα ακούγονται τηα μουγκανητά της ευχαρίστησης μου σε οοολη την υπέροχη αυλή.
8) Ινδικό: Bollywood. Η πόρτα του είναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Τη ν θέλω να την πάρω σπίτι μου. Στο προκείμενο, παραγγείλτε νααν για να παραχώσετε μέσα το φαγητό σας. Personal favorite το chicken tikka masalla. Η γρανίτα τριαντάφυλλο μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα, ο χώρος είνα όσο industrial πρέπει, οι κοαναπέδες έχουν λίγοτον αβόλευτο αλλά το ξεπερνάς, είναι το closest στο αυθεντικό ινδικό στην Αθήνα, αλλά για τις μερίδες του οι τιμές είναι αδικαιολόγητα ακριβες. Αν και είμαι σίγουρη, την ωραία πόρτα πληρώνεις.
9) Γαλλικό: Chez Lucien. Ναι, το είπα και την προηγούμενη βδομάδα, αλλά δεν φταίω εγώ, η κρεμμυδόσουπα του με έχει μαγέψει.
10) Μεξικάνικο: El taco Bueno. Τάπας και μαργαρίτες. Πολλές μαργαρίτες. Ακριβό μεν, μεγάλες μερίδες δε. Η ιδιοκτήτρια αρκετά φιλική, ευγενικάσου λέει ότι έχεις παραγγείλλει πάρα πολλά και σου προτενει τι να κρατήσεις και τι να αφήσεις. Επισης ενδιαφέρουσα αυλή, αλλά ΠΣΚ κάντε καλύτερα κράτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου