Μονοήμερη: Ακροκόρινθος

Το καλοκαίρι που μας πέρασε πραγματικά σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο ήμουν στην Πελοπόννησο. Για δύο πράγματα αναρωτιώμουν: πότε θα μας ρώταγε κανένας υπάλληλος των διοδίων τι κάνουμε πάλι εκεί και τι ήταν αυτό το κάστρο που έβλεπα στην κορυφή του βουνού μόλις περνάγαμε τα διόδια της Κορίνθου κι αν ήταν επισκέψιμο. Είναι ο Ακροκόρινθος και όχι μόνο είναι επισκέψιμος αλλά τον περισσότερο καιρό μπαίνεις δωρεάν.Επειδή ελάχιστες καστροπολιτείες της Ελλάδας έχω αφήσει στην ησυχία τους,με την πρώτη ευκαιρία φρόντισα να πάω. Είναι πραγματικά σαν να βγήκε από το Game of Thrones. Τεράστιο,οι οχυρώσεις,τα σκαλιά και το λιθόστρωτο που οδηγει στο κάστρο σχεδόν άθικτα,καθώς και κάποιες εκκλησίες, προμαχώνες και κτήρια μέσα στο κάστρο.

Λίγη ιστορία/μυθολογία: Η πρώτη οχύρωση της πόλης πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον 7ο-6ο αιώνα π.Χ. από τους Κυψελίδες. Σύμφωνα με τον μύθο ο πρώτος κύριος του κάστρου ήταν ο Βελλερεφόντης,ο οποίος και το αφιέρωσε στην θεά Αφροδίτη. Ο Σίσυφος κατάφερε να φέρει νερό στην πόλη ως αντάλλαγμα από τον Ασωπό,στον οποίο είχε αποκαλύψει που κράταγε ο Δίας την κόρη του. Το κάστρο κατα καιρούς πέρασε από τα χέρια Ρωμαίων, Βυζαντινών, Ιωαννιτών ιπποτών, Ενετών και φυσικά Οθωμανών. Το 1210, όταν καταλαμβάνουν το κάστρο οι Φράγκοι, ο υπερασπιστής του Λέων Σγουρός αυτοκτονεί έφιππος από τα τείχη. Το κάστρο αλλάζει συνεχώς χέρια μέχρι που καταλήγει στον Θεόδωρο Παλαιολόγο που το πουλάει στους Ιωαννίτες Ιππότες. Το 1404 το επέστρεψαν όμως οι άνθρωποι. Μετά περιέρχεται σε οθωμανικά χέρια, μετά σε ενετικά, μετά πάλι στους Τούρκους, μέχρι που το 1827 το "περιλαμβάνουμε" εμείς.

Τι άλλο μπορείτε να δείτε: Την Αρχαία Κόρινθο. Προσεγμένος αρχαιολογικός χώρος, ισάδα (γιατί στον Ακροκόρινθο κουτρουβαλάς λίγο, το λιθόστρωτο δε, γλιστράει ελεεινά) και αρκετά μεγάλη έκταση. Εκεί θα δείτε ερείπια ρωμαϊκής αγοράς, τον ναό του Απόλλωνα και θα επισκεφτείτε το μουσείο για να περιεργαστείτε στην σκιά τα ευρύματα των ανασκαφων.

Που θα φάτε: Αν και πολλοί προτείνουν Επίδαυρο ή Λουτράκι, εμείς είπαμε να δοκιμάσουμε την κουζίνα των σύγχρονων Κορίνθιων και πήγαμε στην Αυλή, στην Κόρινθο. Μαγαζί προσεγμένο και ήσυχο,το λες και μίνιμαλ σε σχέση με ότι κυκλοφορεί στην επαρχία, προκειται για εσωτερική αυλή μικρού παλιού νεοκλασσικού. Πήραμε σαλάτες, ορεκτικά ποικιλίες κρεατικών και συκώτι, για το οποίο μας είχαν πει τα καλύτερα. Τα κρέατα κι οι σαλάτες ήταν εξαιρετικά, το τζατζίκι σκληροπυρηνικό, όλα τα υπόλοιπα ορεκτικά συμπαθητικά. Αν είχαν και πατάτα τηγανητή κομμένη στο χέρι, θα τους υιοθετούσα. Όλη την φασαρία στο μαγαζί εμείς την κάναμε, αλλά παρά την διαγωγή μας, μας κέρασαν και ατομικό γαλακτομπουρεκάκι στο τέλος. Σκάσαμε στο φαί πληρώνοντας 15 ευρώ το άτομο και παίρνοντας 2 doggy bags μαζί μας γεμάτες κρέατα. Να πάτε!

Που δεν θα φάτε: Στην ταβέρνα/καφέ/πολυεργαλείο ακριβώς κάτω από τον Ακροκόρινθο που έχει χειρόγραφο κοστολόγιο σε τσατρα πάτρα αγγλικά έξω από την τουαλέτα και σου χρεώνει την χρήση 50 λεπτα. Το είδα και μου γύρισε το μάτι. Βρε ουστ!!

Για την χώνεψη: Βόλτα στην χειμερινή, άδεια παραλία της Κορίνθου.